Salmo 89
Masquil de Etán el ezraíta.
1Oh Señor, por siempre cantaré
la grandeza de tu amor;
por todas las generaciones
proclamará mi boca tu fidelidad.
2Declararé que tu amor permanece firme para siempre,
que has afirmado en el cielo tu fidelidad.
3Dijiste: «He hecho un pacto con mi escogido;
le he jurado a David mi siervo:
4“Estableceré tu dinastía para siempre,
y afirmaré tu trono por todas las generaciones”». Selah
5Los cielos, Señor, celebran tus maravillas,
y tu fidelidad la asamblea de los santos.
6¿Quién en los cielos es comparable al Señor?
¿Quién como él entre los seres celestiales?
7Dios es muy temido en la asamblea de los santos;
grande y portentoso sobre cuantos lo rodean.
8¿Quién como tú, Señor Dios Todopoderoso,
rodeado de poder y de fidelidad?
9Tú gobiernas sobre el mar embravecido;
tú apaciguas sus encrespadas olas.
10Aplastaste a Rahab como a un cadáver;
con tu brazo poderoso dispersaste a tus enemigos.
11Tuyo es el cielo, y tuya la tierra;
tú fundaste el mundo y todo lo que contiene.
12Por ti fueron creados el norte y el sur;
el Tabor y el Hermón cantan alegres a tu nombre.
13Tu brazo es capaz de grandes proezas;
fuerte es tu mano, exaltada tu diestra.
14La justicia y el derecho son el fundamento de tu trono,
y tus heraldos, el amor y la verdad.
15Dichosos los que saben aclamarte, Señor,
y caminan a la luz de tu presencia;
16los que todo el día se alegran en tu nombre
y se regocijan en tu justicia.
17Porque tú eres su gloria y su poder;
por tu buena voluntad aumentas nuestra fuerza.89:17 aumentas nuestra fuerza. Lit. levantas nuestro cuerno.
18Tú, Señor, eres nuestro escudo;
tú, Santo de Israel, eres nuestro rey.
19Una vez hablaste en una visión,
y le dijiste a tu pueblo fiel:
«Le he brindado mi ayuda a un valiente;
al mejor hombre del pueblo lo he exaltado.
20He encontrado a David, mi siervo,
y lo he ungido con mi aceite santo.
21Mi mano siempre lo sostendrá;
mi brazo lo fortalecerá.
22Ningún enemigo lo someterá a tributo;
ningún inicuo lo oprimirá.
23Aplastaré a quienes se le enfrenten
y derribaré a quienes lo aborrezcan.
24La fidelidad de mi amor lo acompañará,
y por mi nombre será exaltada su fuerza.89:24 su fuerza. Lit. su cuerno.
25Le daré poder sobre el mar89:25 el mar. Probable referencia al mar Mediterráneo.
y dominio sobre los ríos.89:25 los ríos. Probable referencia a Mesopotamia.
26Él me dirá: “Tú eres mi Padre,
mi Dios, la roca de mi salvación”.
27Yo le daré los derechos de primogenitura,
la primacía sobre los reyes de la tierra.
28Mi amor por él será siempre constante,
y mi pacto con él se mantendrá fiel.
29Afirmaré su dinastía y su trono
para siempre, mientras el cielo exista.
30»Pero, si sus hijos se apartan de mi ley
y no viven según mis decretos,
31si violan mis estatutos
y no observan mis mandamientos,
32con vara castigaré sus transgresiones
y con azotes su iniquidad.
33Con todo, jamás le negaré mi amor,
ni mi fidelidad le faltará.
34No violaré mi pacto
ni me retractaré de mis palabras.
35Una sola vez he jurado por mi santidad,
y no voy a mentirle a David:
36Su descendencia vivirá para siempre;
su trono durará como el sol en mi presencia.
37Como la luna, fiel testigo en el cielo,
será establecido para siempre». Selah
38Pero tú has desechado, has rechazado a tu ungido;
te has enfurecido contra él en gran manera.
39Has revocado el pacto con tu siervo;
has arrastrado por los suelos su corona.
40Has derribado todas sus murallas
y dejado en ruinas sus fortalezas.
41Todos los que pasan lo saquean;
¡es motivo de burla para sus vecinos!
42Has exaltado el poder de sus adversarios
y llenado de gozo a sus enemigos.
43Le has quitado el filo a su espada,
y no lo has apoyado en la batalla.
44Has puesto fin a su esplendor
al derribar por tierra su trono.
45Has acortado los días de su juventud;
lo has cubierto con un manto de vergüenza. Selah
46¿Hasta cuándo, Señor, te seguirás escondiendo?
¿Va a arder tu ira para siempre, como el fuego?
47¡Recuerda cuán efímera es mi vida!89:47 Véase 39:4.
Al fin y al cabo, ¿para qué creaste a los mortales?
48¿Quién hay que viva y no muera jamás,
o que pueda escapar del poder del sepulcro? Selah
49¿Dónde está, Señor, tu amor de antaño,
que en tu fidelidad juraste a David?
50Recuerda, Señor, que se burlan de tus siervos;
que llevo en mi pecho los insultos de muchos pueblos.
51Tus enemigos, Señor, nos ultrajan;
a cada paso ofenden a tu ungido.
52¡Bendito sea el Señor por siempre!
Amén y amén.
Salmo 8989:0 Salmo 89 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni Etan nga Ezranhon.
Ang Kasabotan sa Dios kang David
1Ginoo, awiton ko kanunay ang imong dakong gugma.
Isugilon ko ang imong pagkamatinumanon sa umaabot nga henerasyon.
2Imantala ko nga ang imong gugma molungtad sa walay kataposan,
ug magpadayon kini sama sa langit.
3Miingon ka, “Naghimo ako ug kasabotan sa akong alagad nga si David, nga akong gipili nga mahimong hari.
Ug mao kini ang akong gisaad kaniya:
4‘Ang matag hari sa Israel maggikan sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang imong gingharian magpadayon sa walay kataposan.’ ”
5Ginoo, ang langitnon nga mga binuhat nagadayeg sa imong katingalahang mga buhat ug sa imong pagkamatinumanon.
6Walay bisan usa sa langit nga sama kanimo, Ginoo.
Walay langitnon nga mga binuhat89:6 langitnon nga mga binuhat: sa literal, mga anak sa gamhanang Dios. nga ikatandi kanimo.
7Ginatahod ikaw diha sa panagtigom sa langitnon nga mga binuhat.
Silang tanan nga nagalibot kanimo may kahadlok gayod kanimo.
8Ginoong Dios nga Makagagahom, walay bisan kinsa nga sama kanimo;
gamhanan ka ug matinumanon ka sa tanan mong ginahimo.
9Gigamhan mo ang mapintas nga dagat;
gipalinaw mo ang iyang dagkong mga balod.
10Gidugmok mo ang dragon nga si Rahab,89:10 Rahab: Kini nagasimbolo sa Ehipto. ug namatay kini.
Pinaagi sa imong gahom gikatag mo ang imong mga kaaway.
11Imo ang langit ug ang kalibotan;
gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12Gihimo mo ang amihan ug ang habagatan.
Ang Bukid sa Tabor ug ang Bukid sa Hermon sama sa mga tawo nga nagaawit sa kalipay alang kanimo.
13Gamhanan ka gayod! Labihan ka kakusgan!
14Nagahari ka nga may katarong ug hustisya, nga inubanan sa gugma ug pagkamatinumanon.
15Bulahan, Ginoo, ang mga tawo nga nakasinati sa paghugyaw sa kalipay diha kanimo, ug nagakinabuhi sa imong kaayo.
16Tungod kanimo89:16 Tungod kanimo: sa literal, Sa imong ngalan. nagalipay sila sa kanunay,
ug ginadayeg nila ang imong pagkamatarong.
17Ikaw ang ilang gipasigarbo nga ilang kusog.
Tungod sa imong kaayo magmadaogon kami.
18Ginoo, Balaan nga Dios sa Israel, ikaw ang tag-iya sa among hari nga tigpanalipod kanamo.
19Kaniadto nakigsulti ka sa imong matinumanon nga mga alagad pinaagi sa panan-awon. Miingon ka:
“Gitabangan ko ang usa ka sundalo.
Gipili ko siya gikan sa akong mga katawhan aron mahimong hari.
20Si David, nga akong alagad, mao ang akong gipili nga hari
pinaagi sa pagdihog kaniya sa akong balaang lana.
21Ang akong gahom magauban ug magalig-on kaniya.
22Dili makalupig kaniya ang iyang mga kaaway;
dili makapildi kaniya ang mga daotan.
23Dugmokon ko ang iyang mga kaaway sa iyang atubangan ug laglagon ko ang nangasilag kaniya.
24Higugmaon ko siya ug unongan.
Ug pinaagi sa akong gahom, magmadaogon siya.
25Padumalahon ko siya sa mga dapit nga gikan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Suba sa Eufrates.89:25 gikan sa… Eufrates: o, sa mga yuta nga duol sa mga dagat ug mga suba.
26Moingon siya kanako, ‘Ikaw ang akong Amahan ug Dios;
ikaw ang akong salipdanan nga bato ug manluluwas.’
27Ilhon ko siyang akong kamagulangang anak, ang labing gamhanan sa tanang mga hari.
28Magpadayon ang akong gugma kaniya hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong kasabotan kaniya dili gayod mapakyas.
29Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran;
ang iyang gingharian mahimong sama kamalungtaron sa langit.
30-31Apan kon ang iyang mga kaliwat dili motuman sa akong mga kasugoan, mga tulumanon, ug mga katudloanan,
32latigohon ko sila ug sakiton tungod sa ilang mga sala.
33Apan higugmaon ug unongan ko gihapon si David.
34Dili ko bakwion ang akong kasabotan kaniya,
ug dili ko usbon ang akong gisaad kaniya.
35Sa akong balaang ngalan, misaad na ako sa makausa lamang,
ug dili gayod ako mamakak kang David.
36Ang matag hari sa Israel maggikan sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.
Ang iyang gingharian molungtad diha sa akong presensya sama sa adlaw;
37magpadayon kini hangtod sa kahangtoran sama sa bulan nga kasaligan nga tigpamatuod sa langit.”
38Apan, Ginoo, nasuko ka sa imong piniling hari;
gitalikdan mo siya ug gisalikway.
39Gibakwi mo ang imong kasabotan kaniya nga imong alagad,
ug gikuha mo ang iyang gahom ingon nga hari.
40Gilumpag mo ang mga paril sa iyang siyudad,
ug giguba mo ang mga kuta niini.
41Busa gipanguha sa tanang nangagi ang iyang mga kabtangan.
Gibiaybiay siya sa iyang kasikbit nga mga nasod.
42Gipadaog mo ang iyang mga kaaway;
gilipay mo silang tanan.
43Gihimo mong walay pulos ang iyang mga hinagiban
ug gipapildi mo siya sa gira.
44Gikuha mo ang iyang pagkagamhanan ug ang iyang gahom ingon nga hari.
45Gipatigulang mo siya ug dali,89:45 Gipatigulang mo siya ug dali: o, Gipamubo mo ang iyang kinabuhi.
ug gipakaulawan mo siya.
46Hangtod kanus-a ka magtago, Ginoo?
Hangtod ba sa walay kataposan?
Hangtod kanus-a magpadayon ang imong kasuko nga daw sama sa kalayo?
47Hinumdomi, O Ginoo, kon unsa kamubo ang kinabuhi sa tawo;
hinumdomi nga gihimo mo ang tawo nga may kamatayon.
48Kinsa ba ang tawo nga dili mamatay?
Kinsang tawhana ang makalikay sa kamatayon?
49Ginoo, hain na man ang imong kanhing gugma, nga sa imong pagkamatinumanon gisaad mo kang David kaniadto?
50Hinumdomi, Ginoo, ang pagpakaulaw sa daghang mga nasod sa imong mga alagad.89:50 mga alagad: Tingali ang buot ipasabot, ang katawhan sa Israel. Sa ubang mga kopya sa Hebreo makita ang “alagad,” nga tingali ang buot ipasabot, ang hari sa Israel.
Giluom ko lang kining tanan.
51Sila nga imong mga kaaway, Ginoo, mao ang nagabiaybiay sa imong pinili nga hari bisan asa siya moadto.
52Dalaygon ang Ginoo sa walay kataposan! Amen! Amen!
