2 Cronica 1 – HLGN & OL

Ang Pulong Sang Dios

2 Cronica 1:1-17

Nagpangayo si Solomon sang Kaalam

(1 Har. 3:1-15)

1Nangin malig-on ang paghari ni Solomon nga anak ni David sa iya ginharian kay kaupod niya ang Ginoo nga iya Dios, kag ginhimo niya siya nga gamhanan gid. 2Karon, nagpakighambal si Solomon sa tanan nga Israelinhon, sa mga kumander sang mga linibo kag ginatos nga mga soldado, sa mga manughukom, sa tanan nga pangulo sang Israel, kag sa tanan nga pangulo sang mga pamilya. 3Dayon naglakat si Solomon kag ang bug-os nga katilingban pakadto sa simbahan sa mataas nga lugar sa Gibeon, kay didto ang Tolda nga Ginapakigkitaan sang Dios. Ini nga Tolda ginpahimo ni Moises nga alagad sang Ginoo sa kamingawan. 4Sadto nga tion nasaylo na ni David ang Kahon sang Dios halin sa Kiriat Jearim pakadto sa tolda nga iya ginpreparar para sa sini didto sa Jerusalem. 5Pero ang saway nga halaran nga ginhimo ni Bezalel nga anak ni Uri kag apo ni Hur ara sa Gibeon sa atubangan sang Tolda sang Ginoo. Gani didto nagtipon si Solomon kag ang katilingban sa pagpamangkot sa Ginoo. 6Dayon nagsaka si Solomon sa saway nga halaran sa presensya sang Ginoo didto sa Tolda nga Ginapakigkitaan, kag naghalad siya sang 1,000 ka halad nga ginasunog.

7Sadto nga gab-i nagpakita ang Dios kay Solomon kag nagsiling sa iya, “Pangayo sang bisan ano nga gusto mo nga ihatag ko sa imo.” 8Nagsabat si Solomon, “Ginpakitaan mo sang dako nga kaayo ang akon amay nga si David, kag karon ginbulos mo ako sa iya bilang hari. 9Karon, Ginoong Dios, tumana ang imo ginpromisa sa akon amay nga si David, kay ginhimo mo ako nga hari sa katawhan nga daw pareho kadamo sa balas. 10Hatagi ako sang kaalam kag ihibalo agod madumalahan ko ini nga katawhan. Kay sin-o bala ang makasarang sa pagdumala sining imo katawhan nga puwerte kadamo?”

11Nagsiling ang Dios kay Solomon, “Tungod nagpangayo ka sang kaalam kag ihibalo sa pagdumala sa akon katawhan nga ginapaharian ko sa imo kag wala ka nagpangayo sang manggad ukon dungog ukon kamatayon sang imo mga kaaway ukon malawig nga kabuhi, 12ihatag ko sa imo ang imo ginapangayo. Kag indi lang ina kundi hatagan ko pa ikaw sang madamo gid nga manggad kag dungog nga wala pa maangkon ni bisan sin-o nga hari nga una sa imo kag indi man maangkon sang masunod pa nga mga hari.”

13Dayon naghalin si Solomon sa Tolda nga Ginapakigkitaan didto sa simbahan sa mataas nga lugar sa Gibeon, kag nagbalik sa Jerusalem. Kag naghari siya sa Israel.

Ang Manggad ni Solomon

(1 Har. 10:26-29)

14Nakatipon si Solomon sang 1,400 ka karwahe kag 12,000 ka kabayo.1:14 kabayo: ukon, manugkabayo. Ginbutang niya ang iban sini sa mga banwa nga bulutangan sang iya mga karwahe, kag ang iban didto sa iya sa Jerusalem. 15Sang panahon nga siya ang hari, ang pilak kag bulawan sa Jerusalem daw pareho lang ka ordinaryo sa mga bato, kag ang kahoy nga sedro daw pareho kabugana sa ordinaryo nga mga kahoy nga sikomoro sa mga bulobukid sa nakatundan.1:15 mga bulobukid sa nakatundan: sa Hebreo, Shefela. 16Ang mga kabayo ni Solomon naghalin pa sa Egipto1:16 Egipto: ukon, Muzur, nga isa ka lugar malapit sa Cilicia. kag sa Cilicia.1:16 Cilicia: sa Hebreo, Kue. Posible isa ka ngalan sang Cilicia. Ginbakal ini sa Cilicia sang iya mga manugbakal sa husto nga bili. 17Sadto nga tion ang bili sang karwahe nga halin sa Egipto 600 ka bilog nga pilak, kag ang kabayo 150 ka bilog nga pilak. Ginbaligya man ini sang mga tinawo ni Solomon sa tanan nga hari sang mga Hithanon kag sang mga Arameanhon.1:17 Arameanhon: ukon, Syrianhon.

O Livro

2 Crónicas 1:1-17

Salomão pede sabedoria

(1 Rs 3.1-15)

1Salomão, filho do rei David, era agora o incontestado governante de Israel, porque o Senhor, seu Deus, era com ele e fez dele um poderoso rei.

2-3Salomão decidiu convocar todos os oficiais do exército e os juízes para Gibeão; também chamou todos os chefes políticos e religiosos de Israel. Levou-os ao cimo da colina, até à tenda do encontro, construída por Moisés, o homem ao serviço do Senhor, no tempo em que tinham andado pelo deserto. 4O rei David tinha levado a arca de Deus para Jerusalém, onde a colocou numa tenda levantada no lugar que tinha preparado, quando a mandou vir de Quiriate-Jearim. 5Também o altar de bronze, feito por Bezalel, filho de Uri e neto de Hur, ainda ali se encontrava defronte do velho tabernáculo. 6Salomão e aqueles que ele convocara reuniram-se diante dele, enquanto foram sacrificados 1000 holocaustos como oferta ao Senhor.

7Nessa noite, Deus apareceu a Salomão e disse-lhe: “Pede-me o que quiseres e dar-te-ei!”

8Salomão respondeu: “Ó Deus, tu foste extremamente bondoso para com o meu pai, David, e agora deste-me o reino. 9Só pretendo, ó Senhor Deus, que as tuas promessas se confirmem! A tua palavra, dirigida a meu pai, David, concretizou-se e fizeste-me rei sobre um povo tão numeroso como o pó da terra! 10Dá-me agora sabedoria e conhecimento para conduzi-lo com competência. Pois quem seria capaz de governar uma tão grande nação como esta?”

11Deus respondeu-lhe: “Sendo que o teu maior desejo é seres capaz de servir este povo e que não pretendeste nem riquezas nem honras pessoais, nem pediste que amaldiçoasse os teus inimigos, nem tão-pouco que te desse uma longa vida, mas sabedoria e conhecimento para guiar o meu povo, 12concedo-te o que me pediste, e ainda te darei tantas riquezas, prosperidade e honras como nenhum outro rei antes ou depois de ti! Não haverá depois de ti outro semelhante em toda a Terra!”

13Salomão deixou a tenda do encontro, desceu a colina e voltou para Jerusalém, para iniciar o seu mandato real sobre Israel.

O esplendor de Salomão

(1 Rs 10.26-29; 2 Cr 9.25-28)

14Organizou uma enorme força militar com 1400 carros de combate e recrutou 12 000 cavaleiros, para formarem uma guarda de proteção às cidades onde ficaram depositados os carros, ainda que alguns tivessem ficado em Jerusalém, sob o controlo direto do rei. 15Naqueles dias, o rei tornou a prata e o ouro tão abundantes como as pedras em Jerusalém; o cedro também não tinha muito mais valor do que a madeira de uma simples figueira brava de planície. 16Salomão enviou ao Egito especialistas no comércio de cavalos para comprarem manadas inteiras a preços especiais. 17Por esse tempo, os carros egípcios eram vendidos por 7 quilos de prata e os cavalos por cerca de 1,7 quilos de prata, e entregues em Jerusalém. Muitos eram posteriormente vendidos a reis hititas e arameus.