Nos ha nacido un niño
1A pesar de todo, no habrá más penumbra para la que estuvo angustiada. En el pasado Dios humilló a la tierra de Zabulón y a la tierra de Neftalí; pero en el futuro honrará a Galilea, tierra de paganos, en el camino del mar, al otro lado del Jordán.
2El pueblo que andaba en la oscuridad
ha visto una gran luz;
sobre los que vivían en densas tinieblas
la luz ha resplandecido.
3Tú has hecho que la nación crezca;
has aumentado su alegría.
Y se alegran ellos en tu presencia
como cuando recogen la cosecha,
como cuando reparten el botín.
4Ciertamente tú has quebrado,
como en la derrota de Madián,
el yugo que los oprimía,
la barra que pesaba sobre sus hombros,
el bastón de mando que los subyugaba.
5Todas las botas guerreras
que resonaron en la batalla,
y toda la ropa teñida en sangre
serán arrojadas al fuego,
serán consumidas por las llamas.
6Porque nos ha nacido un niño,
se nos ha concedido un hijo;
la soberanía reposará sobre sus hombros,
y se le darán estos nombres:
Consejero admirable, Dios fuerte,
Padre eterno, Príncipe de paz.
7Se extenderán su soberanía y su paz,
y no tendrán fin.
Gobernará sobre el trono de David
y sobre su reino,
para establecerlo y sostenerlo
con justicia y rectitud
desde ahora y para siempre.
Esto lo llevará a cabo
el celo del Señor Todopoderoso.
El enojo del Señor contra Israel
8El Señor ha enviado su palabra;
la ha enviado contra Jacob,
¡ya cae sobre Israel!
9De esto se entera todo el pueblo
—Efraín y los habitantes de Samaria—,
todos los que dicen con orgullo
y con altivez de corazón:
10«Si se caen los ladrillos,
reconstruiremos con piedra tallada;
si se caen las vigas de higuera,
las repondremos con vigas de cedro».
11Pero el Señor ha fortalecido
a los adversarios de Rezín;
ha incitado a sus enemigos.
12Los sirios en el este y los filisteos en el oeste
se comieron a Israel de un solo bocado.
A pesar de todo esto,
la ira de Dios no se ha aplacado;
¡su mano aún sigue extendida!
13Pero el pueblo no ha querido reconocer
al que lo ha castigado;
no ha buscado al Señor Todopoderoso.
14Por eso en un mismo día
el Señor le cortará a Israel
la cabeza y la cola,
la palmera y el junco.
15La cabeza son los ancianos
y la gente de alto rango;
la cola son los profetas,
maestros de mentiras.
16Los guías de este pueblo lo han extraviado;
los que se dejan guiar son confundidos.
17Por eso no se complacerá el Señor en los jóvenes,
ni se apiadará de huérfanos y viudas,
porque todos ellos son impíos y malvados;
sus labios profieren necedades.
A pesar de todo esto,
la ira de Dios no se ha aplacado;
¡su mano aún sigue extendida!
18La maldad arde como un fuego
que consume zarzas y espinos,
que incendia la espesura del bosque
y sube luego, como torbellino,
en una columna de humo.
19Por la ira del Señor Todopoderoso
arderá en fuego la tierra.
Y el pueblo será pasto del fuego.
¡Nadie se compadecerá de su hermano!
20Unos comerán lo que esté a su mano derecha,
pero se quedarán con hambre;
otros comerán lo que esté a su izquierda,
pero no quedarán satisfechos.
¡Se comerán a sus propios hijos!9:20 a sus propios hijos. Lit. la carne de su brazo.
21Manasés se comerá a Efraín,
y Efraín a Manasés,
y los dos juntos atacarán a Judá.
A pesar de todo esto,
la ira de Dios no se ha aplacado;
¡su mano aún sigue extendida!
Ang Palaabuton nga Hari
1Pero magaabot ang tion nga madula na ang kadulom sa sina nga duta nga ara sa kalisod. Sang una, ginpakahuy-an sang Ginoo ang duta sang Zebulun kag Naftali, pero sa ulihi, padunggan niya ini nga mga lugar nga alagyan pakadto sa dagat9:1 alagyan pakadto sa dagat: ukon, malapit sa dagat. kag ara sa tabok sang Suba sang Jordan. Ini nga mga lugar sakop sang Galilea nga ginaestaran sang mga indi Judio. 2Ang mga tawo dira nga nadulman makakita sang puwerte nga kasanag. Ang mga nadulman nga ginahadlukan nga mapatay masanagan.
3Ginoo, hatagan mo sila sing dako gid nga kalipay. Magakalipay sila sa imo presensya pareho sa mga tawo nga nagakalipay kon tig-alani ukon pareho sa mga tawo nga nagakalipay sa ila nga pagpartida sang mga pagkabutang nga naagaw nila sa inaway. 4Kay hilwayon mo sila sa mga nagapigos sa ila. Pareho sila sa sapat nga balion mo ang gota nga iya ginapas-an kag ang baston nga ginahanot sa iya. Ang imo himuon sa ila pareho sa imo ginhimo sadto anay sang napierdi ang mga taga-Midian.9:4 sang napierdi ang mga taga-Midian: Tan-awa ang estorya sa Huk. 7–8. 5Magakalipay man sila kay mauntat na ang pag-ilinaway. Pagasunugon ang mga uniporme sang mga soldado nga nabulit sang dugo, pati na ang ila mga botas.
6Matawo ang isa ka bata nga lalaki kag magahari siya sa amon. Pagatawgon siya, “Makatilingala nga Manuglaygay,9:6 Makatilingala nga Manuglaygay: ukon, Makatilingala, Manuglaygay. Makagagahom nga Dios, Wala sing Katapusan nga Amay, kag Pangulo nga Nagapaluntad sang Kalinong!” 7Wala sing katapusan ang pag-uswag sang iya pagdumala, kag permi lang ini may kalinong. Magapanubli siya sang ginharian ni David. Palig-unon niya ini kag pagaharian nga may hustisya kag pagkamatarong sa wala sing katapusan. Siguraduhon gid sang Ginoo nga Makagagahom nga matuman ini.
Ang Kaakig sang Dios sa Israel
8Nagsiling ang Ginoo nga silutan niya ang Israel, ang mga kaliwat ni Jacob. 9Kag nahibaluan9:9 nahibaluan: ukon, mahibaluan. ini sang tanan nga tawo sa Israel,9:9 Israel: Tan-awa ang footnote sa 7:2. pati na sa Samaria nga iya kapital. Karon nagapabugal pa sila kag nagapahambog nga nagasiling, 10“Nagkalarumpag ang amon mga balay nga hinimo halin sa tisa9:10 tisa: sa English, brick. kag kahoy nga sikomoro, pero ilisan namon ini sang mabakod kag matahom nga mga balay nga hinimo halin sa bato nga binasbasan kag kahoy nga sedro.”
11Gani ipasalakay sila sang Ginoo sa mga taga-Asiria, nga mga kaaway ni Haring Rezin. 12Laglagon sila sang mga Arameanhon9:12 Arameanhon: ukon, Syrianhon. sa sidlangan kag sang mga Filistinhon sa nakatundan, nga pareho sa mabangis nga sapat nga handa na sa paglamon. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila.
13Pero ang katawhan sang Israel indi gihapon magbalik sa Ginoo nga Makagagahom nga nagsilot sa ila. 14Gani sa hinali lang9:14 sa hinali lang: sa literal, sa sulod sang isa ka adlaw. silutan sang Ginoo ang bug-os nga Israel. Mangin pareho sila sa sapat nga utdan sang ikog kag ulo. 15Ang ulo amo ang mga manugdumala kag mga dungganon nga mga tawo, kag ang ikog amo ang butigon nga mga propeta. 16Ang mga nagapangulo sa katawhan sang Israel nagapatalang sa ila, kag ini nga katawhan nagatalang-talang. 17Gani indi malipay ang Ginoo sa ila pamatan-on nga mga lalaki, kag indi niya pagkaluoyan ang ila mga ilo kag mga balo nga babayi. Kay ang tanan malaot kag indi diosnon; puro makahuluya ang ila ginapanghambal.
Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila. 18Kay ang ila kalautan pareho sa kalayo nga nagasunog sang tunukon nga mga kahoy-kahoy. Nagadabadaba ini pareho sa kalayo nga nagasunog sang kakahuyan, kag ang madamol nga aso nagatub-ok paibabaw. 19Tungod sa kaakig sang Ginoo nga Makagagahom, masunog ang ila duta, kag mangin gatong sila nga lamunon sang kalayo.
Indi nila pagkaluoyan bisan ang ila kapareho nga Israelinhon. 20Bisan ano nga pagkaon ang ila makita sa palibot kuhaon nila kag kaunon, pero indi gihapon sila mabusog. Pagakaunon nila pati ang ila mga kabataan.9:20 kabataan: ukon, mga butkon. Sa iban nga mga kopya sang Septuagint, utod ukon paryente. Sa Targum, isigkatawo. 21Magaaway ang Manase kag ang Efraim, kag dayon sila nga duha magasalakay sa Juda. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mag-untat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa ila.
