Ezequiel 11 – CST & HLGN

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Ezequiel 11:1-25

Juicio contra los líderes de Israel

1Un viento me levantó y me llevó hasta la entrada oriental del templo del Señor. A la entrada vi a veinticinco hombres, entre los cuales estaban Jazanías hijo de Azur y Pelatías hijo de Benaías, que eran jefes del pueblo. 2Dios me dijo: «Hijo de hombre, estos son los que están tramando maldades y dando malos consejos en esta ciudad. 3Dicen: “Todavía no es el momento de reconstruir las casas. La ciudad es la olla y nosotros somos la carne”. 4Por eso, hijo de hombre, profetiza contra ellos; ¡sí, profetiza!»

5El Espíritu del Señor vino sobre mí y me ordenó proclamar: «Así dice el Señor: “Vosotros, pueblo de Israel, habéis dicho esto, y yo conozco vuestros pensamientos. 6Habéis matado a mucha gente en esta ciudad y habéis llenado las calles de cadáveres. 7Por eso yo, el Señor omnipotente, os aseguro que los cadáveres que habéis arrojado en medio de la ciudad son la carne, y la ciudad es la olla de la que yo os arrojaré. 8¿Teméis la guerra? Pues bien, yo, el Señor omnipotente, declaro que enviaré guerra contra vosotros. 9Os echaré de la ciudad, os entregaré en manos de extranjeros y os castigaré con justicia. 10Moriréis a filo de espada; yo os juzgaré en las mismas fronteras de Israel, y así sabréis que yo soy el Señor. 11La ciudad no os servirá de olla, ni seréis la carne dentro de ella. Yo os juzgaré en la frontera misma de Israel. 12Entonces sabréis que yo soy el Señor. No habéis seguido mis decretos ni habéis cumplido con mis leyes, sino que habéis adoptado las costumbres de las naciones que os rodean”».

13Mientras yo profetizaba, Pelatías hijo de Benaías cayó muerto. Entonces caí rostro en tierra y clamé a gritos: «¡Ay, Señor mi Dios! ¿Vas a exterminar al resto de Israel?»

14El Señor me habló diciendo: 15«Hijo de hombre, esto es lo que dicen los habitantes de Jerusalén en cuanto a tus hermanos, tus parientes y todo el pueblo de Israel: “Ellos se han alejado del Señor, y por eso se nos ha dado esta tierra en posesión”. 16Por tanto, adviérteles que así dice el Señor omnipotente: “Aunque los desterré a naciones lejanas y los dispersé por países extraños, por un tiempo les he servido de santuario en las tierras adonde han ido”.

17»Adviérteles también que así dice el Señor omnipotente: “Yo os reuniré de entre las naciones; os juntaré de los países donde habéis estado dispersos, y os daré la tierra de Israel. 18Ellos volverán a su tierra y echarán de allí a los ídolos detestables y pondrán fin a las prácticas repugnantes. 19Yo les daré un corazón íntegro, y pondré en ellos un espíritu renovado. Les arrancaré el corazón de piedra que ahora tienen, y pondré en ellos un corazón de carne, 20para que cumplan mis decretos y pongan en práctica mis leyes. Entonces ellos serán mi pueblo, y yo seré su Dios. 21Pero, a los que van tras esos ídolos detestables y siguen prácticas repugnantes, yo les pediré cuentas de su conducta. Lo afirma el Señor omnipotente”».

La gloria del Señor abandona Jerusalén

22Los querubines desplegaron sus alas. Las ruedas estaban junto a ellos, y la gloria del Dios de Israel estaba por encima de ellos. 23La gloria del Señor se elevó de en medio de la ciudad y se detuvo sobre el cerro que está al oriente de Jerusalén. 24En una visión, un viento me levantó y me trasladó hasta donde estaban los exiliados en Babilonia; y la visión desapareció. 25Entonces les comuniqué a los exiliados lo que el Señor me había revelado.

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 11:1-25

Silutan sang Dios ang Jerusalem

1Gin-alsa ako sang Espiritu kag gindala sa puwertahan sang templo sang Ginoo nga nagaatubang sa sidlangan. Didto sa puwertahan may 25 ka tawo, kag ang duha sa ila amo si Jaazania nga anak ni Azur kag si Pelatia nga anak ni Benaya, nga mga pangulo sang katawhan. 2Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Tawo, sila amo ang mga nagaplano sing malain kag nagalaygay sang indi maayo sa mga tawo sa sini nga siyudad. 3Nagasiling sila, ‘Maayo ini nga tion nga magpatindog sang mga balay.11:3 Maayo… balay: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. Wala sing may mag-ano sa aton. Ang aton siyudad pareho sang kaldero kag kita pareho sang karne sa sulod sini nga indi masunog sang kalayo.’ 4Gani tawo, maghambal ka kontra sa ila.”

5Dayon gin-gamhan ako sang Espiritu sang Ginoo kag ginsilingan niya ako nga ihambal ko ini: “Amo ini ang ginasiling sang Ginoo sa inyo nga katawhan sang Israel: Nahibaluan ko kon ano ang inyo ginasiling kag ginahunahuna. 6Madamo ang inyo ginpamatay sa sini nga siyudad kag naglalapta lang ang mga bangkay sa karsada. 7Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sini sa inyo: Matuod nga ini nga siyudad pareho sang kaldero, pero ang mga bangkay nga ginlapta ninyo sa siyudad amo ang karne.11:7 karne: Subong nga ang karne amo ang maayo nga parte sang sapat, ang mga inosente nga mga tawo nga ginpamatay amo ang maayo nga parte sang nasyon. Kag kamo iya palayason ko sa sini nga siyudad. 8Nahadlok kamo sa inaway,11:8 inaway: sa literal, espada. pero ipasalakay ko kamo sa inyo nga kaaway. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 9Palayason ko kamo sa sini nga siyudad kag ipabihag sa mga taga-iban nga lugar kag ipasilutan ko kamo sa ila. 10Mapatay kamo sa inaway hasta sa dulunan sang Israel. Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. 11Ining siyudad indi mangin pareho sang kaldero para sa inyo, kag kamo indi mangin pareho sang karne sa sulod sini. Kay silutan ko kamo hasta sa dulunan sang Israel. 12Dayon mahibaluan ninyo nga ako amo ang Ginoo. Himuon ko ini kay wala kamo nagtuman sa akon mga sugo kag mga pagsulundan. Ang inyo gintuman amo ang mga pagsulundan sang mga nasyon sa palibot ninyo.”

13Samtang nagasugid ako sang mensahi sang Dios, napatay si Pelatia nga anak ni Benaya. Naghapa dayon ako kag nagsinggit sing mabaskog, “O Ginoong Dios, ubuson mo gid bala kalaglag ang nabilin nga mga Israelinhon?” 14Nagsiling ang Ginoo sa akon, 15“Tawo, ang mga katawhan nga nabilin sa Jerusalem nagahambal parte sa ila mga kadugo nga ginbihag, kag amo ini ang ila ginasiling, ‘Malayo sila sa Ginoo; kag ang ini nga duta ginhatag na sang Ginoo sa aton nga aton panag-iyahan.’

16“Gani silinga ang kaupod mo nga mga bihag nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling, ‘Ginpabihag ko kamo kag ginpalapta sa iban nga mga nasyon, pero bisan paano ara ang akon presensya sa inyo sa sina nga mga lugar. 17Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling nga tipunon ko kamo halin sa mga nasyon nga sa diin naglalapta kamo, kag ihatag ko liwat sa inyo ang duta sang Israel. 18Sa inyo pagbalik sa inyo lugar, kuhaon ninyo ang tanan nga makangilil-ad nga mga dios-dios didto. 19Bag-uhon ko ang inyo tagipusuon kag ang inyo panghunahuna. Indi na mangin matig-a ang inyo mga ulo kundi mangin matutom na kamo sa akon. 20Tumanon na ninyo ang akon mga sugo kag mga pagsulundan. Mangin katawhan ko kamo, kag ako mangin inyo Dios. 21Pero atong nagasimba sa ila makangilil-ad nga mga dios-dios, silutan ko sila suno sa ila binuhatan. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.’ ”

22Dayon naglupad ang mga kerubin upod ang mga rueda sa kilid nila, kag ang gamhanan nga presensya sang Dios sang Israel ara sa ibabaw nila. 23Dayon nagpaibabaw ang gamhanan nga presensya sang Ginoo halin sa siyudad, kag nagpundo sa bukid sa sidlangan sang siyudad. 24Dayon nakita ko sa palanan-awon nga ginhatag sa akon sang Espiritu sang Dios nga gin-alsa niya ako kag gindala pabalik sa mga bihag sa Babilonia. Kag nadula ang palanan-awon nga akon nakita. 25Dayon ginsugiran ko ang mga bihag sang tanan nga ginpakita sang Ginoo sa akon.