Isaías 43 – CST & YCB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 43:1-28

El único Salvador de Israel

1Pero ahora, así dice el Señor,

el que te creó, Jacob,

el que te formó, Israel:

«No temas, que yo te he redimido;

te he llamado por tu nombre; tú eres mío.

2Cuando cruces las aguas,

yo estaré contigo;

cuando cruces los ríos,

no te cubrirán sus aguas;

cuando camines por el fuego,

no te quemarás ni te abrasarán las llamas.

3Yo soy el Señor, tu Dios,

el Santo de Israel, tu Salvador;

yo he entregado a Egipto como precio por tu rescate,

a Cus y a Seba en tu lugar.

4A cambio de ti entregaré hombres;

¡a cambio de tu vida entregaré pueblos!

Porque te amo y eres ante mis ojos

precioso y digno de honra.

5No temas, porque yo estoy contigo;

desde el oriente traeré a tu descendencia,

desde el occidente te reuniré.

6Al norte le diré: “¡Entrégalos!”

y al sur: “¡No los retengas!

Trae a mis hijos desde lejos

y a mis hijas desde los confines de la tierra.

7Trae a todo el que sea llamado por mi nombre,

al que yo he creado para mi gloria,

al que yo hice y formé”».

8Sacad al pueblo ciego, aunque tiene ojos,

al pueblo sordo, aunque tiene oídos.

9Que se reúnan todas las naciones

y se congreguen los pueblos.

¿Quién de entre ellos profetizó estas cosas

y nos anunció lo ocurrido en el pasado?

Que presenten a sus testigos

y demuestren tener razón,

para que otros oigan y digan:

«Es verdad».

10«Vosotros sois mis testigos —afirma el Señor—,

sois mis siervos escogidos,

para que me conozcáis y creáis en mí,

y entendáis que Yo soy.

Antes de mí no hubo ningún otro dios,

ni habrá ninguno después de mí.

11Yo, yo soy el Señor,

fuera de mí no hay ningún otro salvador.

12Yo he anunciado, salvado y proclamado;

yo entre vosotros, y no un dios extraño.

Vosotros sois mis testigos —afirma el Señor—,

y yo soy Dios.

13Desde los tiempos antiguos, yo soy.

No hay quien pueda librar de mi mano.

Lo que yo hago, nadie puede desbaratarlo».

La misericordia de Dios y la infidelidad de Israel

14Así dice el Señor,

vuestro Redentor, el Santo de Israel:

«Por vosotros enviaré gente a Babilonia;

abatiré a todos como fugitivos.

En los barcos que eran su orgullo,

abatiré también a los caldeos.

15Yo soy el Señor, vuestro santo;

soy vuestro rey, el creador de Israel».

16Así dice el Señor,

el que abrió un camino en el mar,

una senda a través de las aguas impetuosas;

17el que hizo salir carros de combate y caballos,

ejército y guerrero al mismo tiempo,

los cuales quedaron tendidos para nunca más levantarse,

extinguidos como mecha que se apaga:

18«Olvidad las cosas de antaño;

ya no viváis en el pasado.

19¡Voy a hacer algo nuevo!

Ya está sucediendo, ¿no os dais cuenta?

Estoy abriendo un camino en el desierto,

y ríos en lugares desolados.

20Me honran los animales salvajes,

los chacales y los avestruces;

yo hago brotar agua en el desierto,

ríos en lugares desolados,

para dar de beber a mi pueblo escogido,

21al pueblo que formé para mí mismo,

para que proclame mi alabanza.

22»Pero tú, Jacob, no me has invocado;

tú, Israel, te has cansado de mí.

23No me has traído el cordero de tus holocaustos,

ni me has honrado con tus sacrificios.

No te he abrumado exigiendo ofrendas de grano,

ni te he agobiado reclamando incienso.

24No me has comprado caña aromática,

ni me has saciado con el sebo de tus sacrificios.

¡En cambio, tú me has abrumado con tus pecados

y me has agobiado con tus iniquidades!

25»Yo soy el que por amor a mí mismo

borra tus transgresiones

y no se acuerda más de tus pecados.

26¡Hazme recordar! Presentémonos a juicio;

plantea el argumento de tu inocencia.

27Tu primer antepasado pecó;

tus voceros se rebelaron contra mí.

28Por eso humillé a las autoridades del templo;

entregué a Jacob a la destrucción total,

entregué a Israel al menosprecio.

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Isaiah 43:1-28

Olùgbàlà Israẹli kan ṣoṣo

1Ṣùgbọ́n ní ìsinsin yìí, ohun tí Olúwa wí nìyìí

ẹni tí ó dá ọ, ìwọ Jakọbu

ẹni tí ó mọ ọ́, Ìwọ Israẹli:

“Má bẹ̀rù, nítorí Èmi ti dá ọ nídè;

Èmi ti pè ọ́ ní orúkọ; tèmi ni ìwọ ṣe.

2Nígbà tí ìwọ bá ń la omi kọjá,

Èmi yóò wà pẹ̀lú rẹ;

àti nígbà tí ìwọ bá ń la odò kọjá

wọn kì yóò bò ọ́ mọ́lẹ̀.

Nígbà tí ìwọ bá la iná kọjá,

kò ní jó ọ;

ahọ́n iná kò ní jó ọ lára.

3Nítorí Èmi ni Olúwa Ọlọ́run rẹ,

Ẹni Mímọ́ Israẹli Olùgbàlà rẹ;

Èmi fi Ejibiti ṣe ìràpadà rẹ,

Kuṣi àti Seba dípò rẹ.

4Nítorí pé o ṣe iyebíye àti ọ̀wọ́n níwájú mi,

àti nítorí pé mo fẹ́ràn rẹ,

Èmi yóò fi ènìyàn rọ́pò fún ọ,

àti ènìyàn dípò ẹ̀mí rẹ.

5Má bẹ̀rù nítorí èmi wà pẹ̀lú rẹ;

Èmi yóò mú àwọn ọmọ rẹ láti ìlà-oòrùn wá

èmi ó sì kó ọ jọ láti ìwọ̀-oòrùn.

6Èmi yóò sọ fún àríwá pé, ‘Fi wọ́n sílẹ̀!’

Àti fún gúúsù, ‘Má ṣe dá wọn dúró.’

Mú àwọn ọmọkùnrin mi láti ọ̀nà jíjìn wá

àti àwọn ọ̀dọ́mọbìnrin mi láti ìpẹ̀kun ilẹ̀ ayé—

7ẹnikẹ́ni tí a ń pe orúkọ mi mọ́,

tí mo dá fún ògo mi,

tí mo mọ̀ àti tí mo ṣe.”

8Sin àwọn tí ó ní ojú ṣùgbọ́n tí wọ́n fọ́jú jáde,

tí wọ́n ní etí ṣùgbọ́n tí wọn dití.

9Gbogbo orílẹ̀-èdè kó ra wọn jọ

àwọn ènìyàn sì kó ra wọn papọ̀.

Ta ni nínú wọn tó sọ àsọtẹ́lẹ̀ yìí

tí ó sì kéde fún wa àwọn nǹkan ti tẹ́lẹ̀?

Jẹ́ kí wọ́n mú àwọn ẹlẹ́rìí wọn wọlé wá

láti fihàn pé wọ́n tọ̀nà

tó bẹ́ẹ̀ tí àwọn mìíràn yóò gbọ́, tí

wọn yóò sọ pé, “Òtítọ́ ni.”

10“Ẹ̀yin ni ẹlẹ́rìí mi,” ni Olúwa wí,

“Àti ìránṣẹ́ mi tí èmi ti yàn,

tó bẹ́ẹ̀ tí ẹ̀yin yóò fi mọ̀ àti tí ẹ̀yin ó fi gbà mí gbọ́

tí yóò sì yé e yín pé èmi ni ẹni náà.

Ṣáájú mi kò sí ọlọ́run tí a dá,

tàbí a ó wa rí òmíràn lẹ́yìn mi.

11Èmi, àní Èmi, Èmi ni Olúwa,

yàtọ̀ sí èmi, kò sí olùgbàlà mìíràn.

12Èmi ti fihàn, mo gbàlà mo sì ti kéde

Èmi, kì í sì í ṣe àwọn àjèjì òrìṣà láàrín yín.

Ẹ̀yin ni ẹlẹ́rìí mi,” ni Olúwa wí, “Pé Èmi ni Ọlọ́run.

13Bẹ́ẹ̀ ni, àti láti ayérayé Èmi ni ẹni náà.

Kò sí ẹnikẹ́ni tí ó lè gbà kúrò lọ́wọ́ mi.

Nígbà tí mo bá ṣe nǹkan, ta ni ó lè yí i padà?”

Àánú Ọlọ́run àti àìṣòdodo Israẹli

14Èyí ni ohun tí Olúwa

olùràpadà rẹ, Ẹni Mímọ́ ti Israẹli;

“Nítorí rẹ Èmi yóò ránṣẹ́ sí Babeli

láti mú wọn sọ̀kalẹ̀ wá gẹ́gẹ́ bí ìsáǹsá,

gbogbo ará Babeli

nínú ọkọ̀ ojú omi nínú èyí tí wọ́n fi ń ṣe ìgbéraga.

15Èmi ni Olúwa, Ẹni Mímọ́ rẹ,

Ẹlẹ́dàá Israẹli, ọba rẹ.”

16Èyí ni ohun tí Olúwa

Ẹni náà tí ó la ọ̀nà nínú Òkun,

ipa ọ̀nà láàrín alagbalúgbú omi,

17ẹni tí ó wọ́ àwọn kẹ̀kẹ́ àti ẹṣin jáde,

àwọn jagunjagun àti ohun ìjà papọ̀,

wọ́n sì sùn síbẹ̀, láìní lè dìde mọ́,

wọ́n kú pirá bí òwú-fìtílà:

18“Gbàgbé àwọn ohun àtẹ̀yìnwá;

má ṣe gbé nínú ohun àtijọ́.

19Wò ó, Èmi ń ṣe ohun tuntun!

Nísinsin yìí ó ti yọ sókè; àbí o kò rí i bí?

Èmi ń ṣe ọ̀nà kan nínú aṣálẹ̀

àti odò nínú ilẹ̀ ṣíṣá.

20Àwọn ẹhànnà ẹranko bọ̀wọ̀ fún mi,

àwọn ajáko àti àwọn òwìwí,

nítorí pé mo pèsè omi nínú aṣálẹ̀

àti odò nínú ilẹ̀ sísá,

láti fi ohun mímu fún àwọn ènìyàn mi, àyànfẹ́ mi,

21àwọn ènìyàn tí mo dá fún ara mi

kí wọn kí ó lè kéde ìyìn mi.

22“Síbẹ̀síbẹ̀ ìwọ kò tí ì ké pè mí,

ìwọ Jakọbu,

àárẹ̀ kò tí ì mú ọ nítorí mi

ìwọ Israẹli.

23Ìwọ kò tí ì mú àgùntàn wá fún mi fún ẹbọ sísun,

tàbí kí o bọ̀wọ̀ fún mi pẹ̀lú ẹbọ rẹ.

Èmi kò tí ì wàhálà rẹ pẹ̀lú ọrẹ ìyẹ̀fun

tàbí kí n dààmú rẹ pẹ̀lú ìbéèrè fún tùràrí.

24Ìwọ kò tí ì ra kalamusi olóòórùn dídùn fún mi,

tàbí kí o da ọ̀rá ẹbọ rẹ bò mí.

Ṣùgbọ́n ẹ ti wàhálà mi pẹ̀lú ẹ̀ṣẹ̀ yín

ẹ sì ti dààmú mi pẹ̀lú àìṣedéédéé yín.

25“Èmi, àní Èmi, Èmi ni ẹni tí ó wẹ

àwọn àìṣedéédéé rẹ nù, nítorí èmi fún ara mi,

tí n kò sì rántí àwọn ẹ̀ṣẹ̀ rẹ mọ́.

26Bojú wo ẹ̀yìn rẹ fún mi,

jẹ́ kí a jọ ṣe àríyànjiyàn ọ̀rọ̀ náà papọ̀;

ro ẹjọ́ láti fihàn pé o kò lẹ́sẹ̀ lọ́rùn.

27Baba yín àkọ́kọ́ dẹ́ṣẹ̀;

àwọn agbẹnusọ yín ṣọ̀tẹ̀ sí mi.

28Nítorí náà, èmi ti sọ àwọn olórí ibi mímọ́ náà di àìmọ́,

bẹ́ẹ̀ ni èmi ti fi Jakọbu fún ègún

àti Israẹli fún ẹ̀gàn.