Salmo 94
1Señor, Dios de las venganzas;
Dios de las venganzas, ¡manifiéstate!94:1 ¡manifiéstate! Lit. resplandece.
2Levántate, Juez de la tierra,
y dales su merecido a los soberbios.
3¿Hasta cuándo, Señor, hasta cuándo
habrán de ufanarse los impíos?
4Todos esos malhechores son unos fanfarrones;
a borbotones escupen su arrogancia.
5A tu pueblo, Señor, lo pisotean;
¡oprimen a tu herencia!
6Matan a las viudas y a los extranjeros;
a los huérfanos los asesinan.
7Y hasta dicen: «El Señor no ve;
el Dios de Jacob no se da cuenta».
8Entended esto, gente necia;
¿cuándo, insensatos, lo vais a comprender?
9¿Acaso no oirá el que nos puso las orejas,
ni podrá ver el que nos formó los ojos?
10¿Y no habrá de castigar el que corrige a las naciones
e instruye en el saber a todo el mundo?
11El Señor conoce los pensamientos humanos,
y sabe que son absurdos.
12Dichoso aquel a quien tú, Señor, corriges;
aquel a quien instruyes en tu ley,
13para que enfrente tranquilo los días de aflicción
mientras al impío se le cava una fosa.
14El Señor no rechazará a su pueblo;
no dejará a su herencia en el abandono.
15El juicio volverá a basarse en la justicia,
y todos los rectos de corazón lo seguirán.
16¿Quién se levantó a defenderme de los impíos?
¿Quién se puso de mi parte contra los malhechores?
17Si el Señor no me hubiera brindado su ayuda,
muy pronto me habría quedado en mortal silencio.
18Apenas decía: «Mis pies resbalan»,
cuando ya tu amor, Señor, venía en mi ayuda.
19Cuando en mí la angustia iba en aumento,
tu consuelo llenaba mi alma de alegría.
20¿Podrías ser amigo de reyes corruptos94:20 de reyes corruptos. Lit. del trono corrupto.
que por decreto fraguan la maldad,
21que conspiran contra la gente honrada
y condenan a muerte al inocente?
22Pero el Señor es mi protector,
es mi Dios y la roca en que me refugio.
23Él les hará pagar por sus pecados
y los destruirá por su maldad;
¡el Señor nuestro Dios los destruirá!
خدا، داور همه
1ای خداوند، ای خدای انتقام گيرنده، قدرتت را نشان بده. 2ای داور جهان، برخيز و متكبران را به سزای اعمالشان برسان. 3گناهكاران تا به كی پيروز و سرافراز خواهند بود؟ 4همهٔ بدكاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا میزنند. 5قوم تو را از بين میبرند و بر بندگانت ظلم میكنند. 6بيوهزنان و غريبان و يتيمان را میكشند. 7اين ستمكاران میگويند: «خداوند ما را نمیبيند و متوجهٔ كارهای ما نمیشود.»
8ای قوم من، چرا اينقدر نادان هستيد؟ كی به سر عقل خواهيد آمد؟ 9آيا خدا كه به ما گوش داده است، خودش نمیشنود؟ او كه به ما چشم داده است، آيا نمیبيند؟ 10او كه همهٔ قومها را مجازات میكند، آيا شما را مجازات نخواهد كرد؟ او كه همه چيز را به انسان میآموزد، آيا نمیداند كه شما چه میكنيد؟ 11خداوند از فكر انسان آگاه است و میداند كه فكر او پوچ و بيهوده است.
12خوشا به حال كسی كه تو، ای خداوند، او را تأديب میكنی و قوانين خود را به او میآموزی. 13چنين شخصی، در روزهايی كه تو گناهكاران را گرفتار میسازی و نابود میكنی، آسودهخاطر و در امان خواهد بود. 14خداوند قوم برگزيدهٔ خود را ترک نخواهد كرد و ايشان را از ياد نخواهد برد. 15بار ديگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستكاران از آن پشتيبانی خواهند كرد.
16كيست كه به طرفداری از من برخيزد و در مقابل گناهكاران ايستادگی كند؟ چه كسی حاضر است با من عليه بدكاران بجنگد؟ 17اگر خداوند مددكار من نمیبود بزودی از بين میرفتم. 18وقتی فرياد زدم كه پاهايم میلغزند! تو، ای خداوند رحيم، به فريادم رسيدی و نگذاشتی بيفتم.
19هنگامی كه فكرم ناراحت و دلم بیقرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری میدهی و به من آسودگی خاطر میبخشی.
20آيا حكمرانان شرور از حمايت تو برخوردار خواهند بود كه به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتكب میشوند؟ 21آنها عليه درستكاران توطئه میچينند و بیگناهان را به مرگ محكوم میكنند. 22اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ میكند.
23خداوند، شروران و بدكاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانيد و آنها را از بين خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ايشان را نابود خواهد كرد.