2 Hari 10 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

2 Hari 10:1-36

Ginpamatay ang Panimalay ni Ahab

1May 70 ka kaliwat10:1 kaliwat: ukon, mga anak. si Ahab sa Samaria. Gani nagpadala didto sang sulat si Jehu sa mga opisyal sang siyudad,10:1 siyudad: Amo ini sa iban nga mga Griego nga teksto. Sa Hebreo, Jezreel. sa mga manugdumala, kag sa mga manug-atipan sang mga kaliwat ni Ahab. Amo ini ang iya nga sulat: 2“Kamo ang gintugyanan sa mga kaliwat ni Haring Ahab, kag sa mga karwahe, sa mga kabayo, sa napaderan nga siyudad, kag sa mga armas. 3Gani pagkabaton ninyo sini nga sulat, magpili kamo sang bagay gid nga mangin hari halin sa mga kaliwat ni Haring Ahab, kag magpakig-away kamo sa amon sa pagdepensa sa pamilya ni Haring Ahab.”

4Pero hinadlukan gid sila kag nagsiling, “Kon ang duha gani ka hari wala makadaog sa iya, kita pa ayhan?” 5Gani ang administrador sang palasyo, ang gobernador sang siyudad, ang mga manugdumala, kag ang mga manug-atipan sang mga kaliwat ni Haring Ahab nagsulat kay Jehu. Amo ini ang ila nga sulat: “Mga alagad mo kami, kag himuon namon ang tanan nga isugo mo. Indi kami magpili sang lain nga hari; himua ang maayo para sa imo.”

6Nagbalos sa ila si Jehu sang sini nga sulat: “Kon dampig kamo sa akon kag handa sa pagsunod sa akon, pang-utdi ninyo sang ulo ang mga kaliwat ni Ahab kag dal-a ninyo buwas sa akon ang ila mga ulo diri sa Jezreel, sa amo man sini nga oras.”

Karon, ang 70 ka kaliwat ni Haring Ahab ginaatipan sang mga dungganon nga mga tawo sang siyudad sang Samaria halin sang bata pa sila. 7Pag-abot sang sulat ni Jehu, ginkuha sang sini nga mga tawo ang 70 ka kaliwat sang hari kag ginpatay. Dayon ginsulod nila ang mga ulo sini sa mga basket kag ginpadala kay Jehu sa Jezreel. 8Pag-abot sang nagdala sini, ginsugiran niya si Jehu, “Ginpadala nila ang mga ulo sang mga kaliwat sang hari.” Nagmando dayon si Jehu, “Tumpuka ini sa duha ka tumpok dira sa puwertahan sang banwa, kag pabay-i lang dira hasta sa aga.”

9Pagkaaga, nagguwa si Jehu kag nagtindog sa atubangan sang mga tawo kag nagsiling, “Wala kamo sing sala. Ako ang nagplano kontra sa akon agalon kag nagpatay sa iya. Pero sin-o ang nagpatay sini sa ila tanan? 10Sa sini mareyalisar ninyo nga ang tanan nga ginsiling sang Ginoo kontra sa panimalay ni Ahab matuman gid. Gintuman sang Ginoo ang iya ginsiling paagi kay Elias nga iya alagad.” 11Dayon ginpamatay ni Jehu ang tanan nga paryente ni Ahab sa Jezreel, pati ang iya mga opisyal, mga abyan, kag ang iya mga pari. Wala gid sing may nabilin sa ila nga buhi. 12Naglakat dayon si Jehu pakadto sa Samaria. Kag samtang nagalakat siya sa dalan, sa lugar nga ginatawag Tilipunan sang mga Manugbantay sang Karnero, 13nakita niya ang mga paryente ni Haring Ahazia sang Juda. Nagpamangkot siya, “Sin-o kamo?” Nagsabat sila, “Mga paryente kami ni Ahazia kag naglakat kami agod magpangamusta sa mga kaliwat ni Haring Ahab kag ni Rayna Jezebel.” 14Nagsugo dayon si Jehu sa iya mga tinawo, “Dal-a sila nga buhi.” Gani gindala nila sila nga buhi sa isa ka bubon didto, kag ginpamatay nila sila—42 sila tanan. Wala gid sing may ginbilin nga buhi si Jehu sa ila.

15Paghalin ni Jehu didto, nakita niya si Jehonadab nga anak ni Recab nga nagapadulong sa pagsugata sa iya. Ginkumusta siya ni Jehu kag ginpamangkot, “Dampig ka bala sa akon, subong nga ako dampig sa imo?” Nagsabat si Jehonadab, “Huo.” Nagsiling dayon si Jehu, “Kon amo, idaho sa akon ang imo kamot.” Gindaho ni Jehonadab ang iya kamot kag ginpasaka siya ni Jehu sa iya karwahe. 16Nagsiling si Jehu, “Upod ka sa akon agod makita mo ang akon katutom sa Ginoo.” Gani nagsakay si Jehonadab upod sa iya. 17Pag-abot ni Jehu sa Samaria ginpamatay niya ang tanan nga nabilin sa pamilya ni Ahab, suno sa ginsiling sang Ginoo paagi kay Elias.

Ginpamatay ang mga Nagaalagad kay Baal

18Gintipon dayon ni Jehu ang tanan nga tawo kag ginsilingan, “Indi masyado matutom si Ahab sa iya nga pag-alagad kay Baal. Pero ako iya, ipakita ko nga matutom gid ako sa pag-alagad sa iya. 19Gani pakadtua ninyo diri sa akon ang tanan nga propeta kag pari ni Baal, kag ang tanan nga nagaalagad sa iya. Kinahanglan nga ara gid sila tanan, kay magahalad ako sang dako nga halad para kay Baal. Ang indi magkadto ipapatay ko.” Pero nagapakuno-kuno lang si Jehu agod mapamatay niya ang mga nagaalagad kay Baal.

20Nagsiling si Jehu, “Maghiwat kita sang pinasahi nga pagtilipon para sa kadungganan ni Baal.” Gani ginpahibalo ini sa mga tawo. 21Ginpatawag ni Jehu sa bug-os nga Israel ang tanan nga nagaalagad kay Baal, kag nagkadto gid ang kada isa sa ila. Nagsulod sila tanan sa templo ni Baal, kag napuno ang templo. 22Ginhambalan ni Jehu ang nagaatipan sang mga bayo nga pangsimba, “Ipasuksok ang mga bayo sa tanan nga nagaalagad kay Baal.” Gani gintuman niya ini.

23Dayon nagsulod si Jehu kag si Jehonadab nga anak ni Recab sa templo ni Baal. Nagsiling si Jehu sa mga nagaalagad kay Baal, “Siguraduha ninyo nga wala sing may nakaimpon sa inyo nga mga tawo nga nagaalagad sa Ginoo. Dapat kamo lang nga nagaalagad kay Baal ang ari diri.” 24Kag didto sa sulod sang templo, naghalad sila sang mga halad nga ginasunog kag sang iban pa nga mga halad. Nagbutang na nga daan si Jehu sang 80 ka tawo sa guwa sang templo kag nagsiling sa ila, “Gintugyan ko sila sa inyo agod patyon ninyo. Ang bisan sin-o sa inyo nga magpabaya nga makapalagyo ang bisan isa sa ila, patyon ko.”

25Pagkatapos ni Jehu halad sang mga halad nga ginasunog, ginmanduan niya ang mga guwardya kag mga opisyal, “Sulod kamo kag pamatya ninyo sila! Indi ninyo pagpabay-i nga may makapalagyo sa ila!” Gani ginpamatay nila sila paagi sa espada kag ginpanghaboy ang ila mga bangkay sa guwa. Dayon nagsulod sila sa pinakasulod nga bahin sang templo ni Baal 26kag ginkuha nila didto ang handumanan nga bato kag gindala sa guwa, kag ginsunog. 27Pagkatapos nga naguba nila ang handumanan nga bato ni Baal, ginwasak nila ang templo ni Baal, kag ginhimo ini sang mga tawo nga palamus-unan hasta subong. 28Sa sini nga paagi, gindula ni Jehu ang pagsimba kay Baal sa Israel. 29Pero ginsunod gihapon niya ang mga sala ni Jeroboam nga anak ni Nebat, nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Israel. Ini amo ang pagsimba sa bulawan nga mga baka sa Betel kag sa Dan.

30Nagsiling ang Ginoo kay Jehu, “Maayo ang imo ginhimo sa akon panulok; ginsunod mo ang gusto ko nga matabo sa panimalay ni Ahab. Tungod sa imo ginhimo, paharion ko ang imo mga kaliwat hasta sa ikaapat nga henerasyon.” 31Pero wala magtuman si Jehu sa kasuguan sang Ginoo, ang Dios sang Israel, sa bug-os niya nga tagipusuon. Sa baylo, ginsunod niya ang mga sala ni Jeroboam, nga nangin kabangdanan sang pagpakasala sang mga taga-Israel.

32Sa sina nga tion, amat-amat nga ginapagamay sang Ginoo ang teritoryo sang Israel. Naagaw ni Haring Hazael ang mga lugar sang Israel 33sa sidlangan sang Suba sang Jordan: ang bug-os nga Gilead, ang Bashan, kag ang mga lugar sa aminhan sang banwa sang Aroer nga malapit sa Arnon nga ililigan sang tubig. Ini nga mga lugar amo ang ginaestaran anay sang tribo ni Gad, ni Reuben, kag ni Manase.

34Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Jehu, kag ang iya bantog nga mga binuhatan kag ang tanan niya nga ginhimo, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Israel. 35Sang napatay si Jehu, ginlubong siya sa Samaria. Kag si Jehoahaz nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari. 36Naghari si Jehu sa Israel didto sa Samaria sa sulod sang 28 ka tuig.

Hoffnung für Alle

2. Könige 10:1-36

Jehu rottet Ahabs Nachkommen aus

1In Samaria wohnten noch siebzig Söhne und Enkel von Ahab. Jehu schickte Briefe nach Samaria an die einflussreichen Männer der Stadt: an die königlichen Beamten aus Jesreel, an die Sippenoberhäupter und an die Erzieher von Ahabs Söhnen und Enkeln. Die Briefe lauteten:

2»Ihr wohnt in einer befestigten Stadt und besitzt Waffen, Streitwagen und Pferde. Bei euch leben die Nachkommen eures Königs. Darum fordere ich euch mit diesem Brief auf: 3Sucht den tüchtigsten und fähigsten der Königssöhne aus und krönt ihn zum Nachfolger seines Vaters. Dann kämpft für euren König!«

4Doch die führenden Männer in Samaria hatten große Angst. Sie überlegten sich: »Nicht einmal die beiden Könige Joram und Ahasja konnten Jehu Widerstand leisten. Wie sollten wir es dann können?« 5Darum schickten der Palastverwalter und der Stadtoberste zusammen mit den Sippenoberhäuptern und den Erziehern folgende Antwort an Jehu: »Wir sind deine Diener und wollen alles tun, was du von uns verlangst. Wir wollen keinen anderen König als dich. Tu, was du für richtig hältst.«

6Da schickte Jehu einen zweiten Brief nach Samaria. Darin hieß es: »Wenn ihr wirklich zu mir halten und meinen Befehlen gehorchen wollt, dann kommt morgen um diese Zeit zu mir nach Jesreel und bringt mir die Köpfe aller Nachkommen von König Ahab!10,6 Oder: bringt mir die Oberhäupter aller Nachkommen König Ahabs! – Der hebräische Text ist wohl bewusst mehrdeutig.« Die siebzig Söhne und Enkel von Ahab wohnten nämlich bei den vornehmsten Bürgern Samarias und wurden von ihnen erzogen. 7Als die einflussreichen Männer der Stadt den Brief gelesen hatten, ließen sie sofort Ahabs siebzig Nachkommen enthaupten, legten die Köpfe in Körbe und schickten sie zu Jehu nach Jesreel.

8Ein Diener meldete Jehu, man habe die Köpfe der Söhne und Enkel von Ahab gebracht. Da befahl Jehu: »Werft sie bis morgen früh beim Stadttor auf zwei Haufen!« 9Am nächsten Morgen ging Jehu hinaus, stellte sich beim Tor auf und rief der Volksmenge zu: »Euch trifft keine Schuld an Jorams Tod. Ich allein habe die Verschwörung gegen unseren König angezettelt, und ich habe ihn auch umgebracht. Doch seine Söhne und Enkel hier habe nicht ich enthauptet! 10Heute kann jeder von euch sehen: Was der Herr König Ahab und seiner Familie vorausgesagt hat, ist nun eingetroffen! Jede einzelne Drohung hat sich erfüllt. Es ist alles so gekommen, wie der Herr es durch seinen Diener Elia angekündigt hat.« 11Danach ließ Jehu auch Ahabs Angehörige in Jesreel umbringen, außerdem alle hohen Beamten und engen Vertrauten des Königs und seine Priester. Nicht einer von ihnen konnte entkommen.

12Schließlich machte er sich auf den Weg nach Samaria. Unterwegs bei Bet-Eked-Roïm 13traf er einige Männer, die mit König Ahasja von Juda verwandt waren. »Wer seid ihr?«, fragte Jehu, und sie antworteten: »Wir sind Verwandte König Ahasjas von Juda und sind unterwegs nach Samaria. Dort wollen wir die Söhne von König Ahab und Königin Isebel besuchen.« 14Da befahl Jehu seinen Leuten: »Packt sie!« Sie nahmen die Männer fest und brachten sie zur Zisterne von Bet-Eked. Dort wurden alle hingerichtet. Es waren zweiundvierzig Männer. Keiner von ihnen konnte entkommen.

15Als Jehu seinen Weg nach Samaria fortsetzte, begegnete ihm Jonadab, ein Sohn von Rechab. Jehu grüßte ihn und fragte: »Du denkst doch so wie ich. Kann ich dir trauen?« »Ja«, antwortete Jonadab. »Dann gib mir die Hand darauf!«, sagte Jehu. Jonadab reichte ihm die Hand, und Jehu ließ ihn auf seinen Wagen steigen. 16»Komm mit«, forderte er ihn auf, »und sieh, wie sehr ich für den Herrn kämpfe!« So fuhr Jonadab mit Jehu nach Samaria.

17Jehu brachte alle Angehörigen von Ahab um, die dort noch zurückgeblieben waren. Ahabs ganze Familie wurde ausgelöscht. Dadurch erfüllte sich, was der Herr damals durch seinen Diener Elia vorausgesagt hatte.

Jehu rottet die Baalspriester aus

18Danach rief Jehu das ganze Volk zusammen und kündigte an: »Schon Ahab hat unseren Gott Baal verehrt, aber ich, Jehu, diene ihm noch viel eifriger! 19-20Ich habe bereits das erste große Opferfest für ihn vorbereitet. Ruft deshalb alle Propheten von Baal, alle Priester und alle, die ihm dienen, hierher! Keiner von ihnen darf fehlen! Wer nicht kommt, wird mit dem Tode bestraft. Ruft ein großes Opferfest aus!«

So stellte Jehu den Anhängern von Baal eine Falle, um sie alle umzubringen. Das Fest wurde überall angekündigt. 21Jehu schickte seine Boten durch das ganze Land Israel. Und tatsächlich: Ohne Ausnahme folgten die Leute, die Baal verehrten, seinem Aufruf. Aus allen Richtungen strömten die Menschen herbei, bis der Tempel zum Bersten voll war.

22Vor Beginn des Festes befahl Jehu dem Verwalter der königlichen Kleiderkammer, allen Anhängern von Baal Festkleider zu geben. 23Danach gingen Jehu und Jonadab, der Sohn von Rechab, zusammen in den Baalstempel. Jehu sagte zu den Anhängern von Baal: »Schaut noch einmal nach, ob sich wirklich keiner im Tempel aufhält, der den Herrn verehrt. Bei dem Opfer dürfen nur Leute dabei sein, die Baal dienen!«

24Während die beiden nach vorne zum Altar gingen, um Schlacht- und Brandopfer darzubringen, stellten sich rund um den Tempel achtzig Mann auf. Jehu hatte sie bestellt und ihnen angedroht: »Wehe dem, der einen einzigen dieser Baalsverehrer entkommen lässt! Mit seinem eigenen Leben muss er es bezahlen. Ich will, dass ihr sie alle umbringt!«

25Sobald Jehu das Brandopfer dargebracht hatte, befahl er seinen Leibwächtern und Offizieren: »Geht hinein und tötet sie! Keiner darf entkommen!« Da stachen Jehus Leibwächter und Offiziere alle im Tempel mit ihren Schwertern nieder und warfen die Leichen hinaus. Dann drangen sie in den innersten Raum des Tempels ein, 26holten die Säulen heraus, die Baal geweiht waren, und warfen sie ins Feuer. 27Baals Gedenkstein stürzten sie um und rissen den ganzen Tempel nieder. Bis heute wird dieser Ort als öffentlicher Abort benutzt.

Wie Jehu über Israel regierte

28So bereitete Jehu der Verehrung von Baal in Israel ein Ende. 29Doch er betete weiterhin die goldenen Stierfiguren in Bethel und Dan an und beging damit die gleiche Sünde wie Jerobeam, der Sohn von Nebat, der die Israeliten zum Götzendienst verführt hatte.

30Eines Tages sprach der Herr zu Jehu: »Du hast Ahabs Familie ausgelöscht, so wie ich es für sie vorgesehen hatte. Weil du damit das getan hast, was ich wollte, werden deine Nachkommen noch bis in die vierte Generation über Israel herrschen.« 31Doch Jehu richtete sich nicht von ganzem Herzen nach dem Gesetz des Herrn, des Gottes Israels. Stattdessen hielt er an dem Götzendienst fest, mit dem schon Jerobeam, der Sohn von Nebat, die Israeliten zur Sünde verführt hatte.

32Während Jehus Regierungszeit begann der Herr, das Gebiet Israels zu verkleinern: König Hasaël von Syrien eroberte das ganze Gebiet 33östlich des Jordan, angefangen bei Baschan über die Gebiete der Stämme Gad, Ruben und Manasse – also ganz Gilead – bis nach Aroër am Fluss Arnon.

34Alles Weitere über Jehus Leben und seine militärischen Erfolge ist in der Chronik der Könige von Israel festgehalten. 35-36Er regierte 28 Jahre in Samaria. Dort wurde er auch begraben. Sein Sohn Joahas wurde sein Nachfolger.