Ang Paghari ni Manase sa Juda
(2 Cro. 33:1-20)
1Nagaedad si Manase sang dose ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 55 ka tuig. Ang iya iloy amo si Hefziba. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. Nagsunod siya sa makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga nasyon nga ginpatabog sang Ginoo sa mga Israelinhon. 3Ginpatindog niya liwat ang mga simbahan sa mataas nga mga lugar nga ginpaguba sadto sang iya amay nga si Hezekia. Nagpatindog man siya sang mga halaran para kay Baal kag nagpahimo sang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, pareho sang ginhimo ni Haring Ahab sang Israel. Nagluhod siya kag nagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 4Nagpahimo pa gid siya sang mga halaran sa templo sang Ginoo, nga suno sa Ginoo, ang templo sa Jerusalem amo ang lugar nga sa diin padunggan siya. 5Ginbutang niya ini nga mga halaran sa duha ka lagwerta sang templo sang Ginoo sa pagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 6Ginhalad niya ang iya kaugalingon nga bata sa kalayo. Ginhimo man niya ang mga ginahimo sang mga babaylan kag mga manugpakot, kag nagpamangkot siya sa mga espiritista nga nagapakigsugilanon sa kalag sang patay. Puwerte gid ang iya pagpakasala sa Ginoo, kag nakapaakig ini sa Ginoo. 7Ginbutang niya sa templo ang hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera nga iya ginpahimo. Kon parte sa sini nga templo nagsiling ang Ginoo kay David kag sa iya anak nga si Solomon, “Padunggan ako hasta san-o sa sini nga templo kag sa Jerusalem, ang lugar nga akon ginpili sa tanan nga tribo sang Israel. 8Kon tumanon lang sang katawhan sang Israel ang tanan ko nga kasuguan nga ginhatag sa ila sang akon alagad nga si Moises, indi ko pagtugutan nga pahalinon sila sa sini nga duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan.” 9Pero wala nagpamati ang mga tawo. Ginhaylo sila ni Manase sa paghimo sang malaot, kag ang ila ginhimo mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga nasyon nga ginpalaglag sang Ginoo sa mga Israelinhon.
10Nagsiling ang Ginoo paagi sa iya mga alagad nga mga propeta: 11“Naghimo si Haring Manase sang Juda sining makangilil-ad nga mga buluhaton, nga mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga Amornon nga nag-estar sa sini nga duta antes mag-abot ang mga Israelinhon. Gintulod niya ang mga taga-Juda sa pagpakasala paagi sa pagsimba sa iya mga dios-dios. 12Gani ako, ang Ginoo nga Dios sang Israel, magapadala sang kalaglagan sa Jerusalem kag Juda, nga ang tagsa-tagsa nga makabati sini mahadlukan gid. 13Hukman ko ang Jerusalem pareho sa paghukom ko sa Samaria kag sa panimalay ni Haring Ahab. Limpyuhan ko ang Jerusalem pareho sa pinggan nga ginpahiran kag ginpakulob. 14Pagasikwayon ko bisan pa ang nabilin sa akon katawhan kag itugyan ko sila sa ila mga kaaway nga magaagaw sang ila mga pagkabutang. 15Matabo ini sa ila kay malain ang ila ginhimo sa akon panulok kag ginpaakig nila ako, halin pa sang pagguwa sang ila mga katigulangan sa Egipto hasta subong.”
16Madamo gid ang ginpamatay ni Manase nga inosente nga mga tawo hasta nga nag-ilig ang dugo sa mga karsada sang Jerusalem. Ini wala labot sa sala nga ginhimo niya nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Juda sa panulok sang Ginoo.
17Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Manase, kag ang tanan nga iya ginhimo, pati ang mga sala nga iya nahimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 18Sang napatay si Manase, ginlubong siya sa hardin sang iya palasyo, ang hardin nga ginatawag Uza. Kag si Amon nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.
Ang Paghari ni Amon sa Juda
(2 Cro. 33:21-25)
19Nagaedad si Amon sang 22 ka tuig sang nangin hari siya sa Juda. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang duha ka tuig. Ang iya iloy amo si Meshulemet nga anak ni Haruz nga taga-Jotba. 20Malain ang ginhimo ni Amon sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo sang iya amay nga si Manase. 21Ginsunod niya ang pagginawi sang iya amay. Ginsimba niya ang mga dios-dios nga ginsimba sang iya amay, 22kag ginsikway niya ang Ginoo, ang Dios sang iya mga katigulangan. Wala siya nagsunod sa pamaagi sang Ginoo.
23Karon, nagplano sing malain ang mga opisyal ni Amon kontra sa iya, kag ginpatay nila siya sa iya palasyo. 24Pero ginpamatay sang katawhan sang Juda ang tanan nga nagpatay kay Haring Amon. Kag ginbulos nila si Josia nga anak ni Amon bilang hari.
25Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Amon, kag ang iya mga ginhimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda. 26Ginlubong si Amon sa iya lulubngan didto sa hardin nga ginatawag Uza. Kag si Josia nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.
1Manasseh was twelve years old when he began to reign, and reigned fifty and five years in Jerusalem. And his mother’s name was Hephzi-bah. 2And he did that which was evil in the sight of the LORD, after the abominations of the heathen, whom the LORD cast out before the children of Israel. 3For he built up again the high places which Hezekiah his father had destroyed; and he reared up altars for Baal, and made a grove, as did Ahab king of Israel; and worshipped all the host of heaven, and served them. 4And he built altars in the house of the LORD, of which the LORD said, In Jerusalem will I put my name. 5And he built altars for all the host of heaven in the two courts of the house of the LORD. 6And he made his son pass through the fire, and observed times, and used enchantments, and dealt with familiar spirits and wizards: he wrought much wickedness in the sight of the LORD, to provoke him to anger. 7And he set a graven image of the grove that he had made in the house, of which the LORD said to David, and to Solomon his son, In this house, and in Jerusalem, which I have chosen out of all tribes of Israel, will I put my name for ever: 8Neither will I make the feet of Israel move any more out of the land which I gave their fathers; only if they will observe to do according to all that I have commanded them, and according to all the law that my servant Moses commanded them. 9But they hearkened not: and Manasseh seduced them to do more evil than did the nations whom the LORD destroyed before the children of Israel.
10¶ And the LORD spake by his servants the prophets, saying, 11Because Manasseh king of Judah hath done these abominations, and hath done wickedly above all that the Amorites did, which were before him, and hath made Judah also to sin with his idols: 12Therefore thus saith the LORD God of Israel, Behold, I am bringing such evil upon Jerusalem and Judah, that whosoever heareth of it, both his ears shall tingle. 13And I will stretch over Jerusalem the line of Samaria, and the plummet of the house of Ahab: and I will wipe Jerusalem as a man wipeth a dish, wiping it, and turning it upside down.21.13 wiping…: Heb. he wipeth and turneth it upon the face thereof 14And I will forsake the remnant of mine inheritance, and deliver them into the hand of their enemies; and they shall become a prey and a spoil to all their enemies; 15Because they have done that which was evil in my sight, and have provoked me to anger, since the day their fathers came forth out of Egypt, even unto this day. 16Moreover Manasseh shed innocent blood very much, till he had filled Jerusalem from one end to another; beside his sin wherewith he made Judah to sin, in doing that which was evil in the sight of the LORD.21.16 from…: Heb. from mouth to mouth
17¶ Now the rest of the acts of Manasseh, and all that he did, and his sin that he sinned, are they not written in the book of the chronicles of the kings of Judah? 18And Manasseh slept with his fathers, and was buried in the garden of his own house, in the garden of Uzza: and Amon his son reigned in his stead.
19¶ Amon was twenty and two years old when he began to reign, and he reigned two years in Jerusalem. And his mother’s name was Meshullemeth, the daughter of Haruz of Jotbah. 20And he did that which was evil in the sight of the LORD, as his father Manasseh did. 21And he walked in all the way that his father walked in, and served the idols that his father served, and worshipped them: 22And he forsook the LORD God of his fathers, and walked not in the way of the LORD.
23¶ And the servants of Amon conspired against him, and slew the king in his own house. 24And the people of the land slew all them that had conspired against king Amon; and the people of the land made Josiah his son king in his stead. 25Now the rest of the acts of Amon which he did, are they not written in the book of the chronicles of the kings of Judah? 26And he was buried in his sepulchre in the garden of Uzza: and Josiah his son reigned in his stead.21.26 Josiah: Gr. Josias
