Jeremías 48 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 48:1-47

Mensaje para Moab

48:29-36Is 16:6-12

1Así dice el Señor Todopoderoso, el Dios de Israel, acerca de Moab:

«¡Ay de Nebo, porque será devastada!

¡Quiriatayin será capturada y puesta en vergüenza!

¡Su fortaleza48:1 Su fortaleza. Alt. Misgab. será humillada y destruida!

2La gloria de Moab ha desaparecido;

en Hesbón48:2 En hebreo, Hesbón suena como el verbo que significa maquinan. maquinan el mal contra ella:

“¡Venid, hagamos desaparecer a esta nación!”

También tú, Madmén,48:2 En hebreo, Madmén suena como el verbo que significa serás silenciada. serás silenciada,

y la espada te perseguirá.

3Se oye el clamor desde Joronayin:

¡devastación y gran destrucción!

4Moab será quebrantada;

ya se oyen los gritos de sus pequeños.

5Por la cuesta de Luhit

suben llorando sin cesar;

por la bajada de Joronayin

se oyen gritos de dolor,

por causa de la destrucción.

6¡Huid! ¡Sálvese quien pueda!

¡Sed como las zarzas48:6 las zarzas (véanse Aquila y Vulgata). Alt. Aroer. del desierto!

7Por cuanto confías en tus obras y en tus riquezas,

también tú serás capturada.

Quemós, tu dios, irá al exilio,

junto con sus sacerdotes y oficiales.

8El destructor vendrá contra toda ciudad,

y ni una sola de ellas escapará.

El valle quedará en ruinas,

y la meseta quedará destruida,

tal como ha dicho el Señor.

9Colocad una lápida48:9 lápida (LXX); en TM, palabra de difícil traducción. para Moab,

porque yace destruida;

sus ciudades están desoladas,

y sin habitante alguno.

10»¡Maldito el que sea negligente

para realizar el trabajo del Señor!

¡Maldito el que de la sangre

retraiga su espada!

11»Moab ha vivido en paz desde su juventud;

ha reposado sobre sus heces.

No ha pasado de vasija en vasija,

ni ha ido jamás al exilio.

Por eso conserva su sabor

y no pierde su aroma.

12Pero vienen días —afirma el Señor

en que enviaré gente que transvasará a Moab;

y vaciará sus vasijas

y romperá sus cántaros.

13Entonces Moab se avergonzará de Quemós,

como el pueblo de Israel se avergonzó de Betel,

santuario en el que había depositado su confianza.

14»¿Cómo os atrevéis a decir:

“Somos guerreros,

hombres valientes para la guerra”?

15Moab será devastada

y sus ciudades, invadidas

—afirma el Rey,

cuyo nombre es el Señor Todopoderoso—:

Lo mejor de su juventud

descenderá al matadero.

16La ruina de Moab se acerca;

su calamidad es inminente.

17Llorad por él todos sus vecinos,

los que sabéis de su fama.

Decid: “¡Cómo se ha quebrado el cetro

tan poderoso e imponente!”

18»Tú, que habitas en Dibón:

desciende de tu lugar de honor

y siéntate en el sequedal,

porque el destructor de Moab te ataca

y destruye tus fortificaciones.

19Tú, que habitas en Aroer,

párate a la vera del camino, y observa;

pregunta a los que huyen, hombres y mujeres:

“¿Qué es lo que ha sucedido?”

20Moab está humillado;

ha sido destrozado.

¡Gemid y clamad!

¡Anunciad por el río Arnón

que Moab ha sido devastado!

21El juicio ha llegado hasta la meseta

contra Holón, Yahaza y Mefat;

22contra Dibón, Nebo y Bet Diblatayin;

23contra Quiriatayin, Bet Gamul y Bet Megón,

24contra Queriot y Bosra,

y contra todas las ciudades de Moab,

cercanas y lejanas.

25El poder48:25 poder. Lit. cuerno. de Moab ha desaparecido;

¡su fuerza está abatida!

—afirma el Señor—.

26»¡Emborrachad a Moab,

porque ha desafiado al Señor!

¡Que se regodee en su vómito,

y se convierta en objeto de burla!

27¿Acaso no te burlabas de Israel,

y con tus palabras lo despreciabas,

como si hubiera sido sorprendido entre ladrones?

28Habitantes de Moab,

¡abandonad las ciudades

y vivid entre las rocas!

Sed como las palomas

que anidan al borde de los precipicios.

29»Conocemos bien el orgullo de Moab,

ese orgullo exagerado.

¡Tanta soberbia y tanto orgullo!

¡Tanta arrogancia y altivez!

30Yo conozco su insolencia,

pero sus jactancias no logran nada

—afirma el Señor—.

31Por eso lloro por Moab;

gimo por toda su gente,

sollozo por el pueblo de Quir Jeres.

32Lloro por ti, viña de Sibma,

más que por Jazer;

tus sarmientos sobrepasan el mar

y llegan hasta Jazer,

pero caerá el destructor

sobre tu cosecha y sobre tu vendimia.

33De los fértiles campos de Moab

han desaparecido el gozo y la alegría.

Acabé con el vino de tus lagares;

ya nadie pisa las uvas entre gritos de alborozo;

los gritos ya no son de regocijo.

34»El clamor de Hesbón llega hasta Elalé y Yahaza,

su voz se alza desde Zoar

hasta Joronayin y Eglat Selisiyá.

Porque hasta las aguas de Nimrín

se han secado.

35Acabaré con la gente de Moab

que ofrece sacrificios en altares paganos

y quema incienso a sus dioses

—afirma el Señor—.

36»Por eso, con sonido de flautas

gime por Moab mi corazón;

con sonido de flautas

gime mi corazón por Quir Jeres,

porque han desaparecido

las riquezas que acumularon.

37Toda cabeza está rapada

y toda barba rasurada;

en todas las manos hay incisiones,

y todos están vestidos de luto.

38Sobre todos los techos de Moab,

y por todas sus plazas,

solo se escuchan lamentos;

porque rompí en pedazos a Moab

como a una vasija desechada

—afirma el Señor—.

39¡Cómo quedó hecha pedazos!

¡Cómo gimen!

Moab ha vuelto la espalda

del todo avergonzada.

Es para todos sus vecinos

objeto de burla y de terror».

40Así dice el Señor:

«¡Mirad! Vuela el enemigo como águila;

sobre Moab despliega sus alas.

41Sus ciudades serán capturadas,

y conquistadas sus fortalezas.

En aquel día, el corazón de los guerreros de Moab

será como el de una parturienta.

42Moab será destruida como nación,

porque ha desafiado al Señor.

43El terror, la fosa y la trampa

aguardan al habitante de Moab

—afirma el Señor—.

44El que huya del terror caerá en la fosa;

el que salga de la fosa caerá en la trampa;

porque yo hago venir sobre Moab

el tiempo de su castigo

—afirma el Señor—.

45»A la sombra de Hesbón

se detienen exhaustos los fugitivos.

De Hesbón sale un fuego;

de la ciudad de Sijón, una llama

que consume las sienes de Moab

y el cráneo de los arrogantes y revoltosos.

46¡Ay de ti, Moab!

El pueblo de Quemós está destruido;

tus hijos son llevados al exilio;

tus hijas, al cautiverio.

47Pero en los días venideros

yo cambiaré la suerte de Moab»,

afirma el Señor.

Aquí concluye el juicio contra Moab.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 48:1-47

Ang Mensahi Parte sa Moab

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte sa Moab:

“Kaluluoy ang Nebo kay pagalaglagon ini. Mahuy-an kag agawon ang Kiriataim, kag ang iya dalangpan sa mataas nga lugar magakalarumpag. 2Indi na pagdayawon ang Moab. Didto sa Heshbon nagaplano ang kaaway sa paglaglag sang Moab. Nagasiling sila, ‘Dali, laglagon ta ang Moab.’ Ang banwa sang Madmen salakayon man sang mga kaaway kag mangin mamingaw ini. 3Pamatii ninyo ang pagsinggit sa Horonaim tungod sa puwerte nga inaway kag kalaglagan. 4Malaglag gid ang Moab, kag magahinibi ang mga kabataan. 5Ang mga pumuluyo sang Moab magahinibi sing tudo samtang nagapataklad sila sa Luhit kag nagapadulhog sa Horonaim. Huo, mabatian ang ila paghinibi tungod sa kalaglagan.

6“Luwasa ang inyo kaugalingon! Magpalagyo kamo sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagasalig kamo sa inyo abilidad kag manggad, gani bihagon kamo pati ang inyo dios-dios nga si Kemosh kag ang iya sini nga mga pari kag mga opisyal.

8“Magaabot ang manuglaglag sa kada banwa kag wala sing banwa nga makaluwas. Malaglag pati ang mga banwa sa kapatagan kag sa pulopatag sa ibabaw sang bukid. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9May pakpak lang kuntani ang Moab agod makalupad siya palayo,48:9 May pakpak lang… palayo: ukon, Asini ang Moab agod wala sing may magtubo nga mga tanom. kay indi na pag-estaran ang mga banwa sini kag mangin mamingaw na ini. 10Pakamalauton ang tawo nga nagapatumbaya sa paghimo sang buluhaton sang Ginoo kontra sa Moab. Pakamalauton ang tawo nga wala nagapatay sa mga taga-Moab. 11Matawhay ang pagkabuhi sang Moab halin sang una. Wala gid ini mabihag. Pareho ini sa bino nga wala pagtanduga ukon pag-ihuwad halin sa isa ka suludlan pakadto sa isa. Gani ang iya sabor amo gihapon.

12“Pero magaabot ang tion nga magapadala ako sang mga kaaway nga magaula sang Moab halin sa iya suludlan kag magadugmok sini. 13Dayon ikahuya sang Moab ang dios-dios nga si Kemosh, subong nga ginkahuya sang katawhan sang Israel ang ila dios-dios sa Betel. 14Nagapabugal ang mga taga-Moab nga mga maisog ang ila mga soldado sa inaway. 15Pero malaglag gid ang Moab kag ang mga banwa sini. Pamatyon ang pinakamaayo nila nga mga pamatan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagasiling sini.

16“Madali na lang ang kalaglagan sang Moab. 17Magpangasubo kamo, tanan kamo nga kadampig sang Moab!48:17 kadampig sang Moab: ukon, nagaestar sa palibot sang Moab. Magsiling kamo, ‘Tapos na ang Moab! Nabali na ang iya baston, ang baston nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkabantog.’

18“Kamo nga mga pumuluyo sang Dibon, magpaubos kamo kag magpungko sa yab-ok, kay ang manuglaglag sang Moab magasalakay man sa inyo kag panggub-on niya ang inyo napaderan nga mga banwa. 19Kamo nga nagaestar sa Aroer, magtindog kamo sa higad sang dalan kag magbantay. Magpamangkot kamo sa mga nakapalagyo kon ano ang natabo. 20Magasabat sila, ‘Nalaglag kag nahuy-an ang Moab. Gani magpangasubo kamo kag maghibi. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’

21“Pagasilutan man ang mga banwa sa pulopatag sa ibabaw sang bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Keriot kag Bozra. Magaabot na ang silot sa tanan nga banwa sang Moab, sa malayo man ukon sa malapit. 25Wala na sing gahom ang Moab, gani maluya na ini subong. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

26“Hubuga ang Moab, kay nagrebelde siya sa akon. Magaligid siya sa iya kaugalingon nga suka kag mangin kaladlawan siya. 27Kamo nga mga pumuluyo sang Moab, indi bala nga ginyaguta ninyo ang Israel? Ngaa, nadakpan bala siya sa pagpangawat? Ti, ngaa nagalungo-lungo gid kamo sa pagyaguta sa iya? 28Maghalin na kamo sa inyo mga banwa kag mag-estar sa pil-as,48:28 pil-as: ukon, kabatuhan. pareho sa mga pating nga nagapugad sa mga pangpang. 29Puwerte gid kamo ka bugalon. Nabatian ko kon daw ano kamo ka bugalon kag matinaas-taason. 30Ako, ang Ginoo, nakahibalo kon daw ano kamo kahambog, pero wala ini sing pulos. 31Gani magahibi ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: ukon, Kir Heres. 32Magahibi man ako para sa katawhan sang Sibma, sobra pa sa paghibi ko sa mga taga-Jazer. Sibma, pareho ka sang tanom nga ubas nga ang imo mga sanga naglambot sa tabok sang Patay nga Dagat hasta sa Jazer. Pero karon gin-ubos panguha sang manuglaglag ang imo mga bunga. 33Wala na sing may mabatian nga kinalipay kag kinasadya sa mga uma kag sa mga talamnan sang ubas sa duta sang Moab. Wala na nagailig ang bino sa iya pulugaan. Wala na sing may nagalinas sang ubas nga nagasininggit sa kalipay. May pagsininggit matuod pero indi pagsininggit sa kalipay. 34Ang paghinibi sang mga taga-Heshbon mabatian hasta sa Eleale kag sa Jahaz. Ang paghinibi sang mga taga-Zoar mabatian hasta sa Horonaim kag sa Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sang Nimrim nagmala na. 35Pauntaton ko sa Moab atong mga nagahalad sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar kag nagasunog sang insenso sa ila mga dios-dios. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

36“Gani nagapangasubo gid ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset, pareho sang masubo nga sunata sang plawta sa patay. Wala na ang manggad nga ila naangkon. 37Ang tagsa-tagsa nagapakita sang pagpangasubo paagi sa pagpakalbo, pagpamarbas, pagpilas sang ila mga kamot, kag pagsuksok sang sako. 38Nagahinibi ang mga tawo sa atop sang ila mga balay kag sa mga plasa, kay ginlaglag ko ang Moab nga daw sa banga nga ginbuka kay wala na sing may naluyag. 39Daw ano ang pagkalaglag sang Moab! Pamatii ang paghinibi sang iya mga pumuluyo. Nahuy-an gid ang Moab, kag ginayaguta ini kag ginakangil-aran sang tanan nga nasyon sa palibot sini.”

40Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sang Moab pareho sang agila nga nagalupad sa pagdagit sini. 41Maagaw ang mga banwa48:41 mga banwa: ukon, Keriot. kag ang mabakod nga mga kuta sang Moab. Sa sina nga tion ang mga soldado sang Moab makulbaan pareho sang isa ka babayi nga manugbata. 42Malaglag gid ang Moab tungod sa iya pagrebelde sa akon. 43Ang dangatan sang mga taga-Moab amo ang kahadlok, buho, kag siod. 44Ang bisan sin-o nga magpalagyo sa kahadlok mahulog sa buho. Ang bisan sin-o nga magguwa sa buho madakpan gihapon sa siod, kay silutan ko gid ang Moab sa gintalana nga tion. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 45Ang makaluluoy nga mga nakapalagyo gusto magpanago sa Heshbon. Pero ining Heshbon nga gin-gamhan anay ni Haring Sihon nagadabadaba sa kalayo. Ginalamon sang kalayo ang mga bukid nga ginapanaguan sang mga taga-Moab nga gusto sang inaway.

46“Kaluluoy gid kamo, mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, kag ginbihag ang inyo kabataan. 47Pero sa ulihi ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.” Amo ato ang mensahi parte sa Moab.