Job 21 – CST & AKCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Job 21:1-34

Séptimo discurso de Job

1A esto, Job respondió:

2«Escuchad atentamente mis palabras;

concededme este consuelo.

3Tened un poco de paciencia mientras hablo,

y burlaos si queréis cuando haya terminado.

4»¿Acaso dirijo mi queja a los mortales?

¿Por qué creéis que pierdo la paciencia?

5Miradme, y quedaos asombrados;

tapaos la boca con la mano.

6Si pienso en esto, me lleno de espanto;

un escalofrío me corre por el cuerpo.

7¿Por qué siguen con vida los malvados,

cada vez más viejos y más ricos?

8Ven establecerse en torno a ellos

a sus hijos y a sus descendientes.

9Tienen paz en su hogar, y están libres de temores;

la vara de Dios no los castiga.

10Sus toros son verdaderos sementales;

sus vacas paren y no pierden las crías.

11Dejan correr a sus niños como si fueran ovejas;

sus pequeñuelos danzan alegres.

12Cantan al son del tamboril y del arpa;

se divierten al son de la flauta.

13Pasan la vida con gran bienestar,

y en paz bajan al sepulcro.

14A Dios increpan: “¡Déjanos tranquilos!

No queremos conocer tu voluntad.

15¿Quién es el Todopoderoso, para que le sirvamos?

¿Qué ganamos con dirigirle nuestras oraciones?”

16Pero su bienestar no depende de ellos.

¡Jamás me dejaré llevar por sus malos consejos!

17»¿Cuándo se ha apagado la lámpara de los malvados?

¿Cuándo les ha sobrevenido el desastre?

¿Cuándo Dios, en su enojo, los ha hecho sufrir

18como paja que arrebata el viento,

como tamo que se lleva la tormenta?

19Me dirán que Dios reserva el castigo

para los hijos del pecador.

¡Mejor que castigue al que peca,

para que escarmiente!

20¡Que sufra el pecador su propia destrucción!

¡Que beba de la ira del Todopoderoso!

21¿Qué le puede importar la familia que deja,

si le quedan pocos meses de vida?

22»¿Quién puede aleccionar a Dios,

si es él quien juzga a las grandes eminencias?

23Hay quienes mueren en la flor de la vida,

rebosantes de salud y de paz;

24sus caderas,21:24 caderas. Palabra de difícil traducción. llenas de grasa;

sus huesos, recios hasta la médula.

25Otros mueren con el ánimo amargado,

sin haber disfrutado de lo bueno.

26¡En el polvo yacen unos y otros,

todos ellos cubiertos de gusanos!

27»Sé muy bien lo que estáis pensando,

y los planes que tenéis de hacerme daño.

28También sé que os preguntáis:

“¿Dónde está la mansión del potentado?

¿Dónde están las moradas de los inicuos?”

29¿No habéis interrogado a los viajeros?

¿No habéis prestado atención a sus argumentos?

30En el día del desastre, el malvado se salva;

¡en el día de la ira, es puesto a salvo!

31¿Y quién le echa en cara su conducta?

¿Quién le da su merecido por sus hechos?

32Cuando lo llevan al sepulcro,

sobre su tumba se pone vigilancia;

33mucha gente le abre paso,

y muchos más cierran el cortejo.

¡Descansa en paz bajo la tierra del valle!21:33 ¡Descansa … valle! Lit. Dulce le es el suelo del valle.

34»¿Cómo esperáis consolarme con discursos sin sentido?

¡Vuestras respuestas no son más que falacias!»

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 21:1-34

1Na Hiob buae se,

2Muntie me nsɛm no yiye.

Momma eyi nyɛ awerɛkyekye a mode ma me.

3Munnya ntoboase mma me bere a merekasa,

na sɛ mekasa wie a, monkɔ so nni fɛw.

4“Minwiinwii hyɛ onipa ana?

Adɛn nti na ɛsɛ sɛ minya ntoboase?

5Monhwɛ me, na mo ho nnwiriw mo;

momfa mo nsa nkata mo ano.

6Sɛ midwen eyi ho a, mebɔ hu;

na me ho popo.

7Adɛn nti na amumɔyɛfo tena nkwa mu?

Wonyin kyɛ na wɔkɔ so di tumi.

8Wohu wɔn mma a atwa wɔn ho ahyia no nkɔso,

wohu wɔn nenanom.

9Ɔhaw nni wɔn afi mu, na ehu nni hɔ;

Onyankopɔn asotwe mma wɔn so.

10Wɔn anantwinini nnyɛ asaadwe;

na wɔn anantwibere nwo a wɔmpɔn.

11Wɔka wɔn mma bɔ mu te sɛ nguankuw;

na emu mmotafowa no huruhuruw.

12Wɔto nnwom wɔ akasae ne sanku so;

na wɔde atɛntɛbɛn nnyigyei gye wɔn ani.

13Wodi yiye wɔn nkwanna mu

na wɔkɔ ɔdae mu asomdwoe mu.

14Nanso wɔka kyerɛ Onyankopɔn se, ‘Fi yɛn so!

Yɛmpɛ sɛ yehu wʼakwan.

15Hena ne otumfo no a ɛsɛ sɛ yɛsom no?

Sɛ yɛbɔ no mpae a mfaso bɛn na yebenya?’

16Nanso wɔn nkɔso no nni wɔn nsam,

enti metwe me ho fi amumɔyɛfo afotu ho.

17“Nanso mpɛn ahe na wodum amumɔyɛfo kanea?

Mpɛn ahe na amanehunu ba wɔn so,

nea Onyankopɔn fi nʼabufuw mu de ba no?

18Mpɛn ahe na wɔyɛ sɛ sare wɔ mframa ano,

te sɛ ntɛtɛ a mframaden bi apra wɔn?

19Wɔka se, ‘Onyankopɔn kora onipa asotwe so de twɛn ne mma.’

Ɛsɛ sɛ ɔtwe onipa no ankasa aso ma ohu.

20Ma ɔno ankasa ani nhu ne sɛe;

ma Otumfo abufuwhyew no nka nʼani.

21Dɛn na ɛfa wɔn ho fa wɔn abusuafo a woagyaw wɔn akyi no ho

bere a asram a wɔatwa ama no aba awiei no?

22“Obi betumi akyerɛ Onyankopɔn nyansa,

wɔ bere a obu atitiriw mpo atɛn?

23Obi wu wɔ bere a ɔwɔ ahoɔden

ne ho tɔ no na nʼaso mu adwo no,

24na ne nipadua ayɛ frɔmfrɔm,

na hon ahyɛ ne nnompe ma.

25Ɔfoforo nso de ɔkra mu yawdi wu,

a wanka asetena pa anhwɛ da.

26Wosie wɔn nyinaa wɔ mfutuma koro mu,

ma asunson nnunu wɔn nyinaa.

27“Mahu mo adwene,

ɔkwan a mobɛfa so afom me.

28Moka se, ‘Onipa kɛse no fi wɔ he,

ntamadan a omumɔyɛfo no tenaa mu no?’

29So mummmisaa wɔn a wotu kwan no asɛm da?

Wɔn amanneɛbɔ mu nsɛm ho nhiaa mo

30sɛ onipa bɔne nya ne ti didi mu amanehunu da,

na wogye wɔn abufuwhyew da no ana?

31Hena na ɔde ne suban si nʼanim?

Hena na otua no nea wayɛ so ka?

32Wɔsoa no kɔ ɔda mu,

na wɔwɛn nʼaboda.

33Obon mu dɔte yɛ no dɛ;

nnipa nyinaa di nʼakyi,

na dɔm a wontumi nkan wɔn di nʼanim.

34“Enti ɛbɛyɛ dɛn na mode mo nsɛnhunu bɛkyekye me werɛ?

Mo mmuae nyɛ hwee sɛ atoro!”