Ginsikway sang Dios si Saul Bilang Hari
1Nagsiling si Samuel kay Saul, “Ako amo ang ginpadala sadto sang Ginoo sa paghaplas sa imo sang lana sa pagpakita nga ikaw ang pinili nga hari sang iya katawhan nga mga Israelinhon. Gani pamatii ining mensahi sang Ginoo nga Makagagahom: 2‘Silutan ko ang mga Amaleknon tungod sa ila pagsalakay sa mga Israelinhon sang naghalin sila sa Egipto. 3Gani karon, salakaya ang mga Amaleknon! Laglaga sing bug-os15:3 Laglaga sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini. ang tanan nga ara sa ila. Pamatya ang ila mga lalaki, mga babayi, mga kabataan, pati mga lapsag, mga baka, mga karnero, mga kanding, mga kamelyo, kag mga asno.’ ”
4Gani ginpatipon ni Saul ang mga soldado sa Telaim. May 200,000 ka soldado ang nagtipon, kag may 10,000 man nga halin sa Juda. 5Dayon nagkadto sila ni Saul sa banwa sang Amalek, kag naghulat sila sa ililigan sang tubig sa pagsalakay. 6Nagpadala si Saul sang sini nga mensahi sa mga Kenhanon: “Lakat kamo! Bayai ninyo ang mga Amaleknon agod indi ko kamo paglaglagon upod sa ila, kay maayo kamo sa mga Israelinhon sang nagguwa sila sa Egipto.” Gani nagpalayo ang mga Kenhanon sa mga Amaleknon. 7Dayon ginsalakay nila ni Saul ang mga Amaleknon sa Havila hasta sa Shur, sa sidlangan sang Egipto. 8-9Ginlaglag nila sing bug-os ang tanan nga Amaleknon, pero si Agag iya nga ila hari wala nila pagpatya kundi ila lang ginbihag. Wala man nila pagpamatya ang pinakamaayo nga mga karnero kag mga baka, pati ang ila sini mga tinday. Ang tanan nga maayo wala nila paglaglaga, pero ang mga pigaw kag indi mapuslan ginlaglag nila.
10Karon nagsiling ang Ginoo kay Samuel, 11“Naghinulsol ako nga ginhimo ko si Saul nga hari, tungod kay nagtalikod siya sa akon kag wala niya gintuman ang akon mga sugo.” Pagkabati sini ni Samuel, naakig gid siya, gani nagpangamuyo siya sa Ginoo sa bilog nga gab-i.
12Aga pa gid sang madason nga adlaw, nagbangon si Samuel kag naglakat sa pagpakigkita kay Saul. Pero may nagsiling sa iya, “Nagkadto si Saul sa Carmel sa pagpatindog didto sang monumento para sa iya kadungganan, kag pagkatapos nagkadto siya sa Gilgal.”
13Ginkadtuan ni Samuel si Saul. Kag sang magkitaay sila, nagsiling si Saul sa iya, “Kabay pa nga pakamaayuhon ka sang Ginoo! Gintuman ko ang sugo sang Ginoo.” 14Pero nagsiling si Samuel, “Kon matuod nga gintuman mo ang sugo sang Ginoo, ti ngaa may nabatian ako nga mga karnero kag mga baka nga nagaima?”15:14 nagaima: ukon, nagainga. 15Nagsabat si Saul, “Mga pinakamaayo ina nga mga baka kag mga karnero nga gindala sang mga soldado halin sa mga Amaleknon. Wala nila ina pagpatya kay ihalad nila sa Ginoo nga imo Dios, pero ang iban ginlaglag namon sing bug-os15:15 ginlaglag namon sing bug-os: Ang Hebreo nga pulong sini nagakahulugan sang mga gintugyan sa Ginoo paagi sa paghalad ukon paglaglag sini..” 16Nagsiling si Samuel, “Tama na! Sugiran ko ikaw kon ano ang ginsiling sang Ginoo sa akon kagab-i.” Nagsabat si Saul, “Sugiri ako.” 17Nagsiling si Samuel, “Bisan ginkabig mo sadto ang imo kaugalingon nga kubos, ginpili ka gihapon sang Ginoo nga mangin hari sang mga tribo sang Israel. 18Kag ginpadala ka niya sa isa ka misyon. Siling niya, ‘Laglaga sing bug-os ang mga Amaleknon, ang malaot nga katawhan. Magpakig-away ka sa ila hasta nga maubos sila pamatay.’ 19Pero ngaa wala ka magtuman sa Ginoo? Ngaa nga nagdinaguso kamo sa pagpanguha sang ila mga pagkabutang? Ngaa ginhimo mo ining malaot nga butang sa atubangan sang Ginoo?”
20Nagsabat si Saul, “Pero gintuman ko ang Ginoo. Ginhimo ko ang misyon nga ginhatag niya sa akon. Ginbihag ko si Agag nga hari sang mga Amaleknon, kag ginlaglag ko sing bug-os ang iya katawhan. 21Pero nagdala ang akon mga soldado sang pinakamaayo nga mga karnero kag mga baka nga halin sa mga naagaw sa inaway, nga laglagon kuntani sing bug-os. Gindala nila ini diri sa Gilgal agod ihalad sa Ginoo nga imo Dios.” 22Pero nagsabat si Samuel, “Mas malipay pa bala ang Ginoo sa inyo mga halad sang sa inyo pagtuman sa iya? Ang pagtuman sa Ginoo mas maayo pa sang sa paghalad. Ang pagpamati sa iya mas maayo pa sang sa paghalad sang tambok sang mga karnero. 23Ang pagrebelde sa Ginoo pareho lang kalain sa pagkababaylan; kag ang pagkatig-a sing ulo pareho lang kalain sa pagsimba sa mga dios-dios. Tungod kay ginsikway mo ang sugo sang Ginoo, ginsikway ka man niya bilang hari.”
24Dayon nagsiling si Saul kay Samuel, “Nakasala ako; ginsupak ko ang sugo sang Ginoo kag ang imo mga ginsiling sa akon. Nahadlok ako sa mga tawo, gani ginpasundan ko lang sila. 25Pero karon, nagapakitluoy ako sa imo nga patawaron mo ako sa akon mga sala, kag mag-upod ka sa akon sa pagsimba sa Ginoo.” 26Pero nagsiling si Samuel, “Indi ako mag-upod sa imo. Ginsikway mo ang sugo sang Ginoo, gani ginsikway ka man niya bilang hari sang Israel.”
27Sang nagtalikod si Samuel sa paglakat, ginhawiran ni Saul ang punta sang iya bayo, kag nagisi ini. 28Nagsiling dayon si Samuel sa iya, “Pareho man sini ang matabo sa imo: kuhaon subong nga adlaw sang Ginoo sa imo ang ginharian sang Israel kag ihatag sa imo kapareho nga Israelinhon nga mas maayo sang sa imo. 29Ang Dios nga ginapabugal sang Israel wala nagabutig kag wala nagabaylo ang iya hunahuna, kay indi siya tawo nga nagabaylo ang iya hunahuna.” 30Nagsabat si Saul, “Nakasala ako! Pero palihog padunggi ako sa atubangan sang mga manugdumala sang akon katawhan kag sa atubangan sang bug-os nga Israel paagi sa pag-upod sa akon sa pagsimba sa Ginoo nga imo Dios.” 31Gani nag-upod si Samuel kay Saul, kag nagsimba si Saul sa Ginoo.
32Karon, nagsiling si Samuel, “Dal-a diri sa akon si Agag nga hari sang mga Amaleknon.” Nagpalapit si Agag kay Samuel nga wala gid ginakulbaan. Nagahunahuna siya nga indi na siya pagpatyon.15:32 nga wala gid ginakulbaan… pagpatyon: ukon, nga nagakurog sa kahadlok. Nagsiling siya sa iya kaugalingon, “Daw ano kapait ang mapatay!” 33Pero nagsiling si Samuel, “Subong nga madamo nga mga iloy ang nawad-an sang mga bata tungod sang imo pagpamatay, patyon ko man ikaw agod ang imo iloy mawad-an man sang bata.” Gani ginpatay ni Samuel si Agag sa presensya sang Ginoo sa Gilgal. 34Dayon nagbalik si Samuel sa Rama, kag si Saul iya nagpauli sa Gibea. 35Halin sadto, wala na gid magpakigkita si Samuel kay Saul hasta sang napatay si Samuel, pero nagpangasubo gid siya kay Saul. Naghinulsol ang Ginoo nga ginhimo niya nga hari si Saul sa Israel.
Saul forkastes som konge
1En dag sagde Samuel til Saul: „Det var Herren, som sendte mig hen for at salve dig til konge over hans folk, Israel. Lyt nu godt efter Herrens budskab og adlyd. 2Herren siger til dig: ‚Jeg har besluttet at gøre regnskabet op med amalekitterne, fordi de kæmpede mod Israels folk, dengang de kom fra Egypten. 3Gå nu til angreb på amalekitterne og ødelæg alt, hvad de ejer. Skån ingen, men dræb både mænd, kvinder, børn, spædbørn, hornkvæg og småkvæg, kameler og æsler.’ ”
4Så samlede Saul sin hær ved Telaim. Der var 10.000 mand fra Juda og 200.000 fra de andre stammer. 5De drog af sted og lagde sig i baghold i dalen nedenfor amalekitternes hovedby. 6Men Saul advarede kenitterne: „Flyt væk fra amalekitternes område, så vi ikke kommer til at slå jer ihjel sammen med dem. I var jo venlige mod israelitterne, dengang de kom fra Egypten.” Derfor flyttede kenitterne væk fra området.
7Så huggede Saul amalekitterne ned hele vejen fra Havila til Shur, som ligger øst for Egypten. 8Agag, amalekitternes konge, tog han til fange, men resten af befolkningen slog han ihjel. 9Saul og hans mænd skånede altså Agags liv. De tog også de bedste dyr blandt småkvæget og hornkvæget og de fedeste lam og kalve til sig selv, ja, alt det bedste tog de som bytte. De ødelagde kun det, der alligevel ikke var meget værd.
10Da sagde Herren til Samuel: 11„Det piner mig, at jeg gjorde Saul til konge. Han har vendt sig fra mig og igen nægtet at adlyde mig.” Samuel var så oprørt, at han råbte til Herren hele natten. 12Da han tidligt næste morgen gik ud for at finde Saul, fik han at vide, at Saul var taget til byen Karmel i Judas land, hvor han havde rejst sig et monument. Derfra var han taget videre til Gilgal. 13Da Samuel endelig fandt ham, hilste Saul ham opstemt. „Herren velsigne dig,” sagde han. „Jeg har gjort, som Herren befalede.”
14„Hvad er det så for en brægen og brølen, jeg hører?” spurgte Samuel.
15„Folkene skånede nogle af de bedste husdyr,” indrømmede Saul. „Men vi har tænkt os at ofre dem til Herren, din Gud. Resten har vi tilintetgjort.”
16Da sagde Samuel: „Ti stille, Saul! Nu skal jeg sige dig, hvad Herren fortalte mig i går aftes.”
„Hvad sagde han?” spurgte Saul.
17Samuel svarede: „Det kan godt være, at du ikke regner dig selv for noget, men Herren har nu engang gjort dig til konge over Israel. 18Og her gav han dig en bestemt opgave og sagde udtrykkeligt: ‚Gå ud og tilintetgør de syndige amalekitter, indtil de alle er udryddet.’ 19Hvorfor adlød du så ikke Herren? Hvorfor kastede du dig over krigsbyttet, så du gjorde, hvad der var ondt i Herrens øjne?”
20„Jamen, jeg adlød da Herren!” påstod Saul. „Jeg gjorde da, hvad han bad mig om! Jeg dræbte alle amalekitterne med undtagelse af kong Agag, som jeg tog til fange. 21Og folket tog det bedste af krigsbyttet for at ofre det til Herren, din Gud, i Gilgal.”
22Samuel svarede: „Tror du, at Herren er mere interesseret i brændofre og slagtofre end i lydighed? Nej, at adlyde Herren er vigtigere end at ofre til ham. Han foretrækker lydhørhed frem for vædderfedt. 23I Herrens øjne er en oprørsk indstilling lige så stor en synd som trolddomskunst, og egenrådighed er lige så slemt som afgudsdyrkelse. Siden du har forkastet Herrens ord, har han forkastet dig som konge!”
24Da indrømmede Saul: „Ja, jeg har været ulydig. Jeg har ikke adlydt Herrens befaling eller rettet mig efter dig. Jeg var bange for folkene og gjorde, som de ønskede. 25Men tilgiv mig nu min synd og lad os sammen tilbede Herren.”
26Men Samuel svarede: „Nej, jeg går ikke med dig. Du har forkastet Herrens ord, og nu har han til gengæld forkastet dig som konge i Israel!”
27Samuel vendte sig for at gå, men Saul greb fat i hans kappe og kom til at rive den i stykker. 28Da sagde Samuel: „Se! Sådan har Herren i dag revet kongedømmet ud af dine hænder, og han har givet det til en anden, der er bedre end dig. 29Han, som er Israels herlighed, lyver ikke og skifter ikke mening hele tiden, som mennesker gør.”
30Saul blev imidlertid ved. „Ak,” sagde han. „Jeg har syndet! Men vis mig i det mindste den ære overfor folkets ledere og hele Israel at tage med os, så vi kan tilbede Herren, din Gud, sammen.” 31Så fulgte Samuel med ham, og Saul tilbad Herren.
32Bagefter sagde Samuel: „Før kong Agag til mig!” Agag trådte forhåbningsfuld frem for Samuel, for han tænkte: „Nu er det værste overstået, og mit liv er reddet.” 33Men Samuel sagde: „Dit sværd har dræbt mange mødres sønner. Nu er det din mors tur til at miste sin søn!” Så huggede han kong Agag ned foran Herrens alter i Gilgal. 34Bagefter gik han hjem til Rama, mens Saul vendte tilbage til sit hjem i Gibea. 35Det var sidste gang, Samuel så Saul. Men han sørgede uafbrudt over ham, fordi Saul havde vist sig at være ubrugelig som konge over Israel.
