2 Corinto 12 – HLGN & LB

Ang Pulong Sang Dios

2 Corinto 12:1-21

Ang Parte sa Ginpakita sang Dios kay Pablo

1Nahibaluan ko nga wala sing pulos nga magsagi ako pabugal, pero napilitan ako. Karon isaysay ko sa inyo ang mga butang nga ginpakita kag ginpahayag sang Ginoo sa akon. 2-4Kay Cristo na ako sang matabo ini sa akon kag mga 14 na ka tuig ang nakaligad, nga gindala ako paibabaw sa ikatlo nga langit, sa Paraiso. Ambot lang kon ang akon lawas didto gid ukon ang espiritu ko lang. Ang Dios gid lang ang nakahibalo. Nakaabot ako sa Paraiso kag nabatian ko ang mga butang nga indi masarangan nga isaysay kag indi dapat isugid sa mga tawo. 5Atong akon naagihan amo ang akon ipabugal. Pero kon parte sa akon kaugalingon, indi ako magpabugal luwas lang kon parte sa akon mga kaluyahon. 6Kon sa bagay, kon magpabugal gid man ako, indi ako mangin buang-buang kay magasugid man ako sang kamatuoran. Pero indi ako magpabugal kay basi kon magsobra ang ila pagtan-aw sa akon. Gusto ko nga ang ila pagtan-aw sa akon suno lang sa ila nakita kag nabatian sa akon.

7Pero agod indi ako magpabugal sing sobra tungod sa makatilingala nga mga ginpahayag sang Dios sa akon, ang iya ginhimo, gintugutan niya si Satanas nga hatagan ako sang deperensya sa akon lawas. Ginpabay-an lang sang Dios nga paantuson ako ni Satanas sining akon deperensya agod indi ako magpabugal. 8Tatlo gid ka beses nga ginpangayo ko sa Ginoo nga kuhaon niya ini sa akon. 9Pero wala niya pagkuhaa. Sa baylo nagsiling siya, “Ang akon bulig amo lang ang imo kinahanglan. Kay makita gid ang akon gahom kon maluya ka.” Gani malipayon gid ako sa pagpabugal parte sa akon mga kaluyahon, agod mabatyagan ko permi ang gahom ni Cristo sa akon. 10Gani malipayon ako subong sa akon mga kaluyahon, sa mga pagpasipala sa akon, sa mga kabudlayan, sa mga paghingabot, kag sa mga kapiutan tungod sang akon pagsunod kay Cristo. Kay kon maluya ako, ginapabaskog ako sang Dios.

Ang Balatyagon ni Pablo sa mga Taga-Corinto

11Daw sa buang-buang ako sa akon nga pagpabugal, pero kamo mismo ang nagtulod sa akon nga magpabugal. Kay kamo kuntani ang dapat nagdayaw sa akon sa mga nagapakuno-kuno nga mga apostoles, pero wala ninyo ako pagdayawa. Bisan nahibaluan ko nga sa akon kaugalingon wala ako sing may ipabugal, indi man ako magpaulihi sa sina nga mga tawo nga mga labing maayo kuno nga mga apostoles. 12Sang dira ako sa inyo, padayon ang akon paghimo sang mga milagro kag makatilingala nga mga butang bisan pa nga may mga sablag nga nag-alabot sa akon. Kag ini nagapamatuod sang akon pagkaapostol. 13Ang akon ginhimo dira sa inyo pareho man sang akon ginahimo sa iban nga mga iglesya, luwas lang nga wala ako nagpabug-at sa inyo paagi sa pagpangayo sang inyo bulig sa akon. Kon sa sina nga butang nakasala ako sa inyo, pasensyaha lang ninyo ako.

14Karon preparado na ako nga magkadto dira sa inyo kag ini mangin ikatlo na ka beses. Indi gihapon ako magpangayo sang bulig sa inyo, tungod kay indi man ang inyo pagkabutang ang akon ginapangita kundi kamo mismo. Kay daw mga bata ko kamo, kag indi bala nga ang mga bata wala nagasuporta para sa ila mga ginikanan kundi ang mga ginikanan amo ang nagasuporta para sa ila mga bata? 15Ang matuod lang, malipayon pa gani ako kon makahatag ako sa inyo, kag bisan pa ang akon kabuhi ihatag ko kon kinahanglan agod makabulig ako sa inyo. Pero ngaa nga bisan dako ang akon pagpalangga sa inyo, kadiutay gid lang sang inyo pagpalangga sa akon?

16Kamo mismo makakomporme nga wala ako nagpasagod sa inyo. Pero basi kon may magsiling sa inyo nga dayaon ako kag natuntuhan ko kamo. 17Pero paano? Kay nahibaluan man ninyo nga wala gid ako nagpanguwarta sa inyo paagi sa bisan kay sin-o nga akon ginpadala dira. 18Ginpangabay ko man si Tito nga magkadto dira kag ginpaupod ko man sa iya ang isa pa gid ka utod kay Cristo. Indi man kamo makasiling nga namintaha si Tito sa inyo. Indi mahimo nga intuon niya kamo kay nakita man ninyo nga pareho ang amon pagginawi kag katuyuan.

19Basi kon dugay na ang inyo paghunahuna nga wala kami sang iban nga ginahimo kundi ang pagdepensa lang sang amon kaugalingon sa inyo. Mga hinigugma, kami nga ara kay Cristo nagasiling sa inyo sa atubangan sang Dios nga wala kami sang iban nga katuyuan sa tanan nga amon ginahambal kundi ang pagpalig-on sang inyo pagtuo. 20Nahadlok ako, kay basi kon pag-abot ko dira, makita ko nga ang inyo ginahimo lain sang sa akon ginapaabot sa inyo. Kag kon ina ang matabo, makita man ninyo nga lain man ako sang sa inyo ginapaabot sa akon. Nahadlok ako, kay basi kon maabtan ko kamo nga nagailinaway, nagahinisaay, nagainakigay, nagahandom lang para sa inyo kaugalingon, nagahambal sang malain kontra sa iban, nagakutsokutso, nagapabugal, kag nagaginamo. 21Nahadlok man ako, kay basi kon pag-abot ko dira mahuy-an naman ako sa Dios tungod sa inyo. Kag basi kon magakasubo lang ako tungod kay madamo sa inyo ang nagpakasala sang una, kag hasta subong wala pa naghinulsol sang ila mga mahigko nga ginhimo pareho sang imoral nga pagpakigrelasyon kag pagusto nga paghimo sang kalautan.

En Levende Bok

2. Korinter 12:1-21

Kristus virker i den som er avhengig av Gud

1Å skryte på denne måten føles helt galt. Likevel må jeg fortsette. Nå kommer jeg til det som har med syner å gjøre og som Herren Jesus har vist meg. Det føles som sagt helt galt å skryte over dette, 2men la meg i alle fall fortelle så mye som at for 14 år siden ble en viss person12:2 Paulus snakket om seg selv som en annen person, en vanlig måte i gresk fortellerstil for å gjøre seg selv liten, men de mente egentlig det motsatte., en som lever i fellesskap med Jesus Kristus, ført helt opp til Gud i himmelen. 3-4Om det skjedde i eller utenfor kroppen, vet jeg ikke. Gud alene vet det. Jeg vet i alle fall at mannen, der oppe i paradis, fikk høre ord som ikke noe menneske kan eller skal uttale. 5Denne mannen kunne jeg skryte av, men jeg avstår. Det eneste jeg vil være stolt av, er min egen svakhet og min avhengighet av Gud. 6Selv om jeg begynte å skryte over dette, så ville jeg ikke være fra forstanden, for dette har virkelig skjedd. Men til tross for det foretrekker jeg å la være, for ingen skal den dagen de får se og høre meg, tro at jeg er noe spesielt.

7Men for at jeg ikke skal bli hovmodig over alt det fantastiske Gud har avslørt for meg, så har jeg fått en torn i kroppen som stikker meg. Den er en utsending fra Satan som stadig rammer meg med sine smerter, for at jeg ikke skal bli hovmodig.12:7 Bildet om tornen er hentet fra Fjerde Mosebok 33:55, der fiendene til Israels folk bli sammenlignet med torner og brodder. Utsendingene fra Satan kan være en av de falske disiplene som Paulus snakket om i 11:14-15. 8Tre ganger har jeg bedt Herren Jesus at denne tornen må bli tatt fra meg. 9Men Herren har svart meg: ”Min hjelp er alt du behøver. Jo svakere du er, desto mer kan min kraft virke i deg.” Derfor vil jeg heller skryte av min svakhet, for på grunn av den kan kraften fra Kristus virke i meg. 10Jeg er glad for å være svak og avhengig av Gud. Jeg er glad for å lide, for å bli forulempet, forfulgt og for å gå gjennom vanskeligheter for Kristi skyld. For når jeg er svak, da er jeg sterk.

Paulus har omsorg for korinterne

11Dere har tvunget meg til å skryte og handle som en gal. Egentlig burde dere selv ha forsvart meg. Dere vet godt at jeg ikke på noe vis er underlegen for disse oppskrytte utsendingene som kommer med falske budskap, selv om jeg i egen person ikke er noe som helst. 12Da jeg var hos dere, beviste jeg på alle måter at jeg er en ekte utsending gjennom igjen og igjen å utføre de mest fantastiske mirakler og tegn i Guds kraft. 13Det eneste jeg ikke gjorde hos dere, og som jeg bruker å gjøre i andre menigheter, var å la dere forsørge meg. Jeg håper at dere kan tilgi meg det!

14Nå kommer jeg snart til dere for tredje gangen. Heller ikke da vil jeg ha noen betaling. Det er kjærligheten deres jeg vil ha, ikke eiendelene. Dere er jo barna mine, etter som jeg førte dere til tro. Det er ikke barna som skal spare og samle til foreldrene sine, men det er foreldrene som skal forsørge barna sine. 15Jeg er bare glad over å kunne gi meg selv og mine eiendeler til dere for å kunne hjelpe dere. Jeg håper at dere ikke elsker meg mindre fordi jeg elsker dere så høyt.

16Dere vet selv at dere ikke trengte å forsørge meg da jeg var hos dere. Visse personer mener at jeg er så slu, at jeg kanskje har lurt dere på andre måter? 17Har jeg kanskje latt dere forsørge noen av de medarbeiderne jeg sendte til dere, slik at dere likevel ble utnyttet? 18Jeg ba Titus om å reise til dere og sendte en annen troende mann med ham. Har Titus kanskje utnyttet dere? Nei, det er umulig, for han og jeg tenker og handler på nøyaktig samme måten.

19Nå har dere kanskje hele tiden tenkt at jeg har skrytt på denne måten for å forsvare meg for dere. Men Gud kan vitne om at jeg som tjener for Kristus, har gjort dette for at troen deres skal bli sterkere, kjære venner. 20Jeg er nemlig redd for at jeg skal finne menigheten i en helt annen tilstand enn jeg ønsker. Da vil jeg også fortelle dere noe helt annet enn det dere ønsker å høre. Jeg er redd at jeg skal finne at dere er i konflikt med hverandre, og at dere er fylt av misunnelse og sinne, at dere lar dere bruke til intriger, baktalelser og sladder, og at dere er hovmodige og ikke holder orden. 21Ja, jeg er redd for at jeg skal måtte skjemmes over dere for Gud. At jeg blir tvunget til å sørge over alle som fortsatt lar seg bruke til seksuell løssluppenhet, umoral og grenseløse orgier, til tross for at de nå tror på Kristus.