1Hermanos, el deseo de mi corazón, y mi oración a Dios por los israelitas, es que lleguen a ser salvos. 2Puedo declarar en favor de ellos que muestran celo por Dios, pero su celo no se basa en el conocimiento. 3No conociendo la justicia que proviene de Dios, y procurando establecer la suya propia, no se sometieron a la justicia de Dios. 4De hecho, Cristo es el fin de la ley, para que todo el que cree reciba la justicia.
5Así describe Moisés la justicia que se basa en la ley: «Quien practique estas cosas vivirá por ellas».10:5 Lv 18:5 6Pero la justicia que se basa en la fe afirma: «No digas en tu corazón: “¿Quién subirá al cielo?”10:6 Dt 30:12 (es decir, para hacer bajar a Cristo), 7o “¿Quién bajará al abismo?”» (es decir, para hacer subir a Cristo de entre los muertos). 8¿Qué afirma entonces? «La palabra está cerca de ti; la tienes en la boca y en el corazón».10:8 Dt 30:14 Esta es la palabra de fe que predicamos: 9que, si confiesas con tu boca que Jesús es el Señor y crees en tu corazón que Dios lo levantó de entre los muertos, serás salvo. 10Porque con el corazón se cree para ser justificado, pero con la boca se confiesa para ser salvo. 11Así dice la Escritura: «Todo el que confíe en él no será jamás defraudado».10:11 Is 28:16 12No hay diferencia entre judíos y gentiles, pues el mismo Señor es Señor de todos y bendice abundantemente a cuantos lo invocan, 13porque «todo el que invoque el nombre del Señor será salvo».10:13 Jl 2:32
14Ahora bien, ¿cómo invocarán a aquel en quien no han creído? ¿Y cómo creerán en aquel de quien no han oído? ¿Y cómo oirán si no hay quien les predique? 15¿Y quién predicará sin ser enviado? Así está escrito: «¡Qué hermoso es recibir al mensajero que trae10:15 ¡Qué hermoso … trae. Lit. ¡Qué hermosos son los pies de los que anuncian; Is 52:7. buenas nuevas!»
16Sin embargo, no todos los israelitas aceptaron las buenas nuevas. Isaías dice: «Señor, ¿quién ha creído a nuestro mensaje?»10:16 Is 53:1 17Así que la fe viene como resultado de oír el mensaje, y el mensaje que se oye es la palabra de Cristo.10:17 Cristo. Var. Dios. 18Pero pregunto: ¿Acaso no oyeron? ¡Claro que sí!
«Por toda la tierra se difundió su voz,
¡sus palabras llegan hasta los confines del mundo!»10:18 Sal 19:4
19Pero insisto: ¿Acaso no entendió Israel? En primer lugar, Moisés dice:
«Yo haré que vosotros sintáis envidia de los que no son nación;
voy a irritaros con una nación insensata».10:19 Dt 32:21
20Luego Isaías se atreve a decir:
«Dejé que me hallaran los que no me buscaban;
me di a conocer a los que no preguntaban por mí».10:20 Is 65:1
21En cambio, respecto de Israel, dice:
«Todo el día extendí mis manos
hacia un pueblo desobediente y rebelde».10:21 Is 65:2
Uwierz i wyznaj
1Przyjaciele, z całego serca pragnę i błagam Boga o zbawienie dla Izraelitów. 2Mogę zaświadczyć, że z zapałem chcą służyć Bogu, ale brakuje im właściwego rozeznania. 3Nie rozpoznali bowiem uniewinnienia zaoferowanego im przez Boga, a chcąc osiągnąć je własnymi siłami, nie przyjęli tego, co dał im Bóg. 4A przecież Chrystus jest uwieńczeniem Prawa Mojżesza i to On uniewinnia każdego, kto Mu wierzy.
5Mojżesz tak napisał o uniewinnieniu płynącym z Prawa: „Kto je wypełni, będzie dzięki niemu żyć”. 6Uniewinnienie pochodzące z wiary wyraża się natomiast w słowach: „Nie pytaj, kto może wstąpić do nieba”—aby sprowadzić Chrystusa na ziemię, 7oraz: „Nie pytaj, kto może zejść do otchłani”—aby wyprowadzić Chrystusa spośród umarłych. 8Uniewinnieni przez Boga mówią: „Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w twoim sercu”. My głosimy właśnie to słowo, mówiące o wierze. 9Jeśli bowiem własnymi ustami wyznasz, że Jezus jest twoim Panem, i jeśli w sercu uwierzysz, że Bóg wskrzesił Go z martwych, zostaniesz zbawiony. 10Wiara w sercu prowadzi do uniewinnienia, a wyznanie jej ustami—do zbawienia. 11Pismo mówi przecież: „Każdy, kto Mu uwierzy, nie zawiedzie się”. 12Nie ważne jest więc, kto jest Żydem, a kto poganinem. Wszyscy bowiem mają tego samego Pana, który hojnie obdarza swoimi bogactwami tych, którzy Go wzywają. 13Każdy, kto wezwie Pana, będzie zbawiony.
14Ale jak ludzie mogą wzywać Tego, któremu jeszcze nie uwierzyli? A jak mają uwierzyć, skoro o Nim nie słyszeli? Jak mogą usłyszeć, jeśli nie ma tego, kto im o tym powie? 15A jak ktoś ma mówić, skoro nie został do tego powołany? Pismo mówi: „Wspaniale jest widzieć ludzi głoszących dobrą nowinę o pokoju”.
16Nie wszyscy jednak przyjęli dobrą nowinę. Już prorok Izajasz powiedział: „Panie, czy ktoś uwierzył temu, co mówiliśmy?”. 17Wiara rodzi się podczas słuchania dobrej nowiny o Chrystusie. 18Spytam więc: Czy Żydzi nie słyszeli jej? Oczywiście, że słyszeli!
„Głos nauczających rozszedł się po całej ziemi,
a ich słowa dotarły aż do krańców świata”.
19Znowu zapytam: Czy Izrael tego nie zrozumiał? Już Mojżesz odpowiedział na to pytanie, przekazując następujące słowa od Boga:
„Sprawię, że będziecie zazdrośni o pogan,
i że będziecie się gniewać na tych,
którzy niczego nie rozumieją”.
20Izajasz zaś odważył się przekazać takie słowa od Boga:
„Pozwoliłem się znaleźć tym,
którzy Mnie nie szukali,
i pokazałem się tym,
którzy o Mnie nie pytali”.
21Izraelowi natomiast przekazał następujące poselstwo:
„Cały dzień wyciągałem ręce do mojego ludu,
ale on nie słuchał i był Mi przeciwny”.
