Jeremías 30 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 30:1-24

Restauración de Israel

1La palabra del Señor vino a Jeremías: 2«Así dice el Señor, el Dios de Israel: “Escribe en un libro todas las palabras que te he dicho. 3Porque vienen días —afirma el Señor— cuando yo haré volver del cautiverio a30:3 haré volver del cautiverio a. Alt. cambiaré la suerte de. mi pueblo Israel y Judá, y los traeré a la tierra que di a sus antepasados, y la poseerán”», afirma el Señor.

4Esto fue lo que el Señor le dijo a Jeremías acerca de Israel y Judá: 5«Así dice el Señor:

»“Hemos escuchado un grito de espanto;

no hay paz, sino terror.

6Preguntad y ved

si acaso los varones dan a luz.

¿Por qué, pues, veo a todos los hombres

con las manos sobre las caderas,

como mujeres con dolores de parto?

¿Por qué han palidecido

todos los rostros?

7¡Ay! Será un día terrible,

un día que no tiene parangón.

Será un tiempo de angustia para Jacob,

pero será librado de ella.

8»”En aquel día —afirma el Señor Todopoderoso—,

quebraré el yugo que mi pueblo lleva sobre el cuello,

romperé sus ataduras,

y ya no serán esclavos de extranjeros.

9Servirán al Señor, su Dios,

y a David, a quien pondré como su rey.

10»”No temas, Jacob, siervo mío;

no te asustes, Israel

—afirma el Señor—.

A ti, Jacob, te libraré de ese país lejano;

a tus descendientes los libraré del exilio.

Volverás a vivir en paz y tranquilidad,

y ya nadie te infundirá temor.

11Porque yo estoy contigo para salvarte

—afirma el Señor—.

Destruiré por completo a todas las naciones

entre las que te había dispersado.

Pero a ti no te destruiré del todo,

sino que te castigaré con justicia;

¡de ninguna manera quedarás impune!”

12»Así dice el Señor:

»“Tu herida es incurable,

tu llaga no tiene remedio.

13No hay quien defienda tu causa;

no hay remedio para tu mal

ni sanidad para tu enfermedad.

14Todos tus amantes te han olvidado;

ya no se ocupan de ti.

Por causa de tu enorme iniquidad,

y por tus muchos pecados,

te he golpeado, te he corregido,

como lo haría un adversario cruel.

15¿Por qué te quejas de tus heridas,

si tu dolor es incurable?

Por causa de tu enorme iniquidad

y por tus muchos pecados,

yo te he tratado así.

16»”Todos los que te devoren serán devorados;

todos tus enemigos serán deportados.

Todos los que te saqueen serán saqueados;

todos los que te despojen serán despojados.

17Pero yo te restauraré

y sanaré tus heridas

—afirma el Señor

porque te han llamado la Desechada,

la pobre Sión, la que a nadie le importa”.

18»Así dice el Señor:

»“Restauraré las fortunas de las tiendas de Jacob,

y tendré compasión de sus moradas;

la ciudad resurgirá sobre sus ruinas,

y el palacio se asentará en el lugar debido.

19Surgirán de ellos cánticos de gratitud,

y gritos de alegría.

Multiplicaré su descendencia, y no disminuirá;

los honraré, y no serán menospreciados.

20Sus hijos volverán a ser como antes;

ante mí será restablecida su comunidad,

pero castigaré a todos sus opresores.

21De entre ellos surgirá su líder;

uno de ellos será su gobernante.

Lo acercaré hacia mí, y él estará a mi lado,

pues ¿quién arriesgaría su vida por acercarse a mí?

—afirma el Señor—.

22Vosotros sois mi pueblo,

y yo seré vuestro Dios”».

23La tempestad del Señor

ha estallado con furor;

una tempestad huracanada

se ha desatado sobre los malvados.

24La ardiente ira del Señor no pasará

hasta que haya realizado del todo

los propósitos de su corazón.

Todo esto lo comprenderéis

al final de los tiempos.

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 30:1-24

Ang mga Saad sa Ginoo ngadto sa Iyang Katawhan

1-2Miingon ang Ginoo kang Jeremias, “Ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel, nagaingon: Isulat sa usa ka libro ang tanan nga gisulti ko kanimo. 3Kay moabot ang panahon nga dad-on ko pagbalik gikan sa pagkabihag ang akong katawhan nga taga-Israel ug taga-Juda. Ibalik ko sila sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan ug panag-iyahan nila kini pag-usab.” Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

4-5Midugang pag-ingon ang Ginoo bahin sa Israel ug Juda, “Madunggan ang panaghilak sa mga tawo dili tungod sa kalipay kondili sa labihan nga kahadlok. 6Karon, may ipangutana ako kaninyo: Manganak ba diay ang mga lalaki? Nan, nganong nakita ko man ang mga lalaki nga nangluspad ug naggunit sa ilang tiyan nga daw sa babayeng nagabati? 7Pagkamakalilisang unya nianang adlawa! Wala gayod kini sama. Panahon kini sa kalisod alang sa mga kaliwat ni Jacob, apan maluwas sila gikan niini. 8Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon nga nianang higayona, dili na sila ulipnon sa mga langyaw. Balion ko ang yugo sa pagkaulipon nga anaa sa ilang mga liog ug tangtangan ko sila sa ilang mga gapos. 9Mag-alagad na sila kanako, ang Ginoo nga ilang Dios, ug sa hari nga kaliwat ni David nga akong pilion alang kanila.

10“Busa ayaw kamo kahadlok o kadismaya, kamong mga kaliwat ni Jacob nga akong alagad. Ako, ang Ginoo, nagaingon nga luwason ko gayod kamo ug ang inyong mga kaliwat gikan sa layong dapit diin kamo gibihag. Unya magkinabuhi kamo nga malinawon ug walay gikahadlokan. 11Kay kauban ninyo ako ug luwason ko kamo. Laglagon ko sa hingpit ang tanang kanasoran diin ko kamo gipatibulaag, apan dili ko kini buhaton kaninyo. Apan wala nagkahulogan nga dili ko na kamo silotan. Disiplinahon ko kamo pinasubay sa hustisya. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

12-13Miingon pa gayod ang Ginoo ngadto sa iyang katawhan, “Grabe na kaayo ang inyong mga samad. Dili na kini maulian. Wala gayoy makatabang o makatambal kaninyo. Wala gayoy tambal alang kaninyo. 14Gikalimtan na kamo sa inyong kaabin nga mga nasod; wala na sila magpakabana kaninyo. Gisulong ko kamo sama sa pagsulong sa usa ka kaaway. Gisilotan ko kamo sa hilabihan tungod kay bug-at na kaayo ang inyong mga sala ug labihan kadaghan. 15Nganong magpakitabang man kamo bahin sa inyong kasakit ug sa inyong samad nga wala nay kaayohan? Gihimo ko kini kaninyo kay grabe na kaayo ang inyong mga sala ug labihan na kadaghan.

16“Apan ang tanan nga molaglag kaninyo laglagon usab; ang tanan ninyong mga kaaway pagabihagon. Ang tanang nanulong ug nangilog sa inyong mga kabtangan sulongon usab ug ilogan sa ilang kabtangan. 17Apan ayohon ko kamo, ug tambalan ko ang inyong mga samad, kay nagaingon ang uban nga kamong mga taga-Jerusalem sinalikway ug pinasagdan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

18Nagaingon pa gayod ang Ginoo, “Ibalik ko ang bahandi sa mga lungsod sa mga kaliwat ni Jacob, ug kaloy-an ko sila. Tukoron nila pag-usab ang siyudad ug ang lig-ong mga bahin niini didto mismo sa dapit nga gitukoran niini kaniadto. 19Unya magaawit silag mga pagpasalamat ug maghugyaw sa kalipay. Padaghanon ko sila ug pasidunggan. 20Ang ilang mga kabataan mouswag sama kaniadto. Lig-onon ko sila sa akong atubangan, ug silotan ko si bisan kinsa nga magpaantos kanila. 21Ang ilang pangulo maggikan mismo kanila. Paduolon ko siya kanako, ug moduol siya. Kay walay tawo nga mangahas sa pagduol kanako kon dili ko siya paduolon. Ako, ang Ginoo, nagaingon niini. 22Mahimo kamong akong katawhan ug ako mahimong inyong Dios. 23Paminaw! Ang kasuko sa Ginoo sama sa bagyo o kusog nga hangin nga mohapak sa ulo sa tawong daotan. 24Dili gayod kini mahupay hangtod nga matuman ang iyang tuyo. Ug sa ulahing mga adlaw, masabtan ra ninyo kini.”