Job 5 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Job 5:1-27

1»Llama, si quieres, pero ¿habrá quien te responda?

¿A cuál de los dioses5:1 dioses. Lit. santos. te dirigirás?

2El resentimiento mata a los necios;

la envidia mata a los insensatos.

3Yo mismo he visto al necio echar raíces,

pero de pronto su casa fue maldecida.5:3 fue maldecida. Lit. yo maldije.

4Sus hijos distan mucho de estar a salvo;

en el tribunal son oprimidos, y nadie los defiende.

5Los hambrientos se comen su cosecha,

y la recogen de entre las espinas;

los sedientos se beben sus riquezas.

6Y, aunque las penas no brotan del suelo,

ni los sufrimientos provienen de la tierra,

7con todo, el hombre nace para sufrir,

tan cierto como que las chispas vuelan.

8»Si se tratara de mí, yo apelaría a Dios;

ante él expondría mi caso.

9Él realiza maravillas insondables,

portentos que no pueden contarse.

10Él derrama lluvia sobre la tierra

y envía agua sobre los campos.

11Él enaltece a los humildes

y da seguridad a los enlutados.

12Él deshace las maquinaciones de los astutos,

para que no prospere la obra de sus manos.

13Él atrapa a los astutos en su astucia,

y desbarata los planes de los malvados.

14De día estos se topan con las tinieblas;

a plena luz andan a tientas, como si fuera de noche.

15Pero a los menesterosos los salva

de la opresión de los poderosos

y de su lengua viperina.

16Así es como los pobres recobran la esperanza,

y a la injusticia se le tapa la boca.

17»¡Qué feliz es el hombre a quien Dios corrige!

No menosprecies la disciplina del Todopoderoso.

18Porque él hiere, pero venda la herida;

golpea, pero trae alivio.

19De seis aflicciones te rescatará,

y la séptima no te causará ningún daño.

20Cuando haya hambre, te salvará de la muerte;

cuando haya guerra, te librará de la espada.

21Estarás a salvo del latigazo de la lengua,

y no temerás cuando venga la destrucción.

22Te burlarás de la destrucción y del hambre,

y no temerás a las bestias salvajes,

23pues harás un pacto con las piedras del campo

y las bestias salvajes estarán en paz contigo.

24Reconocerás tu casa como lugar seguro;

contarás tu ganado, y ni un solo animal faltará.

25Llegarás a tener muchos hijos,

y descendientes como la hierba del campo.

26Llegarás al sepulcro anciano pero vigoroso,

como las gavillas que se recogen a tiempo.

27»Esto lo hemos examinado, y es verdad.

Así que escúchalo y compruébalo tú mismo».

Ang Pulong Sang Dios

Job 5:1-27

1Job, bisan magpangayo ka pa sang bulig, wala sing may magbulig sa imo. Bisan ang mga anghel5:1 mga anghel: sa literal, mga balaan. indi magbulig sa imo. 2Ang kaakig kag kaimon nagapatay sa buang-buang nga tawo, nga wala sing kaalam. 3Sa akon naobserbaran, posible nga ang isa ka buang-buang nga tawo mag-uswag sa iya pangabuhi, pero gulpi lang nga pakamalauton sang Dios ang iya panimalay. 4Ang iya mga anak wala sing makadtuan nga makabulig sa ila,5:4 wala… ila: ukon, indi makaluwas sa katalagman. kag wala sing may magpangapin sa ila sa korte. 5Ang iya mga patubas, pati ang mga bunga sang iya mga tanom nga nagatubo sa tunukon nga mga kahoy-kahoy, ginapanguha sang gutom nga mga tawo. Kag ang iya manggad ginapanguha sang mga tawo nga uhaw sa mga pagkabutang. 6Ang kalisod kag kabudlayan wala nagatubo sa duta. 7Ang tawo amo ang nagadala sang kalisod sa iya kaugalingon, subong nga ang alipalok5:7 alipalok: sa English, sparks. nagalupad paibabaw halin sa kalayo.

8“Kon ako sa imo, madangop ako sa Dios kag ipresentar ko ang akon kahimtangan sa iya. 9Kay nagahimo siya sang makatilingala nga mga butang kag mga milagro nga indi matungkad kag indi maisip. 10Nagapadala siya sang ulan sa kalibutan kag ginapatubigan niya ang mga uma. 11Ginapataas niya ang mga kubos, kag ginaluwas ang mga nagakalisod. 12Ginaguba niya ang mga plano sang madaya nga mga tawo, agod indi sila magmadinalag-on. 13Ginadakop niya ang mga maalam sa ila pagkadayaon, kag ginatapna niya ang padihot sang mga dayaon. 14Ginadulman sila bisan adlaw, kag nagapangapkap sila nga daw gab-i bisan udtong-adlaw. 15Ginaluwas sang Dios ang mga imol sa kamatayon kag sa gamhanan nga mga tawo nga nagapigos sa ila. 16Gani may paglaom ang mga imol, pero ang mga malaot ginatapna sang Dios.

17“Bulahan ang tawo nga ginatadlong sang Dios ang iya pamatasan. Gani indi pagpakalaina ang pagdisiplina sang Makagagahom nga Dios sa imo. 18Kay ang iya ginapilas, iya man ginabulong; ang iya ginasakit, iya man ginaayo. 19Permi niya ikaw luwason sa kalamidad kag katalagman. 20Luwason niya ikaw sa kamatayon sa tion sang gutom ukon inaway. 21Protektaran niya ikaw sa pagpakalain sa imo sang iban, kag wala ka sing kahadlukan kon mag-abot ang kalaglagan. 22Kadlawan mo lang ang kalaglagan kag gutom, kag indi ka mahadlok sa talunon nga mga sapat, 23kay indi na ini mag-ano sa imo. Kag indi ka na mabudlayan magtanom sa imo batuhon nga uma. 24Makasiguro ka nga maayo ang kahimtangan sang imo panimalay, kag wala sing may madula sa imo kasapatan. 25Magadamo ang imo mga kaliwat pareho kadamo sang hilamon sa duta. 26Magakabuhi ka sing malawig, kag indi ka mapatay sa indi pa husto nga tion. 27Suno sa amon pag-usisa, matuod gid ini tanan. Gani pamatii ini kag iaplikar sa imo kabuhi.”