Salmo 50
Salmo de Asaf.
1Habla el Señor, el Dios de dioses:
convoca a la tierra de oriente a occidente.
2Dios resplandece desde Sión,
la ciudad bella y perfecta.
3Nuestro Dios viene, pero no en silencio;
lo precede un fuego que todo lo destruye,
y en torno a él ruge la tormenta.
4Dios convoca a los cielos y a la tierra,
para que presencien el juicio de su pueblo:
5«Reunidme a los consagrados,
a los que pactaron conmigo mediante un sacrificio».
6El cielo proclama la justicia divina:
¡Dios mismo es el juez! Selah
7«Escucha, pueblo mío, que voy a hablar;
Israel, voy a testificar contra ti:
¡Yo soy tu Dios, el único Dios!
8No te reprendo por tus sacrificios
ni por tus holocaustos, que siempre me ofreces.
9No necesito becerros de tu establo
ni machos cabríos de tus apriscos,
10pues míos son los animales del bosque,
y mío también el ganado de los cerros.
11Conozco a las aves de las alturas;
todas las bestias del campo son mías.
12Si yo tuviera hambre, no te lo diría,
pues mío es el mundo, y todo lo que contiene.
13¿Acaso me alimento con carne de toros,
o con sangre de machos cabríos?
14¡Ofrece a Dios tu gratitud,
cumple tus promesas al Altísimo!
15Invócame en el día de la angustia;
yo te libraré y tú me honrarás».
16Pero Dios le dice al malvado:
«¿Qué derecho tienes tú de recitar mis leyes
o de mencionar mi pacto con tus labios?
17Mi instrucción, la aborreces;
mis palabras, las desechas.
18Ves a un ladrón, y lo acompañas;
con los adúlteros te identificas.
19Para lo malo, das rienda suelta a tu boca;
tu lengua está siempre dispuesta al engaño.
20Tienes por costumbre hablar contra tu prójimo,
y aun calumnias a tu propio hermano.
21Has hecho todo esto, y he guardado silencio;
¿acaso piensas que soy como tú?
Pero ahora voy a reprenderte;
cara a cara voy a denunciarte.
22»Vosotros que os olvidáis de Dios,
considerad lo que he dicho;
de lo contrario, os haré pedazos,
y no habrá nadie que os salve.
23Quien me ofrece su gratitud, me honra;
al que enmiende su conducta le mostraré mi salvación».
قربانی واقعی
1خداوند قادر مطلق سخن می‌گويد؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند. 2نور جلال خدا از كوه صهيون، كه مظهر زيبايی و بزرگی اوست، می‌تابد. 3خدای ما خواهد آمد و سكوت نخواهد كرد. شعله‌های آتش در پيشاپيش او و گردباد در اطراف اوست. 4او آسمان و زمين را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری كند. 5خداوند می‌فرمايد: «قوم خاص مرا كه با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند كه نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع كنيد.» 6آسمانها گواهند كه خود خداوند داور است و با عدالت داوری می‌كند.
7«ای قوم من، ای اسرائيل، به سخنان من گوش دهيد، زيرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم. 8دربارهٔ قربانی‌هايتان شما را سرزنش نمی‌كنم، زيرا آنها را پيوسته به من تقديم می‌كنيد. 9من طالب گوساله‌ها و بزهای شما نيستم، 10زيرا همهٔ حيواناتی كه در جنگل و كوه هستند از آن منند. 11همهٔ پرندگانی كه بر کوهها پرواز می‌كنند و تمام حيواناتی كه در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند. 12اگر گرسنه می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زيرا كه جهان و هر چه كه در آن است از آن من است. 13مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و يا خون بزها را می‌نوشم؟ 14قربانی واقعی كه بايد تقديم كنيد اين است كه خدای خويش را شكر نماييد و نذرهايی را كه كرده‌ايد ادا كنيد. 15هنگامی كه در مشكلات هستيد مرا بخوانيد؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستايش خواهيد كرد.»
16اما خدا به بدكاران چنين می‌گويد: «شما چه حق داريد كه احكام مرا بر زبان بياوريد و دربارهٔ عهد من سخن بگوييد؟ 17زيرا شما از اصلاح شدن نفرت داريد و دستورات مرا پشت گوش می‌اندازيد. 18وقتی دزد را می‌بينيد كه دزدی می‌كند با وی همدست می‌شويد و با زناكاران معاشرت می‌كنيد. 19سخنان شما با خباثت و نيرنگ آميخته است. 20هر جا می‌نشينيد از برادرتان بد می‌گوييد و غيبت می‌كنيد. 21اين كارها را كرديد و من چيزی نگفتم. فكر كرديد من هم مانند شما هستم! اما اينک من شما را برای تمام اين كارها تنبيه می‌كنم.
22«ای كسانی كه مرا فراموش كرده‌ايد، به من گوش دهيد و گرنه شما را هلاک خواهم كرد و فريادرسی نخواهيد داشت. 23قربانی شايستهٔ من آنست كه از من سپاسگزار باشيد و مرا ستايش كنيد. هر كه چنين كند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»
