1Ako si Pablo nga nangin apostol ni Cristo Jesus suno sa kabubut-on sang Dios. Ginpadala niya ako agod ibalita ang parte sa kabuhi nga iya ginpromisa nga mabaton sang mga ara kay Cristo Jesus. 2Nagapangamusta ako sa imo, Timoteo, bilang akon hinigugma nga anak sa pagtuo.
Kabay pa nga mabaton mo ang bugay,1:2 bugay: ukon, pagpakamaayo. kaluoy, kag paghidaet1:2 paghidaet: ukon, maayo nga kahimtangan. halin sa Dios nga Amay kag kay Cristo Jesus nga aton Ginoo.
Pagpasalamat sa Dios kag Pagpadumdom kay Timoteo
3Nagapasalamat ako sa Dios nga gin-alagaran sang aton mga katigulangan, kag amo man ang akon ginaalagaran nga may matinlo nga konsensya. Nagapasalamat ako sa iya sa akon pagdumdom sa imo permi sa akon pagpangamuyo adlaw-gab-i. 4Kon madumduman ko ang imo mga paghibi sang akon paghalin, ginahidlaw ako sa imo. Luyag ko nga magkitaay kita liwat agod malipay gid ako. 5Indi ko malipatan ang imo sinsero nga pagtuo, pareho sang pagtuo sang imo lola nga si Luisa kag sang imo iloy nga si Eunice nga nauna nga nagtuo sang sa imo, kag nasiguro ko nga ara man sa imo ang ila pagtuo. 6Amo ina nga luyag ko nga padumdumon ka nga magmapisan ka sa paggamit sang abilidad nga ginhatag sang Dios sa imo sang gintungtungan ko ikaw sang akon mga kamot. 7Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang iya Espiritu agod mahuya kita nga mag-atubang sa mga tawo, kundi agod maglig-on kita kag makatuon nga maghigugma sa iban kag makadisiplina sang aton kaugalingon.1:7 ukon, Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang espiritu sang katalaw kundi sang gahom, gugma kag disiplina sa kaugalingon.
8Gani indi ka magkahuya nga magsugid sa iban parte sa aton Ginoo. Kag indi ka man magkahuya nga napriso ako diri tungod sa iya, kundi sa bulig sang gahom sang Dios, mag-ambit ka sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita. 9Gintawag niya kita kag ginluwas agod mangin iya. Ini wala niya paghimua tungod kay maayo ang aton mga binuhatan, kundi tungod sa iya kaugalingon nga katuyuan kag bugay. Sa wala pa ang kalibutan, ginhatag na niya ini nga bugay sa aton paagi kay Cristo Jesus. 10Pero subong lang ini ginpahayag sa aton sang pag-abot ni Cristo Jesus nga aton Manluluwas. Gindula niya ang gahom sang kamatayon kag ginpahayag niya sa aton paagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sang kabuhi nga wala sing katapusan.
11Kag ginhimo ako sang Dios nga apostol kag manunudlo agod magbantala sining Maayong Balita. 12Amo ini ang kabangdanan nga nagaantos ako subong. Pero wala ko ginakahuya ang natabo nga ini sa akon tungod kay kilala ko si Cristo nga akon ginasaligan, kag nasiguro ko gid nga sarang siya makatipig sang gintugyan niya sa akon1:12 sang gintugyan niya sa akon: ukon, sang gintugyan ko sa iya. hasta sa adlaw nga siya magabalik. 13Ang husto nga pagpanudlo nga imo natun-an sa akon amo ang imo dapat itudlo, nga may pagtuo sa Dios kag may paghigugma sa imo isigkatawo, tungod nga amo gid ina ang dapat naton himuon bilang ara na kay Cristo Jesus. 14Paagi sa bulig sang Espiritu Santo nga nagapuyo sa aton, tipigi ang maayo nga pagpanudlo nga gintugyan sa imo.
15Nahibaluan mo nga ginsikway ako sang halos tanan nga tumuluo sa probinsya sang Asia. Pati si Figelus kag si Hermogenes nagbiya sa akon. 16Pero kabay pa nga kaluoyan gid sang Dios si Onesiforus kag ang iya pamilya, kay ginpabaskog1:16 ginpabaskog: ukon, ginbuligan. niya ako permi. Wala niya ako ginakahuya bisan napriso ako. 17Pag-abot niya gani sa Roma, wala untat ang pagpangita niya sa akon hasta nga nakita niya ako. 18Kag nahibaluan mo man kon paano ang pagbulig niya sa akon sang didto pa ako sa Efeso. Kabay pa nga kaluoyan siya sang Ginoo kon mag-abot na ang adlaw nga ang mga tawo sentensyahan sang Dios.
1Questa lettera è scritta da Paolo, apostolo di Gesù Cristo, mandato da Dio ad annunciare a tutti la vita eterna, che Dio ha promesso per mezzo della fede in Gesù Cristo; 2ed è indirizzata a Timòteo, suo carissimo figlio.
Che Dio Padre e Gesù Cristo, nostro Signore, ti diano grazia, misericordia e pace.
Lʼaffetto di Paolo per Timòteo
3Giorno e notte, nelle mie preghiere, quando parlo di te, Timòteo, ringrazio Dio, che servo con cuore sincero, come hanno fatto i miei antenati.
4Quanto desidero rivederti! Sarebbe per me il massimo della gioia, perché ricordo ancora le tue lacrime, quando ci lasciammo. 5Conosco la tua fede sincera, la stessa fede che animò prima tua nonna Lòide, poi tua madre Eunìce, ed ora anima anche te.
6Per questa ragione, ti raccomando di ravvivare il dono di Dio, che hai ricevuto quando ti ho posto le mani sul capo. 7Perché lo Spirito Santo, dono di Dio, non vuole che tu abbia paura, ma che tu sia saggio, forte e pieno dʼamore. 8Se mantieni viva in te questa potenza interiore, non avrai mai paura di parlare agli altri del Signore, né ti vergognerai di me che sono in prigione per amore di Cristo, ma sarai pronto anche tu a soffrire con me per il Signore, perché egli te ne darà la forza.
9È lui che ci ha salvati e ci ha scelti per portare avanti il suo santo lavoro; non per merito nostro, ma per sua decisione e generosità. Da sempre questo era il suo piano preparato per noi: donarci la salvezza per mezzo di Gesù Cristo. 10Ora tutto questo ci è stato rivelato con lʼarrivo di Gesù Cristo, nostro Salvatore, che ha infranto la potenza della morte e ci ha indicato la via della vita eterna, per mezzo della fede in lui. 11E Dio mi ha scelto come apostolo per predicare e insegnare questo messaggio ai pagani.
12Ecco perché sto soffrendo qui in prigione, ma non me ne vergogno, perché io so in chi ho riposto la mia fiducia e sono certo che egli ha la potenza di custodire tutto ciò che mi ha affidato fino al giorno del suo ritorno.
13Attieniti alle sane istruzioni che ti ho dato con la fedeltà e lʼamore che vengono da Gesù Cristo. 14Con lʼaiuto dello Spirito Santo che abita in noi custodisci il buon deposito che Dio ti ha affidato.
15Come sai, tutti i cristiani dellʼAsia mi hanno abbandonato, perfino Figello ed Ermogene se ne sono andati. 16Che il Signore benedica Onesìforo e tutta la sua famiglia, perché molte volte è venuto a farmi visita e mi ha confortato. Non si è mai vergognato del fatto che fossi in prigione, 17anzi, quando è venuto a Roma, sʼè messo a cercarmi dappertutto finché non mi ha trovato. 18Che il Signore gli faccia trovare misericordia il giorno in cui Cristo tornerà. E non solo per questo, tu sai meglio di me quanto mi abbia aiutato mentre ero ad Èfeso.
