Amos 2 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

Amos 2:1-16

Ang Silot sa Nasyon sang Moab

1Amo ini ang ginasiling sang Ginoo parte sa Moab: “Tungod sa sige-sige nga pagpakasala sang mga taga-Moab, pagasilutan ko gid sila. Kay ginsunog nila ang mga tul-an sang hari sang Edom hasta nga nangin abo ini. 2Gani pagasunugon ko ang Moab pati ang mabakod nga mga parte sang Keriot.2:2 Keriot: Lugar ini nga sakop sang Moab. Mapatay ang mga taga-Moab samtang nagasininggit kag nagapatunog sang mga budyong ang ila kaaway nga nagasalakay sa ila. 3Mapatay pati ang ila hari kag ang tanan niya nga mga opisyal. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

Ang Silot sa Nasyon sang Juda

4Amo ini ang ginasiling sang Ginoo parte sa Juda: “Tungod sa sige-sige nga pagpakasala sang mga taga-Juda, pagasilutan ko gid sila. Kay ginsikway nila ang akon mga kasuguan kag wala nila pagtumana ang akon mga pagsulundan. Ginpatalang sila sang ila pag-alagad sa mga dios-dios nga gin-alagad man sang ila mga katigulangan. 5Gani pagasunugon ko ang Juda pati ang mabakod nga mga parte sang Jerusalem.”

Ang Silot sa Nasyon sang Israel

6Amo ini ang ginasiling sang Ginoo parte sa Israel:2:6 Israel: Sang natunga sa duha ka ginharian ang bug-os nga Israel (1 Har. 12), ang isa gintawag nga Israel kag ang isa Juda. “Tungod sa sige-sige nga pagpakasala sang mga taga-Israel, pagasilutan ko gid sila. Kay ginabaligya nila nga mga ulipon ang mga tawo nga wala sing sala, tungod lang sa ila utang. Ginahimo nila ini sa mga imol bisan ang ila utang ahaw isa ka paris nga sandalyas. 7Ginapigos nila ang mga imol kag wala nila sila ginahatagan sang hustisya. Nagakatabo dira sa ila nga ang amay kag ang iya anak nga lalaki nagapakighilawas sa isa lang ka babayi. Tungod sini ginapakahuy-an nila ang akon balaan nga ngalan. 8Nagatulog sila sa mga lugar nga ila ginasimbahan2:8 sa mga lugar nga ila ginasimbahan: sa literal, sa tupad sang kada halaran. nga nagasuksok sang bayo nga ginprenda sa ila sang mga imol.2:8 Suno sa Exo. 22:26, 27 kag Deu. 24:12, 13, ang bayo nga ginprenda sang imol dapat nga iuli sa iya pagkagab-i. Kag nagaininom sila sa akon templo sang bino nga bilang bayad sang mga imol sa ila nga utang. 9Pero ako, ang ginhimo ko para sa ila nga mga taga-Israel, ginpanglaglag ko ang mga Amornon, bisan pa ini nga mga tawo mataas nga daw kahoy nga sedro kag mabakod nga daw kahoy nga terebinto. Ginpanglaglag ko sila hasta nga wala sing may nabilin sa ila. 10Ginpaguwa ko man ang mga katigulangan sang mga taga-Israel sa Egipto, kag sa sulod sang 40 ka tuig gintuytuyan ko sila sa kamingawan, agod makuha nila ang duta sang mga Amornon. 11Ginpili ko pa gani ang iban sang ila mga kaliwat nga mangin mga propeta kag mga Nazareo. Indi bala nga matuod ini, mga taga-Israel? 12Pero ano ang inyo ginhimo? Ginpainom ninyo sang bino ang mga Nazareo2:12 Ginpainom ninyo sang bino ang mga Nazareo agod nga indi nila matuman ang ila panaad sa Dios nga indi gid sila mag-inom sang bino. kag ginmanduan ninyo ang mga propeta nga indi sila magsugid sang akon mensahi. 13Gani pamati kamo! Pabug-atan ko kamo pareho sang karo nga puno sang patubas.2:13 Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sa sini nga bersikulo. 14Gani bisan pa ang madasig magdalagan sa inyo indi makapalagyo, ang makusog magaluya, kag ang mga soldado indi makaluwas sang ila kaugalingon. 15Bisan ang mga manugpana sa inaway magaisol. Ang mga soldado nga madasig magdalagan indi makapalagyo, kag ang mga manugkabayo indi makaluwas sang ila kaugalingon. 16Sa sina nga adlaw nga silutan ko kamo, bisan pa ang pinakamaisog ninyo nga mga soldado magapalagyo nga hublas. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

O Livro

Amós 2:1-16

1Diz o Senhor: “O povo de Moabe pecou continuadamente e não lhe perdoarei. Não o deixarei por mais tempo impune, pois queimaram os ossos do rei de Edom, até reduzi-los a cal. 2Por isso, em recompensa, enviarei fogo sobre Moabe, que destruirá as fortalezas de Queriote. Moabe morrerá no meio de grande tumulto, enquanto os guerreiros gritam e as trombetas tocam. 3Destruirei o seu rei e matarei ao mesmo tempo os líderes.” Isto foi o que o Senhor falou.

4Diz o Senhor: “O povo de Judá não tem parado de pecar e não lhe perdoarei. Não ficarão por mais tempo sem castigo, porque rejeitaram a Lei do Senhor, recusando obedecer-lhe. Endureceram os seus corações e pecaram, à semelhança dos seus pais. 5Por isso, destruirei Judá com fogo. Queimarei as fortalezas de Jerusalém.”

Julgamento sobre Israel

6Diz o Senhor: “O povo de Israel tem pecado continuamente e não poderei esquecê-lo. Não deixarei por mais tempo esse povo sem castigo. Perverteram a justiça aceitando subornos, vendendo como escravos os pobres que não podiam pagar as dívidas contraídas; venderam-nos por um par de sapatos. 7Esmagam os pobres contra o pó do chão e enxotam com um pontapé os pacíficos. Um homem e o seu pai deitam-se com a mesma rapariga, desonrando o meu santo nome. 8Quando têm as suas festas religiosas, recostam-se preguiçosamente, deitando-se sobre roupas retidas sob penhor, e no meu próprio templo oferecem sacrifícios de vinho obtido como receita de multas.

9Mesmo assim, pensem em tudo o que fiz por eles! Limpei a terra dos amorreus diante deles, esses amorreus tão fortes como carvalhos e tão altos como cedros! Destruí-lhes o fruto e cortei-lhes por baixo as raízes.

10Tirei-vos do Egito, conduzindo-vos através do deserto por 40 anos, para que viessem a possuir, enfim, a terra dos amorreus. 11Escolhi os vossos filhos para se tornarem nazireus e profetas. Podem negá-lo, israelitas?, pergunta-vos o Senhor. 12Contudo, forçaram os nazireus a pecarem, obrigando-os a beberem vinho; reduziram ao silêncio os profetas, dizendo-lhes: ‘Calem-se!’

13Por isso, vos carregarei como se carrega um carro com fardos. 14Os vossos mais ágeis guerreiros não conseguirão fugir; os mais fortes sucumbirão e aos mais altos de nada lhes servirá o tamanho. 15O atirador de arco falhará sistematicamente o alvo. Os especialistas em corrida serão sempre apanhados e os melhores cavaleiros desfalecerão, sem possibilidade de escapar. 16Os mais corajosos dos vossos guerreiros deixarão cair as armas na fuga, para pouparem as vidas nesse dia.” Isto foi o que o Senhor falou.