2 Timoteo 1 – HLGN & NVI-PT

Ang Pulong Sang Dios

2 Timoteo 1:1-18

1Ako si Pablo nga nangin apostol ni Cristo Jesus suno sa kabubut-on sang Dios. Ginpadala niya ako agod ibalita ang parte sa kabuhi nga iya ginpromisa nga mabaton sang mga ara kay Cristo Jesus. 2Nagapangamusta ako sa imo, Timoteo, bilang akon hinigugma nga anak sa pagtuo.

Kabay pa nga mabaton mo ang bugay,1:2 bugay: ukon, pagpakamaayo. kaluoy, kag paghidaet1:2 paghidaet: ukon, maayo nga kahimtangan. halin sa Dios nga Amay kag kay Cristo Jesus nga aton Ginoo.

Pagpasalamat sa Dios kag Pagpadumdom kay Timoteo

3Nagapasalamat ako sa Dios nga gin-alagaran sang aton mga katigulangan, kag amo man ang akon ginaalagaran nga may matinlo nga konsensya. Nagapasalamat ako sa iya sa akon pagdumdom sa imo permi sa akon pagpangamuyo adlaw-gab-i. 4Kon madumduman ko ang imo mga paghibi sang akon paghalin, ginahidlaw ako sa imo. Luyag ko nga magkitaay kita liwat agod malipay gid ako. 5Indi ko malipatan ang imo sinsero nga pagtuo, pareho sang pagtuo sang imo lola nga si Luisa kag sang imo iloy nga si Eunice nga nauna nga nagtuo sang sa imo, kag nasiguro ko nga ara man sa imo ang ila pagtuo. 6Amo ina nga luyag ko nga padumdumon ka nga magmapisan ka sa paggamit sang abilidad nga ginhatag sang Dios sa imo sang gintungtungan ko ikaw sang akon mga kamot. 7Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang iya Espiritu agod mahuya kita nga mag-atubang sa mga tawo, kundi agod maglig-on kita kag makatuon nga maghigugma sa iban kag makadisiplina sang aton kaugalingon.1:7 ukon, Kay ang Dios wala naghatag sa aton sang espiritu sang katalaw kundi sang gahom, gugma kag disiplina sa kaugalingon.

8Gani indi ka magkahuya nga magsugid sa iban parte sa aton Ginoo. Kag indi ka man magkahuya nga napriso ako diri tungod sa iya, kundi sa bulig sang gahom sang Dios, mag-ambit ka sa mga pag-antos tungod sa Maayong Balita. 9Gintawag niya kita kag ginluwas agod mangin iya. Ini wala niya paghimua tungod kay maayo ang aton mga binuhatan, kundi tungod sa iya kaugalingon nga katuyuan kag bugay. Sa wala pa ang kalibutan, ginhatag na niya ini nga bugay sa aton paagi kay Cristo Jesus. 10Pero subong lang ini ginpahayag sa aton sang pag-abot ni Cristo Jesus nga aton Manluluwas. Gindula niya ang gahom sang kamatayon kag ginpahayag niya sa aton paagi sa Maayong Balita nga makaangkon kita sang kabuhi nga wala sing katapusan.

11Kag ginhimo ako sang Dios nga apostol kag manunudlo agod magbantala sining Maayong Balita. 12Amo ini ang kabangdanan nga nagaantos ako subong. Pero wala ko ginakahuya ang natabo nga ini sa akon tungod kay kilala ko si Cristo nga akon ginasaligan, kag nasiguro ko gid nga sarang siya makatipig sang gintugyan niya sa akon1:12 sang gintugyan niya sa akon: ukon, sang gintugyan ko sa iya. hasta sa adlaw nga siya magabalik. 13Ang husto nga pagpanudlo nga imo natun-an sa akon amo ang imo dapat itudlo, nga may pagtuo sa Dios kag may paghigugma sa imo isigkatawo, tungod nga amo gid ina ang dapat naton himuon bilang ara na kay Cristo Jesus. 14Paagi sa bulig sang Espiritu Santo nga nagapuyo sa aton, tipigi ang maayo nga pagpanudlo nga gintugyan sa imo.

15Nahibaluan mo nga ginsikway ako sang halos tanan nga tumuluo sa probinsya sang Asia. Pati si Figelus kag si Hermogenes nagbiya sa akon. 16Pero kabay pa nga kaluoyan gid sang Dios si Onesiforus kag ang iya pamilya, kay ginpabaskog1:16 ginpabaskog: ukon, ginbuligan. niya ako permi. Wala niya ako ginakahuya bisan napriso ako. 17Pag-abot niya gani sa Roma, wala untat ang pagpangita niya sa akon hasta nga nakita niya ako. 18Kag nahibaluan mo man kon paano ang pagbulig niya sa akon sang didto pa ako sa Efeso. Kabay pa nga kaluoyan siya sang Ginoo kon mag-abot na ang adlaw nga ang mga tawo sentensyahan sang Dios.

Nova Versão Internacional

2 Timóteo 1:1-18

1Paulo, apóstolo de Cristo Jesus pela vontade de Deus, segundo a promessa da vida que está em Cristo Jesus,

2a Timóteo, meu amado filho:

Graça, misericórdia e paz da parte de Deus Pai e de Cristo Jesus, nosso Senhor.

Um Incentivo à Fidelidade

3Dou graças a Deus, a quem sirvo com a consciência limpa, como o serviram os meus antepassados, ao lembrar-me constantemente de você, noite e dia, em minhas orações. 4Lembro-me das suas lágrimas e desejo muito vê-lo, para que a minha alegria seja completa. 5Recordo-me da sua fé não fingida, que primeiro habitou em sua avó Loide e em sua mãe, Eunice, e estou convencido de que também habita em você. 6Por essa razão, torno a lembrá-lo de que mantenha viva a chama do dom de Deus que está em você mediante a imposição das minhas mãos. 7Pois Deus não nos deu espírito1.7 Ou o Espírito que Deus nos deu não é de covardia, mas de poder, de amor e de equilíbrio.

8Portanto, não se envergonhe de testemunhar do Senhor, nem de mim, que sou prisioneiro dele, mas suporte comigo os meus sofrimentos pelo evangelho, segundo o poder de Deus, 9que nos salvou e nos chamou com uma santa vocação, não em virtude das nossas obras, mas por causa da sua própria determinação e graça. Essa graça nos foi dada em Cristo Jesus desde os tempos eternos, 10sendo agora revelada pela manifestação de nosso Salvador, Cristo Jesus. Ele tornou inoperante a morte e trouxe à luz a vida e a imortalidade por meio do evangelho. 11Desse evangelho fui constituído pregador, apóstolo e mestre. 12Por essa causa também sofro, mas não me envergonho, porque sei em quem tenho crido e estou bem certo de que ele é poderoso para guardar o que lhe confiei até aquele dia.

13Retenha, com fé e amor em Cristo Jesus, o modelo da sã doutrina que você ouviu de mim. 14Quanto ao que lhe foi confiado, guarde-o por meio do Espírito Santo que habita em nós.

15Você sabe que todos os da província da Ásia me abandonaram, inclusive Fígelo e Hermógenes.

16O Senhor conceda misericórdia à casa de Onesíforo, porque muitas vezes ele me reanimou e não se envergonhou por eu estar preso; 17ao contrário, quando chegou a Roma, procurou-me diligentemente até me encontrar. 18Conceda-lhe o Senhor que, naquele dia, encontre misericórdia da parte do Senhor! Você sabe muito bem quantos serviços ele me prestou em Éfeso.