Isaías 31 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 31:1-9

Ay de los que confían en Egipto

1¡Ay de los que descienden a Egipto en busca de ayuda,

de los que se apoyan en la caballería,

de los que confían en la multitud de sus carros de guerra

y en la gran fuerza de sus jinetes,

pero no tienen en cuenta al Santo de Israel,

ni buscan al Señor!

2Sin embargo, el Señor es también sabio,

y traerá calamidad,

y no se retractará de sus palabras.

Se levantará contra la dinastía de los malvados,

contra los que ayudan a los malhechores.

3Los egipcios, en cambio, son hombres y no dioses;

sus caballos son carne y no espíritu.

Cuando el Señor extienda su mano,

tropezará el que presta ayuda

y caerá el que la recibe.

¡Todos juntos perecerán!

4Porque así me dice el Señor:

«Como león que gruñe sobre la presa

cuando contra él se reúne

toda una cuadrilla de pastores;

como cachorro de león

que no se asusta por sus gritos

ni se inquieta por su tumulto,

así también el Señor Todopoderoso

descenderá para combatir

sobre el monte Sión, sobre su cumbre.

5Como aves que revolotean sobre el nido,

así también el Señor Todopoderoso

protegerá a Jerusalén;

la protegerá y la librará,

la defenderá y la rescatará».

6Israelitas, ¡volveos a aquel contra quien os habéis rebelado tan abiertamente! 7Porque en aquel día cada uno de vosotros rechazará los ídolos de plata y oro que vuestras propias manos pecadoras fabricaron.

8«Asiria caerá a espada, pero no de hombre;

una espada, pero no de hombre, la consumirá.

Huirá para escapar de la espada,

y sus jóvenes serán sometidos a trabajos forzados.

9A causa del terror caerá su fortaleza;

¡sus jefes dejarán abandonada su bandera!»

Lo afirma el Señor,

cuyo fuego está en Sión,

y cuyo horno está en Jerusalén.

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 31:1-9

Alaot ang mga Nagsalig sa Ehipto

1Alaot kamong nangayo ug panabang sa Ehipto. Nagsalig kamo sa tulin nilang mga kabayo, sa daghan nilang mga karwahe, ug sa kusgan nilang mga tigkabayo. Apan wala kamo mosalig sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug wala kamo mangayo sa iyang panabang. 2Maalam ang Ginoo, ug magpadala siyag kalaglagan. Dili gayod niya bakwion ang iyang gisulti. Silotan niya ang panimalay sa mga daotan ug ang mga nagtabang kanila. 3Ang mga Ehiptohanon mga tawo lamang ug dili Dios. Ang ilang mga kabayo unodnon ug dili espiritu. Kon mosilot na ang Ginoo, malaglag ang Ehipto apil ang mga nasod nga gitabangan niini. Managsama sila nga malaglag.

4Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako, “Walay makapugong sa liyon sa pagtukob sa iyang biktima bisan mosinggit pa ang mga magbalantay niini. Ingon usab ako niana. Walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Jerusalem.31:4 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sa Zion. 5Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magabantay sa Jerusalem sama sa langgam nga nagabantay sa iyang salag. Panalipdan ug luwason ko ang Jerusalem.”

6Mga Israelinhon, balik na kamo sa Ginoo nga inyong gisupak-supak pag-ayo. 7Kay moabot ang panahon nga isalikway ninyo ang inyong dios-dios nga plata ug bulawan, nga gihimo ninyo sa inyong pagpakasala.

8Mangamatay ang mga taga-Asiria, apan dili pinaagi sa espada sa tawo. Moikyas sila sa panggubatan, ug mahimong ulipon ang ilang mga pamatan-on. 9Moikyas ang ilang mga sundalo31:9 mga sundalo: sa literal, bato. sa tumang kahadlok ug magkatibulaag ang ilang mga opisyal kon makita nila ang bandera sa ilang mga kaaway. Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga ang iyang kalayo nagadilaab sa Zion, sa Jerusalem.