1 Tesalonica 2 – HLGN & NIRV

Ang Pulong Sang Dios

1 Tesalonica 2:1-20

1Mga utod kay Cristo, kamo mismo nakahibalo nga ang amon pagkadto dira sa inyo indi nangin wala sing pulos. 2Nahibaluan ninyo ang natabo sa amon sang didto kami sa Filipos sa wala pa kami mag-abot dira sa inyo sa Tesalonica, nga ginsakit nila kami kag ginpakahuy-an. Pero ginhatagan pa gid kami sang aton Dios sang kaisog sa pagsugid sa inyo sang Maayong Balita nga halin sa iya, bisan madamo nga mga pagpamatok ang amon naagihan dira. 3Sa amon paglaygay sa inyo wala kami sing katuyuan nga tudluan kamo sang sala, ukon maghimo kami sing malain ukon magpangdaya; 4kundi ang matuod, nakita sang Dios nga masaligan kami nga magtudlo sang Maayong Balita. Kag amo gid ini ang amon ginahimo, indi agod malipay ang mga tawo sa amon kundi agod malipay ang Dios nga nakahibalo sang amon mga hunahuna. 5Nahibaluan man ninyo nga wala kami naggamit sang mga mabinulakbulakon nga mga pulong agod makombinsi kamo, kag wala kami nagtudlo agod panguwartahan kamo. Ang Dios mismo amo ang amon saksi. 6Wala man kami nagpangita nga dayawon kami sang mga tawo, bisan kamo ukon sang iban. 7Bilang mga apostoles ni Cristo, may kinamatarong kami nga magpaabot sang inyo mga bulig kag pagdayaw. Pero sa baylo, nangin malulo kami sa inyo pareho sang isa ka iloy nga nagaatipan sang iya mga anak. 8Kag tungod sang amon pagpalangga sa inyo, indi lang ang Maayong Balita sang Dios ang amon ginhatag sa inyo, kundi bisan pa ang amon kabuhi; kay dako gid ang amon pagpalangga sa inyo. 9Nadumduman man ninyo mga utod nga tudo-tudo gid ang amon pagpangabudlay sang upod pa kami ninyo. Kay sang nagatudlo kami sa inyo sang Maayong Balita sang Dios, adlaw-gab-i kami nagtrabaho agod indi kamo mabug-atan sa pagsagod sa amon. 10Kamo mga saksi namon subong man ang Dios nga ang amon pagginawi dira sa inyo nga mga tumuluo matinlo, matarong, kag wala sing kasawayan. 11Nahibaluan man ninyo nga gintratar namon ang kada isa sa inyo nga pareho gid sang pagtratar sang isa ka amay sa iya mga anak. 12Ginlaygayan namon kamo kag ginpabakod, kag ginhangkat nga magkabuhi sing husto sa panulok sang Dios nga nagpili sa inyo nga mangin bahin sang iya paghari kag kadungganan.

13Permi kami nagapasalamat sa Dios tungod kay sang pagbaton ninyo sang pulong sang Dios nga amon ginwali sa inyo, ginbaton ninyo ini indi bilang pulong sang tawo kundi pulong sang Dios nga nagapanghikot sa inyo nga nagatuo. 14Mga utod, ang natabo sa inyo pareho man sang natabo sa mga iglesya sang Dios nga ara kay Cristo Jesus didto sa Judea. Kon paano nga nagaantos kamo tungod sa paghingabot sang inyo mga kasimanwa, amo man ini ang natabo sa ila, tungod nga nagaantos man sila sa mga paghingabot sang ila mga kasimanwa nga mga Judio. 15Ang mga Judio amo ang nagpatay sa mga propeta sang una kag sila man ang nagpatay kay Ginoong Jesus. Amo man ini nga mga tawo ang nagahingabot sa amon. Wala gid nalipay ang Dios sa ila ginahimo. Ginakontra nila ang tanan nga tawo, 16tungod nga ginatinguhaan gid nila nga punggan ang amon pagtudlo sa mga indi Judio parte sa pulong sang Dios nga makaluwas sa ila. Gani hasta subong nagasulubra ang ila mga sala. Ipaagom na gid sang Dios sa ila ang iya kaakig.

Ang Handom ni Pablo sa Pagkadto sa Tesalonica

17Karon mga utod, kon parte sa amon, ginahidlaw na kami sa inyo, bisan bag-o pa lang kami naghalin dira. Wala gid kami nalipat sa inyo, gani dako gid ang amon handom kag pagtinguha sa pagpakigkita liwat sa inyo. 18Gusto namon nga magbalik dira sa inyo. Ilabi na gid ako, si Pablo, indi lang makaisa nga nagtinguha sa pagbalik dira sa inyo. Pero wala kami makadayon kay ginsablagan kami ni Satanas. 19Gusto namon magbalik dira sa inyo tungod nga kamo ang amon kalipay kag may pagsalig kami sa inyo.2:19 may pagsalig kami sa inyo nga nagapadayon kamo sa pagtuman sang amon gintudlo sa inyo. Kag kon mag-abot na ang aton Ginoong Jesus, sarang kami makapabugal tungod sa inyo. 20Kay kamo ang amon bugal kag kalipay.

New International Reader’s Version

1 Thessalonians 2:1-20

Paul’s Work for God in Thessalonica

1Brothers and sisters, you know that our visit to you produced results. 2You know what happened earlier in the city of Philippi. We suffered, and people treated us very badly there. But God gave us the boldness to tell you his good news. We preached to you even when people strongly opposed us. 3The appeal we make is based on truth. It comes from a pure heart. We are not trying to trick you. 4In fact, it is just the opposite. God has approved us to preach. He has trusted us with the good news. We aren’t trying to please people. We want to please God. He tests our hearts. 5As you know, we never praised you if we didn’t mean it. We didn’t put on a mask to cover up any sinful desire. God is our witness that this is true. 6We were not expecting people to praise us. We were not looking for praise from you or anyone else. Yet as Christ’s apostles, we could have used our authority over you. 7Instead, we were like young children when we were with you.

As a mother feeds and cares for her little children, 8we cared for you. We loved you so much. So we were happy to share with you God’s good news. We were also happy to share our lives with you. 9Brothers and sisters, I am sure you remember how hard we worked. We labored night and day while we preached to you God’s good news. We didn’t want to cause you any expense. 10You are witnesses of how we lived among you believers. God is also a witness that we were holy and godly and without blame. 11You know that we treated each of you as a father treats his own children. 12We gave you hope and strength. We comforted you. We really wanted you to live in a way that is worthy of God. He chooses you to enter his glorious kingdom.

13We never stop thanking God for the way you received his word. You heard it from us. But you didn’t accept it as a human word. You accepted it for what it really is. It is God’s word. It is really at work in you who believe. 14Brothers and sisters, you became like the members of God’s churches in Judea. They are believers in Christ Jesus, just as you are. Your own people made you suffer. You went through the same things the church members in Judea suffered from the Jews. 15The Jews who killed the Lord Jesus and the prophets also forced us to leave. They do not please God. They are enemies of everyone. 16They try to keep us from speaking to the Gentiles. These Jews don’t want the Gentiles to be saved. In this way, these Jews always increase their sins to the limit. God’s anger has come on them at last.

Paul Wants to See the Believers in Thessalonica

17Brothers and sisters, we were separated from you for a short time. Apart from you, we were like children without parents. We were no longer with you in person. But we kept you in our thoughts. We really wanted to see you. So we tried very hard to do so. 18We wanted to come to you. Again and again I, Paul, wanted to come. But Satan blocked our way. 19What is our hope? What is our joy? When our Lord Jesus returns, what is the crown we will delight in? Isn’t it you? 20Yes, you are our glory and our joy.