2 Cronica 20 – HLGN & CARST

Ang Pulong Sang Dios

2 Cronica 20:1-37

Ginpierdi ni Jehoshafat ang Moab kag Ammon

1Sang ulihi, naglakat ang mga Moabnon kag mga Ammonhon, kaupod sang iban nga Meunhon20:1 Meunhon: Amo ini sa iban nga mga kopya sang Septuagint. Sa Hebreo, Ammonhon. sa pagpakig-away kay Jehoshafat. 2May mga tawo nga nagkadto kay Jehoshafat kag nagsiling, “May nagapadulong nga madamo gid nga mga soldado nga magasalakay sa imo. Ini sila halin sa Edom20:2 Edom: Amo ini sa isa ka kopya sang Hebreo. Sa kalabanan nga kopya sang Hebreo kag sa Septuagint, Aram. sa pihak nga bahin sang Patay nga Dagat. Ara na sila sa Hazazon Tamar” (nga amo ang En Gedi). 3Hinadlukan si Jehoshafat, kag nagdangop siya sa Ginoo. Dayon nagmando siya nga magpuasa ang tanan nga taga-Juda. 4Gani nagtipon ang mga tawo halin sa tanan nga banwa sang Juda sa pagpangayo sang bulig sa Ginoo. 5Nagtindog si Jehoshafat sa atubangan sang katilingban sang Juda kag Jerusalem didto sa atubangan sang bag-o nga lagwerta sang templo sang Ginoo 6kag nagsiling, “O Ginoo, Dios sang amon mga katigulangan, indi bala ikaw ang Dios nga ara sa langit? Ikaw ang nagagahom sa tanan nga ginharian sa kalibutan. Gamhanan ka gid kag wala sing may makabato sa imo. 7O Dios namon, indi bala nga ginpatabog mo ang mga pumuluyo sang sini nga duta sa imo katawhan nga mga Israelinhon? Kag indi bala nga ginhatag mo ini sa ila, nga mga kaliwat ni Abraham nga imo abyan, agod mangin ila hasta san-o? 8Gin-estaran nila ini kag ginpatindugan sang templo para sa imo kadungganan. Nagsiling sila, 9‘Kon may kalamidad nga mag-abot sa amon pareho sang inaway, baha,20:9 baha: Amo ini sa isa ka kopya sang Griego. Sa Hebreo, paghukom. kalalat-an, ukon gutom, magatindog kami sa imo presensya sa atubangan sang sini nga templo nga sa diin ginapadunggan ka. Magapangayo kami sa imo sang bulig sa amon kalisod, kag pamatian mo kami kag luwason.’

10“Karon ginasalakay kami sang mga tawo halin sa Ammon, Moab, kag Bukid sang Seir. Sadto anay ang ila mga teritoryo wala mo gintugot nga sakupon sang mga Israelinhon sang pagguwa nila sa Egipto. Gani naglikaw ang mga Israelinhon sa ila kag wala nila sila paglaglaga. 11Pero karon, tan-awa kon ano ang ila ginabalos sa amon. Ginasalakay nila kami agod palayason kami sa duta nga imo ginhatag sa amon bilang palanublion. 12O Dios namon, indi mo bala sila pagsilutan? Kay wala kami sang ikasarang sa pag-atubang sa sinang madamo nga mga soldado nga nagasalakay sa amon. Indi kami kahibalo kon ano ang amon himuon, pero nagasalig kami sa imo.”

13Samtang nagatindog didto ang tanan nga lalaki sang Juda upod sang ila mga asawa kag mga anak, pati ang ila magagmay nga kabataan, 14gin-gamhan sang Espiritu sang Ginoo si Jahaziel nga nagatindog didto sa katilingban. Si Jahaziel anak ni Zacarias. Si Zacarias anak ni Benaya. Si Benaya anak ni Jiel. Kag si Jiel anak ni Matania nga Levita kag kaliwat ni Asaf.

15Nagsiling si Jahaziel, “Haring Jehoshafat, kag tanan kamo nga nagaestar sa Juda kag Jerusalem, pamati kamo! Amo ini ang ginasiling sang Ginoo sa inyo, ‘Indi kamo magkahadlok ukon magkaluya tungod sa sining madamo nga mga soldado, kay indi kamo ang magapakig-away kundi ang Dios. 16Buwas magdulhog kamo pakadto sa ila. Makita ninyo sila nga nagataklad sa taklaran sang Ziz, sa punta sang ililigan sang tubig nga nagapakadto sa kamingawan sang Jeruel. 17Indi kinahanglan nga magpakig-away kamo. Magpreparar lang kamo kag magpakalig-on, kag tan-awa ninyo ang kadalag-an nga himuon sang Ginoo para sa inyo. Kamo nga mga taga-Juda kag taga-Jerusalem, indi kamo magkahadlok ukon magkaluya. Atubanga ninyo sila buwas kag ang Ginoo magaupod sa inyo.’ ” 18Nagluhod si Jehoshafat kag ang tanan nga taga-Juda kag taga-Jerusalem sa pagsimba sa Ginoo. 19Dayon nagtindog ang iban nga mga Levita nga halin sa mga pamilya ni Kohat kag ni Kora kag nagdayaw sa Ginoo, ang Dios sang Israel, sa mabaskog gid nga tingog.

20Aga pa gid sang madason nga adlaw, nagkadto sila ni Jehoshafat sa kamingawan sang Tekoa. Samtang nagalakat sila, nagpundo si Jehoshafat kag nagsiling, “Pamatii ninyo ako, kamo nga taga-Juda kag taga-Jerusalem! Magtuo kamo sa Ginoo nga inyo Dios, kag mangin malig-on kamo. Magtuo kamo sa iya mga propeta, kag mangin madinalag-on kamo.” 21Pagkatapos nagpangayo siya sang laygay sa mga tawo. Dayon nagpili siya sang mga manugkanta nga magauna sa ila kag magkanta sang mga pagdayaw sa Ginoo tungod sa iya makatilingala nga pagkabalaan. Amo ini ang ila ginakanta: “Pasalamati ang Ginoo kay ang iya gugma wala sing katapusan.” 22Kag sang pagsugod nila kanta sang mga pagdayaw, ginpaaway sang Ginoo ang mga Ammonhon, mga Moabnon, kag mga taga-Bukid sang Seir nga nagasalakay sa Juda. Nagkalalaglag sila 23kay ginsalakay sang mga Ammonhon kag Moabnon ang mga soldado sang mga taga-Bukid sang Seir kag ginlaglag sila sing bug-os. Pagkatapos nila pamatay, sila naman ang nagpinatyanay. 24Pag-abot sang mga soldado sang Juda sa mataas nga lugar nga sa diin makita ang kamingawan sa ubos, nakita nila ang mga bangkay sang ila mga kaaway nga nagahamyang sa duta. Wala sing bisan isa nga buhi. 25Gani ginkadtuan ini ni Jehoshafat kag sang iya mga tinawo kag ginpanguha ang ila mga pagkabutang. Madamo ang ila nakuha nga mga kagamitan, mga bayo,20:25 mga bayo: Amo ini sa iban nga mga kopya sang Hebreo. Sa kalabanan nga mga kopya, mga bangkay. kag iban pa nga malahalon nga mga butang nga indi na nila masarangan sa pagdala. Tatlo ka adlaw gid ang ila pagpanipon tungod sa puwerte kadamo nga mga pagkabutang. 26Sang ikaapat nga adlaw nagtipon sila sa Kapatagan sang Beraca kag nagdayaw sila didto sa Ginoo. Amo ina kon ngaa ginatawag ini nga Kapatagan sang Beraca20:26 Beraca: buot silingon, pagdayaw. hasta subong.

27Dayon nagbalik sila sa Jerusalem nga ginapangunahan ni Jehoshafat. Malipayon gid sila tungod ginpadaog sila sang Ginoo sa ila mga kaaway. 28Pag-abot nila sa Jerusalem, nagderetso sila sa templo sang Ginoo, nga nagatukar sang mga arpa, lira, kag mga trumpeta.

29Sang mabatian sang tanan nga ginharian kon paano nagpakig-away ang Ginoo sa mga kaaway sang Israel, hinadlukan sila sa Dios.20:29 hinadlukan sila sa Dios: ukon, hinadlukan sila sing puwerte gid. 30Gani may kalinong ang ginharian ni Jehoshafat kay ginhatagan siya sang iya Dios sang kalinong sa iya mga kaaway sa palibot.

Ang Katapusan sang Paghari ni Jehoshafat

(1 Har. 22:41-50)

31Amo ato ang paghari ni Jehoshafat sa Juda. Nagaedad siya sang 35 ka tuig sang nangin hari siya. Sa Jerusalem siya nag-estar, kag naghari siya sa sulod sang 25 ka tuig. Ang iya iloy amo si Azuba nga anak ni Shilhi. 32Ginsunod niya ang pagginawi sang iya amay nga si Asa kag wala siya nagtalikod sa sini nga pagginawi. Matarong ang iya ginhimo sa panulok sang Ginoo. 33Pero wala niya pagkuhaa ang tanan nga mga simbahan sa mataas nga mga lugar, kag ang mga tawo wala gihapon nagmatutom sa pagsunod sa Dios sang ila mga katigulangan.

34Ang iban pa nga estorya parte sa paghari ni Jehoshafat, halin sa umpisa hasta sa katapusan, nasulat sa Kasaysayan ni Jehu nga Anak ni Hanani, nga nalakip sa Libro sang Kasaysayan sang mga Hari sang Juda.

35Pero sang ulihi nga bahin sang paghari ni Jehoshafat sa Juda, nagpakigdampig siya kay Haring Ahazia sang Israel, nga isa ka malaot nga tawo. 36Nagsugtanay sila nga magpahimo sang mga barko nga pangnegosyo.20:36 pangnegosyo: sa Hebreo, pa-Tarshish. Ginpahimo nila ini sa Ezion Geber. 37Pero nagsiling si Eliezer nga anak ni Dodavahu nga taga-Maresha sa kay Jehoshafat, “Tungod nga nagpakigdampig ka kay Ahazia, gub-on sang Ginoo ang inyo ginpaobra.” Gani naguba ang mga barko kag wala ini makabiyahe agod magnegosyo.20:37 agod magnegosyo: sa Hebreo, pa-Tarshish.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

2 Летопись 20:1-37

Поражение моавитян, аммонитян и жителей Сеира

1После этого моавитяне и аммонитяне с некоторыми из меунитян пришли, чтобы воевать с Иосафатом. 2Вестники пришли и доложили Иосафату:

– Из Эдома20:2 Или: «Сирии»., из-за Мёртвого моря, против тебя движется огромное войско. Они уже в Хацацон-Тамаре (то есть в Ен-Геди).

3Встревожившись, Иосафат решил вопросить Вечного и объявил по всей Иудее пост. 4Народ Иудеи собрался, чтобы искать помощи у Вечного, люди пришли из всех городов Иудеи, чтобы искать Его. 5Иосафат встал в собрании жителей Иудеи и Иерусалима в храме Вечного, перед новым двором, 6и сказал:

– Вечный, Бог наших предков, разве Ты не Бог, Который на небесах? Ты правишь всеми царствами народов. В Твоей руке власть и мощь, и никто не может противостоять Тебе. 7Бог наш, разве Ты не прогнал обитателей этой земли перед Твоим народом Исроилом и не отдал её навеки потомкам Иброхима, Твоего друга? 8Они жили в ней и построили в ней святилище для поклонения Тебе, говоря: 9«Если к нам придёт беда, будь то меч наказания, мор или голод, мы предстанем пред Тобою перед этим храмом, в котором Ты пребываешь, и воззовём к Тебе в нашем горе, и Ты услышишь и спасёшь нас».

10Но вот явились жители Аммона, Моава и горы Сеир, чьи земли Ты не позволил завоевать исроильтянам, когда они вышли из Египта, и они свернули в сторону от них и не погубили их. 11Взгляни же, чем они воздают нам, явившись, чтобы выгнать нас из наших владений, которые Ты дал нам в наследие. 12Бог наш, неужели Ты не осудишь их? Ведь у нас нет сил, чтобы противостоять этому огромному войску, которое идёт на нас. Мы не знаем, что нам делать, но глаза наши устремлены на Тебя.

13Все мужчины Иудеи со своими жёнами, младенцами и старшими детьми предстали там пред Вечным. 14И Дух Вечного сошёл на Иахазиила, когда тот стоял в собрании. Иахазиил был сыном Закарии. Закария был сыном Бенаи. Беная был сыном Иеила. Иеил был сыном Маттании, левита и потомка Ософа. 15Иахазиил сказал:

– Слушайте, все жители Иудеи и Иерусалима и царь Иосафат! Так говорит вам Вечный: «Не бойтесь и не ужасайтесь из-за этого огромного войска. Ведь битва эта не ваша, а Всевышнего. 16Выступайте завтра против этих людей. Они будут подниматься по перевалу Циц, и вы найдёте их в конце долины перед пустыней Иеруил. 17Не вам биться в этом сражении. Вы лишь встаньте, стойте и смотрите на спасение Вечного, которое Он даст вам, Иудея с Иерусалимом. Не бойтесь, не ужасайтесь. Выходите завтра навстречу этим людям, и Вечный будет с вами».

18Иосафат поклонился лицом до земли, и все жители Иудеи и Иерусалима пали на колени перед Вечным, чтобы поклониться Ему. 19И некоторые левиты из каафитов и корахитов встали, чтобы во весь голос славить Вечного, Бога Исроила.

20Ранним утром войско Иосафата тронулось в путь к пустыне Текоа. Когда они выходили, Иосафат встал и сказал:

– Слушайте меня, Иудея с Иерусалимом! Верьте Вечному, вашему Богу, и вы будете непоколебимы, верьте Его пророкам, и вам будет сопутствовать успех.

21Посоветовавшись с народом, Иосафат назначил людей, которые должны были петь для Вечного и славить великолепие Его святости20:21 Или: «славить Его в святом облачении»; или: «славить Его в великолепном святилище»., идя во главе войска и говоря:

– Славьте Вечного,

потому что милость Его – навеки!

22Когда они начали петь и славить, Вечный возбудил вражду между моавитянами, аммонитянами и жителями горы Сеир, которые вторглись в Иудею, и те были разгромлены. 23Аммонитяне и моавитяне напали на жителей горы Сеир, чтобы губить и уничтожать их, а покончив с жителями Сеира, принялись убивать друг друга.

24Когда народ Иудеи добрался до сторожевой башни над пустыней и взглянул на огромное войско, они увидели только мёртвые тела, лежавшие на земле: никто не уцелел. 25Когда Иосафат со своими людьми пришли, чтобы забрать у них свою добычу, они нашли у них много добра, одежды и дорогих вещей – больше, чем могли унести. Добычи было так много, что им пришлось собирать её три дня. 26На четвёртый день они собрались в долине Бераха, где прославляли Вечного. Вот почему до сегодняшнего дня она называется долиной Бераха («благословение»).

27Затем под предводительством Иосафата все мужчины Иудеи и Иерусалима с радостью вернулись в Иерусалим, потому что Вечный дал им повод возрадоваться над своими врагами. 28Они вступили в Иерусалим и пошли к храму Вечного с лирами, арфами и трубами.

29Страх перед Всевышним напал на все царства окружающих земель, когда они услышали, как Вечный сразился с врагами Исроила. 30И в царстве Иосафата был мир, потому что Вечный даровал ему покой со всех сторон.

Конец правления Иосафата

(3 Цар. 22:41-50)

31Так Иосафат правил Иудеей. Ему было тридцать пять лет, когда он стал царём, и правил он в Иерусалиме двадцать пять лет. Его мать звали Азува, она была дочерью Шилхи. 32Он ходил путями своего отца Осо и не уклонялся от них, делая то, что было правильным в глазах Вечного. 33Но святилища на возвышенностях не были уничтожены, и народ всё ещё не обратил своё сердце к Богу их предков.

34Прочие события царствования Иосафата, от первых до последних, записаны в «Летописях Иеву, сына Ханани», которые включены в «Книгу царей Исроила».

35Впоследствии Иосафат, царь Иудеи, заключил договор с Охозией, царём Исроила, который творил беззакония. 36Он договорился с ним построить флотилию торговых кораблей20:36 Букв.: «кораблей, могущих ходить в Фарсис».. Когда они были построены в Эцион-Гевере, 37Элиезер, сын Додавагу из Мареши, изрёк пророчество против Иосафата, сказав:

– Раз ты заключил договор с Охозией, Вечный разрушит то, что ты построил.

Корабли разбились и не смогли отплыть для торговли20:37 Или: «отплыть в Фарсис»..