Miqueas 7 – CST & AKCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Miqueas 7:1-20

Lamento ante una sociedad corrupta

1¡Pobre de mí!

No llegué a tiempo para la cosecha de verano

ni para los rebuscos de la vendimia;

no tengo un solo racimo que comer,

ni un higo tierno, por el que me muero.

2La gente piadosa ha sido eliminada del país,

¡ya no hay gente honrada en este mundo!

Todos tratan de matar a alguien,

y unos a otros se tienden redes.

3Nadie les gana en cuanto a hacer lo malo;

funcionarios y jueces exigen soborno.

Los magnates no hacen más que pedir,

y todos complacen su codicia.

4El mejor de ellos es más enmarañado que una zarza;

el más recto, más torcido que un espino.

Pero ya viene el día de su confusión;

¡ya se acerca el día de tu castigo

anunciado por tus centinelas!

5No creas en tu prójimo,

ni confíes en tus amigos;

cuídate de lo que hablas

con la que duerme en tus brazos.

6El hijo ultraja al padre,

la hija se rebela contra la madre,

la nuera contra la suegra,

y los enemigos de cada cual

están en su propia casa.

7Pero yo he puesto mi esperanza en el Señor;

yo espero en el Dios de mi salvación.

¡Mi Dios me escuchará!

Esperanza de redención

8Enemiga mía, no te alegres de mi mal.

Caí, pero he de levantarme;

vivo en tinieblas, pero el Señor es mi luz.

9He pecado contra el Señor,

así que soportaré su furia

hasta que él juzgue mi causa

y me haga justicia.

Entonces me sacará a la luz

y gozaré de su salvación.

10Cuando lo vea mi enemiga,

la que me decía: «¿Dónde está tu Dios?»,

se llenará de vergüenza.

Mis ojos contemplarán su desgracia,

pues será pisoteada como el lodo de las calles.

11El día que tus muros sean reconstruidos

será el momento de extender tus fronteras.

12Ese día acudirán a ti los pueblos,

desde Asiria hasta las ciudades de Egipto,

desde el río Nilo hasta el río Éufrates,

de mar a mar y de montaña a montaña.

13La tierra quedará desolada

por culpa de sus habitantes,

como resultado de su maldad.

14Pastorea con tu cayado a tu pueblo,

al rebaño de tu propiedad,

que habita solitario en el bosque,

en medio de la espesura.

Hazlo pastar en Basán y en Galaad

como en los tiempos pasados.

15Muéstrale tus prodigios,

como cuando lo sacaste de Egipto.7:15 Muéstrale … Egipto (lectura probable); Le mostraré maravillas / como cuando saliste de la tierra de Egipto (TM).

16Las naciones verán tus maravillas

y se avergonzarán de toda su prepotencia;

se llevarán la mano a la boca

y sus oídos se ensordecerán.

17Lamerán el polvo como serpientes,

como los reptiles de la tierra.

Saldrán temblando de sus escondrijos

y, temerosos ante tu presencia,

se volverán a ti, Señor y Dios nuestro.

18¿Qué Dios hay como tú,

que perdone la maldad

y pase por alto el delito

del remanente de su pueblo?

No siempre estarás airado,

porque tu mayor placer es amar.

19Vuelve a compadecerte de nosotros.

Pon tu pie sobre nuestras maldades

y arroja al fondo del mar todos nuestros pecados.

20Muestra tu fidelidad a Jacob,

y tu lealtad a Abraham,

como desde tiempos antiguos

se lo juraste a nuestros antepasados.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Mika 7:1-20

Israel Ahohia

1Mayɛ mmɔbɔ!

Mete sɛ otwabere nnuaba tasefo a

otwabere akyi mikodi mpɛpɛ wɔ bobeturo mu;

minnya bobe kasiaw na madi,

borɔdɔma aba a edi kan a mekɔn dɔ nso, saa ara.

2Wɔapra Onyamefɛrefo nyinaa afi asase so.

Anka ɔbaako a ɔteɛ mpo.

Nnipa nyinaa tetɛw na wɔhwehwɛ sɛ wɔbɛka mogya agu;

wɔde ɔtan sunsum wɔn ho wɔn ho mfiri.

3Nsa abien no nyinaa akokwaw bɔneyɛ mu;

ɔsodifo bisa akyɛde,

otemmufo gye adanmude,

wɔn a tumi wɔ wɔn nsa mu no yɛ nea wɔpɛ,

wɔn nyinaa bɔ mu dwene amumɔyɛ ho.

4Nea oye wɔ wɔn mu no te sɛ ohwirem;

nea ɔteɛ pa ara no, nsɔeban ye sen no.

Wʼatemmuda no aso,

da a Onyankopɔn reba wo nsrahwɛ.

Eyi ne bere a wɔn ani so bɛyɛ wɔn totɔtotɔ.

5Nnye obiara nni;

mfa wo werɛ nhyɛ adamfo mu.

Mpo, ɔbea a ɔda wo koko mu no

to wo tɛkrɛma nnareka wɔ ne ho.

6Ɔbabarima twiri nʼagya,

Ɔbabea sɔre tia ne na,

asebea nso tia nʼase

onipa atamfo ne nʼankasa ne fifo.

7Me de, mede anidaso hwɛ Awurade,

Metwɛn me Nkwagye Nyankopɔn;

na me Nyankopɔn betie me.

Israel Bɛsɔre

8Mma wʼani nnye, me tamfo!

Mahwe ase de, nanso mɛsɔre.

Sum aduru me de,

nanso Awurade bɛyɛ me hann.

9Sɛ mayɛ bɔne atia no nti,

Awurade abufuw bɛba me so,

kosi sɛ ɔbɛka mʼasɛm ama me

na wada me bembu adi.

Ɔde me bɛba hann no mu;

na mehu ne trenee.

10Afei, mʼatamfo behu

na wɔn ani bewu,

nea osee me sɛ,

“Ɛhe na Awurade wo Nyankopɔn no wɔ?”

Mʼani behu nʼasehwe;

mpo mprempren no, wobetiatia no so

te sɛ dontori a ɛwɔ mmɔnten so.

11Da a wɔbɛto wʼafasu no bɛba,

da a wɔbɛtrɛw wʼahye mu.

12Da no, nnipa bɛba wo nkyɛn

afi Asiria ne Misraim nkuropɔn mu,

mpo wobefi Misraim akosi Eufrate

afi po akosi po

ne bepɔw so akosi bepɔw so.

13Asase no bɛyɛ amamfo, esiane nnipa a wɔtete so

ne wɔn nneyɛe nti.

Mpaebɔ Ne Nkamfo

14Fa wo pema di wo nkurɔfo anim,

nguan a wɔyɛ wʼagyapade no,

a wɔn nko ara tete kwae mu,

wura frɔmfrɔm adidibea hɔ.

Ma wonnidi wɔ Basan ne Gilead

sɛ tete nna no mu.

15“Mɛyɛ anwonwade akyerɛ wo,

sɛnea meyɛɛ nna a wufi Misraim bae mu no.”

16Aman behu wo na wɔn ani bewu,

wɔn a tumi nyinaa afi wɔn nsa no.

Wɔde wɔn nsa betuatua wɔn ano

na wɔn aso besisiw.

17Wobedi dɔte sɛ awɔ,

ne mmoa a wɔwea wɔ fam.

Wɔde ahopopo befi wɔn abon mu aba;

wɔde osuro bɛdan wɔn ho ama Awurade yɛn Nyankopɔn,

na wobesuro wo.

18Hena na ɔte sɛ wo,

Onyankopɔn a wode bɔne kyɛ?

Wo a wode agyanom asefo nkae amumɔyɛ kyɛ wɔn.

Wʼabufuw ntena hɔ daa,

na mmom wʼani gye sɛ wobɛda mmɔborɔhunu adi.

19Wubehu yɛn mmɔbɔ bio,

wubetiatia yɛn bɔne so,

na woatow yɛn amumɔyɛ agu po bun mu.

20Wobɛyɛ ɔnokwafo ama Yakob

na woahu Abraham mmɔbɔ

sɛnea wokaa yɛn agyanom ntam

teteete no.