1 Tesalonica 2 – HLGN & CARS

Ang Pulong Sang Dios

1 Tesalonica 2:1-20

1Mga utod kay Cristo, kamo mismo nakahibalo nga ang amon pagkadto dira sa inyo indi nangin wala sing pulos. 2Nahibaluan ninyo ang natabo sa amon sang didto kami sa Filipos sa wala pa kami mag-abot dira sa inyo sa Tesalonica, nga ginsakit nila kami kag ginpakahuy-an. Pero ginhatagan pa gid kami sang aton Dios sang kaisog sa pagsugid sa inyo sang Maayong Balita nga halin sa iya, bisan madamo nga mga pagpamatok ang amon naagihan dira. 3Sa amon paglaygay sa inyo wala kami sing katuyuan nga tudluan kamo sang sala, ukon maghimo kami sing malain ukon magpangdaya; 4kundi ang matuod, nakita sang Dios nga masaligan kami nga magtudlo sang Maayong Balita. Kag amo gid ini ang amon ginahimo, indi agod malipay ang mga tawo sa amon kundi agod malipay ang Dios nga nakahibalo sang amon mga hunahuna. 5Nahibaluan man ninyo nga wala kami naggamit sang mga mabinulakbulakon nga mga pulong agod makombinsi kamo, kag wala kami nagtudlo agod panguwartahan kamo. Ang Dios mismo amo ang amon saksi. 6Wala man kami nagpangita nga dayawon kami sang mga tawo, bisan kamo ukon sang iban. 7Bilang mga apostoles ni Cristo, may kinamatarong kami nga magpaabot sang inyo mga bulig kag pagdayaw. Pero sa baylo, nangin malulo kami sa inyo pareho sang isa ka iloy nga nagaatipan sang iya mga anak. 8Kag tungod sang amon pagpalangga sa inyo, indi lang ang Maayong Balita sang Dios ang amon ginhatag sa inyo, kundi bisan pa ang amon kabuhi; kay dako gid ang amon pagpalangga sa inyo. 9Nadumduman man ninyo mga utod nga tudo-tudo gid ang amon pagpangabudlay sang upod pa kami ninyo. Kay sang nagatudlo kami sa inyo sang Maayong Balita sang Dios, adlaw-gab-i kami nagtrabaho agod indi kamo mabug-atan sa pagsagod sa amon. 10Kamo mga saksi namon subong man ang Dios nga ang amon pagginawi dira sa inyo nga mga tumuluo matinlo, matarong, kag wala sing kasawayan. 11Nahibaluan man ninyo nga gintratar namon ang kada isa sa inyo nga pareho gid sang pagtratar sang isa ka amay sa iya mga anak. 12Ginlaygayan namon kamo kag ginpabakod, kag ginhangkat nga magkabuhi sing husto sa panulok sang Dios nga nagpili sa inyo nga mangin bahin sang iya paghari kag kadungganan.

13Permi kami nagapasalamat sa Dios tungod kay sang pagbaton ninyo sang pulong sang Dios nga amon ginwali sa inyo, ginbaton ninyo ini indi bilang pulong sang tawo kundi pulong sang Dios nga nagapanghikot sa inyo nga nagatuo. 14Mga utod, ang natabo sa inyo pareho man sang natabo sa mga iglesya sang Dios nga ara kay Cristo Jesus didto sa Judea. Kon paano nga nagaantos kamo tungod sa paghingabot sang inyo mga kasimanwa, amo man ini ang natabo sa ila, tungod nga nagaantos man sila sa mga paghingabot sang ila mga kasimanwa nga mga Judio. 15Ang mga Judio amo ang nagpatay sa mga propeta sang una kag sila man ang nagpatay kay Ginoong Jesus. Amo man ini nga mga tawo ang nagahingabot sa amon. Wala gid nalipay ang Dios sa ila ginahimo. Ginakontra nila ang tanan nga tawo, 16tungod nga ginatinguhaan gid nila nga punggan ang amon pagtudlo sa mga indi Judio parte sa pulong sang Dios nga makaluwas sa ila. Gani hasta subong nagasulubra ang ila mga sala. Ipaagom na gid sang Dios sa ila ang iya kaakig.

Ang Handom ni Pablo sa Pagkadto sa Tesalonica

17Karon mga utod, kon parte sa amon, ginahidlaw na kami sa inyo, bisan bag-o pa lang kami naghalin dira. Wala gid kami nalipat sa inyo, gani dako gid ang amon handom kag pagtinguha sa pagpakigkita liwat sa inyo. 18Gusto namon nga magbalik dira sa inyo. Ilabi na gid ako, si Pablo, indi lang makaisa nga nagtinguha sa pagbalik dira sa inyo. Pero wala kami makadayon kay ginsablagan kami ni Satanas. 19Gusto namon magbalik dira sa inyo tungod nga kamo ang amon kalipay kag may pagsalig kami sa inyo.2:19 may pagsalig kami sa inyo nga nagapadayon kamo sa pagtuman sang amon gintudlo sa inyo. Kag kon mag-abot na ang aton Ginoong Jesus, sarang kami makapabugal tungod sa inyo. 20Kay kamo ang amon bugal kag kalipay.

Священное Писание

1 Фессалоникийцам 2:1-20

Служение в Фессалониках

1Братья, вы знаете, что наш приход к вам не был напрасным. 2Нам, как вы знаете, пришлось пережить много страданий и унижений в Филиппах, но с помощью нашего Бога мы смело возвещали вам Его Радостную Весть, невзирая на сильное сопротивление. 3В нашем призыве нет никакой лжи и никаких нечистых побуждений, и мы не пытаемся вас обмануть. 4Наоборот, мы говорим как люди, которых Всевышний испытал и которым доверил возвещать Радостную Весть. Мы стремимся угодить не людям, а Всевышнему, испытывающему наши сердца. 5Вы знаете, что мы никогда не льстили и не притворялись из корыстных побуждений, Всевышний этому свидетель. 6Мы не искали славы от людей, ни от вас, ни от кого-либо другого.

7Будучи посланниками Масиха, мы, может быть, и имеем право претендовать на вашу помощь, но мы вас не обременяли, а, наоборот, были нежны с вами, подобно тому, как кормящая мать нежно заботится о своих младенцах. 8Мы полюбили вас так сильно2:7-8 Или: «…наоборот, были как дети среди вас. И как кормящая мать нежно заботится о своих младенцах, так и мы полюбили вас настолько сильно…», что готовы были поделиться с вами не только Радостной Вестью Всевышнего, но и самой нашей жизнью – так стали вы нам дороги. 9Вы помните, братья, когда мы возвещали среди вас Радостную Весть, как мы трудились до изнурения день и ночь, чтобы никого из вас не обременять.

10Вы и Всевышний – свидетели тому, что мы, находясь среди вас, верующих, во всём поступали свято, справедливо и безукоризненно. 11Вы знаете, что мы обращались с каждым из вас так, как отец обращается со своими детьми: 12ободряли вас, уговаривали и умоляли вас жить достойной жизнью перед Всевышним, призывающим вас в Своё Царство и в Свою славу.

Пример твёрдости веры при гонениях

13Мы всегда благодарим Всевышнего и за то, что, когда вы приняли Его слово, услышанное от нас, вы приняли его не как человеческую выдумку, а таким, каково оно и есть, – как слово Всевышнего, мощно действующее в вас, верящих. 14Вы, братья, последовали примеру общин верующих в Иудее, живущих в единении с Исой Масихом. Вы испытали от жителей вашей страны те же гонения, что и эти общины от жителей Иудеи, 15которые убили и Повелителя Ису, и пророков, а нас выгнали. Они не угождают Всевышнему и становятся враждебны всем прочим людям, 16мешая нам говорить язычникам, чтобы те могли быть спасены2:16 Спасены – спасены от пламени ада (см. Иуда 1:23), от гнева Всевышнего и Его судов (см. Рим. 5:9), от суетной жизни (см. 1 Пет. 1:18), от греха (см. Мат. 1:21) и от дьявола (см. 2 Тим. 2:26).. Тем самым они лишь дополняют меру своих грехов, но гнев Всевышнего наконец настиг их.

Желание Паула вновь посетить Фессалоники

17Братья, мы были разлучены с вами на некоторое время, разлучены телом, но не душой, и предпринимали всё возможное, чтобы вас увидеть. 18Мы очень хотели прийти к вам, и я, Паул, не раз собирался сделать это, но сатана препятствовал нам. 19Ведь кто ещё может быть нашей надеждой, нашей радостью, нашим венцом хвалы перед Повелителем нашим Исой в день Его возвращения, если не вы?! 20Потому что вы – слава наша и радость!