Wala Pagpatya ni David si Saul
1Sang pagbalik ni Saul halin sa pagpakig-away sa mga Filistinhon, ginsugiran siya nga didto si David sa kamingawan sang En Gedi. 2Gani nagpili siya sang 3,000 ka tawo halin sa bug-os nga Israel kag naglakat sa pagpangita kay David kag sa iya mga tinawo malapit sa kabatuhan nga ginatineran sang mga kanding nga talunon. 3Nakaabot si Saul sa toril sang mga karnero sa higad sang dalan, nga sa diin may kuweba didto. Nagsulod si Saul sa kuweba sa pagpamus-on. Didto gali sa sulod nga bahin sang kuweba nagapanago si David kag ang iya mga tinawo. 4Nagsiling ang mga tinawo ni David sa iya, “Amo na gid ini ang tion nga ginsiling sang Ginoo nga igatugyan niya sa imo ang imo kaaway kag bahala ka kon ano ang imo gusto nga himuon sa iya.” Dayon hinay-hinay nga nagpalapit si David kay Saul kag gin-utod niya ang punta sang bayo ni Saul nga wala niya mabatyagi. 5Pero pagkatapos sadto ginkonsensya si David sa iya nga pag-utod sang punta sang bayo ni Saul. 6Nagsiling siya sa iya mga tinawo, “Kabay pa nga indi magtugot ang Ginoo nga maghimo ako sing malain sa akon agalon, ang ginpili sang Ginoo nga maghari.” 7Sa sining ginhambal ni David ginsabdong niya ang iya mga tinawo, kag wala niya sila pagtuguti nga salakayon si Saul. Naghalin si Saul sa kuweba kag naglakat.
8Dayon nagguwa si David sa kuweba kag gintawag si Saul, “Mahal nga Hari!” Sang magbalikid si Saul, nagluhod si David bilang pagtahod sa iya. 9Nagsiling dayon si David kay Saul, “Ngaa nagapati ka sa mga tawo nga nagasiling sa imo nga nagatinguha ako sa pagpatay sa imo? 10Nakita mo mismo subong nga adlaw kon paano ka gintugyan sang Ginoo sa akon didto sa sulod sang kuweba. Ginsilingan ako sang iban ko nga mga tinawo nga patyon ka, pero wala ko ikaw pagpatya. Nagsiling ako sa ila nga indi ko pag-anhon ang akon agalon tungod kay ginpili siya sang Ginoo nga maghari. 11Amay, tan-awa ang bahin sang imo bayo nga akon ginauyatan. Gin-utod ko ang punta sang imo bayo pero wala ko ikaw pagpatya. Nagapamatuod ini nga wala ako sing tuyo sa paghalit sa imo ukon sa pagrebelde sa imo. Wala ako nakasala sa imo pero ginatinguhaan mo ako nga patyon. 12Kabay pa nga ang Ginoo amo ang magahukom sa aton nga duha, kag kabay pa nga balusan niya ikaw sa imo malain nga ginahimo sa akon. Pero ako indi gid mag-ano sa imo, 13subong sang hulubaton nga nagasiling, ‘Ang malaot lang nga tawo ang nagahimo sang malaot.’ Gani indi gid ako mag-ano sa imo. 14Ikaw nga hari sang Israel nagahingabot gid sa akon. Ngaa, sin-o gid bala ako? Pareho man lang ako sa patay nga ido ukon bitik. 15Kabay pa nga ang Ginoo amo ang magahukom sa aton kag magdesisyon kon sin-o ang may sala sa aton nga duha. Kabay pa nga talupangdon niya ako kag apinan kag luwason sa imo mga kamot.”
16Pagkatapos hambal ni David, nagsiling si Saul, “Ikaw gid bala ina David, anak ko?” Kag naghibi siya sing tudo. 17Nagsiling pa gid siya, “Mas matarong ka sang sa akon. Gintratar ko ikaw sing malain, pero ako gintratar mo sing maayo. 18Ginpakita mo sa akon subong nga adlaw ang imo kaayo. Gintugyan ako sang Ginoo sa imo, pero wala mo ako pagpatya. 19Ang iban iya kon makita nila ang ila kaaway, wala nila ini ginapabay-an nga makapalagyo. Kabay pa nga balusan ka sang Ginoo sa kaayo nga ginpakita mo sa akon subong nga adlaw. 20Nahibaluan ko nga mangin hari ka gid, kag ang ginharian sang Israel mangin malig-on sa imo paggahom. 21Karon, magsumpa ka sa akon sa ngalan sang Ginoo nga indi mo pagpamatyon ang akon mga kaliwat, agod indi madula ang ngalan sang akon pamilya.” 22Gani nagsumpa si David kay Saul. Dayon nagpauli si Saul, pero si David iya kag ang iya mga tinawo nagbalik sa ila palanaguan.
다윗이 사울을 살려 줌
1사울이 블레셋군과 싸우고 돌아왔을 때 그는 다윗이 엔 – 게디 광야로 갔다는 말을 들었다.
2그래서 그는 정예병 3,000명을 이끌고 다윗과 그의 부하들을 찾으러 ‘들염소 바위’ 가 있는 곳으로 갔다.
3그 곳 길가에는 양우리가 있고 그 곁에는 굴이 있었는데 사울은 용변을 보려고 그 곳 굴에 들어갔다. 그러나 공교롭게도 그 동굴의 깊숙한 곳에는 다윗과 그의 부하들이 숨어 있지 않았겠는가!
4이때 다윗의 부하들은 “이제 당신의 때가 왔습니다. 여호와께서는 원수들을 당신에게 넘겨 줄 테니 좋을 대로 하라고 하시지 않았습니까? 지금이 바로 그때입니다” 하고 그에게 속삭였다. 그래서 다윗은 살금살금 사울에게 다가가서 그의 옷자락을 살며시 잘랐다.
5그러나 그 후에 그는 양심의 가책을 받아
6자기 부하들에게 말하였다. “여호와께서 기름 부어 세우신 왕을 내가 해치지 말았어야 하는 건데 … … . 이것은 여호와께서 금하신 것이다.”
7-8그러고서 다윗은 자기 부하들에게 사울 을 해하지 말라고 설득하였다. 그래서 부하들은 사울을 차마 죽일 수가 없었다. 사울이 일어나 그 굴을 떠나갈 때 다윗이 나와서 “내 주 왕이여!” 하고 뒤에서 소리를 질렀다. 사울이 뒤돌아보자 다윗은 그 앞에 엎드려 절하며
9-10이렇게 말하였다. “어째서 왕은 내가 왕을 해치려고 한다는 말을 들으십니까? 왕은 바로 오늘 그것이 사실이 아님을 보셨습니다. 여호와께서 왕을 굴에서 내 손에 넘겨 주셨을 때 내 부하들이 나에게 왕을 죽이라고 하였으나 내가 왕을 아껴 ‘나는 그를 죽이지 않겠다. 그는 여호와께서 택하신 왕이시다’ 하며 왕을 죽이지 않았습니다.
11내 손에 있는 것을 보십시오. 이것은 왕의 옷자락입니다! 내가 이것만 자르고 왕은 죽이지 않았습니다! 비록 왕은 나를 죽이려고 찾아 헤맸으나 나는 왕을 해하려 하지 않았습니다. 내가 왕에게 범죄한 일이 없음을 왕은 이것으로도 아실 것입니다.
12우리 중에 어느 쪽이 잘못되었는지 여호와께서 결정해 주실 것입니다. 왕이 나를 해치려고 하는 일 때문에 여호와께서 왕을 죽이실지도 모릅니다. 그러나 내가 직접 왕을 해치지는 않을 것입니다.
13옛날 속담에 ‘악은 악인에게서 나온다’ 는 말이 있습니다. 그래서 나는 왕을 해치지 않을 것입니다.
14이스라엘 왕이 잡으려고 하는 자가 누구입니까? 어째서 왕은 죽은 개나 벼룩 같은 자를 쫓고 있습니까?
15여호와께서 재판관이 되어 나와 왕 사이에 잘못된 자를 가려내시고 내 사정을 살펴 나를 지키시고 왕의 손에서 나를 구해 주시기를 원합니다.”
16그러자 사울은 “내 아들 다윗아, 이것이 정말 네 목소리냐?” 하고 큰 소리로 울며
17말하였다. “네가 악을 선으로 갚는 것을 보니 나보다 낫구나.
18여호와께서 나를 네 손에 넘겨 주셨으나 네가 나를 죽이지 않았으니 과연 오늘 너는 나에게 자비를 베풀었다.
19이 세상에 자기 원수를 손아귀에 넣고도 그냥 놓아 줄 자가 어디 있겠느냐! 네가 오늘 나에게 보인 친절에 대하여 여호와께서 선하게 갚아 주시기를 원한다.
20나는 네가 반드시 왕이 되고 이스라엘은 네가 다스릴 나라임을 알고 있다.
21네가 왕이 되면 내 가족을 죽이지 않고 내 후손들의 혈통을 끊어 버리지 않겠다고 여호와의 이름으로 나에게 맹세하여라.”
22그래서 다윗은 그렇게 하겠다고 맹세하였다. 그 후에 사울은 집으로 돌아가고 다윗과 그의 부하들은 그들의 은신처로 돌아갔다.
