Lamentaciones 4 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Lamentaciones 4:1-22

Álef

Este capítulo es un poema acróstico, que sigue el orden del alfabeto hebreo. 1¡El oro ha perdido su lustre!

¡Se ha empañado el oro fino!

¡Regadas por las esquinas de las calles

se han quedado las joyas sagradas!

Bet

2A los apuestos habitantes de Sión,

que antaño valían su peso en oro,

hoy se les ve como vasijas de barro,

¡como la obra de un alfarero!

Guímel

3Hasta los chacales ofrecen las ubres

y dan leche a sus cachorros,

pero Jerusalén4:3 Jerusalén. Lit. la hija de mi pueblo; también en vv. 6 y 10. ya no tiene sentimientos;

¡es como los avestruces del desierto!

Dálet

4Tanta es la sed que tienen los niños

que la lengua se les pega al paladar.

Piden pan los pequeñuelos,

pero nadie se lo da.

He

5Quienes antes comían los más ricos manjares

hoy desfallecen de hambre por las calles.

Quienes antes se vestían de fina púrpura

hoy se revuelcan en la inmundicia.

Vav

6Más grande que los pecados de Sodoma

es la iniquidad de Jerusalén;

¡fue derribada en un instante,

y nadie le tendió la mano!

Zayin

7Más radiantes que la nieve eran sus príncipes,

y más blancos que la leche;

más rosado que el coral era su cuerpo;

su apariencia era la del zafiro.

Jet

8Pero ahora están más sucios que el hollín;

en la calle nadie los reconoce.

Su piel, reseca como la leña,

se les pega a los huesos.

Tet

9¡Dichosos los que mueren por la espada,

más que los que mueren de hambre!

Torturados por el hambre desfallecen,

pues no cuentan con los frutos del campo.

Yod

10Con sus manos, mujeres compasivas

cocinaron a sus propios hijos,

y esos niños fueron su alimento

cuando Jerusalén fue destruida.

Caf

11El Señor dio rienda suelta a su enojo;

dejó correr el ardor de su ira.

Le prendió fuego a Sión

y la consumió hasta sus cimientos.

Lámed

12No creían los reyes de la tierra,

ni tampoco los habitantes del mundo,

que los enemigos y adversarios de Jerusalén

cruzarían alguna vez sus puertas.

Mem

13Pero sucedió

por los pecados de sus profetas,

por las iniquidades de sus sacerdotes,

¡por derramar sangre inocente

en las calles de la ciudad!

Nun

14Con las manos manchadas de sangre,

andan por las calles como ciegos.

No hay nadie que se atreva

a tocar siquiera sus vestidos.

Sámej

15«¡Largo de aquí, impuros!», les grita la gente.

«¡Fuera! ¡Fuera! ¡No nos toquéis!»

Entre las naciones paganas dicen de ellos:

«Son unos vagabundos, que andan huyendo.

No pueden quedarse aquí más tiempo».

Pe

16El Señor mismo los ha dispersado;

ya no se preocupa por ellos.

Ya no hay respeto para los sacerdotes

ni compasión para los ancianos.

Ayin

17Para colmo, desfallecen nuestros ojos

esperando en vano que alguien nos ayude.

Desde nuestras torres esperamos

a una nación que no puede salvarnos.

Tsade

18A cada paso nos acechan;

no podemos ya andar por las calles.

Nuestro fin se acerca, nos ha llegado la hora;

¡nuestros días están contados!

Qof

19Nuestros perseguidores resultaron

más veloces que las águilas del cielo;

nos persiguieron por las montañas,

nos acecharon en el desierto.

Resh

20También cayó en sus redes el ungido del Señor,

que era nuestra razón de vivir.

Era él de quien decíamos:

¡Viviremos bajo su sombra entre las naciones!

Shin

21¡Regocíjate y alégrate, capital de Edom,

que vives como reina en la tierra de Uz!

¡Pero ya tendrás que beber de esta copa,

y quedarás embriagada y desnuda!

Tav

22Tu castigo se ha cumplido, bella Sión;

Dios no volverá a desterrarte.

Pero a ti, capital de Edom, te castigará por tu maldad

y pondrá al descubierto tus pecados.

Ang Pulong Sa Dios

Pagbangotan 4:1-22

1-2Ang katawhan sa Jerusalem4:1-2 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. nahisama sa purong bulawan nga nawad-an sa kasinaw o sa bililhon nga mga bato nga nagkatag sa mga kadalanan. Sama sila kaniadto ka bililhon sa bulawan, apan karon giisip na lang sila nga daw mga kolon nga hinimo sa magkukolon. 3Ang ihalas nga mga iro4:3 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. mopasuso sa ilang mga anak, apan ang akong mga katawhan walay kalooy sa ilang mga anak sama sa mga langgam nga ostrich4:3 ostrich: Biyaan sa ostrich ang iyang mga itlog sa yuta aron mainit-initan kini. Tan-awa ang Job 39:14. sa kamingawan. 4Tungod sa kauhaw, namilit sa alingagngag ang dila sa ilang mga masuso. Nangayo ang mga kabataan ug pagkaon, apan wala gayoy mihatag kanila. 5Ang mga tawo nga kaniadto nagkaon ug lamian nga pagkaon, karon nangayo na lang ug pagkaon diha sa mga kadalanan. Kadtong nagdako nga adunahan, karon nangukay na lang sa basurahan. 6Ang silot nga gipahamtang ngadto sa akong mga katawhan mas labaw pa kaysa silot sa Sodom, nga kalit lang nga gilaglag sa Dios ug wala gayoy mitabang kanila. 7Kaniadto, ang mga pangulo sa Jerusalem lig-on ug maayo gayod ug mga lawas. Sinaw ang ilang kaputi sama sa snow o gatas. Mapula-pula ang ilang pamanit sama sa mahalong bato. 8Apan karon mas itom pa sila kay sa anuos, ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan. Mora na lang silag bukog ug panit. Nangunot ang ilang mga panit, ug nahisama kini kauga sa sugnod. 9Mas maayo pa ang nangamatay sa gira kay sa nangamatay sa kagutom, nga hinay-hinay nga nangamatay sa kakulang sa pagkaon. 10Tungod sa labihan nga kagutom nga bunga sa kalaglagan nga miabot sa akong mga katawhan, bisan ang mahigugmaong mga inahan miluto sa ilang kaugalingong mga anak aron kan-on.

11Gipatagamtam sa Ginoo ang iyang labihan nga kapungot sa Jerusalem. Busa gisunog niya hangtod ang mga pundasyon niini. 12Dili makatuo ang mga hari sa tibuok kalibotan ug ang ilang mga katawhan nga makasulod ang mga kaaway sa mga pultahan sa Jerusalem. 13Apan nahitabo kini tungod sa sala sa mga propeta ug mga pari niini nga mipatay sa inosenteng mga tawo. 14Ug karon nagapangapkap sila4:14 sila: Ang buot ipasabot, ang mga pari ug propeta. sa mga kadalanan daw sama sa buta. Namansahan sa dugo ang ilang mga bisti, busa walay mangahas sa paghikap kanila. 15Gisinggitan sila sa mga tawo, “Pahilayo kamo! Mga hugaw kamo! Ayaw kamo pagduol kanamo.”4:15 Ayaw kamo pagduol kanamo: sa literal, Ayaw paghikap. Busa nagpahilayo sila ug naglatagaw sa ubang mga nasod diin wala gayoy midawat kanila. 16Ang Ginoo mismo ang nagpakatag kanila. Wala nay pagtagad ang Ginoo kanila. Wala na pasidunggi ug hatagig pabor ang mga pari ug mga tigdumala.

17Nagngitngit na ang among mga panan-aw sa paghulat sa tabang gikan sa among kaabin nga mga nasod, apan wala gayoy miabot. Nagabantay kami sa among mga tore alang sa pag-abot niining mga nasod nga dili makaluwas kanamo. 18Gibantayan sa among mga kaaway ang among mga lihok; dili kami makalakaw sa kadalanan nga dili mamiligro. Hapit na ang among kataposan. Maihap na lang ang among mga adlaw. 19Mas tulin pa sa mga agila ang among mga kaaway nga nagagukod kanamo. Ginagukod nila kami sa kabukiran. Ug bisan sa kamingawan giatangan nila kami. 20Nadakpan4:20 Nadakpan: sa Hebreo, Nalit-agan. nila pinaagi sa ilang mga bangag ang hari nga pinili sa Ginoo, nga maoy among gisaligan nga manalipod kanamo batok sa mga kaaway nga mga nasod.

21Sige, paglipay kamo ug pagsadya, kamo nga katawhan sa Edom nga nagapuyo sa yuta sa Uz. Apan paimnon usab kamo sa kopa sa silot sa Ginoo, ug mahubog kamo ug maghubo. 22O mga katawhan sa Zion, matapos na ang inyong silot. Dili na padugayon sa Ginoo ang inyong pagkabihag. Apan kamo nga katawhan sa Edom silotan sa Ginoo sa inyong mga sala, ug ipadayag niya ang inyong kadaotan.