2 Cronica 33 – HLGN & NRT

Ang Pulong Sang Dios

2 Cronica 33:1-25

Ang Paghari ni Manase sa Juda

(2 Har. 21:1-18)

1Nagaedad si Manase sang dose ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 55 ka tuig. 2Malain ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. Nagsunod siya sa makangilil-ad nga mga buluhaton sang mga nasyon nga ginpatabog sang Ginoo sa mga Israelinhon. 3Ginpatindog niya liwat ang mga simbahan sa mataas nga mga lugar nga ginpaguba sadto sang iya amay nga si Hezekia. Nagpatindog man siya sang mga halaran para sa mga imahen ni Baal kag nagpahimo sang mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera. Nagluhod siya kag nagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 4Nagpahimo pa gid siya sang mga halaran sa templo sang Ginoo, nga suno sa Ginoo ang templo sa Jerusalem amo ang lugar nga sa diin padunggan siya hasta san-o. 5Ginbutang niya ini nga mga halaran sa duha ka lagwerta sang templo sang Ginoo sa pagsimba sa tanan nga butang sa kalangitan. 6Ginhalad niya ang iya mga bata sa kalayo33:6 Ginhalad… kalayo: ukon, Ginpaagi niya ang iya mga bata sa kalayo. sa Pulopatag sang Ben Hinom. Ginhimo man niya ang mga ginahimo sang mga babaylan, manugpakot kag manughiwit, kag nagpamangkot siya sa mga espiritista nga nagapakigsugilanon sa kalag sang mga patay. Puwerte gid ang iya pagpakasala sa Ginoo, kag nakapaakig ini sa Ginoo.

7Ginbutang niya sa templo sang Dios ang imahen nga iya ginpahimo. Kon parte sa sini nga templo, nagsiling ang Dios kay David kag sa iya anak nga si Solomon, “Padunggan ako hasta san-o sa sini nga templo kag sa Jerusalem, ang lugar nga akon ginpili sa tanan nga tribo sang Israel. 8Kon tumanon lang sang katawhan sang Israel ang tanan ko nga kasuguan kag pagsulundan nga ginhatag sa ila ni Moises, indi ko pagtugutan nga pahalinon sila sa sini nga duta nga ginhatag ko sa ila mga katigulangan.” 9Pero ginhaylo ni Manase ang katawhan sang Juda kag Jerusalem sa paghimo sang malaot, kag ang ila ginhimo mas malaot pa sang sa ginhimo sang mga nasyon nga ginpalaglag sang Ginoo sa mga Israelinhon.

10Bisan ginpaandaman sang Ginoo si Manase kag ang iya katawhan, wala gihapon sila magpamati sa iya. 11Gani ginpasalakay sila sang Ginoo sa mga soldado sang Asiria. Ginbihag nila si Manase, ginkaw-itan sa ilong, ginkadenahan sang saway, kag gindala sa Babilonia. 12Sa iya kalisod, nagpaubos gid siya sang iya kaugalingon kag nagpakitluoy sa Ginoo nga iya Dios, nga Dios man sang iya mga katigulangan. 13Kag sang nagpangamuyo siya, ginpamatian siya sang Ginoo. Natandog ang Ginoo sa iya nga pagpakitluoy. Gani ginpabalik siya sang Ginoo sa Jerusalem kag sa iya ginharian. Dayon nareyalisar ni Manase nga ang Ginoo lang ang Dios.

14Umpisa sadto, ginpakay-o ni Manase ang pangguwa nga pader sang Banwa ni David, halin sa nakatundan sang tuburan sang Gihon sa may ililigan sang tubig hasta sa Puwertahan sang mga Isda,33:14 Puwertahan sang mga Isda: Siguro diri ginapaagi ang mga isda nga ginadala sa siyudad. paliko sa bulobukid sang Ofel. Ginpataasan man niya ini. Dayon nagbutang siya sang mga kumander sa tanan nga napaderan nga mga banwa sang Juda. 15Ginpakuha niya ang mga dios-dios sang taga-iban nga nasyon kag ang imahen sa templo sang Ginoo. Ginpakuha man niya ang mga halaran sa bukid nga ginatindugan sang templo kag ang mga halaran sa iban nga bahin sang Jerusalem, kag ginpahaboy ini sa guwa sang siyudad. 16Dayon ginpakay-o niya ang halaran sang Ginoo kag ginhalaran sang mga halad nga para sa maayo nga relasyon kag mga halad sa pagpasalamat. Ginhambalan niya ang mga pumuluyo sang Juda nga mag-alagad sa Ginoo, ang Dios sang Israel. 17Sa gihapon nagahalad ang mga tawo sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar, pero ginahalad na nila ini sa Ginoo nga ila Dios.

18Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Manase, pati ang iya pangamuyo sa Dios kag ang mga ginhambal sang mga propeta sa iya sa ngalan sang Ginoo, ang Dios sang Israel, nasulat sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Israel. 19Ang pangamuyo ni Manase kag ang sabat sang Ginoo sa iya, pati ang tanan niya nga sala kag pagsupak sa Ginoo, nasulat sa Libro sang mga Propeta. Nalista man diri ang mga lugar nga ginpatindugan niya sang mga simbahan, sang mga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera, kag sang iban pa nga mga dios-dios sa wala pa siya makapaubos sang iya kaugalingon sa Dios. 20Sang napatay si Manase, ginlubong siya sa iya palasyo. Kag si Amon nga iya anak amo ang nagbulos sa iya bilang hari.

Ang Paghari ni Amon sa Juda

(2 Har. 21:19-26)

21Nagaedad si Amon sang 22 ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang duha ka tuig. 22Malain ang ginhimo ni Amon sa panulok sang Ginoo, pareho sa ginhimo sang iya amay nga si Manase. Ginsimba kag ginhalaran niya ang mga dios-dios nga ginpahimo ni Manase. 23Pero indi siya pareho sa iya amay, kay wala siya nagpaubos sang iya kaugalingon sa Ginoo. Sa baylo, gindugangan pa gid niya ang iya pagpakasala.

24Karon, nagplano sing malain ang mga opisyal ni Amon kontra sa iya, kag ginpatay nila siya sa iya palasyo. 25Pero ginpamatay sang katawhan sang Juda ang tanan nga nagpatay kay Haring Amon. Kag ginbulos nila si Josia nga anak ni Amon bilang hari.

New Russian Translation

2 Паралипоменон 33:1-25

Манассия – царь Иудеи

(4 Цар. 21:1-10, 17-18)

1Манассии было двенадцать лет, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме пятьдесят пять лет. 2Он делал зло в глазах Господа, следуя омерзительным обычаям народов, которых Господь прогнал от израильтян. 3Он отстроил святилища на возвышенностях, которые разрушил его отец Езекия, он воздвиг жертвенники Баалам и сделал столбы Ашеры. Он поклонялся всему небесному воинству и служил ему, 4построил жертвенники в доме Господа, о котором Господь сказал: «Мое имя пребудет в Иерусалиме вовеки». 5В обоих дворах дома Господа он построил жертвенники всему небесному воинству. 6Он приносил своих сыновей в огненную жертву в долине Бен-Гинном, гадал и ворожил, и занимался волшебством. Он общался с вызывателями умерших и чародеями. Он сделал много зла в глазах Господа, вызывая Его гнев.

7Он взял резного идола, которого сделал, и поставил его в Божьем доме, о котором Бог говорил Давиду и его сыну Соломону: «В этом доме и в Иерусалиме, который Я избрал среди всех родов Израиля, Я помещу Мое имя навеки. 8Я не дам впредь ногам израильтян оставить землю, которой Я наделил их отцов, если только они будут исполнять все, что Я повелел им в отношении Закона, правил и установлений, данных через Моисея».

9Но Манассия сбил Иудею и жителей Иерусалима с пути, и они стали делать больше зла, чем те народы, которых Господь истребил перед израильтянами.

10Господь предостерегал Манассию и его народ, но они не слушали. 11И Господь навел на них военачальников царя Ассирии, которые взяли Манассию в плен, продели в его нос крюк, заковали в бронзовые кандалы и увели его в Вавилон. 12Попав в беду, он искал милости у Господа, своего Бога, и глубоко смирился перед Богом своих отцов. 13Когда он молился, Господь смилостивился над ним и внял его мольбе. Он возвратил его в Иерусалим, на его трон. Так Манассия познал, что Господь есть Бог.

14После этого он отстроил внешнюю стену Города Давида к западу от источника Гихон в долине до самого прохода Рыбных ворот и вокруг холма Офел, притом он сделал ее гораздо выше. Он разместил военачальников во всех укрепленных городах Иудеи. 15Он убрал чужеземных богов и идола из Господнего дома вместе с жертвенниками, которые построил на храмовой горе и в Иерусалиме; он выбросил их из города. 16Он восстановил жертвенник Господа, принес на нем жертвы примирения и благодарственные жертвы и велел Иудее служить Господу, Богу Израиля. 17Народ же продолжал приносить жертвы в святилищах на возвышенностях, но только Господу, Богу своему.

18Прочие события правления Манассии, его молитва своему Богу и слова провидцев, сказанные ему во имя Господа, Бога Израиля, записаны в летописях царей Израиля. 19Его молитва и то, как Бог смилостивился над ним, все его грехи, неверность и места, где он строил святилища на возвышенностях и ставил столбы Ашеры и идолов, прежде чем смирил себя, – все это записано в «Летописях провидцев»33:19 Так в одной из рукописей еврейского текста и в одном из древних переводов; в нормативном еврейском тексте: «Хозая».. 20Манассия упокоился со своими предками и был похоронен у себя во дворце. Амон, его сын, стал царем вместо него.

Амон – царь Иудеи

(4 Цар. 21:19-24)

21Амону было двадцать два года, когда он стал царем, и правил он в Иерусалиме два года. 22Он делал зло в глазах Господа, как и его отец Манассия. Амон поклонялся и приносил жертвы всем идолам, которых сделал Манассия. 23Но, в отличие от своего отца Манассии, он не смирил себя перед Господом – этот Амон лишь умножал свою вину.

24Приближенные Амона составили против него заговор и убили его в его же дворце. 25Но народ страны перебил всех, кто был в заговоре против царя Амона, и сделал царем вместо него его сына Иосию.