Ang Promisa sang Dios kay David
(1 Cro. 17:1-15)
1Nag-estar na si Haring David sa iya palasyo, kag ginhatagan sang Ginoo sang kalinong ang iya ginharian, nga wala na sing mga kaaway nga nagasalakay. 2Isa ka adlaw, nagsiling si David kay Propeta Natan, “Ari ako nagaestar sa matahom nga palasyo nga hinimo halin sa kahoy nga sedro, pero ang Kahon sang Dios ara lang sa tolda.” 3Nagsabat si Natan sa hari, “Himua ang gusto mo nga himuon, kay ang Ginoo nagaupod sa imo.” 4Pero sadto mismo nga gab-i nagsiling ang Ginoo kay Natan, 5“Lakat kag silinga ang akon alagad nga si David nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Ikaw bala ang magapatindog sang templo nga pagaestaran ko?7:5 Ikaw bala… pagaestaran ko?: ukon, Patindugan mo bala ako sang templo nga pagaestaran ko? 6Wala pa ako makaestar sa templo halin sang tion nga ginpaguwa ko ang mga Israelinhon sa Egipto hasta subong. Nagasaylo-saylo lang ako nga ang akon ginaestaran tolda. 7Sa akon pagsaylo-saylo upod sa akon katawhan nga mga Israelinhon, wala ako magreklamo sa ila mga pangulo nga akon ginsugo sa pag-atipan sa ila nga wala nila ako pagpatindugi sang matahom nga templo nga hinimo halin sa kahoy nga sedro.’
8“Silinga pa gid si David nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom nagasiling, ‘Manugbantay ka sang una sang mga karnero, pero ginpili ko ikaw nga magdumala sa akon katawhan nga mga Israelinhon. 9Gin-updan ko ikaw bisan diin ka nagkadto, kag ginpapierdi ko sa imo ang tanan mo nga kaaway. Karon, pabantugon ko ikaw pareho sa iban nga bantog nga mga tawo sa kalibutan. 10Ginhatagan7:10 Ginhatagan: ukon, Hatagan. ko na sang permanente nga lugar ang akon katawhan nga mga Israelinhon. May kaugalingon na sila nga elistaran kag wala na sing may magtublag sa ila. Indi na sila pagpiguson sang malaot nga mga tawo pareho sang una, 11halin sang tion nga nagbutang ako sang mga pangulo sa akon katawhan nga mga Israelinhon. Hatagan ko sang kalinong ang imo ginharian, nga wala na sing mga kaaway nga nagasalakay. Ako, ang Ginoo, nagasugid sa imo nga magahari permi ang isa sang imo mga kaliwat. 12Kon mapatay ka na kag ilubong upod sa imo mga katigulangan, pabuslon ko sa imo ang isa sa imo mga anak, kag palig-unon ko ang iya ginharian. 13Siya ang magapatindog sang templo para sa akon kadungganan, kag siguraduhon ko nga ang iya mga kaliwat amo ang magahari hasta san-o. 14Ako mangin iya amay, kag siya mangin akon anak. Kon makasala siya, disiplinahon ko siya pareho sang pagdisiplina sang isa ka amay sa iya anak. 15Pero magapabilin gihapon ang akon gugma sa iya, indi pareho sa akon ginhimo kay Saul nga imo ginbuslan nga hari. 16Magapadayon ang imo ginharian sa wala sing katapusan; ang imo mga kaliwat magahari hasta san-o.’ ” 17Ginsugid ni Natan kay David ang tanan nga ginpahayag sang Dios sa iya.
Ang Pangamuyo ni David
(1 Cro. 17:16-27)
18Dayon nagsulod si Haring David sa Tolda nga sa diin ara ang Kahon sang Kasugtanan. Nagpungko siya didto sa presensya sang Ginoo kag nagpangamuyo, “O Ginoong Dios, sin-o gid bala ako kag ang akon pamilya nga ginpakamaayo mo ako sing pareho sini? 19Kag karon, Ginoong Dios, may promisa ka pa gid parte sa palaabuton sang akon pamilya. Amo bala ini ang kinaandan nga ginahimo mo sa tawo? 20Ano pa bala ang akon mahambal sa imo, Ginoong Dios? Kay nahibaluan mo naman kon sin-o gid ako nga imo alagad. 21Tungod sa imo promisa kag suno sa imo kabubut-on, ginhimo mo ining dalagko nga mga butang kag ginpahibalo sa akon nga imo alagad.
22“Ginoong Dios, daw ano ka kagamhanan! Wala gid sing pareho sa imo kag wala na sing iban pa nga Dios magluwas sa imo. Wala kami sing may nabatian nga may dios nga pareho sa imo. 23Kag wala na sing katawhan nga pareho sa imo katawhan nga Israelinhon. Amo lang ini nga nasyon sa kalibutan nga imo ginhilway sa pagkaulipon agod mangin imo katawhan. Nangin bantog ka tungod sang gamhanan kag makatilingala nga mga butang nga ginhimo mo sang gintabog mo ang mga nasyon kag ang ila mga dios-dios paagi sa imo katawhan nga ginpaguwa mo sa Egipto. 24Ginhimo mo ang mga Israelinhon nga imo katawhan sa wala sing katapusan, kag ikaw, Ginoo, nangin ila Dios.
25-26“Kag karon, Ginoong Dios, tumana ang imo promisa sa akon nga imo alagad kag sa akon pamilya, agod mangin bantog ka sa wala sing katapusan. Dayon magasiling ang mga tawo, ‘Ang Ginoo nga Makagagahom amo ang Dios sang Israel!’ Kag ang akon pamilya magapadayon hasta san-o sa imo presensya. 27Ginoo nga Makagagahom, Dios sang Israel, may kaisog ako sa pagpangamuyo sini sa imo tungod kay ginpahayag mo sa akon nga imo alagad nga magahari permi ang isa sa akon mga kaliwat. 28Ginoong Dios, matuod ikaw nga Dios! Ginpromisa mo ining maayo nga mga butang sa akon nga imo alagad, kag masaligan gid ang imo mga promisa. 29Kabay pa nga ikalipay mo ang pagpakamaayo sa akon pamilya agod magapadayon ini hasta san-o sa imo presensya, kay amo ini ang imo ginpromisa, Ginoong Dios. Kag sa sini nga pagpakamaayo mo, pakamaayuhon gid man ang akon pamilya hasta san-o.”
God’s Promise to David
1After the king was settled in his palace and the Lord had given him rest from all his enemies around him, 2he said to Nathan the prophet, “Here I am, living in a house of cedar, while the ark of God remains in a tent.”
3Nathan replied to the king, “Whatever you have in mind, go ahead and do it, for the Lord is with you.”
4But that night the word of the Lord came to Nathan, saying:
5“Go and tell my servant David, ‘This is what the Lord says: Are you the one to build me a house to dwell in? 6I have not dwelt in a house from the day I brought the Israelites up out of Egypt to this day. I have been moving from place to place with a tent as my dwelling. 7Wherever I have moved with all the Israelites, did I ever say to any of their rulers whom I commanded to shepherd my people Israel, “Why have you not built me a house of cedar?” ’
8“Now then, tell my servant David, ‘This is what the Lord Almighty says: I took you from the pasture, from tending the flock, and appointed you ruler over my people Israel. 9I have been with you wherever you have gone, and I have cut off all your enemies from before you. Now I will make your name great, like the names of the greatest men on earth. 10And I will provide a place for my people Israel and will plant them so that they can have a home of their own and no longer be disturbed. Wicked people will not oppress them anymore, as they did at the beginning 11and have done ever since the time I appointed leaders7:11 Traditionally judges over my people Israel. I will also give you rest from all your enemies.
“ ‘The Lord declares to you that the Lord himself will establish a house for you: 12When your days are over and you rest with your ancestors, I will raise up your offspring to succeed you, your own flesh and blood, and I will establish his kingdom. 13He is the one who will build a house for my Name, and I will establish the throne of his kingdom forever. 14I will be his father, and he will be my son. When he does wrong, I will punish him with a rod wielded by men, with floggings inflicted by human hands. 15But my love will never be taken away from him, as I took it away from Saul, whom I removed from before you. 16Your house and your kingdom will endure forever before me7:16 Some Hebrew manuscripts and Septuagint; most Hebrew manuscripts you; your throne will be established forever.’ ”
17Nathan reported to David all the words of this entire revelation.
David’s Prayer
18Then King David went in and sat before the Lord, and he said:
“Who am I, Sovereign Lord, and what is my family, that you have brought me this far? 19And as if this were not enough in your sight, Sovereign Lord, you have also spoken about the future of the house of your servant—and this decree, Sovereign Lord, is for a mere human!7:19 Or for the human race
20“What more can David say to you? For you know your servant, Sovereign Lord. 21For the sake of your word and according to your will, you have done this great thing and made it known to your servant.
22“How great you are, Sovereign Lord! There is no one like you, and there is no God but you, as we have heard with our own ears. 23And who is like your people Israel—the one nation on earth that God went out to redeem as a people for himself, and to make a name for himself, and to perform great and awesome wonders by driving out nations and their gods from before your people, whom you redeemed from Egypt?7:23 See Septuagint and 1 Chron. 17:21; Hebrew wonders for your land and before your people, whom you redeemed from Egypt, from the nations and their gods. 24You have established your people Israel as your very own forever, and you, Lord, have become their God.
25“And now, Lord God, keep forever the promise you have made concerning your servant and his house. Do as you promised, 26so that your name will be great forever. Then people will say, ‘The Lord Almighty is God over Israel!’ And the house of your servant David will be established in your sight.
27“Lord Almighty, God of Israel, you have revealed this to your servant, saying, ‘I will build a house for you.’ So your servant has found courage to pray this prayer to you. 28Sovereign Lord, you are God! Your covenant is trustworthy, and you have promised these good things to your servant. 29Now be pleased to bless the house of your servant, that it may continue forever in your sight; for you, Sovereign Lord, have spoken, and with your blessing the house of your servant will be blessed forever.”
