Jeremías 8 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 8:1-22

1»”En aquel tiempo —afirma el Señor—, se exhumarán los huesos de los reyes y de los jefes de Judá, de los sacerdotes y de los profetas, y de los habitantes de Jerusalén. 2Quedarán expuestos al sol y a la luna, y a todas las estrellas del cielo, cuerpos celestes a los que ellos amaron, sirvieron, consultaron y adoraron. No se les recogerá ni se les enterrará; ¡como estiércol quedarán sobre la faz de la tierra! 3En todos los lugares por donde yo disperse a los sobrevivientes de esta nación malvada, los que hayan quedado preferirán la muerte a la vida. Lo afirma el Señor Todopoderoso”.

Pecado y castigo

4»Pero tú les advertirás que así dice el Señor:

»“Cuando los hombres caen,

¿acaso no se levantan?

Cuando uno se desvía,

¿acaso no vuelve al camino?

5¿Por qué entonces este pueblo se ha desviado?

¿Por qué persiste Jerusalén en su apostasía?

Se aferran al engaño,

y no quieren volver a mí.

6He escuchado con suma atención,

para ver si alguien habla con rectitud,

pero nadie se arrepiente de su maldad;

nadie reconoce el mal que ha hecho.

Todos siguen su loca carrera,

como caballos desbocados en combate.

7Aun la cigüeña en el cielo

conoce sus estaciones;

la tórtola, la golondrina y la grulla

saben cuándo deben emigrar.

Pero mi pueblo no conoce

las leyes del Señor.

8»”¿Cómo os atrevéis a decir:

‘Somos sabios; la ley del Señor nos apoya’,

si la pluma engañosa de los escribas

la ha falsificado?

9Los sabios serán avergonzados,

serán atrapados y abatidos.

Si han rechazado la palabra del Señor,

¿qué sabiduría pueden tener?

10Por eso entregaré sus mujeres a otros hombres,

y sus campos a otros dueños.

Porque, desde el más pequeño hasta el más grande,

todos codician ganancias injustas;

desde el profeta hasta el sacerdote,

todos practican el engaño.

11Curan por encima la herida de mi pueblo,

y les desean: ‘¡Paz, paz!’,

cuando en realidad no hay paz.

12¿Acaso se han avergonzado

de la abominación que han cometido?

¡No, no se han avergonzado de nada,

y ni siquiera saben lo que es la vergüenza!

Por eso, caerán con los que caigan;

cuando los castigue, serán derribados

—dice el Señor—.

13»”Cuando quiero cosechar

—afirma el Señor—,

no encuentro uvas en la viña,

ni hay higos en la higuera;

sus hojas están marchitas.

¡Voy, pues, a quitarles

lo que les he dado!”»8:13 ¡Voy … dado! Texto de difícil traducción.

14«¿Qué hacemos aquí sentados?

¡Venid, y vayámonos juntos a las ciudades fortificadas

para morir allí!

El Señor nuestro Dios nos está destruyendo.

Nos ha dado a beber agua envenenada,

porque hemos pecado contra él.

15Esperábamos paz,

pero no llegó nada bueno.

Esperábamos un tiempo de salud,

pero solo nos llegó el terror.

16Desde Dan se escucha

el resoplar de sus caballos;

cuando relinchan sus corceles,

tiembla toda la tierra.

Vienen a devorar el país,

y todo lo que hay en él,

la ciudad y todos sus habitantes».

17«¡Mirad! Estoy lanzando contra vosotros

serpientes venenosas que os morderán,

y contra ellas no hay encantamiento»,

afirma el Señor.

18La aflicción me abruma;8:18 La aflicción me abruma. Frase de difícil traducción.

mi corazón desfallece.

19El clamor de mi pueblo se levanta

desde todos los rincones del país:

«¿Acaso no está el Señor en Sión?

¿No está allí su rey?»

«¿Por qué me provocan con sus ídolos,

con sus dioses inútiles y extraños?»

20«Pasó la cosecha, se acabó el verano,

y nosotros no hemos sido salvados».

21Por la herida de mi pueblo estoy herido;

estoy de luto, el terror se apoderó de mí.

22¿No queda bálsamo en Galaad?

¿No queda allí médico alguno?

¿Por qué no se ha restaurado

la salud de mi pueblo?

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 8:1-22

1Nagpadayon sa pagsiling ang Ginoo, “Sa sina nga tion, panguhaon sa mga lulubngan ang mga tul-an sang mga hari kag sang mga opisyal sang Juda, pati ang mga tul-an sang mga pari, sang mga propeta, kag sang katawhan sang Jerusalem. 2Dayon laptahon ini sa duta, sa atubang sang adlaw, bulan, kag mga bituon nga ila ginhigugma, gin-alagad, ginsunod, ginpamangkutan, kag ginsimba. Indi na pagtipunon liwat ang ila mga tul-an kag ilubong, kundi laptahon na lang sa duta nga daw mga ipot. 3Ang nabilin nga buhi sa sining malaot nga nasyon laptahon ko sa iban nga mga nasyon, kag didto gustuhon pa nila nga mapatay sang sa mabuhi. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”

Ang Sala kag ang Silot

4Nagsiling ang Ginoo sa akon nga ihambal ko ining iya mensahi sa mga tawo: “Kon matumba ang tawo, indi bala nga nagabangon siya? Kon magtalang siya, indi bala nga nagabalik siya? 5Ti, ngaa kamo nga taga-Jerusalem padayon na lang nga nagtalikod sa akon? Ngaa nga indi ninyo mabayaan ang mga dios-dios nga nagadaya sa inyo kag magbalik sa akon? 6Ginpamatian ko sing maayo ang inyo mga ginhambal kag wala kamo naghambal sing husto. Wala sing bisan isa sa inyo nga naghinulsol sa iya kalautan. Wala sing may nagsiling, ‘Ano ining akon ginhimo?’ Sa baylo, ang kada isa sa inyo madasig nga nagapakasala, pareho sang kabayo nga nagapakadto sa inaway. 7Ang tulabong, ang pating, ang salimbabatang, kag ang dugwak nakahibalo kon san-o maglupad pakadto sa iban nga mga lugar kag kon san-o sila magbalik, pero kamo iya nga akon katawhan wala kahibalo kon ano ang akon mga pagsulundan. 8Paano bala kamo makasiling, ‘Maalamon kami tungod kay nahibaluan namon ang kasuguan sang Ginoo,’ kon ang matuod, ginliwat ini sang inyo mga manunudlo? 9Mahuy-an gid ang mga nagakabig sang ila kaugalingon nga maalamon. Mahadlok gid sila kay bihagon sila, tungod nga ginsikway nila ang akon mga pulong. Ti, maalamon gid bala sila? 10Gani ihatag ko sa iban nga mga tawo ang ila mga asawa kag mga uma. Tungod kay halin sa pinakakubos hasta sa pinakadungganon, nagapangdaya sila agod makakuwarta. Bisan mga propeta kag mga pari nagapangdaya man. 11Wala nila ginabulong sing seryuso ang pilas sang akon katawhan, bisan grabe na ini. Nagasiling sila nga maayo ang tanan bisan pa nga indi maayo. 12Nahuya bala sila sa ila makangilil-ad nga batasan? Wala! Kay wala na sila sing huya! Wala na gani sila nagapanghilaw-hilaw. Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga malaglag sila pareho sa iban. Paubuson sila sa tion nga silutan sila. 13Kuhaon ko ang ila mga patubas8:13 Kuhaon… patubas: ukon, Laglagon ko sila pati ang ila mga patubas. nga mga ubas kag mga higos.8:13 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon “fig tree”). Bisan ang mga dahon sini magakalaya. Ang mga ginhatag ko sa ila pagakuhaon sa ila.

14Dayon magasiling sila, ‘Ti, ano pa ang aton ginahulat? Dali malagyo kita sa napaderan nga mga banwa, kag didto kita magpakamatay. Kay ginsentensyahan na kita nga patyon sang Ginoo nga aton Dios. Daw pareho lang nga ginhatagan niya kita sang tubig nga may hilo agod imnon naton, tungod kay nakasala kita sa iya. 15Naghandom kita sang kalinong, pero wala sing kalinong nga nag-abot. Naghandom kita sang kaayuhan, pero kahadlok ang nag-abot. 16Ang pusnga sang mga kabayo sang mga kaaway mabatian halin sa Dan. Sa hirihiri lang sang ila mga kabayo nagakurog na sa kahadlok ang bug-os nga duta. Nag-abot sila sa paglaglag sang sini nga duta kag sa tanan nga ara dira—ang mga banwa kag ang tanan nga pumuluyo sini.’ ”

17Nagsiling ang Ginoo, “Pamati! Ipadala ko ining mga kaaway sa inyo nga daw sa dalitan nga mga man-og nga wala sing may makaanta, kag kadton nila kamo.”

18Nagsiling si Jeremias: Indi gid makuha ang akon kasubo. Nagasakit gid ang akon balatyagon. 19Pamatii ang paghinibi sang akon kasimanwa; mabatian ini sa bug-os nga duta. Nagasiling sila, “Wala na bala ang Ginoo sa Jerusalem?8:19 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Wala na bala dira ang Dios nga Hari sang Jerusalem?” Nagsabat ang Ginoo, “Ngaa nga ginpaakig ninyo ako paagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga wala sing pulos?” 20Nagreklamo ang mga tawo, “Tapos na ang tig-alani kag ang tig-ilinit, pero wala gihapon kami maluwas.”

21Nagasakit ang akon balatyagon tungod sa mga kasakit sang akon mga kasimanwa. Nagapangasubo ako kag naurungan gid. 22Wala bala sing bulong sa Gilead? Wala bala sing manugbulong didto? Ngaa bala wala mag-ayo ang pilas sang akon mga kasimanwa?