Jeremías 15 – CST & AKCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Jeremías 15:1-21

1El Señor me dijo: «Aunque Moisés y Samuel se presentaran ante mí, no tendría compasión de este pueblo. ¡Échalos de mi presencia! ¡Que se vayan! 2Y, si te preguntan: “¿A dónde iremos?”, adviérteles que así dice el Señor:

»“Los destinados a la muerte, a la muerte;

los destinados a la espada, a la espada;

los destinados al hambre, al hambre;

los destinados al cautiverio, al cautiverio”.

3»Enviaré contra ellos cuatro clases de calamidades —afirma el Señor—: la espada para matar, los perros para arrastrar, las aves del cielo para devorar y las bestias de la tierra para destruir. 4Los convertiré en motivo de espanto para todos los reinos de la tierra, por causa de lo que Manasés hijo de Ezequías, rey de Judá, hizo en Jerusalén.

5»¿Quién tendrá compasión de ti, Jerusalén?

¿Quién llorará por ti?

¿Quién se detendrá a preguntar por tu salud?

6Tú me has rechazado,

te has vuelto atrás

—afirma el Señor—.

Extenderé mi mano contra ti,

y te destruiré;

estoy cansado de tener compasión de ti.

7Te aventaré con la horquilla

por las puertas de la ciudad.

A ti te dejaré sin hijos,

y a mi pueblo lo destruiré,

porque no cambió su conducta.

8Haré que sus viudas sean más numerosas

que la arena de los mares;

en pleno día enviaré destrucción

contra las madres de los jóvenes.

De repente haré que caigan sobre ellas

la angustia y el pavor.

9Se desmaya la que tuvo siete hijos;

se queda sin aliento.

Su sol se pone en pleno día;

¡se queda avergonzada y humillada!

A sus sobrevivientes los entregaré a la espada

delante de sus enemigos»,

afirma el Señor.

10¡Ay de mí, madre mía,

que me diste a luz

como hombre de contiendas y disputas

contra toda la nación!

No he prestado ni me han prestado,

pero todos me maldicen.

11El Señor dijo:

«De veras te libraré para bien;

haré que el enemigo te suplique

en tiempos de calamidad y de angustia.

12»¿Puede el hombre romper el hierro,

el hierro del norte, y el bronce?

13Por causa de todos tus pecados

entregaré como botín, sin coste alguno,

tu riqueza y tus tesoros,

por todo tu territorio.

14Haré que sirvas15:14 Haré que sirvas (mss. hebreos, LXX y Siríaca); Haré pasar (TM). a tus enemigos

en una tierra que no conoces,

porque en mi ira un fuego se ha encendido,

y arde contra vosotros».

15Tú comprendes, Señor;

¡acuérdate de mí, y cuídame!

¡Toma venganza de los que me persiguen!

Por causa de tu paciencia,

no permitas que sea yo arrebatado;

mira que por ti sufro injurias.

16Al encontrarme con tus palabras,

yo las devoraba;

ellas eran mi gozo

y la alegría de mi corazón,

porque yo llevo tu nombre,

Señor Dios Todopoderoso.

17No he formado parte de grupos libertinos,

ni me he divertido con ellos;

he vivido solo, porque tú estás conmigo

y me has llenado de indignación.

18¿Por qué no cesa mi dolor?

¿Por qué es incurable mi herida?

¿Por qué se resiste a sanar?

¿Serás para mí un torrente engañoso

de aguas no confiables?

19Por eso, así dice el Señor:

«Si te arrepientes,

yo te restauraré y podrás servirme.

Si evitas hablar en vano,

y hablas lo que en verdad vale,

tú serás mi portavoz.

Que ellos se vuelvan hacia ti,

pero tú no te vuelvas hacia ellos.

20Haré que seas para este pueblo

como invencible muro de bronce;

pelearán contra ti,

pero no te podrán vencer,

porque yo estoy contigo

para salvarte y librarte

—afirma el Señor—.

21Te libraré del poder de los malvados;

¡te rescataré de las garras de los violentos!»

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 15:1-21

1Afei Awurade ka kyerɛɛ me se, “Sɛ mpo, Mose ne Samuel15.1 Mose ne Samuel. Wogyee din efisɛ wogyinaa mu maa Israel nnebɔneyɛfo no wɔ Awurade anim. (2 Mose 32.11-14,30-34; 4 Mose 14.13-23; 5 Mose 9.18-20,25-29; 1 Sam 7.5-9; 12.19-25; Nnw 99.6-8). begyinaa mʼanim a anka me koma rentɔ nkɔ saa nnipa yi so. Ma womfi mʼani so! Ma wɔnkɔ! 2Na sɛ wobisa wo se, ‘Ɛhe na yɛnkɔ’ a, ka kyerɛ wɔn se, ‘Sɛɛ na Awurade se:

“ ‘Wɔn a wɔahyɛ owu ama wɔn no, bɛkɔ owu mu;

wɔn a wɔahyɛ afoa ama wɔn no bɛtotɔ wɔ afoa ano;

wɔn a wɔahyɛ ɔkɔm ama wɔn no, ɔkɔm bɛde wɔn;

wɔn a wɔahyɛ nnommumfa ama wɔn no bɛkɔ nnommum mu.’

3“Mede adesɛefo ahorow anan bɛba wɔn so,” Awurade na ose, “afoa a ebekunkum wɔn, akraman a wɔbɛtwe wɔn ase akɔ, wim nnomaa ne asase so mmoa a wɔbɛtetew wɔn nam asɛe wɔn. 4Mɛma wɔayɛ akyiwade ama asase so ahenni nyinaa, esiane nea Yudahene Hesekia babarima Manase yɛɛ wɔ Yerusalem nti.

5“Hena na obehu wo mmɔbɔ, Yerusalem?

Hena na obegyam wo?

Hena na obegyina abisa sɛnea wo ho te?

6Woapo me,” Awurade na ose.

“Wugu akyirisan so ara.

Ɛno nti mɛteɛ me nsa wɔ wo so na masɛe wo.

Me yam renhyehye me mma wo bio.

7Mede nhuhuwso apampaa behuhuw wɔn so

wɔ asase no kuropɔn apon ano.

Mede owu ne ɔsɛe bɛba me nkurɔfo so,

efisɛ wɔnsakraa wɔn akwan ɛ.

8Mɛma wɔn akunafo adɔɔso

asen mpoano nwea.

Mede ɔsɛefo bɛba owigyinae,

abɛhaw wɔn mmerante nanom;

mpofirim mede

ɔyaw ne ehu bɛba wɔn so.

9Ɔbeatan a wawo ason bɛtɔ beraw,

na wagyaa mu.

Ne wia bɛtɔ wɔ bere a ade nsaa ɛ;

wobegu nʼanim ase abrɛ no ase.

Mede nkae no bɛma afoa

wɔ wɔn atamfo anim,”

Awurade na ose.

10Ao, me na a wowoo me,

onipa a asase no sofo nyinaa ne me ham, di aperepere!

Memfɛm obi biribi na memmɔɔ bosea mfii obi hɔ ɛ,

nanso obiara dome me.

11Awurade kae se,

“Nokware megye wo ama botae pa bi;

ampa ara mɛma wʼatamfo apa wo kyɛw

wɔ amanehunu ne ahohia mmere mu.

12“Onipa betumi abu dade mu

dade a efi atifi fam, anaa kɔbere?

13“Mo ahode ne mo nnwetɛbona

mede bɛma sɛ wɔmfom a wɔrentua ka,

esiane mo nnebɔne nyinaa

wɔ mo man no mu nti.

14Mede mo bɛyɛ nkoa ama mo atamfo

wɔ ɔman a munnim so so,

mʼabufuw bɛma ogya adɛw

na ɛbɛhyew mo.”

15Wote ase, Awurade;

kae me na hwɛ me so.

Tɔ wɔn a wɔtaa me no so were.

Wowɔ abodwokyɛre, mma me nwu;

hwɛ sɛnea wo nti wɔbɔ me ahohora.

16Wo nsɛm bae no, midii;

ɛyɛɛ mʼahosɛpɛw ne me koma apɛde,

na wo din da me so,

Ao, Asafo Awurade Nyankopɔn.

17Mantena wɔn a wogye wɔn ani fekuw mu,

ne wɔn annye wɔn ani;

metew me ho tenae, efisɛ wo nsa daa me so

na wʼabufuw hyɛɛ me ma.

18Adɛn nti na me yaw to ntwa da

na mʼapirakuru ayɛ akisikuru a ano yɛ den?

Wopɛ sɛ woyɛ sɛ nnaadaa asuwa ma me,

sɛ asuti a ɛyow ana?

19Enti sɛɛ na Awurade se,

“Sɛ wosakra wʼadwene a megye wo ato mu bio

na woasom me;

sɛ nsɛm a edi mu fi wʼanom, na ɛnyɛ nsɛm huhuw a,

wobɛyɛ me kasamafo.

Ma saa nnipa yi nnan mmra wo nkyɛn,

na wo de, ɛnsɛ sɛ wodan kɔ wɔn nkyɛn.

20Mede wo bɛyɛ ɔfasu ama saa nnipa yi,

bammɔ fasu a wɔde kɔbere ato;

wɔne wo bedi asi

nanso wɔrenni wo so nkonim,

efisɛ me ne wo wɔ hɔ

sɛ meyi wo na magye wo nkwa,”

Awurade, na ose.

21“Megye wo nkwa afi amumɔyɛfo nsam

na mayi wo afi atirimɔdenfo nsam.”