Salmo 44 – CST & AKCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Salmo 44:1-26

Salmo 44

Al director musical. Masquil de los hijos de Coré.

1Oh Dios, nuestros oídos han oído

y nuestros padres nos han contado

las proezas que realizaste en sus días,

en aquellos tiempos pasados:

2Con tu mano echaste fuera a las naciones

y en su lugar estableciste a nuestros padres;

aplastaste a aquellos pueblos,

y a nuestros padres los hiciste prosperar.44:2 los hiciste prosperar. Lit. los arrojaste.

3Porque no fue su espada la que conquistó la tierra,

ni fue su brazo el que les dio la victoria:

fue tu brazo, tu mano derecha;

fue la luz de tu rostro, porque tú los amabas.

4Solo tú eres mi rey y mi Dios.

¡Decreta las victorias de Jacob!

5Por ti derrotamos a nuestros enemigos;

en tu nombre aplastamos a nuestros agresores.

6Yo no confío en mi arco,

ni puede mi espada darme la victoria;

7tú nos das la victoria sobre nuestros enemigos,

y dejas en vergüenza a nuestros adversarios.

8¡Por siempre nos gloriaremos en Dios!

¡Por siempre alabaremos tu nombre! Selah

9Pero ahora nos has rechazado y humillado;

ya no sales con nuestros ejércitos.

10Nos hiciste retroceder ante el enemigo;

nos han saqueado nuestros adversarios.

11Cual si fuéramos ovejas

nos has entregado para que nos devoren,

nos has dispersado entre las naciones.

12Has vendido a tu pueblo muy barato,

y nada has ganado con su venta.

13Nos has puesto en ridículo ante nuestros vecinos;

somos la burla y el escarnio de los que nos rodean.

14Has hecho que seamos el hazmerreír de las naciones;

todos los pueblos se burlan de nosotros.

15La ignominia no me deja un solo instante;

se me cae la cara de vergüenza

16por las burlas de los que me injurian y me ultrajan,

por culpa del enemigo que está presto a la venganza.

17Todo esto nos ha sucedido,

a pesar de que nunca te olvidamos

ni faltamos jamás a tu pacto.

18No te hemos sido infieles,

ni nos hemos apartado de tu senda.

19Pero tú nos arrojaste a una cueva de chacales;

¡nos envolviste en la más densa oscuridad!

20Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios,

o tendido nuestras manos a un dios extraño,

21¿acaso Dios no lo habría descubierto,

ya que él conoce los más íntimos secretos?

22Por tu causa, siempre nos llevan a la muerte;

¡nos tratan como a ovejas para el matadero!

23¡Despierta, Señor! ¿Por qué duermes?

¡Levántate! No nos rechaces para siempre.

24¿Por qué escondes tu rostro

y te olvidas de nuestro sufrimiento y opresión?

25Estamos abatidos hasta el polvo;

nuestro cuerpo se arrastra por el suelo.

26Levántate, ven a ayudarnos,

y por tu gran amor, ¡rescátanos!

Akuapem Twi Contemporary Bible

Nnwom 44:1-26

Dwom 44

Koramma “maskil” dwom.

1Ao, Onyankopɔn, yɛde yɛn aso ate;

yɛn agyanom aka akyerɛ yɛn;

nea woyɛɛ wɔ wɔn bere so,

wɔ tete mmere no mu.

2Wode wo nsa pam amanaman no

na wobɔɔ yɛn agyanom atenase;

wodwerɛw nnipa no

na womaa yɛn agyanom dii yiye.

3Ɛnyɛ wɔn afoa na wɔde nyaa asase no,

na ɛnyɛ wɔn nsa na ɛmaa wɔn nkonimdi;

ɛyɛ wo nsa nifa, wo basa,

ne wʼanim hann, efisɛ na wodɔ wɔn.

4Woyɛ me Hene ne me Nyankopɔn,

nea ɔhyɛ nkonimdi ma Yakob.

5Ɛnam wo so na yɛpam yɛn Atamfo;

wo din mu na yetiatia wɔn a wokyi yɛn no so.

6Memmfa me ho nto mʼagyan so,

mʼafoa remfa nkonimdi mmrɛ me;

7na wo na woma yedi yɛn atamfo so

wugu wɔn a wɔtan yɛn no anim ase.

8Onyankopɔn mu na yɛhoahoa yɛn ho da mu nyinaa,

na yɛbɛkamfo wo din no daa daa.

9Nanso mprempren woapo yɛn abrɛ yɛn ase;

wone yɛn asraafo nkɔ ɔsa bio.

10Woma yeguan fii dɔm anim,

ma yɛn atamfo fom yɛn agyapade.

11Wuyii yɛn maa sɛ wonkum yɛn sɛ nguan

na woahwete yɛn wɔ amanaman no mu.

12Wotɔn wo nkurɔfo fofoofow,

na woannya mfaso biara amfi mu.

13Woayɛ yɛn ahohorade ama yɛn afipamfo,

animtiaabude ne aserewde ama wɔn a wɔatwa yɛn ho ahyia.

14Woayɛ yɛn kasabebui wɔ aman no mu

na nnipa no wosow wɔn ti de gu yɛn so.

15Mʼanimguase di mʼanim daa,

na aniwu akata mʼanim,

16esiane wɔn a wɔbɔ me ahohora na wɔkasa tia me de yi me ahi,

esiane ɔtamfo a nʼani abere sɛ ɔbɛtɔ were no nti.

17Eyinom nyinaa too yɛn de,

nanso yɛn werɛ mfii wo,

na yemmuu wʼapam no nso so ɛ.

18Yɛn koma ntwe mfii wo ho;

na yɛn anan nso mman mfii wo kwan so ɛ.

19Nanso wodwerɛw yɛn yɛɛ yɛn sakraman tu

na wode sum kabii kataa yɛn so.

20Sɛ na yɛn werɛ afi yɛn Nyankopɔn din

anaa sɛ yɛatrɛw yɛn nsam akyerɛ ananafo nyame a,

21anka Onyankopɔn behu,

efisɛ onim koma mu ahintasɛm.

22Nanso wo nti wokum yɛn daa nyinaa;

wobu yɛn sɛ nguan a wɔrekokum wɔn.

23Nyan, Awurade! Adɛn nti na woada?

Keka wo ho! Nnyaw yɛn hɔ afebɔɔ.

24Adɛn nti na wode wʼanim ahintaw

na wo werɛ fi yɛn ahohia ne nhyɛso?

25Wɔabrɛ yɛn ase kɔ dɔte mu

na yɛn nipadua aka afam dɔte.

26Sɔre bɛboa yɛn;

wʼadɔe a ɛnsa da no nti, gye yɛn.