1 Samuel 2 – HLGN & BDS

Ang Pulong Sang Dios

1 Samuel 2:1-36

Ang Pangamuyo ni Hana

1Dayon nagpangamuyo si Hana,

“Nagakalipay ako sa Ginoo

kay tungod sa iya ginhimo nadula ang akon kahuy-anan.

Ginakadlawan ko subong ang akon mga kaaway.

Nagakalipay ako sa pagluwas niya sa akon.

2Wala gid sing balaan nga pareho sa Ginoo.

Wala gid sing pareho sa iya.

Wala gid sing palalipdan nga bato nga pareho sa aton Dios.

3Wala sing bisan sin-o nga makapabugal ukon makapahambog tungod kay ang Ginoo Dios nga nakahibalo sang tanan, kag ginabinagbinag niya ang mga ginahimo sang tawo.

4Ginalaglag niya ang mga gamhanan, pero ginapabaskog niya ang mga maluya.

5Ang mga bugana anay nagatrabaho na karon para lang mabuhi.

Pero ang mga gutom anay bugana na karon.

Ang baw-as anay may madamo na karon sang bata.

Pero ang may madamo sang bata nawad-an.

6“May gahom ang Ginoo sa pagpatay kag sa pagbuhi sa tawo.

May gahom siya sa pagbutang sa ila sa lugar sang mga patay kag sa pagkuha sa ila didto.

7Ginapaimol niya ang iban, kag ang iban ginapamanggaranon niya.

Ginapaubos niya ang iban, kag ang iban ginapadunggan niya.

8Ginapabangon niya ang mga imol sa ila kaimulon.

Ginapapungko niya sila upod sa mga halangdon kag ginahatagan sang kadungganan.

Siya ang tag-iya sang pundasyon nga sa diin napasad ang kalibutan.

9Ginabantayan niya ang iya matutom nga katawhan, pero ang mga malaot pagalaglagon niya.

Wala sing tawo nga magamadinalag-on sa iya kaugalingon nga ikasarang.

10Pagalaglagon niya ang mga nagakontra sa iya.

Padaguobon niya ang langit kontra sa ila.

Ang Ginoo ang magahukom sa bug-os nga kalibutan.2:10 bug-os nga kalibutan: sa literal, pinakapunta sang kalibutan.

Tungod sa iya mangin gamhanan kag madinalag-on ang iya pinili nga hari.”

11Dayon nagpauli si Elkana kag si Hana sa Rama. Pero ginbilin nila si Samuel agod mag-alagad sa Ginoo sa idalom sang pag-atipan ni Eli nga pari.

Ang Sala sang Duha ka Anak ni Eli

12Ang duha ka anak ni Eli mga malaot nga mga tawo. Wala sila nagatuman sa Ginoo 13tungod kay wala nila ginasunod ang mga pagsulundan parte sa bahin nga mabaton sang mga pari halin sa halad sang mga tawo. Amo ini ang ila ginahimo kon may nagahalad: Samtang ginapabukalan ang ginahalad nga mga karne, ginapakadto nila didto ang ila suluguon nga may dala nga dako nga tinidor nga may tatlo ka ngipon. 14Dayon ginatuslok sang suluguon ang mga karne sa sulod sang kaldero ukon kolon. Ang madala sang tinidor amo ang bahin nila nga mga pari. Amo ini ang ila ginahimo kada halad sang mga Israelinhon sa Shilo. 15Kag bisan antes pa sunugon ang tambok sang karne, nagapalapit ang ila suluguon sa tawo nga nagahalad kag nagasiling, “Hatagi sang karne ang pari para sugbahon. Indi siya magbaton sang ginpabukalan; gusto niya ang hilaw.” 16Kon magsiling gani ang nagahalad nga hulaton anay nga mahalad ang tambok sang karne antes siya magkuha sang gusto niya, amo ini ang iya ginasiling, “Indi puwede! Kinahanglan ihatag mo subong gid, kay kon indi, agawon ko ina sa inyo.” 17Dako gid ini nga sala nga nahimo sang mga anak ni Eli sa panulok sang Ginoo, kay wala nila ginatahod ang halad para sa Ginoo.

18Karon, ang bata nga si Samuel padayon nga nagaalagad sa Ginoo. Nagasul-ob siya sang espesyal nga panapton2:18 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. nga linen. 19Kada tuig ginahimuan ni Hana si Samuel sang pangsampaw nga bayo, kag iya ini ginadala sa iya kon maglakat siya upod sa iya bana sa paghalad sang tuigan nga halad. 20Kag didto, ginabendisyunan ni Eli si Elkana kag ang iya asawa. Nagasiling siya kay Elkana, “Kabay pa nga hatagan ka sang Ginoo sang mga kabataan paagi sa sining imo asawa bilang baylo sa isa nga ginpangayo niya kag iya man nga ginhatag sa Ginoo.” Dayon nagpauli sila.

21Ginkaluoyan sang Ginoo si Hana. Nakabata pa siya sang tatlo ka lalaki kag duha ka babayi. Si Samuel iya padayon nga nagadako nga ara sa Ginoo.

Si Eli kag ang Iya mga Anak

22Karon si Eli tigulang na gid. Nabatian niya ang tanan nga malain nga ginahimo sang iya mga anak sa mga Israelinhon. Kag nabatian man niya ang ila pagpakighilawas sa mga babayi nga nagaalagad sa may puwertahan dampi sang Tolda nga Ginapakigkitaan. 23Gani ginsilingan niya sila, “Nabatian ko sa mga tawo ang tanan nga kalautan nga ginahimo ninyo. Ngaa ginahimo ninyo ina? 24Untati na ninyo ina, mga anak, kay indi maayo ining mga nabatian ko sa katawhan sang Ginoo.”

25Nagsiling pa gid si Eli, “Kon ang isa ka tawo makasala sa iya isigkatawo, mahimo nga ang Dios2:25 Dios: ukon, mga hukom. magapatunga sa ila; pero sin-o ang magapatunga kon ang tawo makasala sa Ginoo?” Pero wala nagpamati sa iya ang iya mga anak tungod nagdesisyon na ang Ginoo nga patyon sila.

26Sa pihak nga bahin, padayon nga nagadako si Samuel, kag nalipay gid sa iya ang Ginoo kag ang mga tawo.

Ang Tagna sa Panimalay ni Eli

27Karon, nagpalapit ang isa ka propeta sang Dios2:27 propeta sang Dios: ukon, alagad sang Dios. Sa literal, tawo sang Dios. kay Eli kag nagsiling sa iya, “Amo ini ang ginahambal sang Ginoo: Nagpahayag ako sa imo katigulangan nga si Aaron kag sa iya pamilya sang sila ulipon pa sang hari sang Egipto.2:27 hari sang Egipto: sa Hebreo, Faraon. 28Sa tanan nga tribo sang Israel, ang iya pamilya ang ginpili ko nga mangin akon mga pari sa pag-alagad sa halaran, sa pagsunog sang insenso, kag sa pagsul-ob sang espesyal nga panapton2:28 espesyal nga panapton: sa Hebreo, efod. sang pari sa akon presensya. Ginhatagan ko man sila sang mga parte sa mga halad nga paagi sa kalayo2:28 halad nga paagi sa kalayo: Tan-awa ang footnote sa Num. 15:3. nga ginahalad sang mga Israelinhon. 29Karon, ngaa ginahilabtan2:29 ginahilabtan: ukon, ginapakalain. pa ninyo ang mga halad nga para sa akon? Ngaa ginataha mo pa, Eli, ang imo mga kabataan sang sa akon? Kay ginapabay-an mo sila nga patambukon nila ang ila kaugalingon sang mga maayo nga parte sang mga halad nga halin sa akon katawhan nga mga Israelinhon. 30Sadto anay, ako nga inyo Ginoo, ang Dios sang Israel, nagpromisa nga kamo gid lang kag ang iban pa nga mga kaliwat sang inyo katigulangan ang makaalagad sa akon hasta san-o bilang mga pari. Pero indi na karon, kay padunggan ko ang nagapadungog sa akon, pero ang nagapakalain sa akon pakamalauton ko. 31-32Tandai ini, magaabot ang tion nga laglagon ko ang tanan nga pamatan-on sa inyo kag sa iban pa nga mga kaliwat sang inyo katigulangan. Magaantos kamo kag indi ninyo matilawan ang kabuganaan2:31-32 Magaantos… kabuganaan: ukon, Magatulok kamo nga may kahisa/kaibog sa kabuganaan. nga ihatag ko sa Israel. Wala gid sing may magkabuhi nga tigulang sa inyo. 33Indi ko pagpahalinon ang iban sa inyo sa pag-alagad sa akon bilang pari, pero magaagi sila sa puwerte nga pag-antos, kag indi maglawig ang ila kabuhi. 34Kag bilang tanda para sa imo nga matabo ini nga mga butang, mapatay ang imo duha ka anak nga si Hofni kag si Finehas sa isa lang ka adlaw. 35Magapili ako sang matutom nga pari nga magasunod sa akon kabubut-on. Hatagan ko siya sang mga kaliwat nga magaalagad sa akon pinili nga hari hasta san-o. 36Ang tanan nga mabilin sa imo mga kaliwat magapakitluoy sa mga kaliwat sang sini nga pari nga hatagan sila sang kuwarta ukon pagkaon. Magapangabay sila sa ila nga himuon sila nga kabulig nga mga pari para lang nga makakaon sila.”

La Bible du Semeur

1 Samuel 2:1-36

Le cantique d’Anne

1Alors Anne prononça cette prière2.1 Pour les v. 1-10, voir Lc 1.46-55. :

La joie remplit mon cœur, ╵c’est grâce à l’Eternel ;

oui, grâce à l’Eternel, ╵mon front s’est relevé

et j’ai de quoi répondre ╵à ceux qui me blessaient.

Oui, je jubile, ╵car Dieu m’a secourue.

2Nul ne l’égale. ╵L’Eternel seul est saint,

et, à part lui, ╵il n’y a pas de Dieu,

pas de rocher ╵semblable à notre Dieu.

3Que cessent donc, ╵vos paroles hautaines

et les bravades ╵sortant de votre bouche !

Car l’Eternel ╵est un Dieu qui sait tout,

c’est lui qui pèse ╵les actes des humains.

4Voilà brisé ╵l’arc des guerriers !

Ceux qui chancellent ╵sont armés de vigueur.

5Tous les repus ╵s’embauchent pour du pain,

les affamés ╵seront comblés de biens

et la stérile ╵met sept enfants au monde,

alors que celle ╵qui en avait beaucoup ╵sera flétrie.

6C’est l’Eternel ╵qui fait mourir et vivre,

il fait descendre ╵dans le séjour des morts ╵et en fait remonter.

7L’Eternel seul ╵dépouille et enrichit,

il humilie, ╵et il élève aussi.

8De la poussière, ╵il arrache le pauvre,

et il relève ╵l’indigent de la fange

pour l’installer ╵au milieu des puissants

et lui donner ╵une place d’honneur.

A l’Eternel ╵sont les fondements de la terre,

et c’est sur eux ╵qu’il a posé le monde.

9Il gardera les pas ╵de ceux qui lui sont attachés,

mais les méchants ╵périront dans la nuit,

car aucun homme ╵n’est vainqueur par la force.

10Ceux qui contestent ╵contre Dieu sont brisés.

Du haut du ciel, ╵il tonnera contre eux.

Il jugera ╵les confins de la terre ;

il donnera ╵la puissance à son roi

et il élèvera ╵l’homme qui, de sa part, ╵a reçu l’onction d’huile.

11Après cela, Elqana retourna chez lui à Rama, et le jeune garçon fut au service de l’Eternel auprès du prêtre Eli.

Des prêtres corrompus

12Les fils d’Eli étaient des vauriens qui ne se souciaient pas de l’Eternel. 13En effet, voici comment ils agissaient à l’égard du peuple. Chaque fois que quelqu’un offrait un sacrifice, au moment où la viande cuisait, un de leurs serviteurs arrivait, une fourchette à trois dents à la main. 14Il piquait dans la casserole, la marmite, le chaudron ou le pot, et prenait pour le prêtre tout ce que la fourchette ramenait. C’est ainsi qu’ils procédaient envers tous les Israélites qui venaient à Silo. 15Et même parfois, avant que l’on fasse brûler la graisse2.15 La Loi prescrivait de brûler sur l’autel la graisse et les parties grasses de la victime dès que celle-ci était égorgée (Lv 3.16 ; 4.8-10, 26, 31, 35 ; 7.28-31 ; 17.6)., le serviteur du prêtre arrivait et disait à l’homme qui offrait le sacrifice : Donne-moi de la viande à rôtir pour le prêtre, car il n’acceptera de toi que de la viande crue, il ne veut pas de viande cuite.

16Si l’offrant objectait : « Il faut d’abord brûler la graisse, ensuite tu pourras prendre ce que tu voudras », le serviteur lui répondait : Tu m’en donnes immédiatement, sinon j’en prends de force.

17Le péché de ces jeunes gens était très grave aux yeux de l’Eternel, car ils profanaient les offrandes faites à l’Eternel.

Samuel et ses parents

18Mais Samuel accomplissait son service en présence de l’Eternel. Ce jeune garçon était vêtu d’un vêtement de lin semblable à ceux des prêtres. 19Chaque année, sa mère lui confectionnait un petit vêtement qu’elle lui apportait quand elle venait avec son mari offrir le sacrifice annuel. 20Eli bénit Elqana et sa femme en disant : Que l’Eternel t’accorde d’autres enfants de cette femme pour remplacer celui qu’elle a consacré à l’Eternel !

Puis ils repartirent chez eux. 21L’Eternel intervint en faveur d’Anne : elle fut plusieurs fois enceinte et mit au monde trois fils et deux filles, tandis que le jeune Samuel grandissait dans la présence de l’Eternel.

Eli et ses fils

22Eli était très âgé. Il entendait dire comment ses fils agissaient envers les Israélites, et même qu’ils couchaient avec les femmes qui se rassemblaient à l’entrée de la tente de la Rencontre. 23Il leur dit : Pourquoi agissez-vous ainsi ? J’apprends de tout le peuple votre mauvaise conduite. 24Cessez donc, mes fils, car ce que j’entends raconter n’est pas beau. Vous détournez de la bonne voie le peuple de l’Eternel. 25Si un homme pèche contre un autre, Dieu est là pour arbitrer, mais si quelqu’un pèche contre l’Eternel lui-même, qui interviendra en sa faveur ?

Mais les fils ne tinrent aucun compte de l’avertissement de leur père, car l’Eternel voulait les faire mourir.

26Le jeune Samuel continuait à croître et il gagnait de plus en plus la faveur de Dieu et celle des hommes.

L’Eternel annonce le châtiment à Eli

27Un jour, un homme de Dieu2.27 Désignation fréquente des prophètes (voir 9.6, 10 ; 1 R 13.1, 14). vint trouver Eli et lui dit : Voici ce que déclare l’Eternel : « Est-ce que je ne me suis pas clairement fait connaître à tes ancêtres et à leur famille quand ils vivaient encore en Egypte, esclaves du pharaon ? 28Je les ai choisis parmi toutes les tribus d’Israël pour qu’ils exercent le sacerdoce pour moi en offrant les sacrifices sur mon autel, en brûlant l’encens, et pour qu’ils portent le vêtement sacerdotal devant moi. Je leur ai attribué une part de viande de tous les sacrifices consumés par le feu offerts par les Israélites2.28 Voir Ex 28.1 ; Lv 7.35-36.. 29Pourquoi donc méprisez-vous les sacrifices et les offrandes qui me sont destinés et que j’ai ordonné d’offrir dans ma demeure ? Pourquoi honores-tu tes fils plus que moi en vous engraissant des meilleurs morceaux des sacrifices que mon peuple Israël vient m’offrir ? » 30Puisqu’il en est ainsi, voici ce que moi, l’Eternel, le Dieu d’Israël, je déclare : « J’avais promis à ta famille et à celle de tes ancêtres que vous seriez toujours chargés du service devant moi2.30 Ex 29.9 ; Lv 8 à 9 ; Nb 16 à 17 ; 25.13.. Mais à présent, moi l’Eternel, je le déclare : c’est fini ! Car j’honorerai ceux qui m’honorent, mais ceux qui me méprisent seront à leur tour couverts d’opprobre. 31Voici que le temps va venir où je briserai ta vigueur et celle de ta famille, de sorte qu’on n’y trouvera plus de vieillard. 32Alors que tout ira bien pour Israël, tu verras la détresse au sujet de ma demeure et personne n’atteindra plus jamais un âge avancé dans ta famille. 33Cependant, je maintiendrai l’un des tiens au service de mon autel, mais ce sera pour épuiser tes yeux à pleurer et pour t’affliger, et tous tes descendants mourront dans la force de l’âge. 34Ce qui arrivera à tes deux fils, Hophni et Phinéas, sera pour toi un signe : ils mourront tous deux le même jour. 35Ensuite, je me choisirai un prêtre fidèle qui agira selon ma pensée et mes désirs. Je lui bâtirai une dynastie qui me sera fidèle et qui officiera en présence du roi auquel j’aurai accordé l’onction. 36Ceux qui subsisteront dans ta famille viendront se prosterner devant lui pour obtenir une obole et un morceau de pain, et ils lui diront : De grâce, accorde-nous une charge sacerdotale quelconque à côté de toi, pour que nous ayons du moins quelque chose à manger. »