1Nagsabat si Elisha, “Pamatii ining ginasiling sang Ginoo: ‘Sa amo sini nga oras buwas, mangin barato ang balaklon sa balaligyaan7:1 balaligyaan: sa Hebreo, puwertahan. sang Samaria. Ang bili sang tatlo ka gantang nga harina, isa lang ka bilog nga pilak, kag amo man ang bili sang anom ka gantang nga barley.’ ” 2Nagsiling ang opisyal nga ginasaligan sang hari, “Bisan pa gani ginapaulan sang Ginoo,7:2 ginapaulan sang Ginoo: sa literal, ginabuksan sang Ginoo ang mga bintana sang langit. indi gid makapareho sina kabugana ang mga patubas.” Nagsabat si Elisha, “Makita mo nga matabo ini, pero indi ka makakaon sini.”
Nag-untat ang mga Arameanhon sa Pagsalakay
3Karon, may apat ka tawo nga may delikado nga balatian sa panit7:3 delikado nga balatian sa panit: Tan-awa ang footnote sa 5:1. nga nagapungko sa may puwertahan sang siyudad. Naghambalanay sila, “Ngaa magsagi kita tiner diri hasta mapatay kita? 4Kon magsulod kita sa siyudad mapatay kita didto sa gutom, kag kon magpungko lang kita diri, mapatay man kita gihapon. Gani makadto na lang kita sa kampo sang mga Arameanhon kag magsurender. Kon indi nila kita pag-anhon, maayo, pero kon patyon nila kita, bahala na.”
5Gani pagkagab-i, nagkadto sila sa kampo sang mga Arameanhon. Pero pag-abot nila, wala sing tawo didto. 6Kay ginpabati sang Ginoo ang mga soldado sang Aram sang ginahod sang mga karwahe, mga kabayo, kag sang madamo nga mga soldado, gani naghunahuna ang mga Arameanhon nga ginsuhulan sang hari sang Israel ang hari sang mga Hithanon kag ang hari sang mga Egiptohanon sa pagsalakay sa ila. 7Amo gani nga nagpalagyo sila sang gab-i kag ginpamayaan nila ang ila mga tolda, mga kabayo, kag mga asno. Ginbayaan lang nila ang ila kampo kag nagpalalagyo sila para maluwas ang ila kaugalingon.
8Pag-abot sa kampo sang mga tawo nga may balatian sa panit, gin-isa-isa nila sulod ang mga tolda. Sige ang ila kaon kag inom, kag panguha sang mga pilak, mga bulawan kag mga bayo. Kag ginpanago nila ini. 9Sang ulihi naghambalanay sila, “Indi ini husto. Dapat kuntani ginbalita naton subong nga adlaw nga nagpalalagyo na ang mga kaaway, pero gintago-tago ta lang ini. Kon pabuwasan pa naton ang pagsugid sini, silutan gid kita. Dali, malakat kita subong kag ibalita naton ini sa palasyo sang hari.”
10Gani nagbalik sila sa siyudad sang Samaria kag gintawag nila ang mga guwardya sang puwertahan sang siyudad kag ginsilingan, “Nagkadto kami sa kampo sang mga Arameanhon kag wala gid sing tawo didto, luwas lang sa mga kabayo kag mga asno nga napanghigot. Kag ara pa ang mga pagkabutang sa mga tolda.”
11Ginsinggit sang mga guwardya ang ini nga balita sa mga tawo hasta nga nakaabot ini sa palasyo. 12Bisan madulom pa, nagbangon ang hari kag nagsiling sa iya mga opisyal, “Sugiran ko kamo kon ano ang ginaplano sang mga Arameanhon. Nahibaluan nila nga ginagutom kita, gani ginbayaan nila ang ila kampo kag nagpanago sa mga kabukiran. Kay nagahunahuna sila nga sigurado gid nga magguwa kita, kag dayon dakpon nila kita kag agawon ang siyudad.” 13Nagsabat ang isa sang iya mga opisyal, “May lima pa kita ka kabayo nga nabilin, ngaa indi kita magpasugo sang pila ka mga tawo sa pag-usisa kon ano gid bala ang natabo? Bahala na kon patyon sila, total kon diri sila, mapatay man gihapon sila upod sa aton.”
14Gani nagpreparar sila sang duha ka karwahe nga may mga kabayo, kag nagpadala ang hari sang mga tawo sa paghibalo kon ano gid ang natabo sa mga soldado sang Aram. 15Nakaabot sila hasta sa Suba sang Jordan, kag nakita nila sa mga dalan ang mga bayo kag mga kagamitan nga ginpanghaboy sang mga Arameanhon sa ila nga dali-dali nga pagpalagyo. Nagbalik ang mga ginsugo kag ginbalita nila ini sa hari. 16Dayon nagguwa ang mga tawo sa siyudad kag ginpanguha nila ang mga nagkalabilin sa kampo sang mga Arameanhon. Kag natabo matuod ang ginsiling sang Ginoo nga ang bili sang tatlo ka gantang nga harina isa lang ka bilog nga pilak, kag amo man ang bili sang anom ka gantang nga barley.
17Ang ginbutang sang hari nga magkontrolar sa pagdinaguso sang mga tawo sa puwertahan sang siyudad amo ang opisyal nga iya ginasaligan. Pero natumba siya kag gintapak-tapak sang mga tawo didto sa puwertahan, kag napatay siya suno sa ginsiling ni Elisha nga alagad sang Dios sang nagkadto ang hari kay Elisha. 18Natabo man ang ginsiling sang alagad sang Dios sa hari, “Sa amo sini nga tion buwas, mangin barato ang balaklon sa balaligyaan7:18 balaligyaan: sa Hebreo, puwertahan. sang Samaria. Ang bili sang tatlo ka gantang nga harina, isa lang ka bilog nga pilak, kag amo man ang bili sang anom ka gantang nga barley.” 19Nagsabat sadto ang opisyal sang hari, “Bisan pa gani ginapaulan sang Ginoo,7:19 Tan-awa ang footnote sa 7:2. indi gid makapareho sina kabugana ang mga patubas.” Kag nagsiling si Elisha, “Makita mo nga matabo ini, pero indi ka makakaon sini.” 20Kag natabo matuod ini sa opisyal, kay gintapak-tapak siya sang mga tawo nga nagdinaguso sa puwertahan sang siyudad, kag napatay siya.
1Eliseu respondeu: “Ouçam a palavra do Senhor! Assim diz o Senhor: ‘Amanhã, por volta desta hora, na porta de Samaria, tanto uma medida7.1 Hebraico: 1 seá. O seá era uma medida de capacidade para secos. As estimativas variam entre 7 e 14 litros. de farinha como duas medidas de cevada serão vendidas por uma peça7.1 Hebraico: 1 siclo. Um siclo equivalia a 12 gramas. de prata’ ”.
2O oficial, em cujo braço o rei estava se apoiando, disse ao homem de Deus: “Ainda que o Senhor abrisse as comportas do céu, será que isso poderia acontecer?”
Mas Eliseu advertiu: “Você o verá com os próprios olhos, mas não comerá coisa alguma!”
O Cerco
3Havia quatro leprosos7.3 O termo hebraico não se refere somente à lepra, mas também a diversas doenças da pele; também no versículo 8. junto à porta da cidade. Eles disseram uns aos outros: “Por que ficar aqui esperando a morte? 4Se resolvermos entrar na cidade, morreremos de fome, mas, se ficarmos aqui, também morreremos. Vamos, pois, ao acampamento dos arameus para nos render. Se eles nos pouparem, viveremos; se nos matarem, morreremos”.
5Ao anoitecer, eles foram ao acampamento dos arameus. Quando chegaram às imediações do acampamento, viram que não havia ninguém ali, 6pois o Senhor tinha feito os arameus ouvirem o ruído de um grande exército com cavalos e carros de guerra, de modo que disseram uns aos outros: “Ouçam, o rei de Israel contratou os reis dos hititas e dos egípcios para nos atacarem!” 7Então, para salvar sua vida, fugiram ao anoitecer, abandonando tendas, cavalos e jumentos, deixando o acampamento como estava.
8Tendo chegado às imediações do acampamento, os leprosos entraram numa das tendas. Comeram e beberam, pegaram prata, ouro e roupas e saíram para esconder tudo. Depois voltaram e entraram noutra tenda, pegaram o que quiseram e esconderam isso também.
9Então disseram uns aos outros: “Não estamos agindo certo. Este é um dia de boas notícias, e não podemos ficar calados. Se esperarmos até o amanhecer, seremos castigados. Vamos imediatamente contar tudo no palácio do rei”.
10Então foram, chamaram as sentinelas da porta da cidade e lhes contaram: “Entramos no acampamento arameu e não vimos nem ouvimos ninguém. Havia apenas cavalos e jumentos amarrados, e tendas abandonadas”. 11As sentinelas da porta proclamaram a notícia, e ela foi anunciada dentro do palácio.
12O rei se levantou de noite e disse aos seus conselheiros: “Eu explicarei a vocês o que os arameus planejaram. Como sabem que estamos passando fome, deixaram o acampamento e se esconderam no campo, pensando: ‘Com certeza eles sairão, e então os pegaremos vivos e entraremos na cidade’ ”.
13Um de seus conselheiros respondeu: “Manda que alguns homens apanhem cinco dos cavalos que restam na cidade. O destino desses homens será o mesmo de todos os israelitas que ficarem, sim, como toda esta multidão condenada. Por isso vamos enviá-los para descobrir o que aconteceu”.
14Assim que prepararam dois carros de guerra com seus cavalos, o rei os enviou atrás do exército arameu, ordenando aos condutores: “Vão e descubram o que aconteceu”. 15Eles seguiram as pegadas do exército até o Jordão e encontraram todo o caminho cheio de roupas e armas que os arameus haviam deixado para trás enquanto fugiam. Os mensageiros voltaram e relataram tudo ao rei. 16Então o povo saiu e saqueou o acampamento dos arameus. Assim, tanto uma medida de farinha como duas medidas de cevada passaram a ser vendidas por uma peça de prata, conforme o Senhor tinha dito.
17Ora, o rei havia posto o oficial em cujo braço tinha se apoiado como encarregado da porta da cidade, mas, quando o povo saiu, atropelou-o junto à porta, e ele morreu, conforme o homem de Deus havia predito quando o rei foi à sua casa. 18Aconteceu conforme o homem de Deus dissera ao rei: “Amanhã, por volta desta hora, na porta de Samaria, tanto uma medida de farinha como duas medidas de cevada serão vendidas por uma peça de prata”.
19O oficial tinha contestado o homem de Deus perguntando: “Ainda que o Senhor abrisse as comportas do céu, será que isso poderia acontecer?” O homem de Deus havia respondido: “Você verá com os próprios olhos, mas não comerá coisa alguma!” 20E foi exatamente isso que lhe aconteceu, pois o povo o pisoteou junto à porta da cidade, e ele morreu.
