1Israel era una vid frondosa
que daba fruto a su antojo.
Pero cuanto más aumentaba su fruto,
más altares se construía;
cuanto más prosperaba su país,
más hermosas hacía sus piedras sagradas.
2Su corazón es escurridizo,
pero tendrá que cargar con su culpa.
El Señor destrozará sus altares
y devastará sus piedras sagradas.
3Tal vez dirán: «No hemos temido al Señor,
y por eso no tenemos rey.
Pero, aun si lo tuviéramos,
¿qué podría hacer por nosotros?»
4Hablan solo por hablar;
juran en falso y hacen tratos;
¡por eso florecen los pleitos
como la mala yerba en el campo!
5Temen los moradores de Samaria
por el becerro que adoran en Bet Avén.10:5 Véase nota en 4:15.
El pueblo del becerro hará duelo por él,
lo mismo que sus sacerdotes idólatras.
Harán lamentos por su esplendor,
porque se lo llevarán al destierro.
6El becerro será llevado a Asiria
como tributo para el gran rey.
Efraín quedará avergonzado;
Israel se avergonzará de sus ídolos.10:6 sus ídolos (lectura probable); sus planes (TM).
7Samaria y su rey desaparecerán
como rama arrastrada por el agua.
8Serán destruidos sus santuarios paganos,
lugares de pecado de Israel.
¡Cardos y espinos crecerán sobre sus altares!
Entonces dirán a las montañas: «¡Cubridnos!»,
y a las colinas: «¡Caed sobre nosotros!»
9«Tú, Israel, has venido pecando
desde los días de Guibeá,
y allí te has mantenido.
¡En Guibeá, la guerra
tomará por sorpresa a los malvados!
10Cuando yo quiera, los castigaré;
entonces las naciones se juntarán contra ellos
para aprisionarlos por su doble perversión.
11Efraín es una novilla adiestrada
a la que le gusta trillar,
pero yo no quise ponerle el yugo.
Pero ahora voy a uncir a Efraín,
y Judá tendrá que arar,
y Jacob emparejará la tierra».
12¡Sembrad para vosotros justicia!
¡Cosechad el fruto del amor,
y poneos a labrar el barbecho!
¡Ya es tiempo de buscar al Señor!,
hasta que él venga y os envíe lluvias de justicia.
13Pero vosotros sembrasteis maldad, cosechasteis crímenes
y comisteis el fruto de la mentira,
porque confiasteis en vuestros carros
y en la multitud de vuestros guerreros.
14Un estruendo de guerra se levantará contra tu pueblo,
y todas tus fortalezas serán devastadas,
como devastó Salmán a Bet Arbel en el día de la batalla,
cuando las madres fueron destrozadas
junto con sus hijos.
15Esto es lo que Betel os hizo a vosotros,
a causa de vuestra extrema maldad.
¡Pues el rey de Israel será destruido por completo
en cuanto amanezca!
1اسرائيل مانند درخت انگوری است كه شاخه‌های پر بار دارد. ولی چه سود؟ هر چه ثروتش زيادتر می‌شود، آن را برای قربانگاه‌های بتها خرج می‌كند. هر چه محصولاتش فراوانتر می‌شود، مجسمه‌ها و بتهای زيباتری می‌سازد. 2دل مردمانش با خدا راست نيست. آنها خطاكارند و بايد مجازات شوند. خدا قربانگاه‌های بتكده‌هايشان را در هم خواهد كوبيد و بتهايشان را خرد خواهد كرد. 3آنگاه خواهند گفت: «ما خداوند را ترک كرديم و او پادشاه ما را از ما گرفت. ولی اگر پادشاهی نيز می‌داشتيم چه كاری می‌توانست برای ما بكند؟»
4ايشان قسم دروغ می‌خورند و به قولها و عهدهای خود وفا نمی‌كنند. بنابراين، مجازات مثل علفهای سمی كنار مزرعه، در میان آنها خواهد روييد. 5مردم سامره می‌ترسند مبادا بت گوساله شكلشان در بيت‌ئيل صدمه‌ای ببيند. كاهنان و مردم برای آبروی از دست رفتهٔ بتشان عزا می‌گيرند. 6وقتی كه مثل برده به آشور برده شوند، خدای گوساله شكلشان را با خود خواهند برد تا به پادشاه آنجا هديه كنند! اسرائيل به سبب توكل نمودن به اين بت، مسخره و رسوا خواهد شد. 7پادشاه سامره مثل تكه چوبی روی امواج دريا، ناپديد خواهد شد. 8بتكده‌های آون در بيت‌ئيل، جايی كه قوم اسرائيل گناه كردند، با خاک يكسان خواهند شد. خار و خس در اطراف آنها خواهد روييد و قوم با صدای بلند از کوهها و تپه‌ها خواهند خواست كه بر سر ايشان بريزند و آنها را پنهان كنند.
9ای اسرائيل، از آن شب هولناک در جبعه10:9 نگاه کنيد به داوران 19:20. تاكنون دست از گناه نكشيده‌ای. آيا آنهايی كه در جبعه گناه كردند نابود نشدند؟ 10پس به سبب سركشی‌هايت، بر ضد تو برمی‌خيزم و سپاهيان قومها را عليه تو بسيج می‌كنم تا تو را برای گناهانت كه روی هم انباشته شده، مجازات كنم.
11اسرائيل به كوبيدن خرمن عادت كرده است و اين كار آسان را دوست می‌دارد. قبلاً هرگز يوغ سنگين بر گردن او نگذاشته و از گردن ظريف او چشم‌پوشی كرده بودم، ولی اينک او را برای شخم زدن و صاف كردن زمين آماده می‌كنم. دوران تن پروری‌اش به پايان رسيده است.
12بذر نيكوی عدالت را بكاريد تا محصولی از محبت من درو كنيد. زمين سخت دلهای خود را شخم بزنيد، زيرا اينک وقت آنست كه خداوند را بطلبيد تا بيايد و بر شما باران بركات را بباراند.
13ولی شما بذر شرارت كاشتيد و محصول ظلم درو كرديد و ثمرهٔ دروغهايتان را خورديد.
شما به قدرت نظامی و سپاه بزرگ خود اعتماد كرديد، 14بنابراين، ترس و وحشت از جنگ، شما را فرا خواهد گرفت و تمام قلعه‌هايتان واژگون خواهند شد، درست همانطور كه شلمان10:14 شلمان احتمالاً همان شلمناسر پادشاه آشور است که حکومت اسرائيل را برانداخت (دوم پادشاهان 17). شهر بيت اربيل را خراب كرد و مادران و فرزندان آنجا را به خاک و خون كشيد. 15ای مردم اسرائيل، به سبب شرارتهای زيادتان عاقبت شما هم همين است. پادشاهتان به محض شروع جنگ كشته خواهد شد.
