1Sang ikapito nga tuig, naghimo na sang tikang si Jehoyada. Naghimo siya sang kasugtanan sa lima ka kumander sang ginatos nga mga soldado. Sila amo si Azaria nga anak ni Jeroham, Ishmael nga anak ni Jehonanan, Azaria nga anak ni Obed, Maasea nga anak ni Adaya, kag Elishafat nga anak ni Zicri. 2Ini sila naglibot sa tanan nga banwa sang Juda sa pagtipon sa mga Levita kag sa mga pangulo sang mga pamilya.
Pag-abot nila tanan sa Jerusalem, 3nagkadto sila sa templo sang Dios kag naghimo sang kasugtanan kay Joash nga anak sang hari. Nagsiling si Jehoyada sa mga tawo, “Amo na ini ang tion nga magahari ang anak sang hari, suno sa ginpromisa sang Ginoo nga may ara permi sang kaliwat si David nga magahari. 4Karon amo ini ang inyo himuon: Ang isa sa tatlo ka bahin sang mga pari kag mga Levita, nga nagaguwardya kon Adlaw nga Inugpahuway, magguwardya sa mga puwertahan sang templo. 5Ang isa pa sa tatlo ka bahin magguwardya sa palasyo sang hari. Kag ang isa pa gid sa tatlo ka bahin magguwardya sa Puwertahan sang Pundasyon. Ang iban nga mga tawo didto sa mga lagwerta sang templo sang Ginoo. 6Wala sing may magsulod sa templo sang Ginoo, luwas lang sa mga pari kag mga Levita nga nagaalagad sa sina nga tion. Puwede sila makasulod tungod gindedikar sila para sa sini nga buluhaton. Pero ang iban kinahanglan didto lang magguwardya sa guwa suno sa sugo sang Ginoo. 7Dapat guwardyahan maayo sang mga Levita ang hari, nga preparado ang ila mga armas, kag sundan nila siya bisan diin siya magkadto. Ang bisan sin-o nga magsulod sa templo nga indi pari ukon Levita dapat patyon.”
8Ginhimo sang mga Levita kag sang tanan nga taga-Juda ang ginsugo ni Jehoyada nga pari. Gintipon sang mga kumander ang ila mga tinawo nga nagaguwardya kon Adlaw nga Inugpahuway, pati man ang wala nagaguwardya sa sina nga adlaw. Wala anay ginpapauli ni Jehoyada ang mga Levita bisan natapos na ang ila turno. 9Dayon ginhatagan ni Jehoyada ang mga kumander sang mga bangkaw kag sang dalagko kag magagmay nga mga taming nga iya sadto ni Haring David, nga gintago didto sa templo sang Dios. 10Ginpaplastar niya ang mga armado nga mga lalaki sa palibot sang templo kag sang halaran, sa pagprotektar sa hari.
11Dayon ginpaguwa ni Jehoyada kag sang iya mga anak si Joash nga anak sang hari kag ginkoronahan. Ginhatagan niya siya sang kopya sang mga pagsulundan parte sa pagdumala sang hari,23:11 mga pagsulundan parte sa pagdumala sang hari: ukon, mga kasuguan sang Dios. kag ginproklamar niya siya nga hari. Ginhaplasan niya siya sang lana bilang pagkilala sa iya nga hari, kag nagsininggit dayon ang mga tawo, “Mabuhay ang hari!”
12Sang pagkabati ni Atalia sang ginahod sang mga tawo nga nagadinalagan kag nagasininggit sa pagdayaw sa hari, nagkadto siya sa ila didto sa templo sang Ginoo. 13Kag nakita niya didto ang bag-o nga hari nga nagatindog malapit sa haligi nga masami nga ginatindugan sang mga hari sa may puwertahan sang templo. Ara sa tupad sang hari ang mga kumander kag ang mga manugtrumpeta, kag ang tanan nga tawo nagahinugyaw kag nagapatunog sang mga trumpeta. Ang mga manugkanta nga may mga instrumento nagapanguna sa pagdayaw sa Dios. Sang makita ini tanan ni Atalia, gin-gisi niya ang iya bayo sa kalain sang iya buot, kag nagsinggit, “Mga traidor! Mga traidor!”
14Ginmanduan ni Jehoyada ang mga kumander sang mga soldado, “Dal-a ninyo sa guwa si Atalia. Indi ninyo siya pagpatya diri sa sulod sang templo sang Ginoo. Kag patya ninyo ang bisan sin-o nga gusto magluwas sa iya.” 15Gani gindakop nila siya kag gindala sa samputan sang Puwertahan sang mga Kabayo nga pasulod sa palasyo, kag didto ginpatay nila siya.
Ang mga Pagbag-o nga Ginhimo ni Jehoyada
(2 Har. 11:17-20)
16Naghimo sang kasugtanan si Jehoyada upod sa mga tawo kag sa hari nga sila mangin katawhan sang Ginoo. 17Nagkadto dayon ang tanan nga tawo sa templo ni Baal kag gin-guba nila ini. Gindugmok nila ang mga halaran kag ang mga dios-dios sini, kag ginpatay nila si Matan nga pari ni Baal sa atubangan sang mga halaran.
18Dayon gintugyan ni Jehoyada sa mga pari nga mga kaliwat ni Levi ang pagdumala sa templo sang Ginoo pareho sadto sa ginhimo ni David. Magahalad sila sang mga halad nga ginasunog suno sa nasulat sa Kasuguan ni Moises, kag magahinugyaw kag magakanta suno sa ginmando ni David. 19Nagpabutang man si Jehoyada sang mga manugbantay sa mga puwertahan sang templo sang Ginoo agod wala sing may makasulod nga tawo nga ginakabig nga mahigko.
20Dayon gin-upod niya ang mga kumander, ang mga dungganon nga mga tawo, ang mga opisyal kag ang tanan nga tawo, kag ila gindul-ong ang hari sa palasyo halin sa templo sang Ginoo. Didto sila nag-agi sa Aminhan nga Puwertahan. Dayon ginpapungko nila ang hari sa iya trono. 21Nagkinalipay ang mga tawo, kag malinong na ang siyudad sa tapos ginpatay si Atalia.
Rainha Atalia deposta e morta
(2 Rs 11.4-20)
1No sétimo ano da regência de Atalia, o sacerdote Jeoiada encheu-se de coragem e foi ter com alguns dos oficiais do exército: Azarias, filho de Jeroão, Ismael, filho de Jeoanã, Azarias, filho de Obede, Maaseia, filho de Adaías, e Elisafate, filho de Zicri, para fazer com eles um tratado. 2Estes homens deslocaram-se secretamente através da nação, para colocar os levitas e os chefes de clã ao corrente dos seus planos de conspiração e convocá-los para Jerusalém. 3Reunidos, juraram lealdade ao jovem rei, que ainda vivia escondido no templo.
“Chegou, enfim, o tempo do nosso rei começar a reinar!”, exclamou Jeoiada. “A promessa do Senhor, de que um descendente de David seria sempre o nosso rei, irá concretizar-se de novo. 4O plano que temos é este: um terço dos sacerdotes e levitas, que executam serviço ao sábado, ficará à entrada, de guarda. 5Outro terço irá para o palácio e a outra terça parte ficará na porta do Fundamento. 6O resto deverá permanecer nos pátios exteriores do templo, como requerem as leis do Senhor. Porque apenas os sacerdotes e os levitas em funções podem entrar no templo, porque estão santificados. 7Os levitas formarão a guarda pessoal do rei; estarão armados e prontos a matar seja quem for que entre no templo sem autorização. Mantenham-se sempre junto ao rei!”
8Os levitas seguiram as indicações de Joiada. Cada um dos três líderes levou um terço dos sacerdotes, tanto os que iam entrar nesse sábado em funções como os que saíam nessa semana, porque Jeoiada não deixou ninguém ir embora. 9Depois Jeoiada entregou lanças e escudos a todos os oficiais do exército. Eram armas que tinham pertencido ao rei David e se encontravam agora depositadas numa das dependências do templo. 10Estes oficiais, completamente armados, formaram uma linha, de um lado ao outro, na frente do templo e em volta do altar.
11Depois trouxeram fora o príncipe, colocaram-lhe uma coroa na cabeça, entregaram-lhe uma cópia do testemunho e, imediatamente, o proclamaram rei e o ungiram. Jeoiada e os seus filhos com grande brado gritaram: “Viva o rei!”
12Quando Atalia ouviu todo aquele barulho e a agitação popular, aclamando o rei, correu para o templo para ver o que se passava. 13Lá estava o rei, junto ao pilar da entrada, com os oficiais do exército e os trombeteiros a rodeá-lo. O povo, que vinha de toda a parte, regozijava-se. Ouviam-se as cornetas; os levitas também cantavam, acompanhados de instrumentos e conduzindo o povo num grande salmo de louvor. Atalia rasgou os vestidos e gritou: “Traição! Traição!”
14“Tirem-na daqui”, ordenou Jeoiada aos oficiais da guarda. “Não a matem aqui no templo e matem quem quer que seja que tente livrá-la!”
15Levaram-na para as cavalariças do palácio e ali a mataram. 16Jeoiada fez então uma promessa solene em como ele, o rei e o povo haveriam de ser o povo do Senhor. 17Depois toda a gente se dirigiu ao templo de Baal para derrubá-lo, destruindo os altares e as imagens, e mataram Matã, o sacerdote de Baal, diante dos altares.
18Jeoiada designou sacerdotes levitas como guardas no templo do Senhor e também os que deveriam ter a função de oferecer holocaustos, de acordo com as ordenanças que o Senhor determinara na Lei de Moisés. Fez, aliás, a mesma distribuição de funções entre os levitas que o rei David estabelecera. Eles cantavam de alegria, enquanto trabalhavam. 19Estabeleceu também guardas às portas do templo, que fiscalizavam o acesso, impedindo a entrada de pessoas ritualmente impuras.
20Os oficiais do exército, os nobres, os governadores e o povo escoltaram o rei no percurso, desde a porta superior até ao palácio, e sentaram-no no trono. 21Toda a gente ficou feliz e a cidade se pacificou, após a morte de Atalia.
