Ginsensos ni David ang Iya mga Soldado
(1 Cro. 21:1-27)
1Sa liwat naakig ang Ginoo sa mga Israelinhon, kag ginsugyot niya si David sa paghimo sang butang nga makahalit sa ila. Siling niya kay David, “Isipa ang mga katawhan sang Israel kag Juda.” 2Gani nagsiling si Haring David kay Joab kag sa mga kumander sang mga soldado, “Lakat kamo sa tanan nga tribo sang Israel, halin sa Dan hasta sa Beersheba,24:2 halin sa Dan hasta sa Beersheba: buot silingon, sa bug-os nga nasyon sang Israel. kag isensos ninyo ang mga tawo, agod mahibaluan ko kon pila sila tanan.” 3Pero nagsabat si Joab sa hari, “Kabay pa nga padamuon sang Ginoo nga imo Dios ang imo katawhan sing 100 ka pilo, kag kabay pa nga makita mo ini. Pero Mahal nga Hari, ngaa nga gusto mo himuon ini nga butang?” 4Pero nag-insister gid si David, gani naglakat si Joab kag ang mga opisyal sang mga soldado sa pagsensos sa katawhan sang Israel. 5Nagtabok sila sa Suba sang Jordan kag nagsugod sa pagsensos24:5 nagsugod sa pagsensos: Amo ini sa iban nga Griego nga teksto. Sa Hebreo, nagkampo. sa Aroer, sa bagatnan sang banwa nga ara sa higad sang ililigan sang tubig. Halin didto nagkadto sila sa Gad kag dayon sa Jazer. 6Nagkadto man sila sa Gilead, sa Tatim Hodshi, sa Dan Jaan, kag naglibot sila pakadto sa Sidon. 7Dayon nagkadto sila sa napaderan nga siyudad sang Tyre, kag sa tanan nga banwa sang mga Hivhanon kag mga Canaanhon. Kag sa katapusan, nagkadto sila sa Beersheba, sa bagatnan24:7 bagatnan: sa Hebreo, Negev. sang Juda. 8Nalibot nila ang bug-os nga nasyon sa sulod sang 9 ka bulan kag 20 ka adlaw, kag pagkatapos nagbalik sila sa Jerusalem.
9Ginsugid ni Joab kay Haring David ang kadamuon sang mga lalaki nga makasarang magpakig-away: 800,000 sa Israel kag 500,000 sa Juda. 10Ginkonsensya si David matapos niya ginpasensos ang mga tawo. Gani nagsiling siya sa Ginoo, “Nakasala gid ako sa akon ginhimo. Gani nagapakitluoy ako sa imo, Ginoo, nga patawaron mo ako nga imo alagad sa akon sala, kay kabuangan gid ang akon ginhimo.”
11Sa wala pa makabangon si David sang madason nga aga, nagsiling ang Ginoo kay Gad nga propeta ni David, 12“Magkadto ka kay David kag papilia siya kon sa diin sa tatlo ka silot ang gusto niya nga himuon ko sa iya.”
13Gani nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Diin sa sini ang gusto mo: Tatlo24:13 Tatlo: Amo ini sa iban nga mga kopya sang Septuagint (tan-awa man sa 1 Cro. 21:12). Sa Hebreo, pito. ka tuig nga gutom sa imo nasyon, tatlo ka bulan nga magpalagyo kamo sa inyo mga kaaway samtang ginalagas nila kamo, ukon tatlo ka adlaw nga kalalat-an sa imo nasyon? Hunahunaa ina sing maayo, kag pahibalua ako kon ano ang isabat ko sa Ginoo nga nagpadala sa akon.”
14Nagsabat si David kay Gad, “Nabudlayan gid ako magpili. Maayo pa nga ang Ginoo na lang ang magsilot sa amon sang sa mga tawo, kay maluluy-on ang Ginoo.”
15Gani nagpadala ang Ginoo sang kalalat-an sa Israel halin sadto nga aga hasta sa tion nga iya ginsiling. Kag 70,000 ka tawo ang napatay halin sa Dan hasta sa Beersheba. 16Sang laglagon na kuntani sang anghel ang Jerusalem, nagbaylo ang hunahuna sang Ginoo sa pagsilot sa mga tawo. Gani nagsiling siya sa anghel nga nagasilot sa mga tawo, “Tama na! Indi na sila pagsiluti.” Sadto nga tion didto ang anghel sang Ginoo sa may linasan ni Arauna nga Jebusnon.
Naghimo si David sang Halaran
17Sang makita sadto ni David ang anghel nga nagapamatay sang mga tawo, nagsiling siya sa Ginoo, “Ako ang nakasala. Ini nga mga tawo mga inosente pareho sa mga karnero. Wala sila sing may nahimo nga sala. Ako na lang kag ang akon pamilya ang siluti.”
18Sina nga adlaw nagkadto si Gad kay David kag nagsiling sa iya, “Magtaklad ka sa linasan ni Arauna nga Jebusnon kag maghimo ka didto sang halaran para sa Ginoo.” 19Gani nagtaklad si David suno sa ginsugo sang Ginoo paagi kay Gad. 20Sang makita ni Arauna si David kag ang iya mga tinawo nga nagapadulong, nagguwa siya kag nagluhod sa atubangan ni David bilang pagtahod sa iya. 21Nagsiling si Arauna, “Mahal nga Hari, ngaa nga ari ka?” Nagsabat si David, “Nagkadto ako diri sa pagbakal sang imo linasan kay mahimo ako sang halaran para sa Ginoo, agod mauntat na ang kalalat-an sa mga tawo.” 22Nagsiling si Arauna, “Kuhaa kag ihalad sa Dios ang bisan ano nga gusto mo, Mahal nga Hari. Ari ang mga baka para imo ihalad bilang halad nga ginasunog, kag ari man ang ila mga gota kag pati ang mga tapi nga ginagamit sa paglinas para igatong. 23Mahal nga Hari, ginahatag ko ini tanan sa imo, kag kabay pa nga batunon sang Ginoo nga imo Dios ang imo halad.”
24Pero nagsabat si David sa iya, “Indi ko ini pagbatunon nga libre; bayaran ko gid ikaw. Indi ako maghalad sa Ginoo nga akon Dios sang mga halad nga ginasunog nga wala sing bili sa akon.” Gani ginbakal ni David ang linasan kag ang mga baka sa kantidad nga 50 ka bilog nga pilak. 25Dayon naghimo siya didto sang halaran para sa Ginoo kag naghalad sang mga halad nga ginasunog kag sang mga halad nga para sa maayo nga relasyon. Ginsabat sang Ginoo ang pangamuyo ni David para sa Israel, kag nag-untat ang kalalat-an.
Davids folketælling
1Endnu en gang blev Herren vred på Israel. Han fik David til at bringe Israels folk i ulykke ved at give ham den tanke at optælle Judas og Nordrigets samlede hærstyrke.24,1 I parallelstedet, 1.Krøn. 21,1, siges det, at det var Satan, som fristede David til at mønstre folket, noget, som David godt vidste, var imod Guds vilje. Senere i dette kapitel (v. 17) erkender David, at han har syndet. Gud sætter menneskers loyalitet på prøve, og det kan ske ved, at Satan får lov at friste dem, som f.eks. i Job 1,6-12 eller Matt. 4. 2Kongen sagde derfor til Joab og de øvrige officerer: „Rejs rundt blandt alle Israels stammer fra Dan i nord til Be’ersheba i syd og optæl alle de våbenføre mænd, så jeg kan vide, hvor mange jeg råder over.”
3Men Joab svarede: „Gud give, at din hær må vokse til 100 gange af, hvad den er nu—og at du må leve så længe, at du oplever det! Hvorfor vil min herre, kongen, begå en sådan synd?”
4Men trods deres protester måtte Joab og officererne bøje sig for kongens ord. Joab og hans officerer drog altså af sted for at begynde optællingen. 5De krydsede Jordanfloden og slog lejr ved Aroer midt i kløften syd for byen.24,5 Aroer er den sydligste by i Rubens område øst for Dødehavet. Derefter gik de nordpå gennem Gads område og slog lejr ved Jazer. 6Derfra tog de videre til Gilead og hittitternes område.24,6 Flere af stednavnene i teksten er ukendte og oversættelsen usikker. Efter at have været i Dan satte de kursen mod Sidon. 7Senere kom de til fæstningen i Tyrus og til hivvitternes og kana’anæernes mange byer, inden de nåede til landets sydligste punkt, Be’ersheba i Juda. 8Efter denne rundrejse, som varede ni måneder og 20 dage, vendte Joab tilbage til Jerusalem 9og meddelte kongen det samlede tal på landets våbenføre mænd, 800.000 mand i Nordriget og 500.000 mand i Juda.
10Men da mønstringen var overstået, fik David dårlig samvittighed og sagde til Herren: „Jeg har begået en stor synd! Det var tåbeligt af mig at gøre sådan noget. Tilgiv mig, Herre!”
11Da David stod op næste morgen, havde profeten Gad, som var i Davids tjeneste, allerede fået følgende budskab fra Herren: 12„Gå hen og sig til David: Jeg, Herren, giver dig tre muligheder for straf, og du må selv vælge, hvilken en af dem det skal være.” 13Gad gik derefter hen til David og forelagde ham de tre muligheder: „Skal der komme tre24,13 Eller: „syv”. Den hebraiske tekst har „syv”, mens LXX og 1.Krøn. 21,12 har „tre”. års hungersnød i hele dit land? Vil du være på flugt for dine fjender i tre måneder? Eller skal Herren sende pest over landet i tre dage? Tænk dig nu godt om og lad mig vide, hvad jeg skal svare Herren, som har sendt mig.”
14„Det er et frygteligt valg,” sukkede David. „Men det er bedre for os at være prisgivet Herren, for hans nåde er stor. Lad mig ikke være prisgivet mennesker.”
15Straks den samme morgen sendte Herren så pest over hele Israel fra Dan i nord til Be’ersheba i syd. Pesten varede i tre dage, og 70.000 mænd døde. 16Da dødsenglen var parat til at ramme Jerusalem, blev Herren bedrøvet over den store ulykke, der var ved at ske. „Stop!” sagde han til englen. „Nu kan det være nok!” Englen stod da ved jebusitten Aravnas tærskeplads.
17Da David så englen, som slog folket med pest, sagde han til Herren: „Det er mig, der har syndet! Alle disse mennesker er som uskyldige får. Så er det bedre, at du rammer mig og min familie.”
18-19Samme dag kom Gad til David med følgende besked fra Herren: „Gå hen og byg et alter for Herren på jebusitten Aravnas tærskeplads!” David gik straks derop, som Herren havde befalet. 20Da Aravna fik øje på kongen og hans mænd, der styrede lige hen imod ham, gik han dem i møde og kastede sig på knæ med ansigtet mod jorden foran kongen.
21„Herre, hvad er grunden til dit besøg?” spurgte han David.
David svarede: „Jeg vil købe din tærskeplads, så jeg kan bygge et alter for Herren og få pesten til at standse.”
22„Min herre og konge, tag hvad du vil have,” svarede Aravna. „Udfør alle de ofre, du vil! Her er mine okser til brændofferet, og du må gerne bruge tærskeslæderne og åget til offerbrænde. 23Herre konge, jeg giver det alt sammen til dig. Må Gud Herren vise dig nåde!” 24„Nej,” svarede kongen, „jeg vil betale dig for det, for jeg vil ikke bringe Herren, min Gud, et offer, som ikke har kostet mig noget.”
Så købte David tærskepladsen og han gav 50 sølvstykker for okserne, 25hvorefter han byggede et alter for Herren og ofrede brændofre og takofre. Da forbarmede Herren sig over landet og Israels folk og standsede pesten.
