Job 33 – CST & PCB

Select book
Select chapter

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Job 33:1-33

1»Te ruego, Job, que escuches mis palabras,

que prestes atención a todo lo que digo.

2Estoy a punto de abrir la boca,

y voy a hablar hasta por los codos.

3Mis palabras salen de un corazón honrado;

mis labios dan su opinión sincera.

4El Espíritu de Dios me ha creado;

me infunde vida el hálito del Todopoderoso.

5Contéstame si puedes;

prepárate y hazme frente.

6Ante Dios, tú y yo somos iguales;

también yo fui tomado de la tierra.

7No debieras alarmarte ni temerme,

ni debiera pesar mi mano sobre ti.

8»Pero me parece haber oído que decías

(al menos, eso fue lo que escuché):

9“Soy inocente. No tengo pecado.

Estoy limpio y libre de culpa.

10Sin embargo, Dios me ha encontrado faltas;

me considera su enemigo.

11Me ha sujetado los pies con cadenas

y vigila todos mis pasos”.

12»Pero déjame decirte que estás equivocado,

pues Dios es más grande que los mortales.

13¿Por qué le echas en cara

que no responda a todas tus33:13 tus. Lit. sus. preguntas?33:13 que no … preguntas. Alt. de que no responde por ninguno de sus actos.

14Dios nos habla una y otra vez,

aunque no lo percibamos.

15Algunas veces en sueños,

otras veces en visiones nocturnas,

cuando caemos en un sopor profundo,

o cuando dormitamos en el lecho,

16él nos habla al oído

y nos aterra con sus advertencias,

17para apartarnos de hacer lo malo

y alejarnos de la soberbia;

18para librarnos de caer en el sepulcro

y de cruzar el umbral de la muerte.33:18 y de … muerte. Lit. y su vida del cruce del canal.

19A veces nos castiga con el lecho del dolor,

con frecuentes dolencias en los huesos.

20Nuestro ser encuentra repugnante la comida;

el mejor manjar nos parece aborrecible.

21Nuestra carne va perdiéndose en la nada,

hasta se nos pueden contar los huesos.

22Nuestra vida va acercándose al sepulcro,

se acerca a los heraldos de la muerte.

23»Mas si un ángel, uno entre mil,

aboga por el hombre y sale en su favor,

y da constancia de su rectitud;

24si tiene compasión de él y le ruega a Dios:

“Sálvalo de caer en la tumba,

que ya tengo su rescate”,

25entonces el hombre rejuvenece;

¡vuelve a ser como cuando era niño!

26Orará a Dios, y él recibirá su favor;

verá su rostro y gritará de alegría,

y Dios lo hará volver a su estado de inocencia.

27El hombre reconocerá públicamente:33:27 El hombre reconocerá públicamente. Lit. Cantará ante los hombres y dirá.

“He pecado, he pervertido la justicia,

pero no recibí mi merecido.

28Dios me libró de caer en la tumba;

¡estoy vivo y disfruto de la luz!”

29»Todo esto Dios lo hace

una, dos y hasta tres veces,

30para salvarnos de la muerte,

para que la luz de la vida nos alumbre.

31»Préstame atención, Job, escúchame;

guarda silencio, que quiero hablar.

32Si tienes algo que decir, respóndeme;

habla, pues quisiera darte la razón.

33De lo contrario, escúchame en silencio

y yo te impartiré sabiduría».

Persian Contemporary Bible

ايوب 33:1-33

اليهو ايوب را توبيخ می‌كند

1ای ايوب، خواهش می‌كنم به حرفهای من گوش بده، 2چون می‌خواهم با تو صحبت كنم. 3من با اخلاص و صداقت كامل، حقيقت را خواهم گفت، 4زيرا روح خدا مرا آفريده است و نفس قادر مطلق به من زندگی بخشيده است. 5اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نكن.

6من هم مثل تو از گل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستيم، 7پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8من خود، اين حرف را از دهان تو شنيده‌ام كه گفته‌ای: 9«پاک و بی‌تقصيرم و مرتكب هيچ گناهی نشده‌ام. 10خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطايی بيابد و مرا دشمن خود محسوب كند. 11خدا پای مرا در كنده می‌گذارد و كوچكترين حركت مرا زير نظر می‌گيرد.»

12اما ايوب تو اشتباه می‌كنی. خدا از انسان بزرگتر است. 13چرا شكايت می‌كنی كه خدا برای كارهايی كه می‌كند توضيحی به انسان نمی‌دهد؟

14خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گويد، اما انسان توجه نمی‌کند. 15هنگامی كه خواب عميق انسان را در بسترش فرو می‌گيرد، خدا بوسيلهٔ خوابها و رؤياهای شب با او حرف می‌زند. 16گوشهای او را باز می‌كند و به او هشداری می‌دهد تا 17او را از گناه و تكبر باز دارد. 18او انسان را از هلاكت و مرگ می‌رهاند. 19خدا با درد و مرض، انسان را تأديب می‌كند 20به طوری که او اشتهايش را از دست داده، حتی از لذيذترين خوراكها نيز بيزار می‌شود. 21به قدری لاغر و ضعيف می‌شود كه جز پوست و استخوان چيزی از او باقی نمی‌ماند 22و پايش به لب گور می‌رسد.

23‏-24اما هرگاه فرستاده‌ای از آسمان33‏:23‏و24 «فرستاده‌ای از آسمان» يا «يکی از هزاران فرشته».‏ در آنجا حاضر شود تا برايش شفاعت نموده، آنچه را كه درست است به وی نشان بدهد، آنگاه خدا33‏:23‏و24 «خدا» يا «فرشته».‏ بر او ترحم نموده، می‌فرمايد: «آزادش سازيد! نگذاريد بميرد! چون برای او فديه‌ای يافته‌ام.» 25آنگاه بدن او مثل بدن يک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد. 26هر وقت به حضور خدا دعا كند، خدا دعايش را شنيده، او را اجابت می‌كند و او با شادی خدا را پرستش می‌نمايد و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند. 27سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه كردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصيرم گذشت. 28او نگذاشت بميرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29خدا بارها اين كار را برای انسان انجام می‌دهد 30و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد. 31ای ايوب، به آنچه كه گفتم خوب توجه كن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛ 32ولی اگر چيزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هيچ وجه مايل نيستم كه ابهامی برايت باقی بماند. 33اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حكمت بياموزم!