Jeremías 3 – CST & NASV

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 3:1-25

1»Supongamos que un hombre se divorcia de su mujer, y que ella lo deja para casarse con otro. ¿Volvería el primero a casarse con ella? ¡Claro que no! Semejante acción contaminaría por completo la tierra. Pues bien, tú te has prostituido con muchos amantes, y ya no podrás volver a mí —afirma el Señor—.

2»Fíjate bien en esas lomas estériles:

¡Dónde no se han acostado contigo!

Como un beduino en el desierto,

te sentabas junto al camino,

a la espera de tus amantes.

Has contaminado la tierra

con tus infames prostituciones.

3Por eso se demoraron las lluvias,

y no llegaron los aguaceros de primavera.

Tienes el descaro de una prostituta;

¡no conoces la vergüenza!

4No hace mucho me llamabas:

“Padre mío, amigo de mi juventud,

5¿vas a estar siempre enojado?

¿Guardarás rencor eternamente?”

Y mientras hablabas,

hacías todo el mal posible».

La infidelidad de Israel

6Durante el reinado del rey Josías el Señor me dijo: «¿Has visto lo que ha hecho Israel, la infiel? Se fue a todo monte alto, y allí, bajo todo árbol frondoso, se prostituyó. 7Yo pensaba que después de hacer todo esto ella volvería a mí. Pero no lo hizo. Esto lo vio su hermana, la infiel Judá, 8y vio3:8 vio (un ms. hebreo, mss. de LXX y Siríaca); yo vi (TM). también que yo había repudiado a la apóstata Israel, y que le había dado carta de divorcio por todos los adulterios que había cometido. No obstante, su hermana, la infiel Judá, no tuvo ningún temor, sino que también ella se prostituyó.

9»Como Israel no tuvo ningún reparo en prostituirse, contaminó la tierra y cometió adulterio al adorar ídolos de piedra y de madera. 10A pesar de todo esto, su hermana, la infiel Judá, no se volvió a mí de todo corazón, sino que solo fingió volverse», afirma el Señor.

11El Señor me dijo: «La apóstata Israel ha resultado ser más justa que la infiel Judá. 12Ve al norte y proclama este mensaje:

»“¡Vuelve, apóstata Israel!

No te miraré con ira

—afirma el Señor—.

No te guardaré rencor para siempre,

porque soy misericordioso

—afirma el Señor—.

13Tan solo reconoce tu culpa,

y que te rebelaste contra el Señor tu Dios.

Bajo todo árbol frondoso

has brindado a dioses extraños tus favores,

y no has querido obedecerme”

—afirma el Señor—.

14»¡Volveos a mí, apóstatas —afirma el Señor—, porque yo soy vuestro esposo! De vosotros tomaré uno de cada ciudad y dos de cada familia, y os traeré a Sión. 15Os daré pastores que cumplan mi voluntad, para que os guíen con sabiduría y entendimiento.

16»En aquellos días, cuando os hayáis multiplicado y seáis numerosos en el país, ya no se dirá más: “Arca del pacto del Señor”. Nadie pensará más en ella ni la recordará; nadie la echará de menos ni volverá a fabricarla —afirma el Señor—.

17»En aquel tiempo llamarán a Jerusalén: “Trono del Señor”. Todas las naciones se reunirán en Jerusalén para honrar el nombre del Señor, y ya no volverán a obedecer ciegamente a su malvado corazón.

18»En aquellos días la tribu de Judá se unirá al pueblo de Israel, y juntos vendrán del país del norte, a la tierra que di como herencia a sus antepasados.

19»Yo mismo dije:

»“¡Cómo quisiera tratarte como a un hijo,

y darte una tierra codiciable,

la heredad más hermosa de las naciones!”

Yo creía que me llamarías “Padre mío”,

y que nunca dejarías de seguirme.

20Pero tú, pueblo de Israel,

me has sido infiel

como una mujer infiel a su esposo»,

afirma el Señor.

21Se escucha un grito en las lomas estériles,

la súplica angustiosa del pueblo de Israel,

porque han pervertido su conducta,

se han olvidado del Señor su Dios.

22«¡Volveos, apóstatas,

y os curaré de vuestra infidelidad!»

«Aquí estamos, a ti venimos,

porque tú eres el Señor nuestro Dios.

23Ciertamente son un engaño las colinas,

y una mentira el estruendo sobre las montañas.

Ciertamente en el Señor nuestro Dios

está la salvación de Israel.

24Desde nuestra juventud, la vergonzosa idolatría

ha engullido el esfuerzo de nuestros antepasados:

sus rebaños y su ganado,

sus hijos y sus hijas.

25¡Acostémonos en nuestra vergüenza,

y que nos cubra nuestra desgracia!

¡Nosotros y nuestros antepasados

hemos pecado contra el Señor nuestro Dios!

Desde nuestra juventud y hasta el día de hoy,

no hemos obedecido al Señor nuestro Dios».

New Amharic Standard Version

ኤርምያስ 3:1-25

1“ሰው ሚስቱን ቢፈታ፣

እርሷም ሄዳ ሌላ ሰው ብታገባ፣

ወደ እርሷ ይመለሳልን?

ምድሪቱስ ፈጽማ አትረክስምን?

አንቺ ግን ከብዙ ወዳጆችሽ ጋር አመንዝረሻል፤

ታዲያ አሁን ወደ እኔ መመለስ ትፈልጊያለሽን?”

ይላል እግዚአብሔር

2“እስቲ ቀና ብለሽ ጭር ያሉትን ኰረብቶች ተመልከቺ፣

በርኩሰት ያልተጋደምሽበት ቦታ ይገኛልን?

በበረሓ እንደ ተቀመጠ ዘላን ዐረብ፣

በየመንገዱ ዳር ተቀምጠሽ ወዳጆችሽን ጠበቅሽ።

በዝሙትሽና በክፋትሽ፣

ምድሪቱን አረከስሽ።

3ስለዚህ ካፊያ ተከለከለ፤

ኋለኛው ዝናብም ጠፋ።

አንቺ ግን አሁንም የጋለሞታ ገጽታ አለብሽ፤

ዐይንሽን በዕፍረት አልሰብር ብለሻል።

4አሁንም ወደ እኔ ተጣርተሽ፣

‘አባቴ፣ የልጅነት ወዳጄ፣

5ሁልጊዜ ትቈጣለህን?

ቍጣህስ ለዘላለም ነውን?’ አላልሽኝም?

የምትናገሪው እንዲህ ነው፤

ይሁን እንጂ የቻልሽውን ክፋት ሁሉ ታደርጊያለሽ።”

ከዳተኛዋ እስራኤል

6እግዚአብሔር በንጉሥ ኢዮስያስ ዘመን እንዲህ አለኝ፤ “ከዳተኛዪቱ እስራኤል ያደረገችውን አየህን? ከፍ ወዳለው ኰረብታ ሁሉ ወጥታ፣ ወደ ለመለመው ዛፍ ሥር ሁሉ ሄዳ በዚያ አመነዘረች። 7ይህን ሁሉ ካደረገች በኋላ፣ ወደ እኔ ትመለሳለች ብዬ ነበር፤ ሆኖም አልተመለሰችም፤ ከሓዲዋ እኅቷ ይሁዳም ይህን አየች። 8ለከዳተኛዪቱ እስራኤል ስለ ምንዝርናዋ ሁሉ የፍች ወረቀቷን ሰጥቼ አባረርኋት። ከሓዲዋ እኅቷ ይሁዳም ይህን አይታ እንዳልፈራች አየሁ፤ ወጥታም አመነዘረች። 9በቅሌቷም ምድሪቱን አረከሰች፤ ከድንጋይና ከግንድ ጋር አመነዘረች፤ 10ይህም ሁሉ ሆኖ ከሓዲዋ እኅቷ ይሁዳ ወደ እኔ የተመለሰችው በማስመሰል እንጂ በሙሉ ልቧ አልነበረም” ይላል እግዚአብሔር

11እግዚአብሔር እንዲህ አለኝ፤ “ከከሓዲዋ ይሁዳ ይልቅ ከዳተኛዪቱ እስራኤል ጻድቅ ሆና ተገኘች። 12ሂድና ይህን መልእክት ወደ ሰሜን እንዲህ ብለህ ተናገር፤

“ ‘ከዳተኛዪቱ እስራኤል ሆይ፤ ተመለሽ’ ይላል እግዚአብሔር

‘እኔ መሓሪ ስለሆንሁ፣

ከእንግዲህ በቍጣ ዐይን አላይሽም’

ይላል እግዚአብሔር። ‘ለዘላለም አልቈጣም።

13በአምላክሽ በእግዚአብሔር ላይ በማመፅሽ፣

ክብርሽንም ለእንግዶች አማልክት፣

በየለምለሙ ዛፍ ሥር አሳልፈሽ በመስጠት፣

ለእኔ ባለመታዘዝሽ፣

በደለኛ መሆንሽን ይህን አንድ ነገር ብቻ እመኚ’ ”

ይላል እግዚአብሔር

14“ከዳተኛ ልጆች ሆይ፤ እኔ ባለቤታችሁ ነኝና ተመለሱ” ይላል እግዚአብሔር፤ “ከአንድ ከተማ አንድ፣ ከአንድ ነገድ ሁለት መርጫችሁ ወደ ጽዮን አመጣችኋለሁ። 15እንደ ልቤም የሆኑ፣ በዕውቀትና በማስተዋል የሚመሯችሁን እረኞች እሰጣችኋለሁ። 16ቍጥራችሁ በምድሪቱ እጅግ በሚበዛበት ጊዜም” ይላል እግዚአብሔር፤ “በዚያ ዘመን፣ ‘የእግዚአብሔር የኪዳኑ ታቦት’ ብለው ከእንግዲህ አይጠሩም፤ ትዝ አይላቸውም፤ አያስታውሱትምም፤ አይጠፋም፤ ሌላም አይሠራም። 17በዚያ ጊዜ ኢየሩሳሌምን፣ ‘የእግዚአብሔር ዙፋን’ ብለው ይጠሯታል፤ መንግሥታትም ሁሉ የእግዚአብሔርን ስም ለማክበር በኢየሩሳሌም ይሰበሰባሉ፤ የክፉ ልባቸውንም እልኸኝነት ከእንግዲህ አይከተሉም። 18በዚያን ዘመን የይሁዳ ቤትና የእስራኤል ቤት በአንድነት ሆነው ከሰሜን ምድር ለአባቶቻቸው ርስት አድርጌ ወደ ሰጠኋቸው ምድር ይመጣሉ።

19“እኔም፣

“ ‘የተመረጠችውን ምድር፣

የትኛውም ሕዝብ ያላገኘውን የተዋበች ርስት ልሰጥሽ፣

እንደ ወንዶች ልጆቼ ምንኛ በደስታ ልቍጠርሽ’ አልሁ፤

‘አባቴ’ ብለሽ የምትጠሪኝ፣

እኔንም ከመከተል ዘወር የማትዪ መስሎኝ ነበር።

20የእስራኤል ቤት ሆይ፤ ለባሏ ታማኝ እንዳልሆነች ሚስት፣

ስታታልሉኝ ኖራችኋል፤”

ይላል እግዚአብሔር

21እግዚአብሔር አምላካቸውን በመርሳት፣

መንገዳቸውን አጣመዋልና፣

የእስራኤል ሕዝብ ጩኸት፣

አሳዛኝ ልቅሶ ባድማ ከሆኑት ኰረብታዎች ተሰማ።

22“እናንት ከዳተኞች ልጆች ተመለሱ፤

ከዳተኝነታችሁን እፈውሳለሁ።

“አንተ እግዚአብሔር አምላካችን ነህና፤

አዎን፤ ወደ አንተ እንመጣለን።

23በርግጥ በኰረብቶች ላይ፣

እንዲሁም በተራሮች ላይ፣ ሆ! ብለን መውጣታችን መታለል ነው፤

በርግጥ የእስራኤል መዳን፣

በአምላካችን በእግዚአብሔር ነው።

24ከለጋ ዕድሜያችን ጀምሮ፣

የአባቶቻችንን የድካም ፍሬዎች፣

በጎቻቸውንና ከብቶቻቸውን፣

ወንዶችና ሴቶች ልጆቻቸውን፣ ነውረኛ ጣዖቶች በሏቸው።

25እንግዲህ ዕፍረታችንን ተከናንበን እንተኛ፤

ውርደታችንም ይሸፍነን፤

እኛም አባቶቻችንም፣

እግዚአብሔር አምላካችንን በድለናልና፤

ከልጅነታችን ጀምሮ እስከ ዛሬ ድረስ፣

አምላካችንን እግዚአብሔርን አልታዘዝንም።”