2 Corinto 1 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

2 Corinto 1:1-24

1Ako si Pablo nga nangin apostol ni Cristo Jesus suno sa kabubut-on sang Dios. Ako kag si Timoteo nga aton utod kay Cristo nagapangamusta sa iglesya1:1 iglesya: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. sang Dios dira sa Corinto, kag sa tanan nga katawhan sang Dios dira sa bug-os nga probinsya sang Acaya.

2Kabay pa nga mabaton ninyo ang bugay1:2 bugay: ukon, pagpakamaayo. kag paghidaet1:2 paghidaet: ukon, maayo nga kahimtangan. halin sa Dios nga aton Amay kag kay Ginoong Jesu-Cristo.

Pagpasalamat sa Dios

3Dalayawon ang Dios kag Amay sang aton Ginoong Jesu-Cristo. Maluluy-on siya nga Amay, kag Dios nga permi nagapabakod kag nagalipay sa aton. 4Ginapabakod niya kita kag ginalipay sa tanan ta nga mga kabudlayan, agod nga paagi sa sini nga bulig nga aton nabaton halin sa iya, mapabakod man naton kag mapalipay ang iban sa ila mga kabudlayan. 5Kay bisan madamo ang aton ginaambit nga mga pag-antos ni Cristo, madamo man nga mga pagpabakod kag paglipay ang aton ginabaton paagi sa iya. 6Kon nagaantos kami, ini para sa pagpabakod kag paglipay sa inyo kag para sa inyo kaluwasan. Kag kon ginapabakod kag ginalipay kami, ini para man sa pagpabakod kag paglipay sa inyo agod mabatas ninyo ang mga pag-antos nga pareho sang amon ginaantos. 7Gani dako ang amon paglaom sa inyo, tungod nga nahibaluan namon nga kon paano kamo nagaantos pareho sa amon, ginapabakod kag ginalipay man kamo sang Dios pareho sa amon.

8Mga utod kay Cristo, gusto namon nga mahibaluan ninyo ang amon naagihan nga kalisod sa probinsya sang Asia. Kay sa sadto nga tiyempo daw indi na gid kami makaantos, kag ang hunahuna namon mapatay na gid kami. 9Abi gani namon amo na ato ang amon katapusan. Pero natabo gali ato agod makatuon kami nga indi magsalig sa amon kaugalingon, kundi sa Dios nga amo ang nagabanhaw sang mga patay. 10Ginluwas niya kami sa kamatayon, kag pagaluwason pa gid niya kami liwat. Siya lang gid ang amon ginasaligan nga magapadayon sa pagluwas sa amon 11samtang ginabuligan ninyo kami paagi sa inyo mga pagpangamuyo. Kag tungod sa mga bulig nga amon mabaton sa Dios bilang sabat sa madamo nga nagapangamuyo, madamo man ang magapasalamat sa iya.

Ang Pagbag-o ni Pablo sang iya Plano

12Amo ini ang butang nga amon ginapabugal: nagkabuhi kami nga matarong kag wala gid sang kasawayan sa tanan nga tawo, kag labi na gid sa inyo. Nahimo namon ini tungod sa bulig sang Dios kag indi sa amon kaugalingon nga ikasarang. Nagapamatuod ang amon konsensya nga matuod gid ining amon ginapabugal. 13-14Wala kami nagasulat sang indi ninyo mabasahan kag maintiendihan. Bisan indi gid ninyo kami kilala kaayo, nagalaom ako nga magaabot ang tion nga makilal-an gid ninyo kami, agod nga sa pag-abot sang aton Ginoong Jesus mapabugal ninyo kami kag kamo mapabugal man namon.

15Tungod sa sining akon pagsalig, nagplano anay ako nga magbisita una sa inyo agod doble ang inyo kahigayunan nga makabulig.1:15 agod doble ang inyo kahigayunan nga makabulig: ukon, agod mabaton ninyo ang doble nga pagpakamaayo sang akon duha ka beses nga pagbisita. 16Nagplano ako nga mahapit anay dira sa inyo kon magkadto na ako sa Macedonia, kag sa akon pagbalik halin sa Macedonia maagi ako liwat dira agod mabuligan naman ninyo ako sa akon pagkadto sa Judea. 17Amo kuntani ato ang akon plano. Pero tungod kay wala ini madayon, nagakahulugan bala ini nga indi masaligan ang akon ginahambal? Basi magsiling kamo nga pareho man ako sa iban nga mga tawo diri sa kalibutan nga ang mga butang nga ila ginaplano kag ginaintiendi ang para gid lang sa ila kaayuhan. Nagasiling sila “Huo,” pero ato gali “Indi.” 18Pero ang matuod amo ini: subong nga ang Dios masaligan, masaligan man ninyo ang amon ginasugid sa inyo. 19Kami ni Silas kag ni Timoteo nagwali sa inyo parte sa Anak sang Dios nga si Jesu-Cristo. Kag nahibaluan ninyo nga si Cristo masaligan sa iya ginhambal. Indi mahimo nga indi niya paghimuon ang iya mga ginpromisa. 20Paagi sa iya, ang tanan nga ginpromisa sang Dios natuman. Gani makasiling kita nga masaligan gid ang Dios,1:20 masaligan gid ang Dios: sa literal, Amen. kag ini nagahatag sang pagdayaw sa iya. 21Ang Dios amo ang nagapalig-on sang aton relasyon kay Cristo. Ginpili niya kita nga mag-alagad sa iya. 22Ginmarkahan niya kita nga iya na paagi sa pagpapuyo niya sang Espiritu Santo sa aton tagipusuon, nga amo man ang kalig-unan nga pagabatunon ta ang iya mga ginpromisa sa aton.

23Nakahibalo ang Dios nga nagasugid ako sang matuod kon ngaa wala ako nakadayon sa pagkadto dira sa inyo sa Corinto. Ang rason amo nga indi ko gusto nga maglain ang inyo buot sa akon. 24Wala kami nagadikta sa inyo parte sa inyo pagtuo, kay malig-on na man kamo. Gusto lang namon kuntani nga buligan kamo agod mangin malipayon kamo.

New International Reader’s Version

2 Corinthians 1:1-24

1I, Paul, am writing this letter. I am an apostle of Christ Jesus just as God planned. Timothy our brother joins me in writing.

We are sending this letter to you, the members of God’s church in Corinth. It is also for all God’s holy people everywhere in Achaia.

2May God our Father and the Lord Jesus Christ give you grace and peace.

Praise to the God Who Gives Comfort

3Give praise to the God and Father of our Lord Jesus Christ! He is the Father who gives tender love. All comfort comes from him. 4He comforts us in all our troubles. Now we can comfort others when they are in trouble. We ourselves receive comfort from God. 5We share very much in the sufferings of Christ. So we also share very much in his comfort. 6If we are having trouble, it is so that you will be comforted and renewed. If we are comforted, it is so that you will be comforted. Then you will be able to put up with the same suffering we have gone through. 7Our hope for you remains firm. We know that you suffer just as we do. In the same way, God comforts you just as he comforts us.

8Brothers and sisters, we want you to know about the hard times we had in Asia Minor. We were having a lot of trouble. It was far more than we could stand. We even thought we were going to die. 9In fact, we felt as if we were under the sentence of death. But that happened so that we would not depend on ourselves but on God. He raises the dead to life. 10God has saved us from deadly dangers. And he will continue to do it. We have put our hope in him. He will continue to save us. 11You must help us by praying for us. Then many people will give thanks because of what will happen to us. They will thank God for his kindness to us in answer to the prayers of many.

Paul Changes His Plans

12Here is what we take pride in. Our sense of what is right and wrong tells us how we have acted. We have lived with honor and godly honesty. We have depended on God’s grace and not on the world’s wisdom. We lived that way most of all when we were dealing with you. 13We are writing only what you can read and understand. And here is what I hope. 14Up to this point you have understood some of the things we have said. But now here is what I hope for when the Lord Jesus returns. I hope that your pride in us will be the same as our pride in you. When this happens, you will understand us completely.

15Because I was sure of this, I wanted to visit you first. Here is how I thought you would be helped twice. 16I planned to visit you on my way to Macedonia. I would have come back to you from there. Then you would have sent me on my way to Judea. 17When I planned all this, was I ready to change my mind for no good reason? No. I don’t make my plans the way the world makes theirs. In the same breath the world says both, “Yes! Yes!” and “No! No!”

18But just as sure as God is faithful, our message to you is not “Yes” and “No.” 19Silas, Timothy and I preached to you about the Son of God, Jesus Christ. Our message did not say “Yes” and “No” at the same time. The message of Christ has always been “Yes.” 20God has made a great many promises. They are all “Yes” because of what Christ has done. So through Christ we say “Amen.” We want God to receive glory. 21He makes both us and you remain strong in the faith because we belong to Christ. He anointed us. 22He put his Spirit in our hearts and marked us as his own. We can now be sure that he will give us everything he promised us.

23I call God to be my witness. May he take my life if I’m lying. I wanted to spare you, so I didn’t return to Corinth. 24Your faith is not under our control. You remain strong in your own faith. But we work together with you for your joy.