Ang Parte sa Pag-asawahay
1Nagsulat kamo nga basi kon maayo sa lalaki nga indi magpangasawa. 2Pero kon sa akon, tungod kay madamo ang nagahimo sang imoralidad, magpangasawa ukon magpamana na lang kamo agod malikawan ninyo ini. 3Kag ang bana dapat magtuman sang iya obligasyon sa iya asawa, kag ang asawa dapat man magtuman sang iya obligasyon sa iya bana. 4Kay ang lawas sang asawa iya na sang bana, kag ang lawas sang bana iya na man sang asawa. 5Gani indi ninyo pagdumilian ang inyo asawa ukon bana kon gusto niya nga himuon ang kinaandan nga ginahimo sang mag-asawa, luwas lang kon nagsugtanay kamo nga duha nga ini nga butang ipaiway lang anay, tungod nga gusto ninyo nga gamiton ang inyo oras sa pagpangamuyo. Pero pagkatapos sang inyo kasugtanan, balikan ninyo ang inyo kinaandan nga ginahimo bilang mag-asawa, kay basi kon sa ulihi indi na ninyo mapunggan ang inyo balatyagon, kag sulayon kamo ni Satanas.
6Wala ako nagasugo sa inyo nga magpangasawa ukon magpamana kundi ginatugutan ko kamo sa luyag ninyo. 7Gusto ko kuntani nga ang tanan pareho sa akon nga wala sing asawa. Pero wala kita nagapalareho tungod kay nagkalain-lain nga hiyas ang ginhatag sa aton sang Dios.
8Kamo nga wala pa sing asawa ukon bana, kag pati ang mga balo nga babayi, mas maayo pa kon magpadayon kamo sa pagpangabuhi nga isahanon pareho sa akon. 9Pero kon indi kamo makapugong sang inyo balatyagon, magpangasawa ukon magpamana na lang kamo. Kay maayo pa ina sang sa mag-antos kamo tungod sa inyo balatyagon nga daw indi mapunggan.
10-11Sa mga mag-asawa, amo ini ang akon sugo nga ginhambal mismo sang Ginoo: ang asawa indi dapat magbulag sa iya bana, kag ang bana indi man magbulag sa iya asawa. Pero kon may asawa nga magbulag sa iya bana, dapat magpabilin siya nga wala sing bana, ukon indi gani magbalik na lang siya sa iya bana.
12Kon parte sa iban, amo ini ang gusto ko isiling (ini sa akon lang, wala sing may ginhambal ang Ginoo parte sini): kon ang tumuluo may asawa nga indi tumuluo pero gusto gihapon nga magpuyo sa iya, indi niya dapat pagbulagan. 13Kag kon ang tumuluo may bana nga indi tumuluo pero gusto gihapon nga magpuyo sa iya, indi man niya dapat pagbulagan. 14Kay ang indi tumuluo nga bana ginabaton sang Dios tungod sang tumuluo nga asawa, kag ang indi tumuluo nga asawa ginabaton man sang Dios tungod sang tumuluo nga bana. Kay kon indi amo sini, pati ang ila mga bata wala man ginabaton sang Dios. Pero ang matuod, ginabaton sila sang Dios. 15Pero kon gusto sang indi tumuluo nga magbulag, tuguti. Hilway ka nga magbulag sa iya, kay gintawag kita sang Dios sa malinong nga pagkabuhi. 16Total, bisan punggan mo ang imo asawa ukon bana nga indi magbulag sa imo, indi mo gid man masiguro nga maluwas mo siya.
Magkabuhi Kamo suno sa Pagtawag sang Dios sa Inyo
17Ang kada isa dapat magkabuhi suno sa kahimtangan nga ginhatag sang Ginoo sa iya. Dapat magpabilin siya sa iya kahimtangan sang siya gintawag sang Dios nga magtuo. Amo ini ang pagsulundan nga akon ginatudlo sa tanan nga iglesya. 18Halimbawa, kon may lalaki nga natuli na sang wala pa siya gintawag sang Dios, indi na niya paghimulatan nga ilisan pa niya ang iya kahimtangan. Kag kon may ara man nga wala natuli sang wala pa siya gintawag, indi na kinahanglan nga magpatuli pa siya. 19Kay indi importante kon natuli ang tawo ukon wala. Ang importante amo ang pagtuman sang mga sugo sang Dios. 20Gani magpadayon ang kada isa suno sa iya kahimtangan sang siya gintawag sang Dios. 21Kon ikaw isa ka ulipon sang gintawag ka sang Dios, indi bali. Pero kon may kahigayunan nga makahilway ka sa pagkaulipon, himusli ina nga kahigayunan. 22Kay ang tawo nga ulipon sang gintawag siya nga mangin ara sa Ginoo, karon hilway na sa panulok sang Ginoo. Kag ang tawo nga indi ulipon sang siya gintawag, karon ulipon na ni Cristo. 23Mahal ang pagbakal sang Dios sa aton, gani indi kita basta-basta nga magpaulipon lang sa mga tawo. 24Gani mga utod kay Cristo, magpabilin ang kada isa sa inyo sa Dios suno sa iya kahimtangan sang gintawag siya nga magtuo.
Ang Parte sa mga Wala sing Asawa ukon Bana kag sa mga Balo nga Babayi
25Kon parte sa mga wala sing asawa ukon bana, wala ako sing sugo halin sa Ginoo. Pero bilang tawo nga masaligan tungod sa kaluoy sang Dios, ari ang akon opinyon.
26Tungod sang mga kabudlayan subong, mas maayo pa kon magpadayon na lang kita sa aton kahimtangan. 27Gani kon may asawa ka na, indi siya pagbulagi. Kag kon wala ka pa asawa, indi ka na lang magpangasawa. 28Pero kon magpangasawa ka gid man, indi ina sala. Kag kon magpamana ang dalaga indi man ina sala. Nagasiling ako nga indi na lang kamo kuntani magpangita sang inyo asawa ukon bana tungod nga gusto ko nga makalikaw kamo sa mga kabudlayan sang kabuhi sang may asawa ukon bana.
29-31Ang buot ko silingon mga utod, malip-ot na lang ang tiyempo nga nabilin. Gani tungod nga ang tanan nga butang sa sini nga kalibutan madula, halin subong, ang mga may asawa dapat magkabuhi nga daw wala sing asawa. Ang mga nagapangasubo dapat magkabuhi nga daw wala nagapangasubo, kag ang mga nagakalipay magkabuhi nga daw wala nagakalipay. Ang mga nagapamakal dapat indi magsalig nga magapabilin sa ila ang ila mga ginbakal. Kag ang mga nagagamit sang mga pagkabutang sang kalibutan dapat indi mawili sa sina nga mga butang.
32Gusto ko kuntani nga mahilway kamo sa mga palaligban diri sa kalibutan. Ang wala sing asawa wala sing iban nga ginapanumdom kundi ang hilikuton sang Ginoo kag kon paano siya makahatag sing kalipay sa iya. 33Pero ang lalaki nga may asawa nagapanumdom pati sa mga butang diri sa kalibutan kag kon paano siya makahatag sing kalipay sa iya asawa. 34Amo ina nga natunga permi ang iya hunahuna. Kag amo man ang mga babayi. Ang babayi nga wala sing bana wala sing iban nga ginapanumdom kundi ang pag-alagad sa Ginoo, kag gusto niya nga ihalad ang iya bug-os nga kabuhi sa pag-alagad sa iya. Pero ang babayi nga may bana nagapanumdom pati sa mga butang diri sa kalibutan kag kon paano siya makahatag sing kalipay sa iya bana.
35Ginasugid ko ini para sa inyo kaayuhan. Wala ko kamo ginadilian nga magpangasawa ukon magpamana, kundi gusto ko lang nga mahapos kag wala sing sablag ang inyo pag-alagad sa Ginoo.
36Karon, parte sa mga naganobyohanay: kon sa hunahuna sang lalaki indi husto ang iya panggawi sa iya nobya, kag indi na siya makapugong sang iya balatyagon, kag sa iya hunahuna dapat nga magpakasal na sila, maayo pa nga magpakasal na lang sila. Indi ina sala. 37Pero kon desidido ang isa ka lalaki nga indi na niya pagpangasaw-on ang iya nobya, kag para sa iya indi kinahanglan nga magpangasawa, kay mapunggan niya ang iya kaugalingon, maayo ang iya ginahimo. 38Gani maayo ang ginahimo sang nagapangasawa sa iya nobya; pero mas maayo pa gid ang indi magpangasawa.
39Ang babayi nahigot sa iya bana samtang buhi pa ang iya bana. Ugaling kon patay na ang iya bana puwede na siya makapamana liwat. Pero kinahanglan tumuluo ang pilion niya. 40Kon sa akon lang, mas malipayon siya kon indi na siya magpamana. Ini opinyon ko lang, pero nagapati ako nga ang Espiritu sang Dios nga ari sa akon amo ang nagtudlo sini sa akon.
O casamento
1Quanto àquele assunto sobre o qual me escreveram: “É bom para o homem não ter relações sexuais com uma mulher”, 2essa visão está errada. Visto que há tanta imoralidade sexual, o marido deve ter relações com a sua mulher e a mulher com o seu marido. 3O homem deve dar à sua mulher tudo a que ela tem direito como mulher casada e o mesmo deverá fazer a mulher. 4Uma mulher que casa deixa de ter direitos exclusivos sobre o seu próprio corpo, porque o marido passa também a ter direitos sobre ele. O mesmo acontece com o marido que deixa de ter direitos absolutos sobre o seu corpo e passa também a pertencer à sua mulher. 5Não recusem pois esses direitos um ao outro, a não ser por acordo mútuo, por tempo limitado, para poderem entregar-se mais completamente à oração. Depois devem juntar-se novamente, para que Satanás não possa tentar-vos por falta de domínio próprio. 6Não estou a dizer isto como uma ordem, mas como uma concessão em relação ao casamento. 7Eu, pessoalmente, gostaria que os homens fossem como eu. Mas não somos todos iguais. A uns Deus dá o dom de se casarem e a outros dá-lhes o dom de poderem ser felizes sem casar.
8Agora eu digo aos que não casaram e às viúvas que é melhor se ficarem sem casar, como eu. 9Contudo, se não puderem dominar-se então que se casem. É melhor casarem do que arderem em paixões.
10Quanto aos casados, tenho uma ordem a dar-lhes, que nem sequer é minha, mas algo que o Senhor mesmo estabelece. A esposa não deve abandonar o seu marido. 11Mas se ela se separar dele, então que fique assim, sem tornar a casar, ou então que volte para o marido. E o marido não deve divorciar-se da mulher.
12E aqui gostaria de acrescentar algumas sugestões minhas, embora não se trate de ordens diretas do Senhor. Se um cristão tem uma mulher que não é crente, e ela quiser ficar com ele, não deve deixá-la. 13E se uma mulher cristã tiver um marido que não é crente, e ele quiser que ela permaneça com ele, não se divorcie. 14Porque a esposa crente traz santidade ao seu casamento e o marido crente traz também santidade ao seu casamento. De outra maneira, os seus filhos não teriam uma boa influência, mas assim estão santificados.
15Mas se o marido ou a mulher que não forem cristãos estiverem realmente decididos a separar-se, pois que o façam. Em casos desses, o marido ou a mulher cristãos não devem insistir para que o outro fique, porque Deus quer que vivamos em paz. 16Contudo, vocês mulheres não sabem se os vossos maridos virão a salvar-se se ficarem e o mesmo para os maridos em relação às mulheres que queiram afastar-se.
17Acima de tudo, é preciso que tenham a certeza de estar a viver como Deus pretende, casando-se ou não. Este é o meu critério para todas as igrejas. 18Por exemplo, um homem que tenha sido submetido ao rito da circuncisão não procure tentar desfazer essa marca. Se, ao contrário, ainda não tiver sido circuncidado, também não deve fazê-lo agora. 19Porque é indiferente que um cristão tenha ou não sido circuncidado. O que é importante é que ele procure fazer a vontade de Deus.
20De um modo geral uma pessoa deve manter-se no estado em que Deus a chamou. 21Se é escravo, que isso não se torne causa de aflição. Naturalmente, se tiver oportunidade de ficar livre, que a aproveite. 22Aquele a quem o Senhor chama na condição de escravo, lembre-se que o Senhor o libertou da escravidão ao pecado. E aqueles que ele chamou sendo livres lembrem-se de que agora são como escravos de Cristo. 23Porque foram comprados por Cristo, e por um alto preço, não se tornem agora escravos dos homens. 24Queridos irmãos, seja qual for a situação em que alguém esteja ao tornar-se cristão, fique assim na sua nova relação com Deus.
25Quanto às jovens que ainda não casaram, não tenho nenhum mandamento especial do Senhor. No entanto, o Senhor deu-me, na sua misericórdia, sabedoria na qual podem confiar e que partilho convosco. 26Nós, os cristãos, enfrentamos grandes dificuldades nos tempos atuais; por isso, penso que é melhor para uma pessoa não casar. 27Naturalmente que se alguém já estiver casado não vai, por isso, separar-se. Caso contrário, não se apresse a fazê-lo. 28Entretanto, se um homem decidir ir para a frente com a sua decisão de casar, estará certo; e se uma rapariga casar, claro que não peca. Contudo, o casamento vai trazer-vos outros problemas que eu gostaria que não precisassem de enfrentar justamente agora.
29O que é importante, irmãos, é lembrarem-se que o tempo que nos resta vai-se reduzindo. Por essa razão, aqueles que têm esposas deveriam manter-se tão livres quanto possível para o Senhor. 30A tristeza, a felicidade e o poder de adquirir bens não deveriam impedir nunca ninguém de fazer o trabalho de Deus. 31Aqueles que usufruem das coisas boas que a vida oferece devem usar delas, mas sem se deixar prender por elas; porque o mundo na sua forma atual acabará. 32Em tudo o que fizerem gostaria que estivessem livres de preocupações. O solteiro dedica-se ao trabalho do Senhor e pensa em como agradar-lhe. 33O que for casado cuida das suas responsabilidades terrenas e em como agradar à sua mulher. 34Os seus interesses estão divididos. O mesmo acontece com uma rapariga que se casa. Quando solteira está desejosa de agradar ao Senhor em tudo o que pensa e faz. Mas uma mulher casada terá de considerar outras coisas, as tarefas terrenas e o dedicar-se ao seu marido.
35Eu digo isto para vosso benefício e não para vos impor obrigações. O que eu quero no fundo é que tudo o que fizerem possa ajudar-vos a servir melhor o Senhor, com o mínimo de coisas que distraiam a vossa atenção dele. 36Porque se alguém sentir que está a tratar com desrespeito a sua noiva e que deve casar, por razões de idade ou de necessidade, pois está certo, não peca; deve casar. 37Por outro lado, se um homem tem suficiente domínio sobre a sua própria natureza para não casar, e decide então não casar, terá tomado uma decisão ajuizada. 38Assim uma pessoa que casa faz bem e uma pessoa que não casa fará melhor.
39A mulher está ligada ao seu marido todo o tempo que ele viva. Se ele morrer, fica então livre para se tornar a casar, mas só se o fizer com um homem que ame o Senhor. 40Mas na minha opinião ela será mais feliz se não tornar a casar. E penso que ao dizer isto estou a dar-vos um conselho da parte do Espírito de Deus.
