Ginsikway sang Dios si Saul Bilang Hari
1Nagsiling si Samuel kay Saul, “Ako amo ang ginpadala sadto sang Ginoo sa paghaplas sa imo sang lana sa pagpakita nga ikaw ang pinili nga hari sang iya katawhan nga mga Israelinhon. Gani pamatii ining mensahi sang Ginoo nga Makagagahom: 2‘Silutan ko ang mga Amaleknon tungod sa ila pagsalakay sa mga Israelinhon sang naghalin sila sa Egipto. 3Gani karon, salakaya ang mga Amaleknon! Laglaga sing bug-os15:3 Laglaga sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang tanan nga ara sa ila. Pamatya ang ila mga lalaki, mga babayi, mga kabataan, pati mga lapsag, mga baka, mga karnero, mga kanding, mga kamelyo, kag mga asno.’ ”
4Gani ginpatipon ni Saul ang mga soldado sa Telaim. May 200,000 ka soldado ang nagtipon, kag may 10,000 man nga halin sa Juda. 5Dayon nagkadto sila ni Saul sa banwa sang Amalek, kag naghulat sila sa ililigan sang tubig sa pagsalakay. 6Nagpadala si Saul sang sini nga mensahi sa mga Kenhanon: “Lakat kamo! Bayai ninyo ang mga Amaleknon agod indi ko kamo paglaglagon upod sa ila, kay maayo kamo sa mga Israelinhon sang nagguwa sila sa Egipto.” Gani nagpalayo ang mga Kenhanon sa mga Amaleknon. 7Dayon ginsalakay nila ni Saul ang mga Amaleknon sa Havila hasta sa Shur, sa sidlangan sang Egipto. 8-9Ginlaglag nila sing bug-os ang tanan nga Amaleknon, pero si Agag iya nga ila hari wala nila pagpatya kundi ila lang ginbihag. Wala man nila pagpamatya ang pinakamaayo nga mga karnero kag mga baka, pati ang ila sini mga tinday. Ang tanan nga maayo wala nila paglaglaga, pero ang mga pigaw kag indi mapuslan ginlaglag nila.
10Karon nagsiling ang Ginoo kay Samuel, 11“Naghinulsol ako nga ginhimo ko si Saul nga hari, tungod kay nagtalikod siya sa akon kag wala niya gintuman ang akon mga sugo.” Pagkabati sini ni Samuel, naakig gid siya, gani nagpangamuyo siya sa Ginoo sa bilog nga gab-i.
12Aga pa gid sang madason nga adlaw, nagbangon si Samuel kag naglakat sa pagpakigkita kay Saul. Pero may nagsiling sa iya, “Nagkadto si Saul sa Carmel sa pagpatindog didto sang monumento para sa iya kadungganan, kag pagkatapos nagkadto siya sa Gilgal.”
13Ginkadtuan ni Samuel si Saul. Kag sang magkitaay sila, nagsiling si Saul sa iya, “Kabay pa nga pakamaayuhon ka sang Ginoo! Gintuman ko ang sugo sang Ginoo.” 14Pero nagsiling si Samuel, “Kon matuod nga gintuman mo ang sugo sang Ginoo, ti ngaa may nabatian ako nga mga karnero kag mga baka nga nagaima?”15:14 nagaima: ukon, nagainga. 15Nagsabat si Saul, “Mga pinakamaayo ina nga mga baka kag mga karnero nga gindala sang mga soldado halin sa mga Amaleknon. Wala nila ina pagpatya kay ihalad nila sa Ginoo nga imo Dios, pero ang iban ginlaglag namon sing bug-os15:15 ginlaglag namon sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini..” 16Nagsiling si Samuel, “Tama na! Sugiran ko ikaw kon ano ang ginsiling sang Ginoo sa akon kagab-i.” Nagsabat si Saul, “Sugiri ako.” 17Nagsiling si Samuel, “Bisan ginkabig mo sadto ang imo kaugalingon nga kubos, ginpili ka gihapon sang Ginoo nga mangin hari sang mga tribo sang Israel. 18Kag ginpadala ka niya sa isa ka misyon. Siling niya, ‘Laglaga sing bug-os ang mga Amaleknon, ang malaot nga katawhan. Magpakig-away ka sa ila hasta nga maubos sila pamatay.’ 19Pero ngaa wala ka magtuman sa Ginoo? Ngaa nga nagdinaguso kamo sa pagpanguha sang ila mga pagkabutang? Ngaa ginhimo mo ining malaot nga butang sa atubangan sang Ginoo?”
20Nagsabat si Saul, “Pero gintuman ko ang Ginoo. Ginhimo ko ang misyon nga ginhatag niya sa akon. Ginbihag ko si Agag nga hari sang mga Amaleknon, kag ginlaglag ko sing bug-os ang iya katawhan. 21Pero nagdala ang akon mga soldado sang pinakamaayo nga mga karnero kag mga baka nga halin sa mga naagaw sa inaway, nga laglagon kuntani sing bug-os. Gindala nila ini diri sa Gilgal agod ihalad sa Ginoo nga imo Dios.” 22Pero nagsabat si Samuel, “Mas malipay pa bala ang Ginoo sa inyo mga halad sang sa inyo pagtuman sa iya? Ang pagtuman sa Ginoo mas maayo pa sang sa paghalad. Ang pagpamati sa iya mas maayo pa sang sa paghalad sang tambok sang mga karnero. 23Ang pagrebelde sa Ginoo pareho lang kalain sa pagkababaylan; kag ang pagkatig-a sing ulo pareho lang kalain sa pagsimba sa mga dios-dios. Tungod kay ginsikway mo ang sugo sang Ginoo, ginsikway ka man niya bilang hari.”
24Dayon nagsiling si Saul kay Samuel, “Nakasala ako; ginsupak ko ang sugo sang Ginoo kag ang imo mga ginsiling sa akon. Nahadlok ako sa mga tawo, gani ginpasundan ko lang sila. 25Pero karon, nagapakitluoy ako sa imo nga patawaron mo ako sa akon mga sala, kag mag-upod ka sa akon sa pagsimba sa Ginoo.” 26Pero nagsiling si Samuel, “Indi ako mag-upod sa imo. Ginsikway mo ang sugo sang Ginoo, gani ginsikway ka man niya bilang hari sang Israel.”
27Sang nagtalikod si Samuel sa paglakat, ginhawiran ni Saul ang punta sang iya bayo, kag nagisi ini. 28Nagsiling dayon si Samuel sa iya, “Pareho man sini ang matabo sa imo: kuhaon subong nga adlaw sang Ginoo sa imo ang ginharian sang Israel kag ihatag sa imo kapareho nga Israelinhon nga mas maayo sang sa imo. 29Ang Dios nga ginapabugal sang Israel wala nagabutig kag wala nagabaylo ang iya hunahuna, kay indi siya tawo nga nagabaylo ang iya hunahuna.” 30Nagsabat si Saul, “Nakasala ako! Pero palihog padunggi ako sa atubangan sang mga manugdumala sang akon katawhan kag sa atubangan sang bug-os nga Israel paagi sa pag-upod sa akon sa pagsimba sa Ginoo nga imo Dios.” 31Gani nag-upod si Samuel kay Saul, kag nagsimba si Saul sa Ginoo.
32Karon, nagsiling si Samuel, “Dal-a diri sa akon si Agag nga hari sang mga Amaleknon.” Nagpalapit si Agag kay Samuel nga wala gid ginakulbaan. Nagahunahuna siya nga indi na siya pagpatyon.15:32 nga wala gid ginakulbaan… pagpatyon: ukon, nga nagakurog sa kahadlok. Nagsiling siya sa iya kaugalingon, “Daw ano kapait ang mapatay!” 33Pero nagsiling si Samuel, “Subong nga madamo nga mga iloy ang nawad-an sang mga bata tungod sang imo pagpamatay, patyon ko man ikaw agod ang imo iloy mawad-an man sang bata.” Gani ginpatay ni Samuel si Agag sa presensya sang Ginoo sa Gilgal. 34Dayon nagbalik si Samuel sa Rama, kag si Saul iya nagpauli sa Gibea. 35Halin sadto, wala na gid magpakigkita si Samuel kay Saul hasta sang napatay si Samuel, pero nagpangasubo gid siya kay Saul. Naghinulsol ang Ginoo nga ginhimo niya nga hari si Saul sa Israel.
The Lord Rejects Saul as King
1Samuel said to Saul, “I am the one the Lord sent to anoint you king over his people Israel; so listen now to the message from the Lord. 2This is what the Lord Almighty says: ‘I will punish the Amalekites for what they did to Israel when they waylaid them as they came up from Egypt. 3Now go, attack the Amalekites and totally destroy15:3 The Hebrew term refers to the irrevocable giving over of things or persons to the Lord, often by totally destroying them; also in verses 8, 9, 15, 18, 20 and 21. all that belongs to them. Do not spare them; put to death men and women, children and infants, cattle and sheep, camels and donkeys.’ ”
4So Saul summoned the men and mustered them at Telaim—two hundred thousand foot soldiers and ten thousand from Judah. 5Saul went to the city of Amalek and set an ambush in the ravine. 6Then he said to the Kenites, “Go away, leave the Amalekites so that I do not destroy you along with them; for you showed kindness to all the Israelites when they came up out of Egypt.” So the Kenites moved away from the Amalekites.
7Then Saul attacked the Amalekites all the way from Havilah to Shur, near the eastern border of Egypt. 8He took Agag king of the Amalekites alive, and all his people he totally destroyed with the sword. 9But Saul and the army spared Agag and the best of the sheep and cattle, the fat calves15:9 Or the grown bulls; the meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain. and lambs—everything that was good. These they were unwilling to destroy completely, but everything that was despised and weak they totally destroyed.
10Then the word of the Lord came to Samuel: 11“I regret that I have made Saul king, because he has turned away from me and has not carried out my instructions.” Samuel was angry, and he cried out to the Lord all that night.
12Early in the morning Samuel got up and went to meet Saul, but he was told, “Saul has gone to Carmel. There he has set up a monument in his own honor and has turned and gone on down to Gilgal.”
13When Samuel reached him, Saul said, “The Lord bless you! I have carried out the Lord’s instructions.”
14But Samuel said, “What then is this bleating of sheep in my ears? What is this lowing of cattle that I hear?”
15Saul answered, “The soldiers brought them from the Amalekites; they spared the best of the sheep and cattle to sacrifice to the Lord your God, but we totally destroyed the rest.”
16“Enough!” Samuel said to Saul. “Let me tell you what the Lord said to me last night.”
“Tell me,” Saul replied.
17Samuel said, “Although you were once small in your own eyes, did you not become the head of the tribes of Israel? The Lord anointed you king over Israel. 18And he sent you on a mission, saying, ‘Go and completely destroy those wicked people, the Amalekites; wage war against them until you have wiped them out.’ 19Why did you not obey the Lord? Why did you pounce on the plunder and do evil in the eyes of the Lord?”
20“But I did obey the Lord,” Saul said. “I went on the mission the Lord assigned me. I completely destroyed the Amalekites and brought back Agag their king. 21The soldiers took sheep and cattle from the plunder, the best of what was devoted to God, in order to sacrifice them to the Lord your God at Gilgal.”
22But Samuel replied:
“Does the Lord delight in burnt offerings and sacrifices
as much as in obeying the Lord?
To obey is better than sacrifice,
and to heed is better than the fat of rams.
23For rebellion is like the sin of divination,
and arrogance like the evil of idolatry.
Because you have rejected the word of the Lord,
he has rejected you as king.”
24Then Saul said to Samuel, “I have sinned. I violated the Lord’s command and your instructions. I was afraid of the men and so I gave in to them. 25Now I beg you, forgive my sin and come back with me, so that I may worship the Lord.”
26But Samuel said to him, “I will not go back with you. You have rejected the word of the Lord, and the Lord has rejected you as king over Israel!”
27As Samuel turned to leave, Saul caught hold of the hem of his robe, and it tore. 28Samuel said to him, “The Lord has torn the kingdom of Israel from you today and has given it to one of your neighbors—to one better than you. 29He who is the Glory of Israel does not lie or change his mind; for he is not a human being, that he should change his mind.”
30Saul replied, “I have sinned. But please honor me before the elders of my people and before Israel; come back with me, so that I may worship the Lord your God.” 31So Samuel went back with Saul, and Saul worshiped the Lord.
32Then Samuel said, “Bring me Agag king of the Amalekites.”
Agag came to him in chains.15:32 The meaning of the Hebrew for this phrase is uncertain. And he thought, “Surely the bitterness of death is past.”
33But Samuel said,
“As your sword has made women childless,
so will your mother be childless among women.”
And Samuel put Agag to death before the Lord at Gilgal.
34Then Samuel left for Ramah, but Saul went up to his home in Gibeah of Saul. 35Until the day Samuel died, he did not go to see Saul again, though Samuel mourned for him. And the Lord regretted that he had made Saul king over Israel.
