1 Corinto 14 – HLGN & HOF

Ang Pulong Sang Dios

1 Corinto 14:1-40

Ang Paghambal sa Lingguahe nga Wala Natun-i

1Gani tinguhai gid ninyo nga maghigugma, pero handuma man ninyo nga mahatagan kamo sang mga abilidad nga halin sa Espiritu Santo, labi na gid ang pagsugid sang mensahi sang Dios. 2Ang tawo nga nagahambal sa iban nga lingguahe nga wala niya natun-i wala nagapakighambal sa mga tawo kundi sa Dios, tungod nga ang mga tawo indi makaintiendi sa iya. Ang Espiritu Santo amo ang nagapahambal sa iya, kag ginahambal niya ang mga butang nga wala nahibalui sang iban. 3Pero ang nagasugid sang mensahi sang Dios nagahambal sa mga tawo agod makabulig, makapalig-on, kag makalipay sa ila. 4Ang tawo nga nagahambal sa iban nga lingguahe nga wala niya natun-i nagapalig-on sang iya kaugalingon, pero ang nagasugid sang mensahi sang Dios nagapalig-on sa iglesya. 5Gusto ko kuntani nga kamo tanan makahambal sa iban nga lingguahe nga wala natun-i, pero mas maayo gid kon makasugid kamo sang mensahi sang Dios. Tungod nga ang tawo nga nagasugid sang mensahi sang Dios mas importante pa sang sa tawo nga nagahambal sa iban nga lingguahe, luwas lang kon isaysay man niya ang kahulugan sang iya ginahambal agod mapalig-on ang iglesya. 6Ano ayhan ang inyo makuha, mga utod, kon magkadto ako dira sa inyo kag maghambal sa iban nga lingguahe nga indi ninyo maintiendihan? Siyempre wala gid! Kinahanglan may inugsaysay ako sa inyo nga halin sa Dios, ukon may inuglaygay ako nga kamatuoran, ukon may inugsugid ako nga mensahi sang Dios, ukon may inugtudlo ako.

7Bisan sa mga instrumento nga wala sing kabuhi pareho sa plawta ukon gitara, kon indi maathag ang pagpatunog sang mga nota paano ang pagkahibalo sang nagapamati kon ano nga kanta ang ginatukar? 8Kag bisan sa manugtrumpeta sang mga soldado, kon indi maathag ang pagpatunog wala sing magpreparar para sa inaway. 9Amo man ini sa inyo, paano ang pagkaintiendi sang nagapamati sang imo ginahambal kon nagahambal ka sa iban nga lingguahe nga indi maintiendihan? Pareho lang nga nagahambal ka sa hangin. 10Madamo nga mga lingguahe diri sa kalibutan kag ang tagsa-tagsa may kahulugan. 11Pero kon indi ko maintiendihan ang ginahambal sang isa ka tawo kag indi niya man maintiendihan ang akon ginahambal, wala kami sang may makuha sa isa kag isa. 12Gani tungod nga nagahandom kamo nga makabaton sang mga abilidad nga halin sa Espiritu Santo, tinguhai ninyo nga mabaton ang mga abilidad nga makapalig-on sa iglesya.

13Gani ang tawo nga nagahambal sa iban nga lingguahe nga wala niya natun-i dapat magpangamuyo nga hatagan man siya sang abilidad nga makasaysay kon ano ang kahulugan sang iya ginahambal. 14Kay kon nagapangamuyo ako sa iban nga lingguahe nga wala ko natun-i, bisan matuod nga nagapangamuyo ang akon espiritu, ang akon hunahuna indi makaintiendi sini. 15Gani ano ang akon dapat himuon? Magapangamuyo ukon magakanta ako sa akon espiritu bisan indi ko ini maintiendihan, pero magapangamuyo ukon magakanta man ako nga maintiendihan sang akon hunahuna. 16Kon magpasalamat ka sa Dios sa imo espiritu lang, kag indi maintiendihan, paano ang pagsiling sang iban “Amen” kon wala gani sila makaintiendi kon ano ang imo ginahambal? 17Bisan matahom ang imo pagpasalamat sa Dios, pero kon ang iban indi makaintiendi, indi ka makabulig sa ila.

18Nagapasalamat ako sa Dios nga wala sing may makalabaw sa akon kon parte sa paghambal sa mga lingguahe nga wala natun-i. 19Pero sa mga pagtililipon sang mga tumuluo,14:19 pagtililipon sang mga tumuluo: sa literal, iglesya. mas maayo pa nga maghambal ako sang lima lang ka tinaga nga maintiendihan, agod matudluan ko sila, sang sa maghambal ako sang linibo ka tinaga sa lingguahe nga indi maintiendihan.

20Mga utod, kon parte sa sining mga butang, indi ko gusto nga maghunahuna kamo pareho sang bata. Kon parte sa malain, magmangin pareho kamo sa bata nga wala sing buot parte sa malain. Pero kon sa paggamit sang inyo hunahuna, magmangin tigulang kamo. 21Nasulat sa Kasulatan nga nagsiling ang Ginoo,

“Magapakighambal ako sa sini nga mga tawo paagi sa lain nga mga lingguahe sang mga taga-iban nga lugar,

pero indi gid sila magpamati sa akon.”14:21 Isa. 28:11, 12.

22Gani ang paghambal sa iban nga lingguahe nga wala natun-i indi tanda para sa mga tumuluo kundi para sa mga indi tumuluo. Pero ang pagsugid sang mensahi sang Dios tanda para sa mga tumuluo, kag indi para sa mga indi tumuluo.

23Gani, kon magtipon kamo nga mga tumuluo14:23 mga tumuluo: sa literal, iglesya. kag tanan kamo maghambal sa mga lingguahe nga wala ninyo natun-i, kag may mga nagatambong nga indi tumuluo nga wala nakahibalo kon ano ang inyo ginahimo, indi ayhan sila magsiling nga mga buang kamo? 24Pero kon tanan kamo magsugid sang mensahi sang Dios kag may magsulod nga indi tumuluo nga wala nakahibalo kon ano ang inyo ginahimo, makilala niya nga siya gali makasasala kag mahibaluan niya ang matuod niya nga kahimtangan. 25Magaguwa pati ang mga sekreto nga iya ginahunahuna. Dayon magaluhod siya nga nagahinulsol kag nagasimba sa Dios. Kag makasiling siya nga ang Dios ara matuod sa inyo.

Ang Matuod nga Pagsimba

26Gani, mga utod, amo ini ang dapat ninyo himuon kon magtipon kamo: ang iban magkanta, ang iban magtudlo, ang iban magsugid sang ginpahayag sang Dios sa iya, ang iban maghambal sa lingguahe nga wala niya natun-i, kag ang iban magsaysay kon ano ang kahulugan sina. Kag ang tanan nga ginahimo ninyo sa inyo pagtipon, himua ninyo para sa pagpalig-on sa iglesya. 27Kon may ara nga maghambal sa lingguahe nga wala niya natun-i, dapat duha lang ukon tatlo ang maghambal, pero indi dapat magdulungan, kag kinahanglan may ara nga magsaysay kon ano ang kahulugan sang ginpanghambal. 28Pero kon wala gid sing may makasaysay, dapat maghipos sila sa iglesya kag maghambal na lang sa ila kaugalingon kag sa Dios. 29Kon may ara sa inyo nga may abilidad sa pagsugid sang mensahi sang Dios, tuguti ninyo nga maghambal ang duha ukon tatlo. Kag ang iban magpamati kag magbinagbinag kon bala husto ukon indi ang ila ginahambal. 30Karon, kon may nagapungko didto nga nagapamati kag ginahatagan sang Dios sang inughambal, dapat maghipos ang nagahambal agod makahambal man siya. 31Sa sini nga paagi, tanan kamo nga mga manugsugid sang mensahi sang Dios makabulos-bulos hambal, agod ang tanan makatuon kag mapalig-on ang pagtuo. 32Ang manugsugid sang mensahi sang Dios sarang makapugong14:32 sarang makapugong: ukon, dapat magpugong. sang iya kaugalingon. 33Kay ang Dios wala nagahatag sang kagamo kundi kalinong.

Kon parte sa mga babayi, himua ninyo ang ginahimo sang mga katawhan sang Dios sa tanan nga lugar kon magtipon sila. 34Dapat maghipos ang mga babayi sa inyo mga pagtililipon tungod nga wala sila ginatuguti nga maghambal. Dapat magpasakop sila sa mga lalaki pareho sang ginasiling sang Kasulatan. 35Kag kon ang babayi may pamangkot, maghulat siya nga makapauli sila, kag didto sa ila balay makapamangkot siya sa iya bana, tungod nga makahuluya nga maghambal ang babayi sa pagtilipon sang mga tumuluo.

36Ano, nagahunahuna bala kamo nga ang Maayong Balita naghalin sa inyo? Ukon kamo lang ang nakabaton sini? 37Kon may ara sa inyo nga nagahunahuna nga siya manugsugid sang mensahi sang Dios ukon ginatuytuyan siya sang Espiritu Santo, dapat kilalahon niya nga ang akon mga ginasulat sa inyo sugo mismo sang Ginoo. 38Kag kon may ara nga indi magsapak sa sining akon ginahambal, indi kamo magsapak sa iya.

39Gani mga utod ko kay Cristo, maghandom gid kamo nga makasugid sang mensahi sang Dios, kag indi ninyo pagpunggi ang paghambal sa mga lingguahe nga wala natun-i. 40Pero himua ninyo ang tanan sa husto kag maayo nga paagi.

Hoffnung für Alle

1. Korinther 14:1-40

Gottes Geist schafft Klarheit

1Die Liebe soll also euer höchstes Ziel sein. Strebt aber auch nach den Gaben, die der Geist Gottes gibt; vor allem danach, in Gottes Auftrag prophetisch zu reden. 2Wenn nämlich jemand in unbekannten Sprachen redet, dann spricht er nicht zu Menschen, denn niemand versteht ihn. Er spricht zu Gott, und was er durch Gottes Geist redet, bleibt ein Geheimnis. 3Wer aber eine prophetische Botschaft von Gott empfängt, kann sie an andere Menschen weitergeben. Er hilft ihnen, er tröstet und ermutigt sie. 4Wer in unbekannten Sprachen redet, stärkt seinen persönlichen Glauben. Wer aber in Gottes Auftrag prophetisch spricht, stärkt die ganze Gemeinde. 5Ich will schon, dass ihr alle in unbekannten Sprachen redet. Aber noch besser wäre, ihr könntet alle in Gottes Auftrag prophetisch sprechen. Das ist wichtiger, als in unbekannten Sprachen zu reden, es sei denn, das Gesprochene wird übersetzt, damit die ganze Gemeinde einen Gewinn davon hat.

6Stellt euch doch einmal vor, liebe Brüder und Schwestern, ich komme zu euch und rede in einer Sprache, die niemand kennt. Davon hättet ihr gar nichts. Nützen würde euch mein Besuch nur dann, wenn ich euch klar sage, was Gott mir offenbart hat. Nur wenn ich verständliche Worte gebrauche, um euch seinen Willen zu erklären, in Gottes Auftrag prophetisch zu reden oder euch zu unterweisen, hättet ihr einen Gewinn davon. 7Es ist genauso wie bei Musikinstrumenten. Bei einer Flöte etwa oder einer Harfe muss man unterschiedliche Töne hören können, sonst erkennt keiner die Melodie. 8Wenn der Trompeter nicht ein klares Signal gibt, wird sich kein Soldat zum Kampf bereitmachen.

9Genauso ist es beim Reden in unbekannten Sprachen. Wenn ihr unverständlich redet, wird euch niemand verstehen. Ihr redet nur in den Wind. 10Es gibt auf der Welt so viele Sprachen, und alle haben ihren Sinn. 11Wenn ich aber die Sprache eines anderen Menschen nicht kenne, können wir uns nicht verständigen. 12So ist es auch mit euch: Wenn ihr euch schon so eifrig um die Gaben bemüht, die der Heilige Geist schenkt, dann setzt auch alles daran, dass die ganze Gemeinde etwas davon hat.

13Wer also in einer unbekannten Sprache redet, der soll den Herrn darum bitten, dass er sie auch übersetzen kann. 14Denn wenn ich in solchen Sprachen aus meinem Innersten heraus zu Gott bete, verstehe ich nicht, was ich rede.

15Wie verhalte ich mich nun richtig? Ich will beten, was Gottes Geist mir eingibt;14,15 Oder: Ich will so beten, dass nur mein Geist zu Gott spricht. aber ich will beim Beten auch meinen Verstand gebrauchen. Ich will Loblieder singen, die Gottes Geist mir schenkt;14,15 Oder: Ich will Lieder singen, bei denen nur mein Geist Gott lobt. aber ebenso will ich beim Singen meinen Verstand einsetzen. 16Wenn du Gott nur in unbekannten Sprachen anbetest, die sein Geist dir eingibt, wie soll jemand, der diese Sprache nicht versteht, dein Gebet mit einem »Amen« bekräftigen? Er weiß doch gar nicht, was du gesagt hast! 17Da kann dein Gebet noch so gut und schön sein, der andere wird dadurch in seinem Glauben nicht gestärkt.

18Ich bin Gott dankbar, dass ich mehr als ihr alle in unbekannten Sprachen rede! 19In der Gemeinde aber will ich lieber fünf verständliche Worte reden, damit ich die Zuhörer unterweisen kann, als zehntausend Worte in einer Sprache, die keiner versteht.

20Liebe Brüder und Schwestern, seid, was eure Vernunft betrifft, doch nicht wie kleine Kinder, die nicht verstehen, was man ihnen erklärt! Im Bösen, darin sollt ihr unerfahren sein wie Kinder; in eurem Denken aber sollt ihr reife, erwachsene Menschen sein. 21In der Heiligen Schrift heißt es: »Ich will zu diesem Volk in fremden, unbekannten Sprachen reden. Aber auch dann wollen sie nicht auf mich hören, spricht der Herr.«14,21 Jesaja 28,11‒12 22Das Reden in unbekannten Sprachen ist also ein Zeichen Gottes, allerdings nicht für die Gläubigen; es ist vielmehr ein Zeichen des Gerichts für die Ungläubigen. Beim prophetischen Reden in Gottes Auftrag dagegen ist es umgekehrt: Es gilt nicht den Ungläubigen, sondern den Gläubigen. Daran wird deutlich, dass Gott in seiner Gemeinde gegenwärtig ist.

23Stellt euch vor, die Gemeinde versammelt sich, und jeder redet in einer anderen unbekannten Sprache. Nun kommt jemand dazu, der das nicht kennt, oder einer, der noch kein Christ ist. Wird er nicht sagen: »Ihr seid alle verrückt«? 24Wenn ihr dagegen alle in verständlichen Worten prophetisch redet und ein Ungläubiger oder Fremder kommt dazu, wird ihn dann nicht alles, was ihr sagt, von seiner Schuld überzeugen und in seinem Gewissen treffen? 25Was er bis dahin sich selbst nie eingestanden hat, wird ihm jetzt plötzlich klar. Er wird sich niederwerfen, Gott anbeten und bekennen: »Gott ist wirklich mitten unter euch!«

Regeln für den Gottesdienst

26Was bedeutet das nun für euch, liebe Brüder und Schwestern? Wenn ihr zusammenkommt, hat jeder etwas beizutragen: Einige singen ein Loblied, andere unterweisen die Gemeinde im Glauben. Einige geben weiter, was Gott ihnen offenbart hat, andere reden in unbekannten Sprachen, und wieder andere übersetzen das Gesprochene für alle. Wichtig ist, dass alles die Gemeinde aufbaut.

27Während eines Gottesdienstes sollen höchstens zwei oder drei in unbekannten Sprachen reden, und zwar einer nach dem anderen. Was sie gesagt haben, soll gleich für alle übersetzt werden. 28Wenn dafür niemand da ist, sollen die Betreffenden schweigen. Sie können ja für sich allein beten; Gott wird sie hören.

29Auch von den Propheten, die Gottes Botschaften empfangen, sollen zwei oder drei sprechen; die anderen sollen das Gesagte beurteilen. 30Der Prophet, der eine Botschaft von Gott bekommen hat, soll seine Rede beenden, wenn Gott einem der Anwesenden eine neue Botschaft eingibt. 31Ihr könnt doch alle der Reihe nach in Gottes Auftrag reden, damit alle lernen und alle ermutigt werden. 32Wer eine Botschaft von Gott bekommt, verliert dabei ja nicht die Kontrolle über sich. 33Denn Gott will keine Unordnung, er will Frieden.

Wie in allen Gemeinden 34sollen sich auch bei euch die Frauen in den Gottesdiensten still verhalten14,34 Wörtlich: schweigen. – Allerdings handelt es sich hier wohl nicht um ein absolutes Redeverbot, weil Paulus an anderen Stellen ganz selbstverständlich davon ausgeht, dass sich Frauen an den Gottesdiensten beteiligen. Vgl. Kapitel 11,5. und dort nicht das Wort führen. Stattdessen sollen sie sich unterordnen, wie es schon das Gesetz vorschreibt. 35Wenn sie etwas wissen wollen, können sie zu Hause ihren Mann fragen. Denn es gehört sich nicht, dass Frauen in der Gemeinde das Wort führen.

36Ihr seid anderer Meinung? Bildet ihr euch etwa ein, Gottes Botschaft sei von euch in die Welt ausgegangen? Oder glaubt ihr, die Einzigen zu sein, die sie gehört haben? 37Wenn einer meint, Gott rede durch ihn oder er sei in besonderer Weise von Gottes Geist begabt, dann muss er auch erkennen, dass alles, was ich hier anordne, dem Willen des Herrn entspricht. 38Wer das aber nicht anerkennt, den erkennt auch Gott nicht an.

39Also, meine Brüder und Schwestern, strebt nach der Gabe, in Gottes Auftrag prophetisch zu sprechen, und hindert keinen, in unbekannten Sprachen zu reden. 40Aber sorgt dafür, dass alles einwandfrei und geordnet vor sich geht.