Isaías 29 – CST & APSD-CEB

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 29:1-24

Ay de la Ciudad de David

1¡Ay, Ariel, Ariel,

ciudad donde acampó David!

Añadid a un año otro año más,

y que prosiga el ciclo de las fiestas.

2Pero a Ariel la sitiaré;

habrá llanto y lamento,

y será para mí como un brasero del altar.29:2 un brasero del altar. Esta frase traduce una palabra hebrea que es idéntica al nombre Ariel.

3Acamparé contra ti, y te rodearé;

te cercaré con empalizadas,

y levantaré contra ti torres de asalto.

4Humillada, desde el suelo elevarás tu voz;

tu palabra apenas se levantará del polvo.

Saldrá tu voz de la tierra

como si fuera la de un fantasma;

tu palabra, desde el polvo,

apenas será un susurro.

5Pero la multitud de tus enemigos

quedará hecha polvo fino,

y la multitud de despiadados

será como la paja que se lleva el viento.

De repente, en un instante,

6vendrá contra ti el Señor Todopoderoso;

vendrá con truenos, terremotos

y gran estruendo,

vendrá con una violenta tormenta

y con devoradoras llamas de fuego.

7La multitud de todas las naciones

que batallan contra Ariel,

todos los que luchan contra ella

y contra su fortaleza,

aquellos que la asedian,

serán como un sueño,

como una visión nocturna.

8Como el hambriento que sueña que está comiendo,

pero despierta y aún tiene hambre;

como el sediento que sueña que está bebiendo,

pero despierta y la sed le reseca la garganta.

Así sucederá con la multitud de todas las naciones

que luchan contra el monte Sión.

9Perded el juicio, quedaos pasmados,

perded la vista, quedaos ciegos;

embriagaos, pero no con vino;

tambaleaos, pero no por el licor.

10El Señor ha derramado sobre vosotros

un espíritu de profundo sueño;

a los profetas les cubrió los ojos,

a los videntes les tapó la cara.

11Para vosotros, toda esta visión no es otra cosa que palabras en un rollo de pergamino sellado. Si le dan el rollo a alguien que sepa leer, y le dicen: «Lee esto, por favor», este responderá: «No puedo hacerlo; está sellado». 12Y, si le dan el rollo a alguien que no sepa leer, y le dicen: «Lee esto, por favor», este responderá: «No sé leer».

13El Señor dice:

«Este pueblo me alaba con la boca

y me honra con los labios,

pero su corazón está lejos de mí.

Su adoración no es más que un mandato

enseñado por hombres.

14Por eso, una vez más asombraré a este pueblo

con prodigios maravillosos;

perecerá la sabiduría de sus sabios,

y se esfumará la inteligencia de sus inteligentes».

15¡Ay de los que, para esconder sus planes,

se ocultan del Señor en las profundidades;

cometen sus fechorías en la oscuridad, y piensan:

«¿Quién nos ve? ¿Quién nos conoce?»!

16¡Qué manera de falsear las cosas!

¿Acaso el alfarero es igual al barro?

¿Puede un objeto decir del que lo modeló:

«Él no me hizo»?

¿Puede una vasija decir de su alfarero:

«Él no entiende nada»?

17Muy pronto el Líbano

se convertirá en campo fértil,

y el campo fértil se convertirá en bosque.

18En aquel día podrán los sordos

oír la lectura del rollo,

y los ojos de los ciegos podrán ver

desde la oscuridad y la penumbra.

19Los pobres volverán a alegrarse en el Señor,

los más necesitados se regocijarán en el Santo de Israel.

20Se desvanecerán los despiadados,

desaparecerán los insolentes,

y todos los que no duermen para hacer el mal

serán exterminados;

21los que con una palabra hacen culpable a una persona,

los que en el tribunal ponen trampas al defensor

y con engaños perjudican al indefenso.

22Por eso, el Señor, el redentor de Abraham, dice así a los descendientes de Jacob:

«Jacob ya no será avergonzado,

ni palidecerá su rostro.

23Cuando él vea a sus hijos,

y la obra de mis manos en medio de él,

todos ellos santificarán mi nombre;

santificarán al Santo de Jacob,

y temerán al Dios de Israel.

24Los de espíritu extraviado recibirán entendimiento;

y los murmuradores aceptarán ser instruidos».

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 29:1-24

Ang Mensahe bahin sa Jerusalem

1Miingon ang Ginoo, “Alaot ang Jerusalem,29:1 Jerusalem: sa Hebreo, Ariel. ang siyudad nga gipuy-an ni David! Sige, pasauloga kini nga siyudad sa iyang mga pista matag tuig. 2Apan sulongon ko kini, ug manghilak ug magbakho ang mga lumulupyo niini. Ug alang kanako, ang tibuok nga siyudad mahimong sama sa halaran nga napuno sa dugo.29:2 mahimong sama sa halaran nga napuno sa dugo: sa Hebreo, mahimong sama sa Ariel. 3Palibotan ko ang siyudad sa Jerusalem. Maghimo akog mga damba ug tambakan kog yuta ang palibot sa inyong mga paril, ug sulongon ko kamo. 4Malaglag kamo, ug mahimong sama sa usa ka kalag nga naghagawhaw gikan sa ilalom sa yuta. 5Apan sa kaulahian, ang inyong mga kaaway nga daghan kaayo mahimong sama sa abog o tahop nga paliron sa hangin. Kalit lang kini mahitabo kanila. 6Duawon sa Ginoo nga Makagagahom ang Jerusalem inubanan sa dalogdog, linog, dakong kabanha, buhawi, bagyo, ug nagdilaab nga kalayo. 7-8Mawala sama sa usa ka damgo ang daghang mga nasod nga nakiggira sa Jerusalem ug miguba sa mga paril niini. Sama sila sa tawo nga nagdamgo nga mikaon, apan sa pagmata niya, gigutom pa gihapon siya, o sama sa tawo nga nagdamgo nga miinom, apan momata siya nga luya kay wala matagbaw ang iyang kauhaw.”

9Kamong mga taga-Judah, liboga ninyo ang inyong kaugalingon ug pagpakabuang kamo. Taptapi ninyo ang inyong mga mata ug pagpakabuta kamo. Naghubog kamo ug nagsusapinday apan dili tungod sa bino. 10Kay gipahinanok kamo sa Ginoo. Gitabonan niya ang inyong mga ulo ug mga mata, nga mao ang inyong mga propeta.

11Alang kaninyo, kining tanan nga gipadayag kaninyo sama sa libro nga selyado. Kon ipabasa mo kini sa tawo nga mahibalong mobasa, moingon siya, “Dili ko kana mabasa tungod kay selyado.” 12Ug kon ipabasa mo sa dili mahibalong mobasa, moingon siya, “Dili ako mahibalong mobasa.”

13Mi-ingon ang Ginoo, “Kining katawhan nagdayeg ug nagpasidungog kanako sa baba lang, apan ang ilang kasingkasing layo kanako. Ug ang ilang pagsimba kanako sumala lang sa mga kasugoan sa tawo. 14Busa pahinganghaon ko pag-usab kini nga mga tawhana sa sunod-sunod nga mga katingalahang butang. Ug wad-on ko ang kaalam sa mga maalamon ug ang kahibalo sa mga utokan.”

15Alaot kamong naningkamot sa pagtago sa inyong mga plano gikan sa Ginoo. Naghimo kamo sa inyong mga buluhaton diha sa kangitngit ug nagaingon, “Walay makakita o makahibalo sa atong gihimo.” 16Mga hungog kamo! Bali ang inyong pangisip. Giisip ninyong sama sa yutang kolonon ang tighimo ug kolon.29:16 Giisip… kolon: Ang buot ipasabot, Giisip nila nga morag tinuga ang Dios nga Magbubuhat. Makaingon ba ang hinimo nga butang sa naghimo kaniya, “Dili ikaw ang naghimo kanako?” Makaingon ba ang kolon sa nagaumol kaniya, “Wala kay hibangkaagan?”

17Sa dili madugay ang kakahoyan sa Lebanon mahimong tabunok nga uma, ug ang tabunok nga uma mahimong kakahoyan. 18Nianang higayona, ang bungol makadungog na sa mga pulong nga gibasa gikan sa libro. Ug ang buta, nga pulos kangitngit lang ang iyang makita, makakita na. 19Ug tungod sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, maglipay pag-usab ang mga mapainubsanon ug ang mga kabos. 20Mawala na ang mga mapintas ug mabiay-biayon nga mga tawo. Mangamatay ang tanang mahigugmaon sa pagpakasala 21apil ang tanang nagbutang-butang sa uban, ang mga nagtuis sa katarong sa hukmanan, ug ang mga naghatag ug mga bakak nga pagsaksi aron dili mahatagan ug hustisya ang mga walay sala.

22Busa ang Ginoo, ang Dios nga nagluwas kang Abraham, nagaingon mahitungod sa mga kaliwat ni Jacob, “Sugod karon, wala na silay angay ikaulaw o kahadlokan. 23Kay kon makita nila ang akong mga binuhatan, tahoron nila ako, ang Balaan nga Dios ni Jacob, ug ilhon nila ang akong pagkabalaan. Kahadlokan nila ako nga Dios sa Israel. 24Ang mga naglibog makasabot na unya sa kamatuoran, ug ang nagreklamo malipay na nga tudloan.”