Josué 24 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Josué 24:1-33

Renovación del pacto en Siquén

1Josué reunió a todas las tribus de Israel en Siquén. Allí convocó a todos los jefes, líderes, jueces y oficiales del pueblo. Todos se reunieron en presencia de Dios. 2Josué se dirigió a todo el pueblo, y le exhortó:

―Así dice el Señor, Dios de Israel: “Hace mucho tiempo, vuestros antepasados, Téraj y sus hijos Abraham y Najor, vivían al otro lado del río Éufrates, y adoraban a otros dioses. 3Pero yo tomé de ese lugar a vuestro antepasado Abraham, lo conduje por toda la tierra de Canaán y le di una descendencia numerosa. Primero le di un hijo, Isaac; 4y a Isaac le di dos hijos, Jacob y Esaú. A Esaú le entregué la serranía de Seír, en tanto que Jacob y sus hijos descendieron a Egipto.

5»”Tiempo después, envié a Moisés y Aarón, y herí con plagas a Egipto hasta que os saqué a vosotros de allí. 6Cuando saqué de ese país a vuestros antepasados, vosotros llegasteis al Mar Rojo y los egipcios os persiguieron con sus carros de guerra y su caballería. 7Vuestros antepasados clamaron al Señor, y él interpuso oscuridad entre ellos y los egipcios. El Señor hizo que el mar cayera sobre estos y los cubriera. Vosotros fuisteis testigos de lo que les hice a los egipcios. Después de esto, vuestros antepasados vivieron en el desierto durante mucho tiempo. 8A vosotros os traje a la tierra de los amorreos, los que vivían al este del río Jordán. Cuando ellos os hicieron la guerra, yo los entregué en vuestras manos; vosotros fuisteis testigos de cómo los destruí para que poseyerais su tierra. 9Y, cuando Balac, hijo de Zipor y rey de Moab, se dispuso a presentaros combate, él envió al profeta Balán hijo de Beor para que os maldijera. 10Pero yo no quise escuchar a Balán, por lo cual él os bendijo una y otra vez, y así os salvé de su poder. 11Finalmente, cruzasteis el río Jordán y llegasteis a Jericó, cuyos habitantes pelearon contra vosotros. Lo mismo hicieron los amorreos, ferezeos, cananeos, hititas, gergeseos, heveos y jebuseos. Pero yo los entregué en vuestras manos. 12No fuisteis vosotros quienes, con vuestras espadas y arcos, derrotasteis a los dos reyes amorreos; fui yo quien por causa vuestra envié tábanos, para que expulsaran de la tierra a vuestros enemigos. 13A vosotros os entregué una tierra que no trabajasteis y ciudades que no construisteis. Vivisteis en ellas y os alimentasteis de viñedos y olivares que no plantasteis”.

14»Por lo tanto, ahora vosotros entregaos al Señor y servidle fielmente. Deshaceos de los dioses que vuestros antepasados adoraron al otro lado del río Éufrates y en Egipto, y servid solo al Señor. 15Pero, si os parece mal servir al Señor, elegid vosotros mismos a quiénes vais a servir: a los dioses que sirvieron vuestros antepasados al otro lado del río Éufrates, o a los dioses de los amorreos, en cuya tierra ahora habitáis. Por mi parte, mi familia y yo serviremos al Señor».

16El pueblo respondió:

―¡Eso no pasará jamás! ¡Nosotros no abandonaremos al Señor por servir a otros dioses! 17El Señor nuestro Dios es quien nos sacó a nosotros y a nuestros antepasados del país de Egipto, aquella tierra de servidumbre. Él fue quien hizo aquellas grandes señales ante nuestros ojos. Nos protegió durante todo nuestro peregrinaje por el desierto y cuando pasamos entre tantas naciones. 18El Señor expulsó a todas las que vivían en este país, incluso a los amorreos. Por esa razón, nosotros también serviremos al Señor, porque él es nuestro Dios.

19Entonces Josué les dijo:

―Vosotros sois incapaces de servir al Señor, porque él es Dios santo y Dios celoso. No os tolerará vuestras rebeliones y pecados. 20Si lo abandonáis y servís a dioses ajenos, él se os echará encima y os traerá desastre; os destruirá completamente, a pesar de haber sido bueno con vosotros.

21Pero el pueblo insistió:

―¡Eso no pasará jamás! Nosotros solo serviremos al Señor.

22Y Josué les dijo una vez más:

―Vosotros sois testigos contra vosotros mismos de que habéis decidido servir al Señor.

―Sí, sí lo somos —respondió toda la asamblea.

23Josué replicó:

―Deshaceos de los dioses ajenos que todavía conserváis. ¡Volveos de todo corazón al Señor, Dios de Israel!

24El pueblo respondió:

―Solo al Señor nuestro Dios serviremos, y solo a él obedeceremos.

25Aquel mismo día, Josué renovó el pacto con el pueblo de Israel. Allí mismo, en Siquén, les dio preceptos y normas, 26y los registró en el libro de la ley de Dios. Luego tomó una enorme piedra y la colocó bajo la encina que está cerca del santuario del Señor. 27Entonces le dijo a todo el pueblo:

―Esta piedra servirá de testigo contra vosotros. Ella ha escuchado todas las palabras que el Señor nos ha dicho hoy. Testificará contra vosotros en caso de que digáis falsedades contra vuestro Dios.

28Después de todo esto, Josué envió a todo el pueblo a sus respectivas propiedades.

Entierros en la Tierra prometida

24:29-31Jue 2:6-9

29Tiempo después murió Josué hijo de Nun, siervo del Señor, a la edad de ciento diez años. 30Fue sepultado en la parcela que se le había dado como herencia, en el lugar conocido como Timnat Sera, en la región montañosa de Efraín, al norte del monte Gaas. 31Durante toda la vida de Josué, el pueblo de Israel había servido al Señor. Así sucedió también durante el tiempo en que estuvieron al frente de Israel los jefes que habían compartido el liderazgo con Josué y que sabían todo lo que el Señor había hecho a favor de su pueblo.

32Los restos de José, que los israelitas habían traído de Egipto, fueron sepultados en Siquén, en un terreno que Jacob había comprado por cien monedas de plata24:32 monedas de plata. Lit. quesitas (término monetario hebreo cuyo peso y valor no se conocen). a los hijos de Jamor, padre de Siquén. El terreno después llegó a ser propiedad de los descendientes de José.

33Finalmente, Eleazar hijo de Aarón murió y fue sepultado en Guibeá, propiedad de su hijo Finés, en la región montañosa de Efraín.

Ang Pulong Sa Dios

Josue 24:1-33

Misaad ang mga Israelinhon nga Tumanon Nila Pag-usab ang Kasabotan sa Dios

1Unya, gitigom ni Josue ang tanang tribo sa Israel didto sa Shekem. Dayon gitawag niya ang mga tigdumala, mga pangulo, mga maghuhukom, ug ang mga opisyales sa Israel, ug miatubang sila sa presensya sa Dios.

2Miingon si Josue sa tanang mga tawo, “Mao kini ang gisulti sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Sa una, ang inyong mga katigulangan nagpuyo sa tabok sa Suba sa Eufrates ug nagsimba sa ubang mga dios-dios. Usa kanila mao si Tera nga amahan ni Abraham ug ni Nahor. 3Apan gikuha ko si Abraham gikan niadtong dapita ug gitultolan ko siya paingon sa yuta sa Canaan, ug gipadaghan ko ang iyang mga kaliwat. Gihatag ko kaniya si Isaac, 4ug kang Isaac gihatag ko si Esau ug si Jacob. Gihatag ko kang Esau ang kabungtoran sa Seir isip iyang bahin, samtang si Jacob ug ang iyang mga anak miadto sa Ehipto. 5-6Paglabay sa mga panahon, gipadala ko sa Ehipto si Moises ug si Aaron sa pagluwas kaninyo gikan didto. Gipadad-an kog katalagman ang Ehipto, ug gipagawas ko kamo. Apan sa dihang ang inyong mga katigulangan nakaabot na sa Pulang Dagat, gigukod sila sa mga Ehiptohanon nga nagsakay sa ilang mga karwahe ug mga kabayo. 7Nagpakitabang sila kanako. Busa nagbutang akog kangitngit sa taliwala nila ug sa mga Ehiptohanon. Ug unya gilumsan ko ang mga Ehiptohanon sa dagat. Nakita gayod ninyo ang gihimo ko sa mga Ehiptohanon. Ug unya namuyo kamo sa disyerto sulod sa taas nga panahon.

8“Unya, gidala ko kamo ngadto sa yuta sa mga Amorihanon sa sidlakang bahin sa Suba sa Jordan. Nakiggira sila kaninyo, apan gipadaog ko kamo. Gipalaglag ko sila sa inyo ug nasakop ninyo ang ilang kayutaan. 9Unya nakiggira sa Israel ang hari sa Moab nga si Balak nga anak ni Zipor. Gisugo niya si Balaam nga anak ni Beor nga tunglohon kamo. 10Apan wala ko tugoti si Balaam nga himuon kini kaninyo. Imbes panghimaraoton niya kamo, gipapanalanginan ko hinuon kamo kang Balaam, ug giluwas ko kamo sa mga kamot ni Balak.

11“Unya mitabok kamo sa Suba sa Jordan ug nakaabot sa Jerico. Nakiggira kaninyo ang mga taga-Jerico, ingon man ang mga Amorihanon, Perisihanon, Canaanhon, Hitihanon, Gergasihanon, Hebhanon, ug ang mga Jebusihanon. Apan gipadaog ko kamo batok kanila. 12Gipagukod ko sa mga putyukan ang duha ka hari nga Amorihanon aron sa pag-abog daan kanila sa wala pa kamo moabot. Midaog kamo dili tungod sa inyong mga espada ug mga pana. 13Gihatagan ko kamo ug yuta nga wala ninyo hagoi. Gipapuyo ko kamo sa mga lungsod nga dili kamo ang nagtukod. Nagkaon kamo sa mga ubas ug mga olibo nga dili kamo ang nagtanom.

14“Busa karon, simbaha ninyo ang Ginoo ug alagari nga matinud-anon. Isalikway na ninyo ang mga dios nga gisimba kaniadto sa inyong mga katigulangan didto sa tabok sa Suba sa Eufrates ug sa Ehipto, ug pag-alagad kamo sa Ginoo. 15Apan kon dili ninyo ikalipay ang pag-alagad sa Ginoo, pagpili kamo karong adlawa kon kinsa ang inyong alagaron—ang mga dios nga gialagad sa inyong mga katigulangan sa tabok sa Suba sa Eufrates, o ang mga dios sa mga Amorihanon kansang yuta inyong gipuy-an karon. Apan ako ug ang akong pamilya moalagad sa Ginoo.”

16Mitubag ang mga tawo, “Wala gayod moabot sa among hunahuna nga mobiya kami sa Ginoo ug moalagad sa ubang mga dios. 17Ang Ginoo nga atong Dios mao ang nagpagawas kanato ug sa atong mga katigulangan gikan sa pagkaulipon didto sa Ehipto. Nakita usab nato ang mga milagro nga iyang gihimo. Gipanalipdan niya kita sa atong paglakaw taliwala sa tanang kanasoran nga atong giagian. 18Ug samtang nagpadulong kita niining yutaa, gipaabog sa Ginoo kanato ang mga Amorihanon ug ang uban nga mga nasod nga nagapuyo dinhi. Busa mag-alagad usab kami sa Ginoo, kay siya ang among Dios.”

19Miingon si Josue sa mga tawo, “Dili kamo makaalagad sa Ginoo tungod kay balaan siya nga Dios ug dili niya gusto nga may lain kamong simbahon. Dili niya palabyon ang inyong kalapasan ug mga sala. 20Kon isalikway ninyo ang Ginoo ug mag-alagad sa mga dios, masuko siya kaninyo ug silotan niya kamo. Laglagon niya kamo luyo sa iyang kaayo kaninyo kaniadto.”

21Apan mitubag ang mga tawo kang Josue, “Mag-alagad gayod kami sa Ginoo.” 22Miingon si Josue, “Kamo mismo ang mga saksi sa inyong mga kaugalingon nga misaad kamo nga moalagad kamo sa Ginoo.” Mitubag sila, “Oo, kami mismo ang mga saksi.”

23Miingon si Josue, “Kon mao kana, isalikway na ninyo ang inyong mga dios ug alagari ninyo ang Ginoo, ang Dios sa Israel.” 24Mitubag ang mga tawo, “Alagaron namo ang Ginoo nga among Dios, ug tumanon namo ang iyang mga sugo.”

25Niadtong adlawa, naghimo si Josue ug kasabotan didto sa Shekem, ug gihatag niya kanila ang mga tulumanon ug mga lagda. 26Gisulat kini ni Josue sa Libro sa Kasugoan sa Dios. Unya nagkuha siya ug dakong bato ug gipahimutang kini ilalom sa punoan sa kahoyng terebinto (tugas) (tugas) duol sa balaan nga dapit sa Ginoo. 27Unya miingon si Josue sa tanang mga tawo, “Kining bato mao ang atong saksi sa dihang nakigsulti ang Ginoo kanato. Mahimo kining saksi batok kaninyo kon dili kamo motuman sa inyong gisulti sa inyong Dios.” 28Gipapauli dayon ni Josue ang mga tawo sa ilang tagsa-tagsa ka dapit.

Namatay si Josue ug si Eleazar

29Human niadto, namatay ang alagad sa Ginoo nga si Josue nga anak ni Nun sa edad nga 110. 30Gilubong siya didto sa iyang yuta sa Timnat Sera, sa kabungtoran sa Efraim, sa amihan sa Bukid sa Gaash. 31Nagaalagad sa Ginoo ang mga Israelinhon sa panahon ni Josue. Ug bisan patay na si Josue, nagpadayon gihapon sila sa pag-alagad sa Ginoo samtang buhi pa ang mga tigdumala sa mga Israelinhon nga nakasinati sa tanang gihimo sa Ginoo alang sa Israel.

32Ang mga bukog ni Jose nga gidala sa mga Israelinhon gikan sa Ehipto gilubong sa Shekem, sa yuta nga gipalit ni Jacob ug 100 ka buok nga salapi gikan sa mga anak ni Hamor nga amahan ni Shekem. Kining yutaa kabahin sa kayutaan nga napanunod sa mga kaliwat ni Jose.

33Namatay usab si Eleazar nga anak ni Aaron ug gilubong didto sa Gibea, ang lungsod nga nahimutang sa kabungtoran sa Efraim, nga gihatag ni Eleazar kang Finehas nga iyang anak.