1Esta es la profecía que el profeta Habacuc recibió en visión.
La primera queja de Habacuc
2¿Hasta cuándo, Señor, he de pedirte ayuda
sin que tú me escuches?
¿Hasta cuándo he de quejarme de la violencia
sin que tú nos salves?
3¿Por qué me haces presenciar calamidades?
¿Por qué debo contemplar el sufrimiento?
Veo ante mis ojos destrucción y violencia;
surgen riñas y abundan las contiendas.
4Por lo tanto, se entorpece la ley
y no se da curso a la justicia.
El impío acosa al justo,
y las sentencias que se dictan son injustas.
La respuesta del Señor
5«¡Mirad a las naciones!
¡Contempladlas y quedaos asombrados!
Voy a hacer en estos días cosas tan sorprendentes
que no las creeréis aunque alguien os las explique.
6Estoy incitando a los caldeos,
ese pueblo despiadado e impetuoso,
que recorre toda la tierra
para apoderarse de territorios ajenos.
7Son un pueblo temible y espantoso,
que impone su propia justicia y grandeza.
8Sus caballos son más veloces que leopardos,
más feroces que lobos nocturnos.
Su caballería se lanza a todo galope;
sus jinetes vienen de muy lejos.
¡Caen como buitres sobre su presa!
9Vienen en son de violencia;
avanzan sus hordas1:9 hordas. Palabra de difícil traducción. como el viento del desierto,
hacen prisioneros como quien recoge arena.
10Ridiculizan a los reyes,
se burlan de los gobernantes;
se ríen de toda ciudad amurallada,
pues construyen terraplenes y la toman.
11Son un viento que a su paso arrasa todo;
su pecado es hacer de su fuerza un dios».
La segunda queja de Habacuc
12¡Tú, Señor, existes desde la eternidad!
¡Tú, mi santo Dios, eres inmortal!1:12 eres inmortal (lit. no morirás; según una tradición rabínica); no moriremos (TM).
Tú, Señor, los has puesto para hacer justicia;
tú, mi Roca, los has puesto para ejecutar tu castigo.
13Son tan puros tus ojos que no puedes ver el mal;
no te es posible contemplar el sufrimiento.
¿Por qué entonces toleras a los traidores?
¿Por qué guardas silencio
mientras los impíos se tragan a los justos?
14Has hecho a los hombres como peces del mar,
como reptiles que no tienen jefe.
15Babilonia los saca a todos con anzuelo,
los arrastra con sus redes,
los recoge entre sus mallas,
y así se alegra y regocija.
16Por lo tanto, ofrece sacrificios a sus redes
y quema incienso a sus mallas,
pues gracias a sus redes su porción es sabrosa
y su comida es suculenta.
17¿Continuará vaciando sus redes
y matando sin piedad a las naciones?
1Amo ini ang mensahi ni Propeta Habakuk nga ginpahayag sa iya sang Ginoo.
Ang Una nga Reklamo ni Habakuk
2Nagsiling si Habakuk, “O Ginoo, hasta san-o pa bala ako magpangayo sang bulig sa imo kag pamatian mo ako? San-o mo pa bala kami luwason sa mga tawo nga nagapamintas sa amon? 3Ngaa ginapakita mo pa sa akon ini nga kalautan kag kagamo? Bisan diin lang makita ko ang pagpinatyanay, pagpamintasanay, pag-ilinaway kag pagbinaisay. 4Gani nangin wala na sing pulos ang kasuguan. Kag wala na man ginapaluntad ang hustisya tungod kay ang mga tawo nga may sala amo ang nagadaog sa korte kag indi ang mga tawo nga wala sing sala. Gani natiko ang hustisya.”
Ang Sabat sang Dios kay Habakuk
5Nagsabat ang Dios, “Tan-awa ninyo sing maayo ang nagakalatabo sa mga nasyon kag matingala gid kamo sa inyo makita. Kay may himuon ako sa inyo tiyempo nga indi gid kamo magpati bisan may magsugid pa sini sa inyo. 6Kay pagahumon ko ang mga taga-Babilonia.1:6 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. Ini nga katawhan puwerte kapintas kag nagapadasodaso sa pagsalakay sa iban nga mga nasyon agod agawon ang mga lugar nga indi ila. 7Ginakahadlukan gid sila sang mga tawo. Ginahimo nila ang ila naluyagan kag wala sing may makapugong sa ila. 8Ang ila mga kabayo mas madasig pa sa sapat nga leopardo kag mas mapintas pa sa mabangis nga ido1:8 mabangis nga ido: sa English, wolf. nga nagapangita sang iya kalan-on kon gab-i. Nagadalagan ini halin sa malayo nga mga lugar, nga daw sa nagalupad nga agila nga nagasibad sa pagdagit sang iya biktimahon. 9Nagapadulong ang panong sang ila mga soldado nga handa sa pagpamintas. Daw pareho ini sa mabaskog nga hangin nga halin sa sidlangan. Ang ila mga nabihag daw pareho kadamo sa balas. 10Ginayaguta lang nila ang mga hari kag mga pangulo. Kag ginakadlawan lang nila ang tagsa ka napaderan nga siyudad, kay mataklas nila ini paagi sa pagtumpok sang duta sa kilid sang pader, kag dayon maagaw nila ang siyudad. 11Pagkatapos mahalin sila nga daw sa hangin lang nga naglabay. Ini sila nakasala, kay wala sila sing iban nga ginapakadios kundi ang ila lang nga ikasarang.”
Ang Ikaduha nga Reklamo ni Habakuk
12Nagsiling si Habakuk, “O Ginoo, Dios ikaw halin sang una. Ikaw ang akon balaan nga Dios kag wala ka sing kamatayon. O Ginoo nga palalipdan nga bato, ginpili mo ang mga taga-Babilonia sa pagsilot sa amon. 13Tungod nga matarong ka, indi ka makabatas nga magtulok sa kalautan kag kagamo. Pero ngaa ginapabay-an mo lang ang mga traidor nga taga-Babilonia? Ngaa ginatugutan mo nga laglagon nila ang mga tawo nga indi gani masyado kalaot kon ikomparar sa ila? 14Ginhimo mo ang ila mga kaaway nga daw pareho sa mga isda, nga wala sing pangulo nga magpangapin sa ila. 15Nagakinalipay kag nagakinasadya ang mga taga-Babilonia sa ila nga pagbihag sang ila mga kaaway nga daw pareho lang sa mga isda nga nadakpan paagi sa bunit ukon pukot. 16Kag tungod nga madamo ang ila nabihag, ginadayaw nila ang ila ikasarang pareho sang mangingisda nga nagapadungog sang iya bunit ukon pukot paagi sa pagsunog sang insenso bilang halad sa sini nga mga butang. Kay paagi sa iya bunit ukon pukot nagmanggaranon siya kag nakapagusto siya sang manamit nga pagkaon. 17Gani, Ginoo, sigihon na lang bala nila ang wala luoy-luoy nga pagpamihag kag pagpanglaglag sa mga nasyon?”
