1הבה נשאיר מאחורינו את האלף־בית של בשורת המשיח, ונתקדם ללימוד מעמיק יותר של תורתו. איננו צריכים לשוב ולהדגיש את החשיבות של חזרה בתשובה ממעשים רעים ושל אמונתנו בה׳. 2איננו צריכים לשוב וללמד אתכם את יסודות תורת הטבילות, סמיכת ידיים, תחיית המתים ומשפטו של אלוהים. 3בעזרת אלוהים נתקדם עתה באמונתנו.
4אם הבנתם פעם את משמעות דברי אלוהים, טעמתם מטוב השמים, קיבלתם את רוח הקודש, 5האמנתם בדבר־אלוהים וקיימתם אותו, הרגשתם בכוחו ובטובו, 6ולמרות כל זאת פניתם לו עורף, אין לכם כל אפשרות לחזור בתשובה כפי שנהגתם לראשונה. מדוע? מפני שבבגידתכם במשיח אתם חוזרים וצולבים אותו כביכול, וכך אתם חושפים אותו לבושה וחרפה בפומבי. 7אדמה שסופגת את הגשם שיורד עליה, ומצמיחה כל טוב לתועלת בעל־האדמה, היא אדמה שאלוהים ברך. 8ואילו אדמה שמצמיחה רק קוץ ודרדר היא אדמה מקוללת שאינה מועילה לאיש, ובמוקדם או במאוחר תישרף.
9אחים יקרים, אני מדבר אמנם בלשון חריפה, אך אני בטוח שאינכם זקוקים לתוכחתי זאת. אני משוכנע שחייכם נושאים פרי מבורך כתוצאה מאמונתכם וישועתכם, 10כי אלוהים נוהג בצדק ובהגינות. כיצד הוא יכול לשכוח את עמלכם הקשה למענו, ואת האהבה שאתם מגלים למען שמו כשאתם עוזרים לאחיכם המאמינים? 11אנו משתוקקים שתמשיכו לאהוב את הזולת כל ימי חייכם, כדי שתקבלו את שכרכם בבוא העת. 12איננו רוצים שתתעצלו, אלא שתלכו בעקבות אלה שזכו בהבטחות ה׳ בזכות אמונתם וסבלנותם.
13כשהבטיח ה׳ לברך את אברהם הוא נשבע בעצמו, שהרי אין גדול מאלוהים כדי להישבע בו, 14ואמר:6.14 ו 14 בראשית כב 17 ”ברך אברכך והרבה ארבה את זרעך“.
15לאחר שאברהם המתין בסבלנות, קיים ה׳ את הבטחתו והעניק לו את יצחק בנו, שצאצאיו רבים מספור.
16בדרך כלל אדם נשבע במישהו גדול ממנו, כדי שזה יכפה עליו לקיים את הבטחתו, או יעניש אותו אם הפר את אשר הבטיח. השבועה שמה קץ לכל ויכוח בנוגע לקיום ההבטחה. 17משום כך, כשרצה אלוהים לשכנע את מקבלי ההבטחה שאין הוא עומד לשנות את דעתו, חיזק אותה בשבועה.
18אלוהים העניק לנו את הבטחתו ואת שבועתו – שני דברים שבהם אנו יכולים לבטוח ללא צל של ספק, שכן אלוהים אינו יכול לשקר. ואנחנו, שנמלטנו אליו לישועה ולמחסה, יכולים עתה להתעודד ממקור כוחו ומהתקווה שבהבטחתו. 19תקווה זו שבה אנו אוחזים היא כעוגן בטוח לנפשותינו, והיא מחברת אותנו אל אלוהים עצמו מאחורי פרוכת השמים, 20מקום שאליו הלך המשיח לפנינו, בתפקידו הרם ככהן הגדול במעמד מלכי־צדק, כדי לסנגר עלינו לפני אלוהים.
1एकरसेति आवव, मसीह के बारे म जऊन सुरू के सिकछा ए, ओला छोंड़के हमन ओकर सिकछा म सियान होवत जावन। हमन ए बातमन के नीव फेर झन रखन – जइसने कि ओ काम ले पछतावा करई, जऊन ह हमन ला मिरतू कोति ले जाथे, परमेसर के ऊपर बिसवास करई, 2बतिसमा, हांथ रखई, मरे मन के जी उठई अऊ सदाकाल के नियाय के बारे निरदेस। 3अऊ कहूं परमेसर के अनुमती होही, त हमन ए काम घलो करबो।
4एक बार जऊन मन परमेसर के अंजोर म आ गे हवंय, जऊन मन स्वरगीय बरदान के सुवाद ला चख ले हवंय, जऊन मन पबितर आतमा के भागीदार हो गे हवंय, 5जऊन मन परमेसर के बचन के भलई अऊ अवइया समय के सक्ति ला जान गे हवंय, 6कहूं ओमन बिसवास ले भटक जावंय, त ओमन ला पछताप करे बर वापिस लाना असंभव ए, काबरकि अपन नुकसान करके, ओमन परमेसर के बेटा ला फेर कुरुस म चघावत हवंय अऊ खुले आम ओकर ऊपर कलंक लगावथें।
7परमेसर ह ओ भुइयां ला आसिस देथे, जऊन ह अक्सर अपन ऊपर गिरइया बरसात के पानी ला सोंख लेथे अऊ ओमन बर बने फसल उपजाथे, जऊन मन एम खेती-बाड़ी करथें। 8पर ओ भुइयां, जऊन ह कांटा अऊ कंटिला पौधा उपजाथे, ओह बेकार ए, अऊ ओकर ऊपर परमेसर ले सराप पाय के खतरा हवय। आखिरी म, एह आगी म बारे जाही।
9मयारू संगवारी हो, हालाकि हमन अइसने गोठियावत हन, पर हमन ला तुम्हर बारे म अऊ बने बातमन के भरोसा हवय, जऊन बातमन उद्धार के संग आथें। 10परमेसर ह अनियायी नो हय; ओह तुम्हर काम ला नइं भुलावय, अऊ ओ मया ला नइं भुलावय, जऊन ला तुमन ओकर मनखेमन के मदद करे के दुवारा ओला देखाय हवव अऊ तुमन अभी घलो ओमन के मदद करत हवव। 11हमन चाहथन कि तुमन ले हर एक झन आखिरी तक अइसनेच मिहनत करते रहय, ताकि तुम्हर आसा ह पक्का होवय। 12हमन नइं चाहथन कि तुमन आलसी बनव, पर ओमन के नकल करव, जऊन मन बिसवास अऊ धीरज के दुवारा ओ चीज के वारिस बनथें, जेकर वायदा परमेसर ह करे हवय।
परमेसर के परतिगियां अटल ए
13जब परमेसर ह अब्राहम ले परतिगियां करिस, त ओकर ले बड़े अऊ कोनो नइं रिहिन, जेकर ओह किरिया खा सकय, एकरसेति ओह अपन खुद के किरिया खाके 14कहिस, “ए बात पक्का अय कि मेंह तोला आसिस दूहूं अऊ तोर बंस म बहुंत संतान होहीं।”6:14 उतपत्ती 22:17 15अब्राहम ह धीरज धरके बाट जोहिस; अऊ तब ओह ओ चीजमन ला पाईस, जेकर परतिगियां परमेसर ह करे रिहिस।
16मनखेमन अपन ले कोनो बड़े के कसम खाथें, अऊ कसम ह कहे गे बात ला पक्का करथे अऊ जम्मो बिवाद के निपटारा करथे। 17काबरकि परमेसर ह अपन परतिगियां के वारिसमन ला, ए साफ-साफ बता दे बर चाहिस कि ओकर उदेस्य ह कभू नइं बदलय; एकरसेति ओह कसम खाय के दुवारा एला पक्का करिस। 18परमेसर ह ए करिस, ताकि नइं बदलइया दू ठन बात (परमेसर के परतिगियां अऊ ओकर कसम) के जरिये परमेसर ला लबरा साबित करना असंभव होवय, अऊ हमन ला, जऊन मन कि सरन पाय बर भागे हवन, बहुंते उत्साह मिलय, अऊ हमन ओ आसा ला पा सकन, जऊन ला हमर आघू म रखे गे हवय। 19हमर करा ए आसा ह हमर जीव बर पानी जहाज के एक लंगर सहीं अय – मजबूत अऊ सुरछित। एह पबितर जगह के भीतरी भाग म जाथे, जऊन ह परदा के पाछू म हवय, 20जिहां यीसू ह हमर ले पहिली, हमर कोति ले गे हवय। ओह मलकिसिदक के सहीं सदाकाल बर एक महा पुरोहित बन गे हवय।
