El amado
1He entrado ya en mi jardín,
hermana y novia mía,
y en él recojo mirra y bálsamo;
allí me sacio del panal y de su miel;
allí bebo mi vino y mi leche.
Los amigos
¡Comed y bebed, amigos,
y embriagaos de amor!
Cuarto Canto
La amada
2Yo dormía, pero mi corazón velaba.
¡Y oí una voz!
¡Mi amado estaba a la puerta!
«Hermana, amada mía;
preciosa paloma mía,
¡déjame entrar!
Mi cabeza está empapada de rocío;
la humedad de la noche corre por mi pelo».
3Ya me he quitado la ropa;
¡cómo volver a vestirme!
Ya me he lavado los pies;
¡cómo ensuciarlos de nuevo!
4Mi amado pasó la mano
por la abertura del cerrojo;
¡se estremecieron mis entrañas al sentirlo!
5Me levanté para abrir a mi amado;
¡gotas de mirra corrían por mis manos!
¡Se deslizaban entre mis dedos
y caían sobre la aldaba!
6Le abrí a mi amado,
pero ya no estaba allí.
Se había marchado,
y tras su voz se fue mi alma.
Lo busqué, y no lo hallé.
Lo llamé, y no me respondió.
7Me encontraron los centinelas
mientras rondaban la ciudad;
los que vigilan las murallas
me hirieron, me golpearon;
¡me despojaron de mi manto!
8Yo os ruego, mujeres de Jerusalén,
que, si encontráis a mi amado,
¡le digáis que estoy enferma de amor!
El coro
9Dinos, bella entre las bellas,
¿en qué aventaja tu amado a otros hombres?
¿En qué aventaja tu amado a otros hombres,
que nos haces tales ruegos?
La amada
10Mi amado es apuesto y trigueño,
y entre diez mil hombres se le distingue.
11Su cabeza es oro puro;
su cabellera es ondulada
y negra como un cuervo.
12Sus ojos parecen palomas
posadas junto a los arroyos,
bañadas en leche,
engarzadas como joyas.
13Sus mejillas son como lechos de bálsamo,
como cultivos de aromáticas hierbas.
Sus labios son azucenas
por las que fluye mirra.
14Sus brazos son barras de oro
engarzadas sobre topacios.
Su cuerpo es pulido marfil
incrustado de zafiros.
15Sus piernas son pilares de mármol
que descansan sobre bases de oro puro.
Su porte es como el del Líbano,
esbelto como sus cedros.
16Su paladar es la dulzura misma;
¡todo él es un encanto!
¡Tal es mi amado, tal es mi amigo,
mujeres de Jerusalén!
ชายหนุ่ม
1ผมเข้ามาในสวนของผมแล้ว
นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม
ผมได้เก็บมดยอบและเครื่องหอม
กินรวงผึ้งกับน้ำผึ้งของผม
ดื่มเหล้าองุ่นกับน้ำนมของผมแล้ว
เพื่อน
เพื่อนๆ เอ๋ย กินและดื่มเถิด
คู่รักเอ๋ย ดื่มให้อิ่มเอมเปรมอุรา
หญิงสาว
2ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่
ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า
“นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด
แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ
ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง
และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”
3แต่ดิฉันถอดเสื้อคลุมออกแล้ว
จะให้สวมเข้าไปใหม่หรือ?
ดิฉันล้างเท้าแล้ว
จะให้ไปเปื้อนดินอีกหรือ?
4ยอดรักของดิฉันพยายามถอดสลักประตู
ใจของดิฉันเต้นแรงเพราะคิดถึงเขา
5ดิฉันลุกขึ้นเพื่อเปิดประตูรับที่รักของดิฉัน
ขณะถอดดาลประตู
มือของดิฉันชุ่มด้วยหยดน้ำหอม
นิ้วของดิฉันอบอวลด้วยกลิ่นมดยอบ
6ดิฉันเปิดประตูต้อนรับที่รักของดิฉัน
แต่เขาได้จากไปแล้ว
ดิฉันใจหายเมื่อเขาจากไป5:6 หรือจิตใจของดิฉันได้โลดแล่นไปหาเขาเมื่อเขาพูด
ดิฉันค้นหาเขา แต่ไม่พบเลย
ดิฉันร้องเรียกเขา แต่ไม่มีคำขานตอบ
7ยามรักษาการณ์มาพบดิฉันเข้า
ขณะที่พวกเขาตระเวนไปรอบเมือง
พวกเขาทุบตีจนดิฉันฟกช้ำ
พวกยามรักษาการณ์ที่กำแพงเมือง
เขาริบเสื้อคลุมของดิฉันไป!
8บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย ดิฉันขอร้องว่า
หากพบที่รักของดิฉัน
ถ้าเธอจะบอกอะไรกับเขา?
จงบอกเขาว่าดิฉันกำลังป่วยเป็นไข้ใจ
เพื่อน
9แม่หญิงผู้เลอโฉม
ที่รักของเธอดีกว่าคนอื่นอย่างไร?
เขาดีกว่าคนอื่นอย่างไร
เธอจึงกำชับพวกเราอย่างนี้?
หญิงสาว
10ที่รักของดิฉันมีสง่าราศีและคมขำ
โดดเด่นในหมู่คนนับหมื่น
11ศีรษะของเขาประหนึ่งทองนพคุณ
ผมของเขาหยิกและดกดำเหมือนขนกา
12ดวงตาของเขาเหมือนนกพิราบขาว
ยืนอยู่ริมธารน้ำ
ตานั้นงาม
ดุจอัญมณีประดับไว้
13แก้มของเขาหอมฟุ้ง
ดั่งเครื่องหอมทั้งแปลง
ริมฝีปากของเขา
ดั่งดอกลิลลี่หยดด้วยมดยอบ
14แขนของเขาเรียวงามดุจทองคำ
ฝังบุษราคัม
เรือนกายของเขาดั่งงาช้างวาววับ
ประดับด้วยไพฑูรย์
15ขาของเขาคือเสาหินอ่อน
ตั้งอยู่บนฐานที่ทำด้วยทองคำบริสุทธิ์
รูปกายของเขาแข็งแกร่งดั่งต้นสนซีดาร์แห่งเลบานอน
ที่คัดสรรมาอย่างดี
16ปากของเขาหวานเป็นธรรมชาติ
ทุกอย่างในตัวเขาดูน่ารัก
นี่คือที่รักและสหายของดิฉัน
โอ บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย
