Salmo 109 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Salmo 109:1-31

Salmo 109

Al director musical. Salmo de David.

1Oh Dios, alabanza mía,

no guardes silencio.

2Pues gente impía y mentirosa

ha declarado en mi contra,

y con lengua engañosa me difaman;

3con expresiones de odio me acosan,

y sin razón alguna me atacan.

4Mi amor me lo pagan con calumnias,

mientras yo me encomiendo a Dios.

5Mi bondad la pagan con maldad;

en vez de amarme, me aborrecen.

6Pon en su contra a un malvado;

que a su derecha esté su acusador.109:6 esté su acusador. Alt. esté Satán.

7Que resulte culpable al ser juzgado,

y que sus propias oraciones lo condenen.

8Que se acorten sus días,

y que otro se haga cargo de su oficio.

9Que se queden huérfanos sus hijos;

que se quede viuda su esposa.

10Que anden sus hijos vagando y mendigando;

que anden rebuscando entre las ruinas.

11Que sus acreedores se apoderen de sus bienes;

que gente extraña saquee sus posesiones.

12Que nadie le extienda su bondad;

que nadie se compadezca de sus huérfanos.

13Que sea exterminada su descendencia;

que desaparezca su nombre en la próxima generación.

14Que recuerde el Señor la iniquidad de su padre,

y no se olvide del pecado de su madre.

15Que no les quite el Señor la vista de encima,

y que borre de la tierra su memoria.

16Por cuanto se olvidó de hacer el bien,

y persiguió hasta la muerte

a pobres, afligidos y menesterosos,

17y porque le encantaba maldecir,

¡que caiga sobre él la maldición!

Por cuanto no se complacía en bendecir,

¡que se aleje de él la bendición!

18Por cuanto se cubrió de maldición

como quien se pone un vestido,

¡que esta se filtre en su cuerpo como el agua!,

¡que penetre en sus huesos como el aceite!

19¡Que lo envuelva como un manto!

¡Que lo apriete en todo tiempo como un cinto!

20¡Que así les pague el Señor a mis acusadores,

a los que me calumnian!

21Pero tú, Señor Soberano,

trátame bien por causa de tu nombre;

líbrame por tu bondad y gran amor.

22Ciertamente soy pobre y estoy necesitado;

profundamente herido está mi corazón.

23Me voy desvaneciendo como sombra vespertina;

se desprenden de mí como de una langosta.

24De tanto ayunar me tiemblan las rodillas;

la piel se me pega a los huesos.

25Soy para ellos motivo de burla;

me ven, y menean la cabeza.

26Señor mi Dios, ¡ayúdame!;

por tu gran amor, ¡sálvame!

27Que sepan que esta es tu mano;

que tú mismo, Señor, lo has hecho.

28¿Qué importa que ellos me maldigan?

¡Bendíceme tú!

Pueden atacarme, pero quedarán avergonzados;

en cambio, este siervo tuyo se alegrará.

29¡Queden mis acusadores cubiertos de deshonra,

envueltos en un manto de vergüenza!

30Por mi parte, daré muchas gracias al Señor;

lo alabaré entre una gran muchedumbre.

31Porque él aboga por el109:31 aboga por el. Lit. está de pie a la diestra del. necesitado

para salvarlo de quienes lo condenan.

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 109:1-31

Salmo 109109:0 Salmo 109 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awit kini ni David.

Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod

1O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.

2Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.

Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.

3Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,

ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.

4Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;

apan giampo ko gihapon sila.

5Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,

ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.

6Miingon sila,109:6 Miingon sila: Ang bersikulo 6-19 mahimong pulong sa mga kaaway o pulong batok sa iyang mga kaaway. “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.

7Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.

Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!

8Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi

ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.

9Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.

10Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,

ug hinaut nga abugon109:10 abugon: Mao kini sa Septuagint; apan sa Hebreo, mangita. sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.

11Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,

ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.

12Ug kon mamatay na siya,

hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.

13Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat

aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.

14-15Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;

ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.

16Kay wala gayod siyay kalooy;

gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.

17Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.

Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.

18Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;

daw mao na kini ang iyang kinaon,

ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.

19Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”

20Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.

21Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.

Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.

22Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.

23Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi

sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.

Daw sama ako sa dulon nga gipapha.

24Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.

Labihan na ako kaniwang.

25Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.

Magpanglingo sila kon ila akong makita.

26Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;

luwasa ako sumala sa imong gugma.

27Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.

28Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.

Maulawan sila kon sulongon nila ako,

apan ako nga imong sulugoon maglipay.

29Sama nga ang lawas naputos sa bisti,

hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.

30Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;

dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.

31Kay ginalabanan niya ang mga tawong kabos aron maluwas sa mga nagahukom kanila sa kamatayon.