Números 15 – CST & PCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Números 15:1-41

Leyes adicionales sobre las ofrendas

1El Señor le ordenó a Moisés 2que les dijera a los israelitas: «Después de que hayáis entrado en la tierra que os doy para que la habitéis, 3tal vez alguno quiera ofrecerle al Señor una vaca o una oveja, ya sea como ofrenda presentada por fuego, o como holocausto, o como sacrificio para cumplir un voto, o como ofrenda voluntaria, o para celebrar una fiesta solemne. Para que esa ofrenda sea un aroma grato al Señor, 4el que presente su ofrenda deberá añadirle, como ofrenda de cereal al Señor, dos kilos de flor de harina mezclada con un litro15:4 dos kilos … un litro. Lit. una décima (de efa) … un cuarto de hin. de aceite. 5A cada cordero que se le ofrezca al Señor como holocausto o sacrificio se le añadirá como libación un litro15:5 un litro. Lit. un cuarto de hin. de vino.

6»Si se trata de un carnero, se preparará una ofrenda de cereal de cuatro kilos15:6 cuatro kilos. Lit. dos décimas (de efa). de flor de harina, mezclada con un litro y medio15:6 litro y medio. Lit. un tercio de hin; también en v. 7. de aceite. 7Como libación ofrecerás también un litro y medio de vino. Así será una ofrenda de aroma grato al Señor.

8»Si ofreces un novillo como holocausto o sacrificio, a fin de cumplir un voto o hacer un sacrificio de comunión para el Señor, 9junto con el novillo presentarás, como ofrenda de cereal, seis kilos15:9 seis kilos. Lit. tres décimas (de efa). de flor de harina mezclada con dos litros15:9 dos litros. Lit. medio hin; también en v. 10. de aceite. 10Presentarás también, como libación, dos litros de vino. Será una ofrenda presentada por fuego, de aroma grato al Señor. 11Cada novillo, carnero, cordero o cabrito deberá prepararse de la manera indicada. 12Procederás así con cada uno de ellos, sin que importe el número de animales que ofrezcas.

13»Cada vez que un israelita presente una ofrenda por fuego, de aroma grato al Señor, se ceñirá a estas instrucciones. 14Si un extranjero que viva entre vosotros desea presentar una ofrenda por fuego, de aroma grato al Señor, se ceñirá a estas mismas instrucciones, 15porque en la comunidad regirá un solo estatuto para ti y para el extranjero que viva en tus ciudades. Será un estatuto perpetuo para todos tus descendientes. Tú y el extranjero sois iguales ante el Señor, 16así que la misma ley y el mismo derecho regirán, tanto para ti como para el extranjero que viva contigo».

Ofrenda de los primeros frutos

17El Señor le ordenó a Moisés 18que les dijera a los israelitas: «Cuando entréis en la tierra adonde os llevo 19y comáis de lo que ella produce, ofreceréis una contribución al Señor. 20De tu primera horneada presentarás, como contribución, una torta de flor de harina. 21Todos tus descendientes ofrecerán perpetuamente al Señor una contribución de la primera horneada.

Ofrendas por pecados inadvertidos

22»Podría ocurrir que vosotros pecarais inadvertidamente y que no cumplierais con todos los mandamientos que el Señor entregó a Moisés, 23es decir, con todos los mandamientos que el Señor os dio por medio de Moisés, desde el día en que los promulgó para todos vuestros descendientes. 24Si el pecado de la comunidad pasa inadvertido, esta ofrecerá un novillo como holocausto de aroma grato al Señor, junto con la libación, la ofrenda de cereal y un macho cabrío como sacrificio expiatorio, tal como está prescrito. 25El sacerdote hará propiciación en favor de toda la comunidad israelita, y serán perdonados porque fue un pecado inadvertido y porque presentaron al Señor una ofrenda por fuego y un sacrificio expiatorio por el pecado inadvertido que cometieron. 26Toda la comunidad israelita será perdonada, junto con los extranjeros, porque todo el pueblo pecó inadvertidamente.

27»Si es una persona la que peca inadvertidamente, deberá presentar, como sacrificio expiatorio, una cabra de un año. 28El sacerdote hará propiciación ante el Señor en favor de la persona que haya pecado inadvertidamente. El sacerdote hará propiciación, y la persona que pecó será perdonada. 29Una sola ley se aplicará para todo el que peque inadvertidamente, tanto para el israelita como para el extranjero residente.

30»Pero el que peque deliberadamente, sea nativo o extranjero, ofende al Señor. Tal persona será eliminada de la comunidad, 31y cargará con su culpa, por haber despreciado la palabra del Señor y quebrantado su mandamiento».

Quebrantamiento del día de reposo

32Un sábado, durante la estancia de los israelitas en el desierto, un hombre fue sorprendido recogiendo leña. 33Quienes lo sorprendieron lo llevaron ante Moisés y Aarón, y ante toda la comunidad. 34Al principio solo quedó detenido, porque no estaba claro qué se debía hacer con él. 35Entonces el Señor le dijo a Moisés: «Ese hombre debe morir. Que toda la comunidad lo apedree fuera del campamento». 36Así que la comunidad lo llevó fuera del campamento y lo apedreó hasta matarlo, tal como el Señor se lo ordenó a Moisés.

Flecos recordatorios

37El Señor le ordenó a Moisés 38que les dijera a los israelitas: «Vosotros y todos vuestros descendientes deberéis confeccionaros flecos, y coserlos sobre vuestros vestidos con hilo de color púrpura. 39Estos flecos os ayudarán a recordar que debéis cumplir con todos los mandamientos del Señor, y que no debéis prostituiros ni dejaros llevar por los impulsos de vuestro corazón ni por los deseos de vuestros ojos. 40Tendréis presentes todos mis mandamientos, y los pondréis por obra. Así seréis mi pueblo consagrado. 41Yo soy el Señor vuestro Dios, que os sacó de Egipto para ser vuestro Dios. ¡Yo soy el Señor

Persian Contemporary Bible

اعداد 15:1‏-41

قوانين قربانی

1‏-2خداوند به موسی فرمود كه اين دستورات را به قوم اسرائيل بدهد تا وقتی كه آنها وارد سرزمين موعود می‌شوند آنها را رعايت كنند: 3‏-5هرگاه بخواهند قربانی سوختنی، يا هر نوع قربانی ديگری كه بر آتش تقديم می‌شود و مورد پسند خداوند است، تقديم كنند، قربانی آنها بايد گوسفند، بز، گاو يا قوچ باشد. هر يک از قربانیها، خواه قربانی سوختنی باشد خواه قربانی نذر، خواه قربانی داوطلبانه باشد، خواه قربانی ويژهٔ يكی از اعياد، در هر صورت بايد با هديهٔ آردی همراه باشد. اگر بره‌ای قربانی می‌شود، بايد همراه آن يک كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با يک ليتر روغن به عنوان هديهٔ آردی و نيز يک ليتر شراب به عنوان هديهٔ نوشيدنی تقديم شود.

6اگر قربانی يک قوچ باشد، بايد همراه آن دو كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با يک و نيم ليتر روغن، به عنوان هديهٔ آردی 7و نيز يک و نيم ليتر شراب به عنوان هديهٔ نوشيدنی تقديم شود. اين قربانی مورد پسند خداوند است.

8‏-9اگر قربانی يک گاو جوان است هديهٔ آردی همراه آن بايد شامل سه كيلوگرم آرد مرغوب مخلوط با دو ليتر روغن 10و هديهٔ نوشيدنی آن، دو ليتر شراب باشد. اين قربانی كه بر آتش به خداوند تقديم می‌شود، مورد پسند او می‌باشد.

11‏-12اينها دستوراتی هستند در مورد اينكه چه چيزهايی بايد همراه هر يک از قربانیهای گاو، قوچ، بره يا بزغاله تقديم شوند. 13‏-14تمام كسانی كه می‌خواهند قربانی‌ای كه مورد پسند خداوند است، بر آتش تقديم كنند، خواه اسرائيلی باشند و خواه غريبانی كه در ميان بنی‌اسرائيل ساكنند، بايد اين دستورات را رعايت كنند. 15‏-16چون قانون برای همه يكسان است، چه اسرائيلی و چه غريب. اين قانون نسل اندر نسل به قوت خود باقی خواهد بود، زيرا همه در نظر خداوند برابرند. برای همه يک قانون وجود دارد.

17‏-18خداوند به موسی فرمود: «به قوم اسرائيل بگو وقتی به سرزمينی كه می‌خواهم به ايشان بدهم برسند، 19هر وقت از محصول زمين بخورند بايد قسمتی از آن را به عنوان هديهٔ مخصوص به خداوند تقديم نمايند. 20وقتی نان می‌پزند بايد اولين قرص نان را كه از اولين حصاد ساليانه به دست می‌آيد به عنوان هديهٔ مخصوص، به خداوند تقديم نمايند. 21اين هديه‌ای است ساليانه از خرمنگاه شما و حتماً بايستی نسل اندر نسل بجا آورده شود.

22‏-23«اگر شما يا نسلهای آيندهٔ شما ندانسته، در انجام اين دستوراتی كه خداوند به‌وسیلهٔ موسی طی ساليان به شما داده است كوتاهی كنيد، 24وقتی كه به اشتباه خود پی برديد، بايد يک گاو جوان برای قربانی سوختنی هديه نماييد. اين قربانی مورد پسند خداوند است و بايد طبق معمول با هديهٔ آردی و هديهٔ نوشيدنی و نيز يک بز نر برای قربانی گناه تقديم گردد. 25كاهن برای تمام قوم اسرائيل كفاره نمايد و ايشان بخشيده خواهند شد، زيرا ندانسته مرتكب اشتباه شده‌اند و برای اين عمل خود، به حضور خداوند قربانی سوختنی و نيز قربانی گناه تقديم نموده‌اند. 26تمام بنی‌اسرائيل و غريبانی كه در ميان ايشان ساكنند، آمرزيده می‌شوند، زيرا اين اشتباه متوجه تمام جماعت می‌باشد.

27«اگر اين اشتباه را فقط يک نفر مرتكب شود، در آن صورت بايد يک بز مادهٔ يک ساله را به عنوان قربانی گناه تقديم نمايد 28و كاهن در حضور خداوند برايش كفاره كند و او بخشيده خواهد شد. 29اين قانون شامل حال غريبانی كه در میان شما ساكنند نيز می‌شود.

30«ولی كسی كه دانسته مرتكب چنين اشتباهی شود، خواه اسرائيلی باشد، خواه غريب، نسبت به خداوند، گناه كرده است و بايد كشته شود، 31زيرا او فرمان خداوند را خوار شمرده و از حكم او سرپيچی كرده است. او مسئول عقوبت گناه خود خواهد بود.»

مردی كه قانون روز سبت را شكست

32يک روز كه قوم اسرائيل در بيابان بودند، يكی از آنها به هنگام جمع‌آوری هيزم در روز سبت، غافلگير شد. 33پس او را گرفته، پيش موسی و هارون و ساير رهبران بردند. 34ايشان او را به زندان انداختند، زيرا روشن نبود كه در اين مورد چه بايد كرد.

35خداوند به موسی فرمود: «اين شخص بايد كشته شود. تمام قوم اسرائيل او را در خارج از اردوگاه سنگسار كنند تا بميرد.»

36پس او را از اردوگاه بيرون برده، همانطور كه خداوند امر فرموده بود وی را كشتند.

منگوله‌ها

37‏-38خداوند به موسی فرمود: «به قوم اسرائيل بگو كه برای حاشيهٔ لباسهای خود منگوله‌هايی درست كنند. اين حكمی است كه بايد نسل اندر نسل رعايت شود. منگوله‌ها را با نخ آبی به حاشيهٔ لباس خود وصل نمايند. 39هدف از اين قانون آنست كه هر وقت منگوله‌ها را ببينيد، احكام خداوند را به ياد آورده، از آنها اطاعت كنيد كه در اين صورت از من روگردان نخواهيد شد و خواسته‌های دل خود را بجا نخواهيد آورد. 40اين قانون به شما يادآوری خواهد كرد كه برای خدای خود مقدس باشيد، 41زيرا من خداوند، خدای شما هستم كه شما را از مصر بيرون آوردم. آری، من خداوند، خدای شما هستم.»