1Israel era una vid frondosa
que daba fruto a su antojo.
Pero cuanto más aumentaba su fruto,
más altares se construía;
cuanto más prosperaba su país,
más hermosas hacía sus piedras sagradas.
2Su corazón es escurridizo,
pero tendrá que cargar con su culpa.
El Señor destrozará sus altares
y devastará sus piedras sagradas.
3Tal vez dirán: «No hemos temido al Señor,
y por eso no tenemos rey.
Pero, aun si lo tuviéramos,
¿qué podría hacer por nosotros?»
4Hablan solo por hablar;
juran en falso y hacen tratos;
¡por eso florecen los pleitos
como la mala yerba en el campo!
5Temen los moradores de Samaria
por el becerro que adoran en Bet Avén.10:5 Véase nota en 4:15.
El pueblo del becerro hará duelo por él,
lo mismo que sus sacerdotes idólatras.
Harán lamentos por su esplendor,
porque se lo llevarán al destierro.
6El becerro será llevado a Asiria
como tributo para el gran rey.
Efraín quedará avergonzado;
Israel se avergonzará de sus ídolos.10:6 sus ídolos (lectura probable); sus planes (TM).
7Samaria y su rey desaparecerán
como rama arrastrada por el agua.
8Serán destruidos sus santuarios paganos,
lugares de pecado de Israel.
¡Cardos y espinos crecerán sobre sus altares!
Entonces dirán a las montañas: «¡Cubridnos!»,
y a las colinas: «¡Caed sobre nosotros!»
9«Tú, Israel, has venido pecando
desde los días de Guibeá,
y allí te has mantenido.
¡En Guibeá, la guerra
tomará por sorpresa a los malvados!
10Cuando yo quiera, los castigaré;
entonces las naciones se juntarán contra ellos
para aprisionarlos por su doble perversión.
11Efraín es una novilla adiestrada
a la que le gusta trillar,
pero yo no quise ponerle el yugo.
Pero ahora voy a uncir a Efraín,
y Judá tendrá que arar,
y Jacob emparejará la tierra».
12¡Sembrad para vosotros justicia!
¡Cosechad el fruto del amor,
y poneos a labrar el barbecho!
¡Ya es tiempo de buscar al Señor!,
hasta que él venga y os envíe lluvias de justicia.
13Pero vosotros sembrasteis maldad, cosechasteis crímenes
y comisteis el fruto de la mentira,
porque confiasteis en vuestros carros
y en la multitud de vuestros guerreros.
14Un estruendo de guerra se levantará contra tu pueblo,
y todas tus fortalezas serán devastadas,
como devastó Salmán a Bet Arbel en el día de la batalla,
cuando las madres fueron destrozadas
junto con sus hijos.
15Esto es lo que Betel os hizo a vosotros,
a causa de vuestra extrema maldad.
¡Pues el rey de Israel será destruido por completo
en cuanto amanezca!
1Israel yɛɛ bobe a ɛretrɛtrɛ;
ɔsoo aba maa ne ho.
Ɛberɛ a nʼaba redɔɔso no,
ɔsisii afɔrebukyia bebree;
nʼasase rekɔ so yɛ yie no
ɔsiesie nʼabosom dum kronkron no.
2Nnaadaasɛm wɔ wɔn akoma mu,
enti ɛsɛ sɛ wɔnya wɔn afɔdie so asotwe.
Awurade bɛbubu wɔn afɔrebukyia,
na wasɛe wɔn abosom dum kronkron no.
3Afei, wɔbɛka sɛ, “Yɛnni ɔhene,
ɛfiri sɛ, yɛamfa anidie amma Awurade.
Mpo sɛ na yɛwɔ ɔhene kora a,
ɛdeɛn na anka ɔbɛtumi ayɛ ama yɛn?”
4Wɔhyɛ bɔ ahodoɔ bebree,
Wɔka ntam hunu
na wɔyɛ apam ahodoɔ;
ɛno enti mansotwe sɔresɔre
te sɛ wira a borɔ wɔ mu
a afifiri asase a wɔafuntum so.
5Nnipa a wɔte Samaria no suro ma
Bet Awen nantwie ba ohoni no.
Ne nkurɔfoɔ bɛsu.
Saa ara na nʼabosomfoɔ nso bɛyɛ,
wɔn a wɔgyee wɔn ani wɔ nʼanimuonyam ho no.
Ɛfiri sɛ wɔafa no afiri wɔn nkyɛn kɔ nnommumfa mu.
6Wɔde no bɛkɔ Asiria,
de akɔhyɛ ɔhene kɛseɛ no animuonyam.
Ɛbɛgu Efraim anim ase;
na Israel ani bɛwu wɔ ne nnua ahoni ho.
7Samaria na ne ɔhene bɛsene akɔ
te sɛ dua sini a ɛtɛ nsuo ani.
8Wɔbɛsɛe abosonnan a wɔdi awurukasɛm ne bɔne wɔ mu no.
Nkasɛɛ ne nnɛnkyɛnse bɛfifiri hɔ,
na akata wɔn afɔrebukyia so.
Afei wɔbɛka akyerɛ mmepɔ sɛ, “Mommɛkata yɛn so!”
na wase nkokoɔ sɛ, “Monnwiri ngu yɛn so!”
9“Ɛfiri Gibea berɛ so, woayɛ bɔne, Ao, Israel,
na ɛhɔ na woaka.
Na ɔko rentwi amfa
amumuyɛfoɔ ɛwɔ Gibea no so anaa?
10Ɛberɛ a mepɛ no, mɛtwe wɔn aso;
aman bɛboaboa wɔn ho ano atia wɔn.
Wɔde mpokyerɛ bɛgu wɔn wɔ wɔn bɔne dodoɔ ho.
11Efraim yɛ nantwie ba a wɔayɛn no,
a ɔpɛ ayuporeeɛ adwuma,
enti mede kɔnnua
bɛto ne kɔn fɛfɛ mu.
Mɛkyerɛ Efraim ɛkwan,
ɛsɛ sɛ Yuda funtum asase no,
na Yakob nso siesie so.
12Dua tenenee aba ma wo ho,
twa ɔdɔ aba a ɛtena hɔ daa,
siesie wʼasase a wɔmfuntum so no;
na ɛberɛ aduru sɛ wohwehwɛ Awurade,
kɔsi sɛ ɔbɛba
abɛpete tenenee agu wo so.
13Nanso, woadua atirimuɔden aba,
na woatwa aba bɔne.
Woadi nnaadaa aba.
Ɛfiri sɛ wode wo ho ato wʼahoɔden
ne wʼakodɔm bebrebe no so,
14ɔko mu hooyɛ bɛsɔre atia wo nkurɔfoɔ,
na wʼaban nyinaa bɛsɛe,
sɛdeɛ Salman sɛee Bet Arbel ɔko da no,
da a wɔde maamenom ne wɔn mma hwehwee fam no.
15Saa ara na ɛbɛba wo so Ao, Bet-El,
ɛfiri sɛ wʼatirimuɔdensɛm no dɔɔso.
Sɛ ɛda no duru a,
Wɔbɛsɛe Israelhene no koraa.